Onze oudste is bijna 6 en ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken. Ik vertrouw haar niet in het verkeer. Ze weet wel dat ze moet kijken voordat ze oversteekt, maar ze zit zo vaak te dromen dat ze ook weleens zomaar de straat op loopt. Daarnaast ben ik veel te bang dat ze door iemand wordt meegenomen
Later zelfs, vanaf 9 a 10 kunnen kinderen pas goed inschatten uit welke richting het geluid van bijv. een rijdende auto komt en hoe snel een auto dichterbij komt en of er dus nog tijd is om over te steken.
Nou ik vind het ook vroeg hoor! Mijn zoontje is 5.5 maar hij mag hier wel voor het huis in de speeltuin maar verder nog niet alleen. En dan nog kijk ik elke paar minuten uit het raam. De jongste van 3 mag ook nog niet alleen voor het huis in de speeltuin. Er komt geen verkeer (behalve de bewoners) maar ik vertrouw hem niet. Die rent gewoon een vlinder achterna en weg is hij.
Toen mijn zoontje klein was, dacht ik ook altijd 'pas als hij zwemdiploma heeft, zelf naar het speeltuintje'. Maar dat is bij mij wel veranderd. Hij heeft nog geen zwemdiploma, maar mag nu (5 jaar) wel zelf naar het speeltuintje. Hij weet dat hij niet op het gras mag komen; dus kan hij ook niet bij het water komen. Hij houdt zich keurig aan de regels. Eerste tijd vond ik het wel spannend, ging ik regelmatig even kijken (of boven uit het raam zodat hij niets doorhad). Maar ik zie dat hij dit prima kan. 'k Blijf het wel een lastige vinden. Aan de ene kant geven we onze kinderen soms te weinig verantwoordelijkheid, maar je wilt ze zeker ook niet te jong laten gaan.
Pppfffff dan gaatnhet nog langer duren voor hij alleen naar school gaat. Laatst zag ik een kind uit groep 4 en stak zo over, niet een uitgestoken hand of achter zich kijken. Een kind uit de kleuterklas die tussen de middag alleen naar huis mocht fietsen. Bbrrr ik moet dan echt inhouden om er niet wat van te zeggen.
Ze kunnen het gewoon nog niet, dus ligt niet aan het kind of de ouders. Je kunt een kind natuurlijk wel goede verkeersmanieren leren, maar echt nog niet verwachten dat ze het ook echt begrijpen en correct toepassen. Het zal ook wel schelen waar je woont, ik kom uit een dorp waar we alleen door woonwijken fietsten. Mijn kids groeien op in de stad, dus die gaan de komende jaren ook echt niet alleen naar school fietsen.
Mijn oudste is 4 mag soms voor de deur spelen maar wij wonen wel in een rustige doodlopende straat maar dit vind ik zelfs al lastig. Met 3 jaar zou ik het persoonlijk echt niet doen ook al zijn de kindjes ouder, die mogen ook veel meer dus grote kans dat z dan ook ineens meegaat.
Dit. En het hoeft niet eens heel waterrijk te zijn. 1 sloot kan er al 1 te veel zijn. Mijn oudste van 4 en half mag voorlopig nog niet alleen. Hij heeft nog geen zwemdiploma en is een dromer die vaak te weinig let op zijn omgeving.
Ik ben hier ooit in een diepe vijver gesprongen om daar een vierjarig jongetje uit te halen, hij was al helemaal onder water en slap. Heel erg naar, en dat heeft die regel van "eerst zwemdiploma" zeker versterkt!
Wat verschrikkelijk! Pppfff dat is nog al om je overheen te zetten om je eigen kinderen zelfstandig buiten te laten spelen. Bij ons hebben ze het voor elkaar gekregen om een speeltuin neer te zetten naast een gedeelte wat volloopt wanneer het hard of heeft geregend. En een paar meter verder nog een sloot. Heel apart, wie dat toch heeft bedacht!
