Dat komt omdat het blijkbaar eerst anders was eh. Als hij altijd die problemen al zou hebben gehad is het een ander verhaal.
Ik was een stille meelezer maar kan het nu niet laten om toch even te reageren . Voor de meiden die het allemaal zo goed weten te vertellen, wees vooral blij dat je er zelf niet mee te doen hebt.. Ik vind het nogal makkelijk om commentaar te leveren en te zeggen dat ts haar man ISSUES heeft.. Nee, daar heeft ze echt wat aan @Perziq ik hoop niet dat je je hierdoor in de war laat brengen, er zijn veel meer mannen met ditzelfde namelijk.Meer nog dan je op internet zult vinden.. en het blijkt dus heel NORMAAL te zijn.. Ik heb verder geen tips omdat mijn man dezelfde ISSUES heeft .. Ook wij hopen op een gelukstreffer, en dat is 2 keer gelukt, dus zal deze keer ook vast goed komen net als dat het bij jullie ook vast goed gaat komen. Laat je man vooral voelen dat het klaarkomen met een goed gevoel voor hèm belangrijker is dan het klaarkomen voor een beebje.. Ik ga voor je duimen❤️
Als het voorheen nooit een probleem is geweest en na de bevalling wel dan ging ik daar ook zeker over in gesprek met mijn man en zo nodig naar een psycholoog. Symptoom bestrijding is toch ook niet goed?
Als je zo goed hebt meegelezen, dan heb je ook gelezen dat het niet klaarkomen pas NA de bevalling is ontstaan. Er is dus een reden waardoor hij niet meer klaarkomt. En het hele ‘ik ben te wijd’ verhaal gaat er bij mij niet zo in. Ja, je rekt op maar het wordt geen tunnel ineens. Het zou vervelend zijn als hij met allerlei dingen in zijn hoofd rondloopt. Als dit niet het geval is, oke. Maar blijkbaar voelen meer dames dat er iets meer speelt.
Trouwens, niemand hier zegt dat het iets raars is hè. Maar ik vind ook dat je moet uitzoeken of ee niet toch iets speelt.
Het kán daarmee te maken hebben inderdaad, maar zoals ts al zei is ze wijder geworden. Plus dat ze nu waarschijnlijk vooral in de vruchtbare dagen seks hebben (meer slijm dus nog minder wrijving) maar het kan ook gewoon zijn leeftijd of gezondheid zijn .. Hij hoeft dan toch niet perse issues te hebben? Ik denk dat menig vrouw die hier reageert totaal geen idee heeft, en gewoon lekker makkelijk de toetsenbord held uithangt omdat het zo leuk /makkelijk is. (niet naar jou gericht, maar algemeen) Ts vraagt om hulp en ervaring.. Dat ze hulp kan gaan zoeken bij bv een seksuoloog als het echt niet lukt snapt ze zelf waarschijnlijk ook wel
Ik denk dat het woord issues verkeerd wordt begrepen. Ik bedoelde er alleen maar mee dat hij mogelijk kan hebben van de bevalling. Ik heb daar eerder een vraag over gesteld. Daar werd aan voorbij gegaan. Daarom heb ik het nogmaals op een ‘brute’ manier geschreven.
Dat kan zeker wel een probleem zijn hoor. Misschien zorgt het voor minder stimulatie en is de wrijving zachter (kan het even niet anders uitleggen) waardoor het ervoor zorgt dat haar man moeilijker klaarkomt. Ts: misschien heb ik erover heen gelezen maar span je jezelf weleens aan daar beneden? Hier wilt dat soms dat laatste zetje geven.
