Wanneer zorgen maken om het spreken...

Ik zou me nog geen zorgen maken als hij jullie wel begrijpt en jullie hem. Hier sprak de jongste ook pas heel laat, rond een jaar of 5 op advies van de juf naar de logopediste, maar zij kon er niet zoveel mee. Hij sprak toen ook al veel meer. Nu merk ik geen verschil meer met mijn oudste 2 (die al duidelijk konden praten met 2 jaar).

 

Onze knul begon heel vroeg met praten maar duurde wel lang voor hij echt verstaanbaar was voor andere mensen.

Met 3 sprak hij snel en vol enthousiasme. Niet iedereen kon die snelheid aan hahaha.

Is het bij hem ook de snelheid of meer binnensmonds? Zo lang hij wel praat in gewone woorden (geen woordjes als toetoet voor een auto ) en hij jullie begrijpt zou ik me niet druk maken.

Praat hij voor jullie verstaanbaar?

 

Jongste is net 3, praat veel en wij kunnen m goed verstaan. Spreekt veel klanken niet goed uit en meesten hebben moeite hem te begrijpen. Wij hebben verwijzing voor logo. Heeft de oudste ook gehad. Ik investeer er liever nu in zodat hij straks goed naar school kan gaan dan dat ik er dan achter kom dat het niet ‘goed’ gaat. Ik zie zelf het probleem niet van vroegtijdige logo. Bij 2,5 hebben we eerste bezoek algemene logo gehad, net na 3e verjaardag 2e bezoek en nu toch besproken dat die doorverwijzing er komt. Ze gaf bij algemene intake aan dat het 2 kanten op kon gaan. Nou dan liever nu wat hulp.

Algemene intake was trouwens logo van cb. Zij behandelt zelf niet maar geeft puur een advies.

 

Persoonlijk zou ik toch even een intake laten doen bij een logopedist. Kan nooit kwaad. Bij sommige dingen is het gewoon handig om er op tijd bij te zijn

 

Bij mijn dochter ligt het wel iets anders, bij haar is een klankontwikkelingsprobleem geconstateerd waardoor ze dus veel later is gaan praten. Ze zei een woordje of 10 met 2 jaar, maar pas met 3 jaar en 3 maanden ging ze veel meer praten. Echter wel met een behoorlijke achterstand, en die achterstand heeft ze nog steeds niet helemaal ingehaald. Dit heeft echter ook met faalangst te maken, welke ze heeft opgelopen door het niet kunnen praten en nu dus, voor al in grote groepen, niet altijd durft te praten.
Ze heeft al ruim 2 jaar logopedie en heeft ook 10 maanden een vroegbehandelingstraject gehad bij Kentalis, waar ze zeer veel aan gehad heeft.
Inmiddels gaat het wel beter, ze draait gewoon goed mee op school, durft steeds meer te praten tegen klasgenootjes en de juf, maar ze heeft duidelijk nog problemen met bepaalde klanken.
Natuurlijk ontwikkelt ieder kindje zich anders en zullen er ook zeker kinderen zijn die uitzichzelf met 3 jaar wel gewoon beginnen te praten en het in te halen, maar dat hoeft dus niet altijd. Zeker als de PSZ het ook aankaart valt het hun dus ook op.
En natuurlijk hoeven er niet gelijk alarmbellen af te gaan, maar zoals mijn voorganger ook aangeeft een keer een intake bij de logopedist te doen kan nooit kwaad. Of het een keer bespreken met het CB.
Ik ben in ieder geval blij dat ik bij mijn dochter er op tijd bij ben geweest en dat zij de hulp heeft gekregen die ze nodig heeft en nu dus daarom al aardig wat stappen heeft gemaakt. Maar nogmaals, dit is bij een geconstateerde spraakstoornis, en dat hoeft dus echt niet van toepassing te zijn op jouw zoontje.

 

Ik zou in ieder geval even z’n oortjes laten controleren. Zou jammer zijn als hier t probleem ligt en je er nog een paar maand mee door loopt.

