Nee, geen sprake van medische oorzaak. Als je zelf toch je baan opzegt omdat je zwanger bent van je derde kind, en die ander die heeft geen diploma's en zegt heel eerlijk dat ze niet hard wilt werken voor maar een beetje loon. De gemeente hier is erg vrijgevend naar deze gevalletjes toe. Kinderen van Mw twee, welke er 4 heeft hebben onlangs allemaal nieuwe fietsen van de gemeente gekregen. Want dat hebben ze nodig. Tweedehands fietsen waren kennelijk niet goed genoeg. Ken er ook een die op de gemeente werkt, zij ergert zich hier ook steen en been aan. Zij vragen en de gemeente draait. En zo zijn er meerdere gezinnen hier waar papa niet aanwezig is, maar mama toch nog net dat extra kindje neemt zodat ze thuis mogen blijven. Ja je doet je eigen tekort, en je kinderen, maar dat boeit hen niet. Heb ik hen al eens gevraagd, dat wat als er eentje bij zit die goed kan leren en verder wilt studeren. Toen kreeg ik doodleuk terug "Dan neemt die toch een studentenlening". Ze kijken echt niet verder dan hun neus lang is. Sparen niet voor de kinderen. Kunnen nooit eens een dagje weg. Heel de zomervakantie zie je die kinderen maar wat op straat hangen. Een van de meisjes heeft alleen maar rotte tandjes in haar mond, maar naar de tandarts gaat die moeder niet. Daar is iemand vd gemeente voor gekomen. En hier kan een tandarts ook niet veel meer aan doen. Kind is nog geen 6 jaar oud. Heeft dat zieltje echt die moeder uitgekozen? Dat betwijfel ik ten zeerste, want dan heeft ze flink de plank misgeslagen. Paar weken geleden. Het regende, hard, en moederlief was nergens te bekennen. Kindjes stonden in de stromende regen, zonder jas, buiten en konden niet naar binnen. Een vd andere kinderen had het koortje naar binnen getrokken, dus konden die anderen niet meer naar binnen. Ik heb de politie maar gebeld. En dan krijgt moeder bij thuiskomst weer een standje vd politie, maar echt ingrijpen gebeurt niet. Komt natuurlijk ook door het tekort aan pleegouders, en deze kinderen zijn, tja.... Ik zou ze niet in huis willen.
Volgens mij gaat die regel over religie, en niet over spiritualiteit? Zijn twee verschillende dingen..
Je weet wel heel veel over deze gezinnen. En het is zo veroordelend. Jij komt toch niks tekort, omdat die vrouwen zo leven? Plus, je weet uiteindelijk nooit of hun argumenten om niet te werken kloppen met wat er echt in ze omgaat. Kan grootspraak zijn, of onzekerheid over hun competenties. Jij doet het allllllemaal anders, super, die vrijheid hebben we in dit land. Maar laat anderen hun leven inrichten zoals zij dat willen.
Jezus, wat een haat tegen die ene user hier. Belachelijk veel andere mensen geloven in een god, moet je kijken wat een leed er op de wereld te vinden is. Dat hun God dat niet oplost, maar allemaal toelaat, dat is allemaal prima. Maak je er een zweefteefverhaal van, is het forum ineens te klein en wil men haar de mond snoeren.
Ik heb hier eigenlijk nog nooit zo over nagedacht. En ik vind bepaalde dingen mooi om te lezen. Het geeft mij stof tot nadenken. Ik vind het wel bloedirritant dat mensen zich weer aangesproken voelen. Waarom? Waarom is dat tegenwoordig zo’n ding. Bij alles wat er geschreven wordt moet er weer iets over gezegd worden. Lees gewoon niet als het niet bij je past.
Wie vindt dat prima? Discussies over religie zijn op zp niet toegestaan, dus daarom hoor je daar niemand tegenin gaan. Maar mijn mening over beide is gelijk. Maakt dat dat ik zo’n geloof niet respecteer? Nee hoor, iedereen mag geloven wat hij/zij wil, maar het kan wel heel kwetsend zijn voor anderen.
Als religie niet is toegestaan op ZP, waarom zijn er dan christelijke groepen hier? En ja, als je je alles wil aantrekken kan er behoorlijk veel kwetsend zijn.
