Ohh... Ik snap je helemaal! Onze ouders wonen op ongeveer een half uur rijden. Ik moet er niet aan denken dat ze in hetzelfde dorp komen wonen!! Precies om de reden die je aangeeft. Contact is prima, maar je hoeft de deur niet bij elkaar plat te lopen. Ik zou ook bang zijn dat de verhoudingen daardoor slechter worden. Ik zou gewoon even navragen hoe het zit met die kavel. Hebben ze oprecht interesse in die specifieke kavel of doen ze het echt om dichter bij jullie te zijn? Geef echt duidelijk jullie grenzen aan. Het hoeft natuurlijk helemaal geen probleem te worden, maar het is wel belangrijk dat de verwachtingen van elkaar duidelijk zijn.
Mijn schoonouders wonen in dezelfde straat hun woonden daar eerder. Maar ik heb er totaal geen last van, ze komen alleen iets vaker langs.
Wij wonen op 5 minuten lopen van mijn ouders af, IDEAAL! Ben er elke week zeker 2 a 3 keer te vinden en de kids (en mijn man) hebben er een geweldige band mee. Schoonmoeder amper contact mee helaas. Ze heeft teveel fouten gemaakt in het verleden dus ze mag heel ver weg blijven wonen Had het graag anders gewild, vooral voor mijn man en kindjes. Maar blijkbaar heeft zij er geen boodschap aan. Kinderen moeten kunnen genieten van opas en omas. En andersom! Zo mooi hoe mijn dochter oma gaat omhelzen en zeggen dat ze van haar houdt als ze haar ziet. Zo'n smeltmomentje...! Nee, maak je niet te druk hierom. Denk dat het wel losloopt. En als je gewoon netjes aangeeft (mocht het kavel doorgaan, wat ook nog grote kans is dat het niet doorgaat en dan zit je jezelf al een hele tijd hierover onnodig op te fokken) dan kun je toch gewoon open en eerlijk zijn; Vind het enorm leuk dat jullie dichter bij wonen, maar kunnen jullie van te voren even bellen? Dan kan ik zorgen dat ik de poets klaar heb en ook de tijd heb om jullie hartelijk te ontvangen'... Het is natuurlijk ook net hoe je het brengt he
Nu 'moet' je er nog niks mee. Want t is natuurlijk nog niet zeker. Als dat t wel is kan je altijd de gesprek hierover hebben. Dan ben je op tijd genoeg.
Is dit serieus? Je schoonouders mogen niet in hetzelfde dorp wonen want dan kan het gebeuren dat je ze iets vaker ziet? Wat een aanstellerij zeg. Ze trekken niet bij je in hè, ze vragen ook niet om een chaletje in je tuin. Je kan prima met ze overweg, het is nog niet eens zeker en je raakt nu al in paniek? Ik vind dat je zwaar overdreven reageert op een misschien.
Helemaal mee eens! Ik woonde altijd verder bij mijn opa's en oma's vandaan, en had er zeker vaker langsgegaan als het niet zo'n crime was om er te komen met het ov. (Denk 3 bussen, 2 metro's, flink stuk lopen voor de een, bus-metro-trein-half uur lopen voor de ander). Mijn neefjes en nichtjes (en hun ouders) woonden wel dichtbij ze, en dat viel voortdurend 'even' bij elkaar binnen. Mijn oma was echt de vertrouwenspersoon voor sommigen. Ik heb dat echt wel gemist, het was voor mij altijd een Bezoek samen met mn ouders of een enorme onderneming.
Ik kan me helemaal niet voorstellen dat je zoiets een probleem zou vinden, eigenlijk. Het zijn de ouders van je man. Tenzij het vreselijke mensen zijn die je constant lastig vallen, is dat zo?