 

Klinkt wel als mijn jongste.
Laat begonnen met praten (VVE indicatie van CB gekregen omdat ze laat was), tussen 2 en 2,5 jaar een sprong waarin ze in korte tijd wel 3-4 woordzinnen kon gebruiken, maar de verstaanbaarheid was slecht.
Op KDV werd 2 keer per jaar gescreend door een logopedist (via de gemeente betaald), de eerste keer met 2;9 jaar was ze 'iets langzamer, maar pas net op gang dus kijken wat ze op eigen kracht doet'
Met 3;3 jaar weer bekeken. Alles leek goed (begrip, communicatie, interactie etc), behalve de uitspraak. Toen advies gekregen om dit met een logopediste op te nemen.
Tussen 3;5 en 3;11 jaar hebben we een logopedist bezocht. Eigenwijze dochter liet zich nauwelijks onderzoeken en werkte ook niet echt geweldig mee aan behandeling. Thuis vond ze het wel leuk wat we deden, maar ik kan niet echt zeggen dat we groot effect zagen. Ze ging op haar eigen tempo prima vooruit.

Ik heb toen besloten om het even te laten rusten en ze is gestart op school. Met 4,5 jaar kwam de juf naar me toe dat uitspraak zo opviel, dat was voor mij reden om opnieuw naar een logopedist te gaan. Dit keer werkte dochter goed mee en heeft ze een volledige screening gekregen. Ze bleek bovengemiddeld te scoren en vrijwel alles op woordniveau goed te kunnen uitspreken, maar ze was in haar spontane spraak 'slordig' en 'gehaast' (want ze had een grote woordenschat en taalbegrip, haar mond kon haar hoofd niet bijhouden...). Combineer dat met een eigenwijs karakter en gebrek aan interne motivatie om beter verstaanbaar te spreken (ze had zelf nergens last van) en tja. Geen logopedische behandelindicatie. Kom maar terug in groep 3 als er dan problemen op school ontstaan, was advies.

Nu is ze 6 jaar en ze valt nog steeds wel een beetje op met haar spraak, maar als je haar dwingt om het 'goed' te doen, dan kan ze het wel... We zullen zien wat groep 3 ons gaat brengen na de zomer

@TS: ik zou wel een logopedist laten meekijken (screenen) of er iets aan de hand is, gewoon voor zekerheid. Mijn zoon had ook een spraak/taalachterstand en screening van logopedist (die ook een hoop andere problemen zag op gebied van communicatie en interactie) was bij ons het begin van de (medische) molen waar we met hem terecht kwamen.

 

Ik verstond mijn dochter van toen 6 (in groep 3) ook niet altijd. Ze heeft op advies van de juf even logopedie gehad, maar de logopedist vond het niet écht nodig, dus na een keer of 4-5 waren we klaar. Ze is nu 7 en zeker klinkt nog steeds als een kleuter, maar al beter dan 2 jaar geleden. Komt in haar geval wel goed. Je zou een logopedist gewoon even een screening kunnen laten doen als je je zorgen maakt.

 

Dit is zo kind afhankelijk. Ik vind dat het er ook heel erg aan ligt hoe je kind er mee omgaat. Zo zei mijn zoon met 2 jaar geen enkel woord (ook geen papa en mama), mama en papa kwam pas met 2j3m. En daarbij deed hij wel zo zijn best om dingen te zeggen. Maar het lukte gewoon echt niet. Dat leverde veel frustratie op.

Wij zijn dus al vroeg gestart met logopedie. En hij doet iedere week zijn stinkende best en is duidelijk blij met zijn eigen vooruitgang. Dus ik ben blij dat we er zo vroeg mee gestart zijn. En als eruit was gekomen dat het door een taalontwikkelingsstoornis kwam, dan waren we er ook vroeg bij.
Dus ik zou zeker laten screenen door een logopedist. Dat kan nooit kwaad en juist alleen maar helpen.

