Haha ik twijfel al bijna 3 jaar, dus een jaar extra zal niet uitmaken. Wel zou ik dan pas willen starten in augustus/september ofzo, dus ook nog niet nu meteen. Maar het voelt wel een beetje als een deadline. Daarna vind ik het leeftijdsverschil ook echt wel te groot denk ik. En dan moet het ook nog maar vlot lukken, anders duurt het sowieso langer. Nummer 2 was zo overduidelijk dat ik die wilde! Ik was dan ook na 4 maanden alweer zwanger haha. Dat zekere gevoel mis ik nu heel erg.
Wij hebben altijd heel graag een derde gewild, maar door verschillende omstandigheden kwam het steeds niet uit. Als het aan mij gelegen had was die derde er al jaren geweest. Wij hebben ook nog geen slaapkamer over, maar de baby slaapt het eerste jaar toch bij ons en in de tussentijd willen we de zolder verbouwen en daar een slaapkamer creëren voor de oudste. Mijn kinderen zijn nu 8 en 6 en soms denk ik wel: weer opnieuw in de luiers en slapeloze nachten, wat halen we ons op de hals? Maar ook daar komen we wel weer doorheen. Ik heb zelf een zusje die 7 jaar jonger is dan ik en we zijn superclose, dus het leeftijdsverschil vind ik niet zo’n issue.
Hier was de tweede ook veel vanzelfsprekender inderdaad, volgens mij geldt dat voor heel veel mensen En tja, het leeftijdsverschil, het lijkt me ook juist wel fijn. Helemaal als de middelste dan ook naar school gaat, maar goed, daarvoor waren wij net te snel
lastig he @prulletje2 om een juiste keuze te maken. hier zijn auto en huis groot genoeg voor nog een kindje.. maar nu vooral praktische bezwaren omdat ik eerst een master ga doen. Deze begint in september en duurt tot juni, dus vandaar nog even een pauze voordat we weer gaan beginnen misschien.
@prulletje2 blijft een lastige keuze! Maar ik denk nog steeds wel dat als je wens zo blijft terug komen je de praktische kanten wel te boven komt. Voor alles is een oplossing en alles went. Maar ik snap je heel goed. Wij hadden precies hetzelfde. En nu ik zwanger ben twijfel ik soms nog steeds of het wel de juiste keuze was maar ook zat momenten dat we wel zeker zijn van onze zaak en ik durf te wedden dat als hij of zij geboren is de twijfels nooit meer passeren.
Tja, praktische bezwaren hadden wij ook genoeg, maar de wens wat uiteindelijk toch groter We hebben inmiddels een grotere auto (heel blij mee!) en sinds december hebben we een groter huis (al gekocht voordat we voor een derde gingen overigens). We hebben nu plek voor een eigen kamer voor ieder kind, maar dochter en zoon slapen nu samen op een kamer, omdat ze dat zo graag willen Maar ik vind het wel fijn dat als ze het willen, ze wel een eigen kamer kunnen krijgen, kan me voorstellen dat als ze ouder worden, die wens misschien wel komt.