Nee kan inderdaad niet zeggen van dat mag niet. Maar ik vind wel dat we er iets van mogen vinden omdat zij dus blijkbaar bepaalde verwachtingen hebben wat langskomen en oppassen betreft. Dank je, vooral dat laatste moeten we duidelijk in zijn denk ik. De voordelen zie ik er ook van hoor maar ik ben inderdaad bang dat ze hier komen vanwege ons want hier in het dorp hebben ze verder niks en waar ze nu wonen hebben ze hun sport, kennissen, verenigingsleven. Juist als ze wat ouder worden en hier wonen zal dat weg vallen, als ze niet zelf meer zo makkelijk er uit kunnen. Het is niet ondenkbaar dat wij over 5 of misschien 10 jaar zelf eens gaan verhuizen. Ja het kan 2 kanten op inderdaad. Medelijden hoef je niet met ze te hebben hoor, het is niet zo dat ze ons maar 3x per jaar zien. Dat dus Nou ja, dat zie ik dus echt voor me. Dat ze toevallig langs liepen en even aan komen waaien of iets komen halen/brengen terwijl je nog in je pyjama zit en de ontbijtboel nog op tafel staat. Is in het verleden enkele keer gebeurd en dan zeggen ze er ook nog wat van. Als wij nu iets samen willen doen dan brengen we ze doorgaans naar hen toe. Verder doe ik het liefst zoveel mogelijk zelf. Ik heb geen kinderen gekregen om een ander erop te laten passen zeg ik altijd. Wekelijks is me echt wat teveel. Klinkt ondankbaar en alsof ik ze niet mag, dat is niet zo. Ze kosten me gewoon energie. Met name schoonmoeder is soms wat (te) bemoeizuchtig en kan best doordrammen als zij denkt dat iets moet. Ja misschien heb je gelijk. Ben alleen bang dat als ik iets duidelijk zeg als het gemene schoonkreng wordt gezien. Zeg namelijk al zo vaak iets. Wat er erg aan is dat ze ook elke week bij het voetbalveld staan? Het zou me verschrikkelijk benauwen. Blijf eens weg uit mijn nek te hijgen en laat ons ook eens momenten hebben met de kinderen. Dat is mijn beleving. Heus niet erg (leuk juist) als ze af en toe eens komen kijken maar ik zie ze ervoor aan om elke keer en overal bij te zijn. Daar heb ik geen trek in. Ja dat klopt. Denk alleen dat ze gelukkiger zullen zijn in de buurt waar ze nu wonen, met kennissen die dan ook wat makkelijker langs kunnen komen, meer bekenden die ze tegenkomen. Als ze hulp nodig hebben zijn we er echt wel voor ze.
Ik wil liever ook niet met mijn ouders in 1 dorp wonen al zou iets dichterbij fijn zijn (3 kwartier rijden). Ik kan zeker niks claimen maar ik wil niet dat ze hier komen wonen vanwege enkel en alleen de kleinkinderen. Neeeee dat hebben ze echt gezegd! Kijk over dat voor de deur staan terwijl je in je pyjama zit dat is mijn invulling maar over het vaker langskomen en oppassen is zo gezegd. Misschien maak ik het inderdaad benauwder dan dat het is/zal zijn. Het is echter niet voor niks dat mijn man en ik regelmatig zeggen tegen elkaar dat het goed is dat er wat afstand tussen ons en (schoon)ouders zit. Hier ook 45 rijden naar mijn ouders. Is net ff te ver he. Schoonouders ook met pensioen en ze staan soms op de meest vervelende tijdstippen op de stoep, als wij net het eten op gaan zetten bijvoorbeeld. Ze snappen niet dat de kinderen in een ritme zitten en op tijd op bed moeten. Waar ik bang voor ben is dat ze willen dat we bij een verjaardag op de dag zelf komen eten enzo. Want we wonen toch dichtbij dus dat kan wel.Terwijl hier de drukke dagen gewoon doordraaien en merk dat ze dat toch niet altijd door hebben.
Dat is zeker fijn zoals dat bij jullie gaat. Hij is er ook niet zo gelukkig mee. Maar mijn man zal niet snel ergens wat van zeggen. Hij zei direct dat ze ze niks kunnen verbieden. Als het zo ver komt zullen er afspraken gemaakt moeten worden. Ja denk dat we duidelijk moeten zijn. Ja vooral dat laatste... ff bedenken hoe we dat op een vriendelijke manier kunnen brengen. Ik wil niet hun invulling van vrije tijd worden. Dat is echt niet gezond. Als schoonouders hulp nodig hebben dan staan er hoor. Ja dat is ook weer zo. Ja ik vind ook dat mijn man het mag zeggen. Niet in de laatste plaats omdat hij er net zo over denkt. Mooi dat jullie dat doen. Ik zou het niet kunnen (bij elkaar wonen bedoel ik, helpen doe ik altijd als het nodig is). Misschien heb ik dat ook.... had in elk geval een paniekmoment (van een uur). Brrrr, nee dank je. Ik weet hoe handig het is als ze dichtbij wonen in bepaalde situaties maar ik zou gek worden. The horror! Je moet dus geen romantische dingen doen op de bank begrijp ik.