 

Hier begon de oudste ook pas na zijn 2e verjaardag te praten. Bij het diagnostisch centrum getest, en een vve indicatie gekregen wegens achterstand.
Uiteindelijk ging hij met 2.5 naar het kinderdagverblijf en daar heeft hij enorme springen gemaakt. Nu lult ie de oren van je kop en zegt woorden waarvan je denkt, hoe kom je eraan
Wel is zijn taalbegrip altijd goed geweest, als je hem vroeg een specifiek voorwerp te pakken dan deed pakte hij ook datgene.

Mocht je twijfelen, kan je altijd naar een logopedist gaan om te overleggen! Maar het is niet persé iets waar je je altijd zorgen om hoeft te maken, het kan ook gewoon karakter zijn.

 

Hier ging het niet vanzelf. 2 kindjes met TOS. Ik zou er wel wat mee doen maar dat komt door mijn ervaring.

 

Ik zou wel al doorpakken nu. Het kan natuurlijk dat het nóg vanzelf komt, maar dochtertje van een vriendin van me liep ook achter op haar taalontwikkeling waardoor ze nu met 4 jaar niet mee kan naar de gewone school. Dat geeft natuurlijk niet, ze kan later alsnog instromen. Maar denk als ze eerder er wat aan gedaan hadden dat ze nu misschien wel naar de 'gewone' school kon gaan. Zij zijn ook pas na haar 3e jaar met logopedie begonnen en pas toen ze al bijna 4 was is ze doorverwezen.
Succes ermee!!

 

Natuurlijk is hij nog erg jong en kan het ook helemaal goed komen, maar waarom zou je het niet even laten checken? Je wil je kind dadelijk toch de beste start op school geven? Wat houdt je tegen om het niet te doen?

Op de psz zijn professionels die wel weten waar ze het over hebben. En is het niet nodig dan hoor je dat ook.

Ik werk ook met jonge kinderen en geen professionel in taal dus als ik twijfel geef ik de ouders ook advies om de oren te laten checken en een screening te doen bij de logopedie. Baat het niet dan schaadt het niet denk ik altijd.
Ik heb nog nooit gehad dat ik het mis had.

Mijn beide dochters hebben logopedie gehad. De oudste omdat ze veel frustratie had en andere kinderen pijn ging doen. Heeft haar enorm geholpen en ook voor school. Jongste dochter geen frustratie maar wel slechte uitspraak. Zij wilde bij de logo niets doen dus nu in september weer terug. Kijken of ze het zelf verbetert.

 

Hier een meisje van 2 jr en 3 maanden die nog maar een woord of 8 spreekt. We hebben een hoortest bij kentalis gehad en van daaruit hebben we binnenkort kno omdat er vermoeden is van vocht rond de trommelvliezen. Gehoor zou ik dus wel even laten checken via huisarts of cb.
Verder zijn we gestart met logopedie, pas net, dus nog niet echt een idee dat dat iets doet nu.

 

Dit dus. Mijn dochter is met net 3 ingestroomd bij Kentalis in de behandelgroep, 2x per week. Ze zit nu met begeleiding op het regulier onderwijs is 4 1/2.. Ze heeft een licht /matig gehoorprobleem (was bekend bij geboorte en stonden al onder controle) en nog steeds een taalachterstand. Waarschijnlijk geen tos. Door (bijna) op tijd ingrijpen is ze voldoende bijgetrokken.

Mijn advies, wacht niet te lang. Ga naar logopedie voor evaluatie, laat oren checken. Norm rond 3 is zinnen van 3 woordjes. Beter te vroeg dan te laat. Bij twijfel, vraag verwijzing naar audiologisch centrum. Wachtlijsten zijn enorm, zo'n traject kan zomaar 6 maanden duren als je pech hebt, voordat behandeling kan starten.

Meestal komt het vanzelf goed, maar niet altijd. Als je die uitzondering bent, wil je op tijd zijn. Ondanks regelmatige checks audiologisch centrum in ons geval waren we achteraf toch al later dan ik zelf had gewild en voor mijn dochter beter was geweest.