Ik vind afspraak al zo gek klinken.. Ze mochten van mij bellen en langskomen.. en dan respecteren ze ook je rust het is niet dat ze de deur plat lopen..
Haha dit idd! De kraam week is geen romantisch eiland waar je met zn drie een kan gaan liggen cocconen. Ik vind het ook nogal heftig dat je ze een week later pas de baby wil laten zien. Je kan toch ook aangeven dat je het rustig wil houden en het kindje niet van arm tot arm wil laten gaan. Lijkt mij dat daar veel meer begrip voor is dan maar helemaal buitensluiten. Dat je overig kraambezoek een weekje afhoudt snap ik wel...maar je ouders en schoonouders.... buiten dat het hun klein kind is... jij bent ook hun kind.
Een groot deel van de reacties is veroordelend en zelfs op de vorige pagina word ze nog egoistisch genoemd. Ik zeg niet dat mensen letterlijk zeggen dat ze gevoelloos en kil is, maar dat ik het idee krijg dat men dat vind door de reacties. ("Ik hoop dat jouw kind jou later zoiets niet aandoet" oid)
Ik was zelf zooo blij toen ik mijn ouders zag na de geboorte van mn oudste én van mn jongste. Bij de oudste barstte mn man in snikken uit toen mn vader voor m stond, net na de geboorte. Omdat ie trots was, blij én opgelucht. Mijn ouders en schoonmoeder wonen allemaal niet in de buurt. Ander bezoek had van mij niet persé gehoeven in de kraamweek, maar mn ouders, ik was zo blij dat ik ze zag. Ook al was het maar even.
Ik vind dat je dit niet kan maken. Erg egoïstisch! Geef ze op zijn minst het recht om een kijkje te komen nemen. Het eerste moment met je kleinkind is iets heel moois. En het nieuws via de telefoon vertellen vind ik laf. Dit soort dingen moet je persoonlijk zeggen.Dan kun je uitleggen waarom jullie deze keuze hebt gemaakt. En nog belangrijker zijn kunnen hun gevoel uiten hoe zij dit vinden en wat ze daar bij voelen. Door het de telefoon te willen vertellen,zegt eigenlijk al dat jullie het ook eigenlijk niet vinden kunnen wat jullie doen. Denk er goed over na.
Persoonlijk zou ik even kijken hoe je je voelt. Dat je de eerste 24 uur met zn drieën wilt zijn, snap ik. Dat wou ik zelf ook en spijt van dat ik dat nooit gedaan heb. Maar een week is lang denk ik. In de kraam week word je erg geleefd, en de mate hoe zwaar je bevalling is geweest telt ook mee. Is de baby rustig en tevreden of huilt dr baby veel? Juist in de kraamweek visite ontvangen is fijn. Mijn kraamverzorgster stuurde mij na 40 min naar bed en de visite mocht dan nog beneden blijven, maar ik ging mijn rust pakken. Een week zoiets speciaals ontnemen is lang hoor. Vooral voor opa en oma. Dat je de rest van de familie en vrienden even laat wachten, groot gelijk... Maar ja t is jullie keuze. En als dit jullie keuze is, is het denk ik belangrijk je keuze goed te kunnen onderbouwen naar je ouders en schoonouders toe succes er mee!
Waarom kijk je niet gewoon op dat moment wat je fijn vind? Je kunt nu echt niet al zeggen hoe je je voelt en wat je wil.. Miss wil je je ouders wel meteen op bezoek. Je wil toch trots je kind laten zien en je verhaal vertellen. Andersom zou je het miss ook niet kunnen waarderen als ze pas na weken een keer interesse tonen. Ik vond het juist fijn om bezoek te krijgen van naaste familie
Mijn reactie was juist op een paar mensen die zeiden dat je het recht hebt om jouw kind de eerste week voor jezelf te houden. Nou ik vind persoonlijk dat ik het mijn moeder en schoonouders niet aan mag doen om ze een week te laten wachten en zeker niet als ze voor het eerst opa of oma zijn geworden. Maar dat is mijn norm he. Ik ben sowieso niet zo van het spreken over ‘rechten’. Maar dat komt misschien omdat ik geleerd heb dat je door altijd maar op je strepen te staan een stuk minder bereik. En dat een schoonmoeder waarvan je eigenlijk geen zin had dat ze kwam soms net iets heel liefs voor je komt doen ofzo.. Ik heb hier zelf ook fouten in gemaakt waardoor ik mensen afgestoten heb en dat vind ik erg jammer dus ik hoop dat anderen dat niet ook overkomt, vandaar mijn felheid.
Ja ik kon mijn moedertje niet missen in die periode hoor! Alles gaat goed. Vorige week zwaaide hij/zij naar ons op de echo. En maandag mag ik alweer kijken. Was vorige keer net iets te vroeg voor termijnecho. Vind ik niet erg 11 weken en begin al af te tellen naar de geslachtsbepaling nog 4 weken...
Ik heb alleen de eerste pagina qua reacties gelezen, maar als het voor jullie beter voelt om de eerste week niemand over de vloer te hebben dan moeten jullie dat gewoon doen. Het is jullie kind en jullie huis, ik vind het een beetje onzin om je eigen grenzen hierin te overschrijden om je ouders/grootouders een plezier te doen. Een week later hebben ze nog steeds hun eerste kleinkind alleen moeten ze iets langer wachten. Hier kwamen ze wel de eerste week al langs maar wij vonden dit zelf geen probleem.
