Ja herken het wel en voel mij soms ook zo. Echter denk ik altijd meteen het is met mij en met mijn man ook prima goedgekomen. Oma’s doen het anders dan ons en houden ze soms (express) klein maar maak je geen zorgen je kind heeft zelf ook een mond. Waarschijnlijk straks als hij naar school gaat wil hij bepaalde dingen niet meer. Ik heb soms ook discussie maar de band is zo waardevol en straks met twee is het vangnet ook heel fijn soms. Ga het niet inperken dat vergeef je jezelf nooit
Hier hebben we ook een oppas oma en dat gaat ook wel eens anders dan thuis. Het is ook niet thuis, het is bij oma. Daar bedoel ik mee te zeggen, drinken uit een ander soort beker dan thuis? Wat is daar nu echt schadelijk aan? Het is een ander verhaal als ze je kindje cola geeft, of koffie. Maar die ene dag uit een rietjesbeker drinken krijgen ze niks van... Probeer het eens nuchter te bekijken en niet hormonaal. ik denk dat daar veel in zit namelijk. De enige ‘regel’ die ik hanteer is dat ik ze levend weer op wil halen. Natuurlijk zijn er verschillen in hoe we dingen doen, het is alleen niet verkeerd om te leren dat niet overal de dingen gaan zoals thuis. Oh, het zeggen dat ze het samen stiekem gaan doen zou mij ook vervelend vallen. Maar mijn ervaring is wel dat wanneer men 1349503 regels opstelt er sneller gedacht wordt ‘zal wel’...
Hihi dat inderdaad. En dat de Kids maar veel liefde en aandacht hebben gekregen en veel hebben gelachen . Wat al wordt aanfehaald: wees zuinig op wat je (nog) hebt. Schoondochters en schoonmoeders leven vaak op gespannen voet met elkaar en dat zul je toch moeten laten werken als je je kinderen hun oma gunt. Dus pick your battles!
Ja. In snap je punt. Jullie gezag ondermijnen waar je zelf bij staat en je kind uit je armen pakken is gewoon not done. Verder doen wij het zo: als onze zoon bijna schoonouders is en wij zijn er niet bij: prima. Jullie huis. Jullie regels jullie "probleem". Als hij maar heel thuis kont, eten en drinken krijgt en op zijn normale tijd in bed ligt. Tuurlijk geven we aan: ik zou hen geen mierzoete fruitshoots geven want daar gaat hij echt van stuiteren en dan heb je problemen met naar bed gaan. Kiezen zij er voor dat toch te doen? Prima. Hun probleem. Bij ons mag zoon niet op dr bank springen. Mag hij daar wel. Prima. Jullie huis. Jullie bank. Kinderen moeten ook leren dat er in elk huis andere regels gelden. Bij ons mag hij in de honden mand zitten en met de hond spelen. Mag bij mijn moeder niet want haar hondje durft te bijten. Zijn allrmaal dingen die de kinderen ook moeten leren. Zo kan jouw kind ook leren: bij opa en oma mag ik uit zo'n leuke beker voor kleine kindjes drinken, maar thuis en op de opvang gelden andere regels. En met zaken zoals jouw gezag ondermijnen waar jik bij staat etc zou ik toch een goed gesprek over aan gaan misschien met consequenties. Bijvoorbeeld: prima als je zegt dat je het stiekem doet waar wij niet bij zijn, daar ben je oma voor. Maar niet ons gezag ondermijnen waar wij bij staan, want daar krijg En wij problemen mee. En als ze het dan nog blijft doen nog een keer gesprek aan gaan en dan zeggen dat ze misschien maar een poosje niet moet oppassen ofzk? ( is wel extreem, maar ik noem maar wat) It takes a village to raise a child. Is ook echt zo. En maak er gebruik van. Je kind leert daar ook van.