Ik ben niet zweverig, zou soms willen dat ik het wat meer was Maar één ding ben ik wel van overtuigd: als men bij dit onderwerp aanstoot neemt aan een verklaring van een ander, dan ligt dat eerder aan de onvolledigheid van de verklaring dan aan het begrip spiritualiteit. Religie en spiritualiteit zijn er om steun en houvast te bieden en zéker niet om te kwetsen of verdriet aan te doen. Maar je hebt meer nodig om deze onderwerpen te doorgronden dan berichten in tweet-formaat op dit forum. Daarnaast, god en/of hogere machten zijn geen tovenaars ofzo . Zij 'staan niet pijn en verdriet toe'. Lijden en verdriet is nu eenmaal iets wat gebeurt. Religie en spiritualiteit geven je ondersteuning om door het lijden en verdriet heen te komen.
Religie wel, religieuze discussies niet. En ik ben zelf niet gekwetst ofzo, maar op een forum kun je verwachten dat je reacties in alle soorten en maten krijgt. Ipv te zeggen dat mensen niet moeten reageren als ze het ergens niet mee eens zijn, zou je ook kunnen zeggen dat iemand beter geen topic start als ze geen kritiek wil.
Dan zou niemand een topic kunnen openen dus. Ts heeft dit topic niet geopend om een discussie te starten. Maar tegenwoordig is er altijd wel iemand die zich aangesproken voelt.
Ik zeg niet dat mensen niet moeten reageren. Ik ben overigens pro-discussies, vrijwel altijd. Dat zoiets niet is toegestaan, ergens in Nederland, vind ik echt bizar. "I disapprove of what you say, but I will defend to the death your right to say it"
Maar jeetje joh om er gelijk met mach 10 bovenop te duiken... Dat doen we bij de religieuze clubs toch ook niet? Ik ben niet gelovig, iig niet dat ik een bepaalde religie aanhang, maar ik vind het heel interessant om over allerlei religies te leren en erover na te denken. Ik bedoel in bepaald hoeken van het christendom zou het verliezen van mijn kind als ‘een straf van God’ worden gezien, betekent dat dat ik dan alles wat er verder in het christendom wordt gezegd compleet moet bashen? Ik vind de Bijbel heel inspirerend als het gaat om de verhalen, het geeft stof tot nadenken. En nee, ik ben het zeker niet overal mee eens. En zo is het ook in dit stukje spiritualiteit wat hier wordt aangekaart. Van elk stukje leed en verdriet leer je iets, het is niet voor niks een uitdrukking; “what does not kill us, makes us stronger” alleen hier wordt het verpakt in een zogenaamd ‘spiritueel jasje’ en dus moeten we erover vallen? Want: hoe durf je te beweren dat er een les zit in elk lijden? Nee ik weet ook geen enkele goede reden waarom mijn dochter dood moest gaan, ik weet wel dat ik sterker dan ooit ben ten gevolge van. Dus ergens heb ik er toch iets positiefs uit kunnen halen. Dat is toch juist mooi? Niemand heeft de wijsheid in pacht, sommigen geloven in zieltjes die hun eigen ouders uitkiezen, anderen geloven dat het geschenken zijn van hun God. Linksom of rechtsom mag je eruit halen wat bij je past en naast je neerleggen waar je van gruwelt. Maar iemand aanvallen om een bepaald gedachtegoed geeft een beetje nare bijsmaak. Ze doet niemand kwaad, ze pretendeert niet de wijsheid in pacht te hebben. Ze vraagt hier om mensen die ook interesse hebben in deze spirituele kant van zwanger worden / kindjes krijgen, niet om een brandstapel.
Ik vind het moeilijk om hier goed op te antwoorden. Maar ik ga proberen duidelijk te maken wat ik bedoel. Geloof het of niet maar voorbeeld vanuit mijzelf. Ik heb een heel oude ziel maar de ziel van mijn man ben ik al vaker tegen gekomen in vorige levens. De laatste keer die we "herinneren" is van de tijd van de industriële revolutie. Ik geloof dat bepaalde zielen bij elkaar horen en elkaar dus ook vaker tegekomen. Meestal in dezelfde soort rollen. Man-vrouw/ moeder- kind/ vader-kind ja zelfs vrouw-vrouw en man-man. Deze zielen zullen elkaar altijd proberen op te zoeken ook als vrienden. En ze leren van elkaar.