Iemand uit onze omgeving heeft helaas een jong kind verloren, na een ziekbed van een aantal maanden (in verband met eventuele herkenning hou ik het even vraag). Ik ga afscheid nemen en wil ook nog een kaart sturen, maar wat schrijf je erop? Bij het verlies van bijvoorbeeld een ouder of een partner (wat ook al heel heftig is), kun je nog zeggen heel veel sterkte en verwacht je wel dat iemand na een aantal maanden of een aantal jaar zich wat beter voelt, maar ja na het verlies van je kind komt het eigenlijk nooit meer echt helemaal goed toch. Dus wat zeg je dan?
Ik zou iets zeggen van woorden schieten te kort... Bij ons in de Christelijke omgeving voegen we er nog wel eens een troostvolle tekst uit de bijbel aan toe, vaak kunnen ouders hier troost uit halen. Toen ik ging condoleren zei ik gewoon gecondoleerd en heel veel sterkte. Ik denk dat je aanwezigheid al fijn is en het verdriet kan je niet weghalen.
Als je niet goed weet wat je moet zeggen / schrijven, zou ik t verwoorden als: geen woorden voor / ben er stil van oid. Ik leef met jullie mee / mijn gedachten gaan uit naar jullie oid kan volgens mij ook altijd. Tegenwoordig zijn er ook mooie kaarten voor als een jong iemand overlijdt..
Je kan denk ik niets zeggen wat daadwerkelijk troost biedt, dus in die zin maakt het bijna niet uit wat je schrijft. Het enige wat je kan doen is laten weten dat je gedachten bij hen zijn. Ik zou zelf iets zeggen als ‘we denken aan jullie’ of een simpel ‘heel veel sterkte’. Het genoemde ‘woorden schieten tekort’ dekt de lading ook aardig. Wat moet je zeggen, niets zal het verdriet verlichten, dus je kan alleen medeleven tonen.
Je kan het niet snel verkeerd doen, al had ik moeite met christelijke teksten, die zou ik alleen gebruiken indien het iemand binnen eenzelfde geloofsgemeenschap betreft. Een kaartje is al fijn te ontvangen, laten weten dat het verdriet niet in woorden is uit te drukken maar dat je wilt laten weten dat je aan ze denkt dekt de lading aardig.
Dank jullie wel voor jullie reacties. Ja inderdaad zeggen onze gezet gedachten zijn bij jullie of iets in die trant is een goeie. Woorden schieten tekort dacht ik ook al aan, maar vind ik ergens ook wat afgezaagd. Een mooi gedicht is ook nog wel een goeie, ik kan eens even op internet kijken. Alhoewel dat altijd wel nauw komt, kan ook al snel afgezegd overkomen
Ik zou een persoonlijke herinnering aan het kind opschrijven. Hoe je hem of haar altijd zal blijven herinneren of wat je zo mooi of bijzonder vond aan hem of haar. Sterkte
Iemand uit mijn omgeving had een kind verloren aan wiegedood, toen heb ik een gedichtje opgezocht op internet, wist ook niet direct wat te zeggen als troost. Geen idee of ze er echt "blij" mee was, maar als je niks weet, misschien ook een optie.
Het leven is als sneeuw, Je kunt het niet bewaren. De troost is dat jij er was, Uren, maanden, jaren. Herman van Veen op het monument Het verloren Kind
Toen ons dochtertje overleed had een kennis op het kaartje geschreven: wat zal het ontzettend moeilijk zijn geweest om het handje van jullie mooie dochter los te moeten laten. Het is inmiddels al ruim tien jaar geleden maar als ik het kaartje weer zie komen de tranen acuut op. Vind het zo mooi geschreven.
Voor dit soort verschrikkelijk gebeurtenissen bestaan geen woorden. Het is het leven op zijn allerergst .. En dat zou ik dan ook zeggen; dat er geen woorden zijn. Verder toch ook wel gecondoleerd en sterkte. Dat je aan ze denkt is vaak ook een mooi iets om te zeggen. Gecondoleerd.
Jullie mooiste geschenk van/uit het leven, helaas duurde het maar even De herinneringen die zijn gemaakt Hebben jullie harten geraakt (Naam) zal altijd blijven bestaan Tussen de zon en de maan Zoiets?