Ik heb eindelijk mijn vreugdedansje gedaan, ik geloof officieel dat ik toch echt zwanger ben na in januari en maart maar langzaam oplopende en uiteindelijk weer teruglopende testen te hebben gehad nu eindelijk een knaller in handen waarbij de teststreep donkerder is dan de controlestreep ❤️
Wat superfijn @kwebbelsnoes !!! Ik duim heel hard voor een fijne en zorgeloze zwangerschap! @prulletje2 , lastig he die keuze... hier was ik overtuigd van een derde, maar ik heb hetzelfde nu met een vierde. Voor een derde was er ruimte, geld, tijd etc. Een vierde heeft wat meer, uhm, aanpassingen nodig? Geen ruimte voor een eigen kamertje, geen plekje in de auto etc. Ik denk dat je gevoel het uiteindelijk wint. Al die praktische dingen zijn dan wel op te lossen. Dus ik denk ook dat gevoel uiteindelijk de doorslag zal geven. Misschien heeft het nog wat meer tijd nodig? Ik moet hier weer even luchten hoor. Ik lees actief mee, reageer iets minder actief. Misschien omdat hier nu meer meiden zwanger zijn dan dat er nog meiden zijn die twijfelen over wel of geen kindje. Wat superfijn is trouwens, want dat betekent dat jullie geen knopen meer door hoeven te hakken, geen twijfels meer hoeven (of kunnen) te hebben enzo! Hier is het allemaal nog onzeker en ik weet het ook allemaal even niet. Of juist wel. Lastig. Het gevoel dat ik nog een kindje wil is heel erg sterk. Mijn man weet het nog niet maar roept nog niet volmondig nee. Maar nu komt het... Gisteren wilde mijn man dus opeens een kindje maken... Oke dat klinkt raar haha, mannen willen wel vaker "een kindje maken" natuurlijk.. Maar die van mij wilde gisteren, terwijl ik dus nu in mijn vruchtbare periode zit, de anticonceptie laten liggen en het risico nemen. Uhm wat? Ik probeer al maanden een duidelijk antwoord te krijgen en opeens wil hij ervoor gaan? Dat klopte in mijn hoofd niet. En nee, ik kon deze kans dan ook niet aangrijpen. Ik klapte er eigenlijk compleet van dicht. Wil ik wel nu zwanger worden? Is dit het juiste moment? En wil hij wel echt of is dit een opwelling? Het heeft voor mij wel duidelijk gemaakt dat ik het echt heel graag wil, maar dat ik nog even wil wachten. Om verschillende redenen. Mijn zus is nu zwanger en eigenlijk gun ik het haar dat alle aandacht nu even naar haar kleintje gaat. En stel dat het bij hun niet goed gaat en bij mij wel, of andersom. Ik denk misschien teveel na maar dat zijn allemaal dingen waardoor het voor mij nu nog duidelijker is. De kans dat er nog een kindje komt lijkt steeds groter, maar ik weet wel dat ik er nog even een paar maanden mee wil wachten. Hoe is het hier verder met iedereen? Zitten er hier nog meiden met twijfels of op het wachtbankje? Fijn weekend allemaal!
@Rhombi dat is wel gek van je man ja zo out of the blue. Fijn dat je zus zwanger is! Maar het is misschien juist ook wel heel leuk om samen zwanger te zijn, en alles te kunnen delen? Ik weet niet hoe ver ze al is. Dat zou voor mij dan weer niet echt een twijfel zijn, maar ik heb alleen een zusje van 19, dus die is zover nog lang niet. Hier is het gevoel dat ik het wél wil nu weer sterker. Maar nu zei mijn man juist weer dat hij nu weer dacht om het misschien toch maar niet meer te doen. Maar ik denk dat wij allebei heel makkelijk naar zowel wel of niet om te praten zijn met de juiste argumenten. Het is gewoon zo 50/50 bij ons, of we het nog wel of niet willen. En soms ben ik moe en chagrijnig en kan ik mijn kids wel achter het behang plakken en mijn man erbij, en dan wil ik het echt niet. En als ik me prima voel en het is gezellig en leuk, dan uiteraard weer wel. Het zal er niet makkelijker op worden. Vandaag mijn nichtje van 4 maanden even vast gehad. (ze is met 29w geboren, dus nog extra klein) en zooo lief en heerlijk is dat dan weer!
Ik heb weer een hoop berichten gemist zie ik! Wat fijn dat alles nog steeds goed gaat @kwebbelsnoes hoe voel je je?
Wij hebben morgen de geslachtsecho. En hoe dichterbij we komen hoe moeilijker ik het vind. Ik merk toch dat ik ineens heel veel aan een meisje ga denken en ben bang dat ik morgen definitief afscheid moet gaan nemen van de wens van een dochter. Echt waar ik ben super gelukkig als het een jongen is dat staat daar echt los van. Maar wetende dat je dus nooit een dochter zal ervaren ga ik dan wel even moeilijk vinden. Ik ben ook helemaal ingesteld op een jongen en verwacht dit morgen ook, maar tot die tijd blijft natuurlijk de optie altijd open. Ik zou bijna willen wachten met de geslachtsecho alleen maar om nog even van die optie te kunnen dromen...