Ik woonde 2 uur bij mijn ouders vandaan, maar toen mijn oudste was geboren zijn ze zonder iets te zeggen zodra het kon in de auto gesprongen Toen waren ze er om 1930u of zo, zijn niet te lang gebleven en toen weer 2 uur de andere kant op. Ik ben zelf geen oma, maar ik denk dat het echt een heel bijzonder iets is.
Mijn kindjes mochten alledrie niet vastgepakt door anderen. Niet van ons, maar van het ziekenhuis. Mijn oudste had zo’n zware bevalling gehad die eindigde in een spoedkeizersnede dat alleen wij dat mochten en mijn dochters waren prematuur dus die gingen de couveuse in. Mijn ouders en schoonouders zijn direct geweest en ik vond het maar wat fijn. Beide bevallingen waren heftig, de eerste echt fysiek en de tweede kwam onverwachts dus ik moest echt mijn verhaal kwijt. Bottomline, opa’s en oma’s hebben even in het wiegje/couveuse gekeken en dronken daarna koffie en luisterden naar mijn onsamenhangende verhaal. Kindjes hebben er niks aan over gehouden hoor, dat er een paar extra ogen naar ze gekeken hebben.
Voor wie krijg jij je kinderen dan? Iets om mee te pronken zijn? Staat ook weer zo haaks op hoe ik dat zie. Ik zou willen dat vrouwen zich wat meer terug trekken en op hun zelf zijn om bij te komen van een bevalling en in rust genieten van je kindje. Dat moeten showen, door iedereen laten vasthouden... Juist dat is echt niet nodig die eerste week. Dat komt later echt wel. Iets met hechting, natuurlijk gedrag etc. Wat heeft een baby er aan om tal aan verschillende mensen te zien? Helemaal niks Dus nogmaals... Niet egoistisch.. Ben benieued of er een verband is met depressie na een bevalling en al dan niet je rust hebben kunnen en mogen pakken. Hier wordt dat betiteld als egoistisch... Ik denk, vanuit je kindje en je nieuwe rol dat dat juist wel natuurlijk is...cocoonen, afsluiten, helen. Spreekt van zich dat natuurlijk iedereen dat op zijn eigen manier doet en ook mag doen. Maar een vrouw moet echt herstellen van de bevalling, zowel lichamelijk als mentaal. Mijn 3e ki dj eis in de nacht geboren en de 1e dag, zijn geboortedag is er echt niemand geweest hoor. Ging kapot van de naweeën, door de snelle bevalling helemaal in shock nog en kon de gehele dag niet van bed af komen. Ik had echt even geen behoefte aan mensen. En twas onze 3e,mensen weten al een beetje hoe wij zijn .... Dus mensen gaven zelf aan: we komen langs als jullie daar aan toe zijn. Hoe fijn is dat? Dat begrip, geen druk, wetende dat hun rol als opa en oma wel komt en ze zeker een band gaan opbouwen met hun kleintje, omdat ik daar straks ook voor zorg dat dat kan Ieder heeft wat anders nodig, elke bevalling is anders, elk kindje is anders, elke zwangerechap is anders. Brand iemand niet gelijk zo af omdat die het anders doet/andere keuzes maakt. Dit is internet he? We weten niet de specifieke band/relatie die die persoon heeft met familie, of wat er al voorgevallen is.... Beetje rustig aan dames. Ik ben geen egoistisch persoon... En denk echt niet alleen maar aan mezelf. Maar in die eerste kraamweek draait het zeker wel om de baby en mij, VIND IK
Ik zou ook op het moment zelf kijken hoe je je voelt en misschien denk je er dan helemaal anders over. Wil je je kleintje juist meteen vol trots aan de opa's en oma's laten zien. Ik vond dit persoonlijk een van de fijnste momenten bij beide geboortes. Kan me voorstellen dat het ook echt echt niet leuk is voor ze als ze eerst een week moeten wachten tot ze hun kleinkind mogen zien. Zou ik niet over mijn hart krijgen.
Ik vraag me echt af hoe jullie je dat voorstellen. Eerste week zijn ze niet welkom, maar als je na een maand met buikgriep de hele nacht boven de wc hebt gehangen en je zo ellendig voelt dat je alleen maar wilt slapen de volgende dag, of je ouders of schoonouders dan wel willen komen oppassen, zodat jij bij kunt tanken. Hahaha ik zou dan ook zeggen: 'lekker jammer voor je, beterschap en zoek het maar zelf uit!' Zo ook bij de komst van een eventueel broertje of zusje... dan heb je je (schoon)ouders ineens hard nodig als de bevalling zich midden in de nacht aan dient. En dan mogen ze ineens wel hals over kop in de auto springen om op de oudste te passen. Dan moet je tegen die tijd ook dat niet aan ze vragen vind ik. Niet het één wel eisen en het andere verbieden.
Volgens mij bestaat er ook nog een tussenweg tussen pronken /showen/vasthouden en je een week afzonderen van je (schoon)ouders. Je ouders laten delen in de vreugde, je verhaal kwijt kunnen en je baby laten zien kan toch prima zonder al teveel poespas? Daar komt echt geen hechtingsproblematiek bij kijken en met t cocoonen en helen komt t vast ook goed. Als TS zijnde zou ik daar zeker over nadenken omdat ze zelf aangeeft dat (schoon) ouders teleurgesteld zullen zijn. Is het dan zo'n moeite om ze heel even toe te laten in je bubble, als je weet dat je ze daar veel plezier mee doet?
Precies dit!! Ik vind het ook een egoïstische gedachte dat zelfs ouders en schoonouders niet een kijkje mogen komen nemen. Hoe zou je het zelf vinden als zoiets bij jou gebeurd / overkomt? Je eigen kind het mooiste wat je hebt maak je oma maar nee je mag het niet zien, echt vreselijk!