ben wel benieuwd hoe jullie tegen je kraamkwalen aankijken. 4 weken na de bevalling zei ik dat het me meegevallen is (zowieso vond ik de pijn van de hechtingen minder erg dan verwacht, ik vond het heel vervelend maar ik had het vele malen erger verwacht) nu ik het nog een keer zal moeten meemaken, zie ik er opeens heel erg tegenop is het jullie mee/tegengevallen, en waarom?
Ik vond het echt heel erg meevallen. Ik had een paar kleine schaafwondjes die ik na een paar dagen niet meer voelde en ik had energie voor 10! (had de laatste weken voor de bevalling nauwelijks geslapen door jeuk en nu was ik er in 1x bijna helemaal vanaf en kon weer slapen!) Heb alleen wat 'last' gehad van mijn bekkenbodem, daar heeft doordat Eva een sterrenkijker was heel lang veel druk op gestaan. Maar dat stelde echt niets voor, uit bed komen kostte ietsjes meer tijd en trappen lopen moest ik mee uitkijken (maar dat moet iedere net bevallen vrouw). Heb eigenlijk helemaal geen kraamkwalen gehad gelukkig!
Het viel me wat tegen omdat................. Je nooit hoort dat het na de bevalling lichamelijk ook best nog zwaar is. Daar heb ik al mijn vriendinnen op aangesproken. Zo van...hadden jullie dat niet eens kunnen vertellen... Ik heb nog weken erge last van de spieren in mijn onderbuik gehad. Schoenen aantrekken, benen optrekken en opstaan, het deed allemaal pijn. Had ik nooit rekening mee gehouden. Het hechten viel mij ook mee. Helaas is het niet zo mooi geheeld en brande het lang als ik plassen moest. Beetje na-ief van mij misschien.......ik dacht altijd, als het kindje eruit is is het leed geleden.....hahaha. Maar het was het allemaal meer dan waard. Wat hebben wij een heerlijk meiske!
Ik vond het erg tegenvallen... ik heb een ks gehad omdat ze er 3 dagen voor de uitgerekende datum achterkwamen dat Louise bijna horizontaal in mijn buik lag. Ik had me dus niet echt voorbereid en wilde altijd graag thuisbevallen... Door de ks waren mijn darmen zo van slag dat ik na 5 dagen zowat alsnog een bevalling heb meegemaakt door de ontlasting. En door de pijn van de wond kon ik mijn kraamtranen niet kwijt! Dat vond ik denk ik nog wel het ergste... het deed zo'n pijn met huilen/lachen/niezen etc. Maar ik zou het zo allemaal weer doen, want ik heb me toch een geweldig, prachtig, lief, mooi, fantastisch meisje gekregen!
Dat valt me nog steeds erg zwaar ! Ben nog met antibiotica bezig en moet nog veel afvallen. Mijn borsten zijn helemaal niets meer dan een stel flubbers en daar was ik juist zo trots op Nu na 7 maanden ga ik het eindelijk iets positiever zien.
De eerste keer viel tegen, week lang op bed gelegen en niet kunnen zitten vanwege de hechtingen. Voelde me overreden door een horde vrachtwagens. De tweede keer was een eitje! Kon direct zitten ondanks hechtingen. Voelde me wakker en fit en zat binnen enkele dagen alweer beneden. Tuurlijk doe ik nog rustig aan, je bent nog snel vermoeid, maar valt me allemaal nog erg mee. Terwijl ik nu een 2e heb rondlopen zelfs.
Viel tegen: Had naief gedacht dat ik in een keer van pijn in schaambeen zou zijn. En normaal zou kunnen lopen. En bed op klossen was zo hoog dat het erg veel pijn deed aan zowel onderkant als schaambeen om het bed op en af te schuifelen. Heb erg last gehad voor eerste ontlasting. Niesen, hoesten enzo deed erg pijn. En heb in de kraamweek erg veel last gehad van nachtelijke hoestbuien . Maar het herstel gaat vlot... ik waggel niet meer, en loop normaal .
Viel me ontettend mee. Ik heb nergens last van gehad. Geen knip of keizersnee, kraamttranen konden lekker stromen, had energie voor 10, en een prachtig mensje op de wereld gezet. Ik vond het geweldig allemaal en wil het heel graag snel nog een keer.....
Viel me onswijs tegen, heb heel veel last gehad van de hechtingen, spierpijn en was helemaal gebroken! Zeker na nachten niet slapen omdat Quinn in de nacht niet sliep. Niemand die me ooit had verteld dat dit er ook nog bij zou horen
het kraambezoek vond ik ook heel erg zwaar. ik kon nog geen 2 minuten tv kijken, zelfs niet zonder geluid! dat was zo druk dat ik er misselijk van werd. lezen ging ook niet. eigenlijk kon ik weinig anders dan in bed liggen of wat op de bank hangen. ik heb echt nooit geweten dat je emotioneel en lichamelijk gezien zo enorm uitgeput kunt zijn dat je zelfs niet meer heel ff tv kunt kijken, kunt bellen of bezoek ontvangen! (nu had ik ook een vreselijke bevalling achter de rug, dat zal vast meegespreeld hebben).
Ik had ook helemaal geen behoefte aan tv kijken of lezen hoor, had alleen maar oog voor Eva . En het bezoek vond ik erg gezellig, maar ook weinig van meegekregen eigenlijk. Zat met mijn hoofd ergens anders...
Eigenlijk vond ik het wel meevallen, heb wel veel last van de hechtingen gehad. En ik had verwacht dat ik veel sneller hersteld zou zijn, heb nog steeds wat pijn van onderen. Maar ik zou het zo weer overdoen.
Ik had eerlijk gezegd geen kraamkwalen. Ik ben niet uitgescheurd, ik had alleen een heel klein schaafplekje waar ik zelfs geen last van had bij het plassen. Het enige was dat ik weinig energie had de eerste weken na de bevalling.
Het viel me vies tegen! Ik had heus wel gehoord van de kwaaltjes, maar van te voren nooit gedacht dat ik er ook echt last van zou hebben, of pijn. Ben behoorlijk gescheurd en geknipt, daar had ik heel veel pijn aan. Het plassen onder de douche vond ik vervelend, 10 keer broek uit, douchen, afdrogen en broek aan bleeeeh! Kon niet met Ymke de trap op/af of met haar staan (in bad doen) omdat ik heel duizelig was en heb nog dagen een been gehad dat niet deed wat ik wilde, als gevolg van de ruggenprik. Na 6 weken voelde ik me wel weer topfit, volgens mij is dat redelijk gemiddeld voor herstellen van een pittige bevalling!
Het viel me mee. Tuurlijk deden de hechtingen pijn en ook was ik vermoeid, maar het ging al snel weer beter. Ik zou het zo weer doen.
Super erg mee vallen. Na een paar dagen voelde ik me beter als ik me in de hele zwangerschap heb gevoeld. Nou heb ik ook een simpele bevalling gehad. Mijn zoontje was er in 14 minuten persen. En hij woog maar 2700 gram. En had geen hechtingen alleen wat geschampt was ik dus deed een beetje pijn met plassen.
Het viel heel erg mee heb maar 1 dag in bed gelegen dat was de 4de dag omdat de hechtingen toen heel erg gingen trekken en ik er toen niet op kon zitten. Voor de rest was alles als eerst.