Zo ik krijg het gevoel dat je mijn bericht echt volledig uit zijn verband trekt. Heb ik een gevoelige snaar geraakt? Ik begrijp even je heftige reactie niet zo goed en vooral niet de gestoorde conclusies die je er uit trekt. Ik kan nu een hele hoop onaardige dingen terug zeggen, maar dat ga ik niet doen. Ik vond mezelf net nog vriendelijk en ik heb vooral mijn mening gegeven over hoe ik dingen anders zou doen. Je hoort mij geen van allen zeggen, ik heb uiterst veel respect voor mijn man en zijn gevoelens. Ik geef alleen mijn mening dat ik wel vind dat er aandacht moet zijn voor een probleem, en dat daar ook praten over het probleem bij hoort. Als mijn partner daar niet over na wil denken of erna wil kijken, zal ik dat ook met hem op een normale manier bespreken. Dat hij een man is betekent niet dat je zaken niet bespreekbaar mag maken, wat mij betreft hoort alles bespreekbaar houden bij een gezonde relatie. Als ik dat niet meer kan, baart dat mij wel zorgen. Dingen bespreekbaar houden betekent niet dat ik mijn vent castreer. Succes met je relatie verder!
Mee eens. De vagina hersteld gewoon na een bevalling. Soms kan het wat langer duren, maar herstellen doet het wel. Het is zelfs zo dat de vagina zich aanpast naar de penis, bij een grotere man rekt het zich wat op en bij een kleinere wordt het wat strakker. Na 16 maanden zal die vagina zich wel eens voldoende aangepast hebben.
Ik wil zeker niet zo ver gaan om te zeggen dat je perse je kinderwens aan de kant moet gaan zetten, maar ik zou toch op zoek gaan naar de oorzaak van het probleem. Ik denk niet dat je het perse zo bedoelt, maar je lijkt de hele situatie heel erg vanuit je eigen standpunt te bekijken, en weinig vanuit het standpunt van jullie als koppel. Alsof het enkel een issue is voor jullie kinderwens, en niet bvb voor jullie seksleven. Je zoekt zelf naar allerlei mogelijke oorzaken (condooms, lichamelijke veranderingen bij jou, ...) en je gaat op je eigen houtje op zoek naar oplossingen (wel/geen ovulatietesten, alles uit de kast trekken, wel/geen onthouding, ...) alsof je 'rond' het probleem heen wil werken Ipv het probleem zelf op te lossen. Dit lijkt me juist bij uitstek een probleem dat jullie als koppel samen moeten gaan aanpakken, te beginnen bij een goed gesprek. Hij zal je normaalgezien een stuk wijzer kunnen maken over de oorzaken van het moeilijker klaarkomen. En als hij het niet meteen kan zeggen, ga dan even samen op zoek zonder de druk van de kinderwens: zijn er bepaalde dingen die hij lichamelijk mist? Bekijkt hij jou/je lichaam anders sinds je niet meer alleen z'n partner bent, maar ook de moeder van z'n kind? Ervaart hij stress doordat je zoontje wakker kan worden tijdens de seks? Hoe heeft hij de bevalling en de lichamelijke kant daarvan ervaren? Of heeft hij mss gewoon een heel stresserende tijd op het werk? Ik geef maar een aantal mogelijkheden, maar het lijkt me zo waardevol om samen te gaan uitzoeken wat er aan de hand is Ipv gewoon een oplossing te zoeken die het korte termijn probleem (kinderwens) oplost. Ik heb zelf ooit een relatie gehad met een man die nooit kon klaarkomen bij mij, en ik ervaarde dat (hoewel een kinderwens niet aan de orde was) wel degelijk als een probleem. Ik voelde me niet aantrekkelijk, vroeg me af hoe het kwam en vond de seks op den duur ook gewoon niet meer leuk, want het orgasme van een man is toch het natuurlijke 'eindpunt' van de seks. Dit duurde op den duur eindeloos om dan heel on bevredigd gewoon te eindigen als 1 van ons het beu was. Ook voor hem zelf was het echt wel een probleem, het maakte hem onzeker en de seks was voor hem natuurlijk ook belange niet zo bevredigend als het kon zijn. Ik zou dit dus zeker niet zomaar aan de kant schuiven als 'ach, dan is het maar zo' , want volgens mij zit minstens 1 van jullie beide hier ook mee Los van de kinderwens.