Ik snap precies wat je bedoelt mijn schoonouders zijn schatten en doen echt alles ook op nu willen ze wel elke dag komen om het voor mij zo makkelijk mogelijk te maken. Ze passen ook op wanneer ik moet werken en mijn man. En toch zijn er dingen waar ik niet blij van word vooral in het begin van onze kleine denk het eerste jaar vond ik het heel lastig om dingen uit handen te geven etc.. ik moet wel zeggen dat ze gelukkig wel naar ons luisteren echt dit willen we graag zo etc en dan proberen zij dat ook. Bij hun krijgt hij ook altijd ranja terwijl hij thuis alleen maar water melk of thee drinkt, hier heb ik me echt wel eens boos over gevoeld maar eerlijk gezegd na een tijdje maar gedacht ach ja bij oma en opa wordt hij wat meer verwent. Ook is het wel heel prettig dat ons zoontje dit niet thuis ook verwacht want dan zou ik wel gezegd hebben hoe of wat. Mijn schoonmoeder is ook zo iemand ze bedoelt het geweldig goed en dat weten we allemaal ze is heel erg zorgzaam maar soms is dat net iets te voelt dan verstikkend. Deze week is ze al elke dag geweest om met ons zoontje te spelen zodat ik lekker met de voetjes omhoog kon zitten echt heel lief en ben er heel blij mee. Echter vandaag wilde ze wel weer komen en heb drie keer gezegd dat het echt niet nodig is en dat ik me vandaag goed voel. Erg lief maar soms tja pfffff. Het enige wat ik je zeggen is ga de strijd aan om dingen die je echt belangrijk vind bv die poepluier en zijn eczeem en andere dingen haal je schouders op zover je kunt en klaag lekker bij vriendinnen etc... Hopelijk neemt je schoonmoeder dan ook dingen meer aan en houdt dan meer rekening met jullie wensen. Misschien denkt zij nu wel juist dat je overal moeilijk om doet, ik weet dit niet hoor vul het maar in, en wordt ze daarom een beetje rebels haha
O no! Mijn zoontje van 4 drinkt nog steeds uit zo’n baby drink beker! Die ik overigens ideaal vind voor op school! Even serieus, ik lees dat ze heel erg in je irritatie zone zit en dat is lastig. Echter lees ik ook dat zij mag oppassen als de baby geboren wordt, want dat is handig. Je zult echt een keuze moeten maken, opa en oma in willen schakelen als het nodig is betekend ook meeveren op de wijze hoe zij met je kind om gaan (zolang er goed voor je kindje wordt gezorgd) En ik vind het not done om alleen gebruik te maken van het praktische, en ze ook nog van alles op leggen. Kijk eens naar je zoon, hoe vindt hij het met opa en oma, komt hij blij thuis? En zijn opa en oma blij? Is hij veilig bij opa en oma? Vinden jullie het fijn een dagje oppas zonder externe opvang (incl. Kosten)? Even de voor en nadelen op een rijtje zetten helpt om je soms toch te laten realiseren dat het niet zo erg is. Of wel... en dan moet je actie ondernemen, maar dat zal consequenties hebben op de relatie.
Waarom verander je de situatie niet als het je zoveel kopzorgen brengt? Veranderen alsin: niet meer als vaste oppas? Als dat niet kan: accepteer haar manier van oppassen, al dat andere heb je namelijk al geprobeerd blijkt uit je verhaal. Goed communiceren, aangeven waarom jullie het anders zouden willen zien.. Je komt zo vast te zitten als je steeds controle wilt, let it go. Kan dat niet? Verander dan de situatie, anders steek je je kop in het zand en dan kun je steeds zeggen: zie je nou wel, ze doen gewoon hun eigen zin. Stop met die confrontatie, kies voor jezelf en haal ze bij oma weg als vaste oppas. Ik snap dat dit nog niet zo makkelijk is als gezegd, maar je zo opwinden steeds lijkt me nog veel erger.
Precies dit: ga de strijd aan; NEE! Stop juist de strijd, die met haar en met jezelf. Anders zul je heel je leven tegen je vriendinnen klagen over je schoonmoeder. Je zal continue bevestiging krijgen in wat je het universum in smijt. Ze luistert toch niet, ze doet haar eigen zin. Begraaf juist de strijdbijl, ze gaat echt niet ineens wel rekening houden met jullie wensen. Accepteer dat gewoon, en pak het vanaf daar op. Dan heb je een veel grotere kans van slagen. Het is veel te makkelijk om elke keer te klagen, slachtoffer te zijn van de situatie want schoonmoeder luistert niet. Als je dat wilt: ga dan de strijd aan, wil je verandering? Neem je verantwoordelijkheid, je kan iemand anders niet veranderen, maar wel jezelf en je kijk op de situatie. Dat is gelijk wel het moeilijkst..
Misschien eerst goed lezen wat er staat, namelijk ga de strijd aan met dingen die je echt belangrijk vind en haal je schouders op bij de minder belangrijke dingen, je hoeft niet alles zomaar te accepteren toch. En lekker klagen over sommige dingen lucht op en geeft ruimte en dan wordt het vanzelf beter.
Precies dit. Hoeft oma niet meer op te voeden, maar is alleen voor de leuke dingen. En dan mag/kan er veel meer. En jullie geen irritatie meer omdat ze zich niet meer bemoeit met jullie regels
Ik begrijp je helemaal! Wij hebben hier een soort zelfde situatie.. Wij willen bijvoorbeeld geen snoep/ chips doordeweeks, dit wordt wel gegeven op de vaste oppasdag. Zo zijn er nog veel meer van dat soort dingen.. Ik maak me hier vaak ontzettend druk om. Het blijft moeilijk om met opa’s en oma’s dit soort dingen te bespreken. Je kunt deze situatie maar op 1 manier veranderen. Stop met de vast oppasdag, zoek professionele opvang, is voor iedereen beter. Vinden ze misschien even vervelend, maar daarna trekt het wel bij. Dit is de beste keuze die wij hebben gemaakt! De rest werkt toch niet.. De keren dat je dan nog gezellig langs komt bij opa en oma of als extra oppas is het prima als de kinderen even verwend worden.. Laat het op die momenten ook los.