Zooo spannend! Ik kan je hierin helaas geen advies geven, want ik heb ze allebei. Ik wilde wel echt graag nog een jongetje bij de tweede, en het werd een meisje. Dat was wel even schakelen, maar ik ben zo blij dat het een meisje is geworden! Ze is zo geweldig en zo anders dan mijn zoontje. Maar ik wil hiermee echt niet zeggen dat je dus iets mist als het een jongetje is natuurlijk. Ik denk wel dat het even een slik momentje kan zijn. Ik heb dat met of er wel of geen derde komt. Als ik denk aan dat er nooit meer een baby komt, vind ik dat ook heel erg moeilijk. En de kans is best reëel dat we het bij 2 houden. Maar desondanks ben ik natuurlijk super gelukkig met de 2 die ik al heb. Jij zult ook mega gelukkig zijn met wat het ook wordt. Maar ik snap je gevoel!
Absoluut! Ik zal niet minder van mijn kindje houden omdat het een bepaald geslacht is. Dat staat daar voor mij echt los van, maar je kan dan best even verdrietig zijn om iets wat je nooit zal krijgen... ik heb vroeger ook altijd gezegd ik krijg alleen maar jongens later en na 2 jongens denk ik dus ook automatisch het is weer een jongen. Lijkt me ook een veiligere gedachte, stom eigenlijk! Het lijkt me gewoon zo mooi om beide te ervaren en te weten hoe een meisje van ons er uit ziet. Om een dochter te ervaren en alles wat daar weer bij komt kijken. Maar drie jongens, ja ook helemaal geweldig toch? Lijkt me ook makkelijker. wat betreft jullie 3e, ik begrijp je. Het blijft 'zo'n lastige beslissing! En ik hoop oprecht dat jullie eruit komen om een goede keuze te maken.
Mag ik je wat anders vragen? Ben jij slank, sportief? Ik heb altijd het gevoel dat jongens mama's slank/gezond zijn. Alsof jongens dat nodig hebben ofzo. Ik ken namelijk alleen maar slanke gezonde vrouwen met jongens. En de mensen die ongezonder leven krijgen vaak meisjes. In mijn omgeving dan hé. Mijn schoonzusje heeft 3 meiden, zij is slank en gezond, maar haar man rookt. Ik had ook gelezen dat rokers vaak meisjes krijgen. Klopt bij hen dus ook. Ik zie ook wel gezonde slanke mensen met meiden hoor, maar eigenlijk nooit dikkere ongezonde vrouwen met jongens. Stomme vraag hoor, maar ik ben even mijn eigen theorie aan het testen. Ik was een stuk fitter en gezonder bij mijn eerste. Dat werd een jongen. Daarna was ik wat zwaarder en kreeg ik een meisje. En nu moet ik zeker weten eerst afvallen. En mijn man moet eigenlijk ook weer gaan sporten. Ik vraag me af of dat invloed zal hebben. Want ik vind mijn meisje geweldig, maar ik weet niet hoe ik het ga doen met nog 1 erbij, pff ze zijn pittig! Haha.
hahahah nee ik ben niet bepaald slank of sportief. Ook niet moddervet of anti sport, maar ik ben absoluut niet slank en ook niet iemand die haar hele leven al aan sport doet. Bij mijn eerste was mijn start gewicht 117 (lengte 1.85m) en bij mijn tweede was ik 127 kg. Ik ben vorig jaar dan bijna 30 kilo afgevallen maar was ook alweer wat aangekomen. Zat nu aan het begin op 114 kg. Sporten doe ik al jaren af en aan. Nog steeds niks gevonden wat ik super leuk vind of waar ik mezelf toe kan zetten of tijd voor heb. Bij mij is dat verband dus niet te zien haha. Mijn man is verder gezond en rookt niet en qua sport is hij ook af en toe zoals ik. Dan is hij weer een tijdje lekker gespierd en dan weer een tijdje wat spekkies haha.
@prulletje2 leuke theorie, maar het is de man die het geslacht bepaalt, dus volgens mij kan de gezondheid van de vrouw daar geen invloed op hebben, maar het klinkt wel leuk
Ik heb net Emesafene opgehaald bij de apotheek, ik ben al een paar dagen 24 uur per dag aan het overgeven, heb al 2 nachten niet geslapen, is niet vol te houden zo. Nu had ik deze week vakantie, maar maandag moet ik weer aan het werk, dus hoop dat de tabletjes aan gaan slaan. A.s. Donderdag hebben we de eerste echo, nog maar 6 dagen, zo spannend!