Mijn bekkenbodemfysio gaf aan dat de 'wijdheid' bij mij wel iets minder kan worden, maar dat het nooit meer wordt zoals het was voor de bevalling. Dat voel ik zelf ook wel tijdens seks. En zij heeft ervoor geleerd, dus ik ga ervan uit dat ze weet waar ze het over heeft. Wellicht is het gevoel ook anders voor zowel man als mij doordat mijn baarmoeder niet meer op dezelfde plek zit. Lotion: Ja, ik probeer wel aan te spannen op het juiste moment. Maar ik vind dat tijdens de seks nog wel lastig. Misschien omdat ik me dan minder kan concentreren op het aanspannen ofzo.. Of dat aanspannen juist lastiger is als er iets in zit zeg maar... Mijn bevalling heb ik zelf niet als onprettig ervaren. Ik ben thuis bevallen, een bevalling van 5 uurtjes die ontspannen verliep. Op het laatst kreeg ik hem met persen niet eruit en heeft de verloskundige een knip gezet. Mijn man is de hele tijd een goede steun geweest. Wel geeft hij achteraf aan dat de bevalling in een soort van 'roes' verlopen is voor hem. Hij was toen ook net van baan verwisseld en we waren net verhuisd. Dus veel grote veranderingen voor hem in korte tijd. Fijn dat er mensen zijn die het 'probleem' herkennen en dat het dus blijkbaar toch vaker voorkomt.
Wat wel misschien nog genoemd moet worden is dat mijn libido na de bevalling een hele tijd ontzettend laag was. Het heeft wel zo'n 6-8 maanden geduurd voor ik weer meer zin in seks begon te krijgen. Mijn man vond dat wel lastig want hij had wel meer behoefte. Hij vindt het inderdaad ook moeilijker, omdat de kleine wakker kan worden. En die lijkt er wel een radar voor te hebben als papa en mama bezig zijn... Verder heeft hij het inderdaad druk op zijn werk. Hij werkt 40-45 uur en is op zijn werk altijd heel druk en is 's avonds vaak moe. En daarnaast dus zorgen om zijn ouders.
Maar, en ik bedoel dit echt niet als een aanval, jij blijft alles vanuit jouw standpunt bekijken. Heb je het hier al met hem over gehad? Wat heeft hij nodig?
Pinkie: Hij geeft aan prestatiedruk te voelen. Hij wil gewoon leuk seks hebben en zegt dat hij dan vanzelf wel een keer raak zal schieten. Misschien ligt het probleem ook wel grotendeels bij mij omdat ik het te graag wil en te gefocust ben op 'HET' moment in de maand. En ook al zeg ik dan niet dat het 'HET' moment is tegen hem, hij merkt dat wel degelijk aan mij. En ja, ik vind het ook heel lastig om mijn frustratie te verbergen als het niet lukt dan. Terwijl ik de rest van de maand niet zo'n moeite ermee heb als hij niet klaarkomt, meestal lukt het wel met de hand en dan maak ik het zo af. Maar op de vruchtbare dagen word ik daar natuurlijk niet zwanger van.