Ik vind het trouwens zo’n dooddoener “ jouw ouders hebben vroeger voor jouw gezorgd dus jij moet nu voor hun zorgen” (niet geciteerd van een lid van hier hoor, maar tussen de regels door las ik zoiets bij sommige wel) Gelukkig denkt mijn familie daar anders over en hebben mijn opa en oma een spaarpotje waardoor ze gewoon thuishulp kunnen regelen op hun kosten zodat ze niet naar een tehuis hoeven, dit omdat ze juist niet afhankelijk willen zijn van ons en willen dat ons leven gewoon normaal blijft doorgaan en de relatie niet uit zorgen bestaat. Begrijp mij niet verkeerd ik heb echt een ge-wel-dige familie misschien juist ook wel door die insteek en de vrijheid. Overigens betekent dat niet dat ik niet voor mijn moeder zou willen zorgen dat heb ik tijdens haar ziek zijn gedaan uit liefde niet omdat het verwacht werd. Dus ik vind de reden van het zorgen voor geen geldige reden om dan maar heel dichtbij te wonen.
@EdN Ik begrijp je post. Het is niet zo dat we niet met elkaar door 1 deur kunnen of dat er ruzie is maar schoonouders kunnen soms wat drammerig zijn en daar heb ik moeite mee. Snel vorbeeld: 2 weekjes na bevalling hadden ze familieweekend. Konden wij best komen met de baby. Nou nee, dat was me echt te snel. Uiteindelijk niet door gegaan maar als ze in hetzelfde dorp wonen zouden ze het eisen of iedereen bij ons laten langskomen (want zo dichtbij). Juist door de afstand houden we het mooi in balans allemaal. Overigens wil ik ook niet met mijn eigen ouders in 1 dorp wonen maar dan weer om andere redenen. Alleen die hebben geen optie op een kavel hier Dat hoop ik ook. Ik hoop zeker dat ze nog jaren bij ons mogen zijn. Denk dat we zeker zulke afspraken moeten maken. Verbieden kunnen we zeker niet. Ben bang dat zij welk de verwachting gaan krijgen elkaar wekelijks te zien. Mochten de plannen door gaan mag mijn man ze vertellen dat het niet (altijd) gaat gebeuren. Met het eerste deel van je post kan ik niks. Die ouderen komen bij kinderen in huis omdat er niks anders is. Al vraag ik me af of ze dan altijd de juiste zorg krijgen maar dat terzijde. Dat ze er voor ons zijn vinden wij zeker fijn hoor! En andersom zullen wij er ook zijn wanneer dat nodig is. Daar hoeven ze niet voor te verhuizen. Wij zijn hier de enige familie. Zwager woont nu bij hun in de buurt. En waar ze nu wonen hebben ze juist hun sociale contacten. Hier hebben ze niks. Het is de vraag of ze hier in het dorp weer een flinke kennissenkring opbouwen aangezien ze dan in een heel ander soort buurt zouden komen. Dank je. Jij snapt precies wat ik eigenlijk bedoel. Met je laatste opmerking kan ik wat. Als ze dan toch op de stoep staan en het is een rommel mogen ze niet zeiken haha. En ja wie weet gaat het toch niet door en heb ik stress om niks. Ze begonnen zelf over vaker langskomen, oppassen en als ik dan de boodschappen had gedaan kon ik mooi langs hun huis voor koffie. Mag ik daar wat van vinden of moet ik gewoon maar alles doen wat schoonouders willen? Mijn schoonouders kosten me best veel energie. Ik houd bewust wat afstand, al staat dat de band met de kleinkinderen niet in de weg. Komen ze hier in het dorp en zie ik ze vaker dan zal ik daar iets mee moeten ja. Over een chaletje in de tuin... hou op, dat heeft schoonmoeder meer dan eens voorgesteld. Je hebt gelijk. Nee dat niet, alleen willen schoonouders vaak net ff teveel. Ook met de kinderen. Met name schoonmoeder heeft een sterke mening over dingen en walst rustig over je heen. Ze vraagt vaak niet, nee ze zegt het. Zo vallen komende zomer (bij toeval) onze geplande vakanties samen. Roept zij gelijk: Oh dan kunnen we mooi een week op dezelfde camping staan. En nee, dat is dan geen losse opmerking. Wij willen dat dus niet want we willen als gezin zijnde op vakantie en tijd voor elkaar. En dan vinden ze het niet leuk als we dat zeggen. Dat is een klein voorbeeld hoor. Juist door wat afstand en elkaar niet elke week zien houden we het leuk. Iedereen bedankt voor het reageren.