Als kind mocht ik het zelf wel Maar ik ging met me zus mee. Mijn zoon van 3 mag het thuis niet (wonen direct aan straat en geen verhoogde stoep) Bij mijn ouders mag hij wel alleen met zijn zus (6) mee naar het pleintje voor. Maar geen straat grenzende aan de stoep zit grasveld tussen. Vind het echt afhangen hoe je woont
Hier precies hetzelfde. Buurkindjes spelen op straat vanaf 3 jaar, maar mijn zoon mag dat nog niet al is hij bijna 5. Om 2 redenen: ik ken mijn zoon, die blijft niet braaf op het paadje, die gaat aan de zwier en zwerft het hele dorp door als hij ergens iets interessants ziet. En ik wil geen 7-jarige de verantwoordelijkheid geven, wat mijn buurvrouw dus wel doet (joh, die en die is al 7, die let op de kleintjes) plus dat het gewoon ook wel eens mis gaat. Meisje van 5 hier uit de straat moest vorig jaar in een bosje haar blote flamoes laten zien aan een grotere jongen en een paar mnd terug heeft mijn vriend een buurjongen van 4 op een haar na achter een achteruitrijdende verhuiswagen weggetrokken. Jochie liep achter de wagen door die achteruit reed. Ik vind 3 echt te jong. Maar vanaf welke leeftijd wel hangt ook van je kind af. De ene van 6 kan dat aan en de andere van 7 nog niet. Maar 3....nee, dat vind ik te jong.
Dochter mocht vanaf 5 jaar een rondje om het huis, dus dat is enkel stoep, waarbij ik ook alsnog wel aan het opletten was vanuit huis. Ze is een kind wat ik goed kan vertrouwen, luistert goed. Nu met 6,5 mag ze nog steeds niet verder... 3 lijkt mij ook veel te jong. Ons buurjongetje (straat verderop) mocht met 3 alleen buiten spelen. Zovaak dat hij viel bijv van een klimrek en er niemand was voor hem, wij als buren hebben het dan zo vaak naar huis gebracht. Hij was ook vaak ineens weg, ouders zoeken etc. Vond het eerl i ik gezegd heel raar zo jong je kind op straat laten, en dan helemaal als je niet elke paar minuten checkt of hij er nog is.
Mijn jongste mocht het wel toen hij 3 was in de speeltuin voor het huis of steppen door de straat , in een doodlopende straat op een woonerf. Ik ging dan bijv. koken en kon vanuit mij keukenraam hem in de gaten houden. Onze tuin grenst aan water en de keuken ligt aan de voorkant... dus ik had eigenlijk liever dat hij op straat speelde dan in de tuin als ik ging koken.
Mijn zoon van 3 mag wel om het huis spelen en blijft op de stoep. Steeds kijk ik even wat hij aan het doen is. Maar echt alleen dat vind ik ook nog te jong. En mbt een zwem diploma en dan buiten spelen. Als het bijv. Koud weer is en je kind van 5/6 jaar valt met kleren en al in het water. Door de schrik en ineens de kou is een diploma om te zwemmen geen garantie hoor.
Ik vind het ook heel lastig. Zoon is bijna 6. Wij wonen in een hofje waar geen verkeer langs de deur rijdt en geen sloot, behalve aan de straatkant waarvan hij weet dat hij daar niet mag komen. De speeltuin zit op de hoek en vanuit het slaapkamerraam achter zou ik hem kunnen zien. Als ik in de tuin sta, kan ik hem ook horen. Samen met een vriendje laat ik hem wel gaan, maar alleen durf ik het niet aan. Zoon weet heel goed dat hij niet verder mag dan de speeltuin en zich moet komen melden als vriendjes weer weg gaan. Ik vertrouw hem wel en hij komt ook heel netjes terug, maar je weet nooit precies wie er langs de speeltuin loopt... Toch moet je dit eens loslaten, anders kunnen ze niks, maar dat is lastig.
Gezien die weg waar ze 50 rijden, zou ik het nog niet doen. Zou denk ik intuitief wachten tot aan jaar of 4 a 5, afhankelijk van hoe makkelijk je kindje naar je luistert en hoe voorzichtig het is. Mijn bijna 5 jarige mag sinds een half jaar met haar zus en de buurtkinderen uit m'n zicht buitenspelen, maar alleen rondom de huizen van de kinderen die meespelen. Als de grote kinderen wat verder gaan, moeten ze mn dochter altijd eerst even thuisbrengen.
Ik vind dat een vreemde redenatie. Nee, een zwemdiploma geeft geen garantie, maar bij géén zwemdiploma is de kans natuurlijk veel groter op verdrinking. Een gordel is ook geen garantie, maar een auto-ongeluk zónder gordel is doorgaans toch veel ernstiger, en ik neem toch aan dat je daarover ook niet zou peinzen? Iedereen moet het helemaal zelf weten hoor, maar dát argument vind ik wat raar.