Ik heb alles even meegelezen, en ik denk dat die druk eraf halen momenteel prioriteit 1 moet worden. Op dat gebied zou ik zeker niet aanraden om nog ovulatietesten te gebruiken. Probeer eens een maand of 3 gewoon te vrijen wanneer het goed voelt. Sperma overleeft gemiddeld 3 dagen, soms meer, soms minder. Stel dat jij alleen zin hebt rond je vruchtbare dagen, probeer dan toch zin te maken op de andere momenten. Meer vrijen zal normaliter ook zorgen voor meer zin waardoor je al snel aan intimiteit op regelmatige basis komt. Heb je dan toch eens geen seks op het moment dat je eisprong is, maak daar niet direct een drama van. Er is altijd de kans dat er nog zaadjes aanwezig waren en als je niet exact weet wanneer je eisprong is, zal jij mogelijks ook minder stress voelen dat het nu moet. Wat betreft je man die niet altijd klaarkomt: misschien zorgt de druk eraf halen er al deels voor dat klaarkomen iets makkelijker wordt. Ik heb bijvoorbeeld nooit ovulatietesten gedaan of mijn cyclus bijgehouden. Zonder anticonceptie gingen wij gewoon op dezelfde manier verder als toen ik wel nog anticonceptie gebruikte, maar toch gaf mijn man aan dat het feit te weten dat het nu voor het echt was een druk op hem legde. Hij wou namelijk ook graag dat het lukte en presteren. Ik denk dat als ik dan ook nog eens druk zou gaan leggen op hem ervoor gezorgd zou hebben dat hij ook niet meer zou kunnen klaarkomen of zelfs geen erectie meer zou kunnen krijgen. Daarnaast denk ik wel dat er een onderliggende oorzaak is aangezien dit past speelt sinds je bevalling. Ik ben dus ook van mening dat het zeker waardevol is om dit wel te bespreken met je man. Na te gaan wat volgens hem de oorzaak is en hoe hij zich bij de situatie voelt. Uiteindelijk zal dit toch ergens wel een invloed hebben op jullie seksleven en ik denk dat het zeker de moeite waard is om dit probleem samen aan te pakken naast het proberen zwanger worden.
Maar het probleem stelde zich toch ook al voor jullie probeerden voor een tweede kindje? Ik zou daar even op gaan focussen, hoe komt het dat hij moeilijk klaarkomt? Komt hij bvb enkel moeilijk klaar tijdens vaginale seks, of is dat ook zo tijdens handwerk of orale seks? Geeft hij zelf aan dat het anders voelt of dat jij meer geremd bent oid? Zijn er zaken die hij, los van de kinderwens, kan bedenken die het makkelijker zouden maken? Op dat vlak zou ik de kinderwens ook gewoon even loslaten, als je zwanger wordt helemaal prima, maar probeer eerst even als koppel weer optimaal van de seks te genieten, want ik kan me voorstellen dat de druk van vruchtbare dagen en dergelijke er inderdaad geen goed aan doen.
Afgezien van de afgelopen vruchtbare dagen, is met de hand of oraal nooit een probleem. Daar komt hij vrijwel altijd van klaar. Alleen vaginaal is het een stuk lastiger. Ik heb hem al eerder gevraagd of ik wijder aanvoel. Hij zegt dat ik niet zo strak ben als voor de bevalling maar dat ik ook niet enorm wijd ben ofzo. Ik merk ook wel dat hij met sommige standjes meer voelt dan met andere standjes waar hij vroeger ook genoeg bij voelde. Missionaris merk ik dat hij weinig voelt, in tegenstelling tot voor de bevalling. En als ik bovenop zit voelt hij duidelijk meer.
Het kan inderdaad geen kwaad uit te zoeken of dit probleem ook op andere vlakken speelt, zoals bij orale bevrediging of aftrekken. Wat je verder nog kan doen is kegeloefeningen doen, dus de spieren van je vagina aanspannen en weer los laten, dit kan je bij wijze van doen als je in de auto zit. Ook heb je standjes die voor meer wrijving zorgen, hier boven werd er al één genoemd maar hier nog een paar: - plat op je buik, dan kan jij je benen tegen elkaar aan drukken tijdens de penetratie - op je rug liggen en je heupen opzij kantelen zodat je knieën op het matras komen te liggen. het bovenste been iets om hoog trekken, de man gaat er dan van voren in, zeg maar. Is ook veel wrijving en je kan zelf ook makkelijker aanspannen met je benen. Persoonlijk geloof ik er heus in dat je iets wijder wordt na een bevalling, maar echt niet op zo'n manier dat je man er helemaal niks meer van voelt... Succes!