Ik kan me voorstellen dat het lastig is, maar om eerlijk te zijn krijgen mijn (schoon)ouders niet eens de kans om van alles tegen onze regels te doen omdat ze zelden oppassen. We hebben betaalde oppas, ook voor als we een avondje weg gaan. In geval van nood passen ze heus wel eens opmaat dat is eens in de 2 maanden ofzo. We zien ze echt wel genoeg hoor, maar als ze een keer oppassen hou ik me totaal afzijdig van elke regel die er dan geldt, dat gaat mij dan niet aan vind ik, ik breng ze immers daar. Ik vond dat ze altijd op moeten ruimen bij een ander, opa en oma zeggen altijd dat het niet hoeft. Ik heb me daar druk om gemaakt, maar heb me er nu bij neergelegd, een kind weet prima dat het bij opa en oma anders gaat dan thuis o f bij iemand anders waar ze wel op moeten ruimen. Ik denk dat je beter een betaalde oppas kunt nemen of accepteren dat het is zoals het is.
De rol van grootouders ligt natuurlijk meer aan de verwenkant dan strikte regels kan. Weet je nog hoe het vroeger was bij jouw oma? Daar mocht je waarschijnlijk ook vaker een snoepje of een cadeautje hier respecteert schoonmoeder onze wensen wel, maar ze betuttelen ook nog makkelijk hoor. Fruitpap en geprakte aardappelen geven ipv stukjes. Ach, ze doen maar. Gisteren wel een aanvaring gehad, E. is ziek en ze wilden niet oppassen als we niet opnieuw naar de dokter gingen. Boos als we waren, wij zijn toch de ouders, wij beslissen, dan toch naar kinderarts geweest en ja hoor, het was veel erger dan we dachten, E. is nu opgenomen. Dus uiteindelijk heeft het tot iets goeds geleid en veel.erger voorkomen. Laat grootouders toch grootouders zijn. En als je hun gedrag zo stoort, snap ik niet waarom je je zoon er elke maandag afzet
Ik merk dat je probeert te overtuigen dat jouw schoonmoeder echt respectloos is. Dat wil ik best van je aannemen......misschien kun je beter een andere opvang regelen dan?
Hèhè klaar toch? Even serieus: ik zeg het ook regelmatig dat m'n ma respectloos is. Regelmatig ook gezegd dat mijn deur voor haar definitief gesloten blijft. En toch geef ik m'n kind met alle liefde aan haar mee en is ze hier welkom, omdat ze zo belangrijk is voor m'n zoon en vice versa en ja, het is waar: je hebt er maar 1. Daarbij: waar de fuck maak ik me druk om? Zijn echt ergere dingen in het leven hoor. Ik sluit dus m'n ogen en denk: accepteer wat je niet veranderen kunt en verander wat je niet accepteren kunt
Juist...maar goed. Ik lees nergens och wat heeft ze lekker gewandeld met mijn zoon, of lekkere bammetjes voor hem gesmeerd, weer goed opgelet zodat hij weer heerlijk vredig zonder kleerscheuren in zijn bedje ligt. Dus als je dat allemaal niet meer ziet of het weegt niet voldoende op tegen alle ergernissen dan kan het uiteraard helpend zijn om een andere keuze te maken mbt de opvang
Oei, deze is heel herkenbaar; het huilen als je een gesprek gaat voeren over hoe jij het graag wilt. Gelukkig heb ik dat niet met m'n schoonouders. Maar wel met mijn zus. Het ergste is dat jij je dan schuldig gaat voelen en denkt als het zo belangrijk is voor jou, laat dan maar zitten. Emotionele chantage en manipulatie noem ik het. Dit is superlastig om mee om te gaan. De enige tip die ik heb is om je grenzen goed te bewaken. Net zoals je bij je kind doet. Als hij begint te jammeren omdat hij iets niet mag, geef je in principe ook niet toe. En in principe is dathetzelfde gedrag. Kennelijk is je schoonmoeder zo gewend om haar zin te krijgen als ze begint te huilen dat ze niet beter weet. Als jij je grenzen stelt houdt ze vanzelf op met huilen. En zo niet, is het iets van haar en niet van jou.
Ik begrijp eigenlijk heel goed wat je bedoelt. Dit zijn ook hele lastige situaties. Als er zoveel gebeurd is, is het lastig om de irritatie en boosheid weg te nemen. En te denken 'ach, dat ene rietje, of die ene opmerking'. Helaas is de enige manier toch communiceren en als dat niet gaat zou je keuzes moeten maken waardoor jouw vriend en jij daar gelukkig van worden. Sterkte met dit!! Ik hoop dat het voor jullie opgelost wordt.
Tips kan ik je niet geven, maar ik kan wel zeggen dat ik je enorm goed begrijp! Hier een vergelijkbare schoonmoeder. Doet vaak ook teveel waar ze zelf zin in heeft en roept overal bij dat ze oma is en ze er is om de kleinkinderen te verwennen. Dat laatste vind ik geen excuus om ons in onze opvoeding altijd maar te dwarsbomen.