Ik moet wel lachen dat je het "ons" dorp noemt. Maar. Je kan toch je grens aangeven? Als jij max 1 keer per week de grens vind dan kun je dat gewoon zeggen. Het is irrelevant op welke afstand ze wonen, hoe vaak ze bij je komen. Mijn moeder verhuisde destijds ook achter mij aan. Geen moeite mee gehad, zolang ze maar niet elke dag kwam. Mijn schoonouders wonen hier 10 minuten vandaan, daar komen wij vaak en zij hier. Mijn zwager woont letterlijk naast hun, en hij wipt ook vaak bij zn ouders binnen, maar mn schoonzus niet, en dat respecteren ze ook. Ieder zijn of haar eigen ruimte. Maar je kan ze niet verbieden te verhuizen
Ik moet heel erg denken aan de serie everybody loves Raymond. Hilarisch. Mijn schoonouders wonen heel dichtbij en mijn schoonmoeder is wel een beetje zo. Maar we hebben op een gegeven moment aangegeven dat we het niet fijn vonden dat ze elke dag op de stoep stond en zich overal mee bemoeide. Dat was even slikken voor haar, maar uiteindelijk gaat dat nu prima en is het alleen maar heel erg leuk en handig, de kinderen vinden het ook super! Oma en opa lekker in de buurt, even langsfietsen om de nieuwe fiets te showen of te vertellen dat ze iets leuks beleefd hebben. Voor hun is die band heel waardevol, dat zou ik ze niet af willen pakken.
Goh wat ben ik blij dat ik in een turkse familie zit. Al is mijn eigen familie ook niet moeilijk. Mijn zus komt ook vaak bij mijn moeder eten etc. Ik snap wel dat je er niet op zit te wachten om ze dagelijks over de vloer te hebben, maar verder vind ik dat je overdrijft. Wat maakt het uit als ze zo nu en dan komen aan waaien? Ook al zit je in pyjama. Ik zie mijn schoonzus meerdere keren per week, ook in pyjama. Mijn ouders en schoonouders wonen niet bij ons in de buurt, en ik mis het juist dat opa en oma even komen aanwaaien of andersom. De punten die jij allemaal benoemt vind ik persoonlijk echt gezeur.
Haha dat verwachtte ik ook toen ik begon te lezen, dat de schoonouders vast een mantelzorgwoning hadden gekocht die ze in TS haar achtertuin konden zetten ofzo
Oh dat begrijp ik wel hoor! Ik kan het ook prima vinden met mijn schoonouders maar ben toch blij dat er 30 km tussenzit. Ze komen nooit deze kant uit en blijven het liefste thuis, wij gaan ongeveer 1x per 2 weken die kant uit. Mijn ouders zie ik trouwens nog minder maar zo is onze relatie nou eenmaal. Persoonlijk zou ik er ook om zitten te springen als ze hier zouden komen wonen. Maar ja... Je kan er niets tegen doen. Of zelf verhuizen
Na het lezen kon ik maar 1 ding denken: wat hoop ik ontzettend op meer respect van mijn toekomstige schoondochters of schoonzoons dan hoe jij praat over jouw schoonouders. Ze willen dichter bij HUN zoon en kleinkinderen in de buurt wonen. Ze hebben het recht om te wonen waar ze willen. Mijn mening: hun schoondochter moet zich niet zo aanstellen en met wat meer eerbied over haar schoonouders schrijven. Mijn schoonouders wonen in een dorp verderop maar ik heb al vaker dan eens geopperd dat ze straks een seniorenwoning in ons stadsdeel zouden gaan kopen. Lijkt me ideaal zodat ze hier zelf naar toe kunnen keuvelen als ze straks een rollator hebben en ik kan daar naar toe lopen om ff hun wasmachine aan te slingeren of hun vloer te zuigen. Mijn schoonouders hebben trouwens ook onze sleutel maar weten daar met respect mee om te gaan. Nergens in jouw berichten lees ik dat het halfgare sjonnies zijn. Ik lees alleen dan hun schoondochter overal beren op de weg ziet..
Mijn schoonouders wonen ook in hetzelfde dorp en de keren dat die ooit spontaan langskomen zijn op 1 hand te tellen, ik zit er ook niet op te wachten maar van hun uit is het ook pure des interesse dus dat is weer het andere uiterste
Tja, je kunt er vrij weinig mee, behalve je grenzen aangeven mochten de voorbeelden ook werkelijkheid worden en je voelt je daar op dat moment nog steeds niet goed bij. Mijn ouders wonen op 5 tot 10 min. Autorijden en schoonouders 10-15 min. Prima gaat dat! Wij gaan waarschijnlijk een stukje verder verhuizen en ik vind dat juist een dingetje