Waarom moet de 24 weken omlaag, eigenlijk? Vaak komen er ook pas dingen uit de 20-weken echo, krijg je daarna onderzoeken en meuk, weken verder. En dan? Jammer de bammer.
Uhm, jouw reactie heb ik zeker wel goed gelezen. Je mag mijn woorden over 'klompje cellen' anders zien (want waarom dan die air quotes?), maar je hoeft echt geen voorbeelden van andere tienermoeders bij mijn verhaal erbij te halen (negatief of positief). Je weet niets van mijn situatie af, van toen of die van nu en dus kan je niet zeggen dat het speculeren is wat ik doe! Ik weet dat mijn vriend en ik toen een goed besluit hebben gemaakt met de kennis van toen en nu PUNT. En natuurlijk zijn hier verschillende meningen over (en ja, dit is een onderwerp dat mij diep raakt, ik heb het zelf meegemaakt!), maar het gaat hier voornamelijk om vrouwenrechten waar oa mijn moeder hard voor heeft gevochten. Het gaat niet eens zozeer om abortus zelf! En voor de mensen van de feiten: ik gebruikte condooms toen ik ongewenst zwanger raakte. Wij hebben geen gekke dingen gedaan die nacht en wist dus ook totaal niet dat het mis was gegaan. Anders had ik wel een morning after pil genomen, was het geen abortus geweest en had niemand het een probleem gevonden omdat het nog geen 'klompje cellen' was geweest...
Oh ja Ik ben lekker op dreef. Las het vanmiddag vaker, ook zonder medisch niet-medisch verschil. Pardon moi
Ik heb 40 jaar geleden niet kunnen beslissen of ik zou mogen blijven leven of niet. Mijn moeder was ongewenst zwanger van mij en mocht mij absoluut niet houden van haar moeder. Er werd besloten om abortus te doen, maar op t laatste moment is mijn moeder toch tegen haar moeder ingegaan. Dat is mijn redding geweest. Daarna is er besloten om mij ter adoptie af te staan. Zeker niet een oplossing waarvan je kan zeggen: nou, dan doe je dat maar. Voor beiden is het een traumatische ervaring geweest waar we beiden littekens aan over hebben gehouden. Toch ben ik haar dankbaar dat ze mij de kans heeft gegeven. Hoe vreselijk de situatie toen ook was voor haar. Zelfs haar broer weet tot nu toe niet eens dat ik besta (en dat was eind jaren 70 hier in Nederland) Wat ik met mijn levensverhaal wil zeggen in dit topic? Ik weet t eigenlijk niet precies. Het is en blijft een moeilijke kwestie. Het gaat om leven of dood. En dat is niet niks.
Bedankt voor je verhaal, het klinkt erg heftig! Wat ik (als pro vrouwenrechten) hier mooi aan vind is dat jouw moeder uiteindelijk dat besluit zelf heeft gemaakt. Die vrijheidskeuze zou iedereen moeten hebben, ongeacht wat je keuze dus is.
Precies dit! Ik heb hier eigenlijk geen enkele felle reactie gelezen van iemand die pertinent tegen abortus is. Andersom word je hier nog net niet afgemaakt.
Tja, zou dat wellicht kunnen komen doordat 'wij' 'jullie' geen verbod willen opleggen, en andersom wel?
Op onze school zitten ook kinderen van tienermoeders. Van enkele weet ik dat ze ‘te laat ontdekt’ zijn. Had moeder het eerder geweten, dan was het uitgedraaid op een abortus. Ik zie nu gelukkige, goed verzorgde kinderen met een blije en liefdevolle moeder. Wat ik hiermee wil zeggen? Geen idee. Het zijn er maar een paar. En tegenover al die ‘bijna-abortus-kinderen’ die goed terecht komen, staan waarschijnlijk evenveel kinderen die een ongelukkig leven leiden. En van al die kinderen die niet geboren zijn, weet je niet hoe hun leven er uit gezien zou hebben. Het blijft een lastige discussie. Nogmaals, ik ben niet pro-abortus maar ik zie ook niks in een volledig verbod. Maar wat ik lastig vind van het pro-choice standpunt, is dat je degene waar het ècht om gaat, geen keuze kunt geven. Die kan totaal niet gehoord worden. Dat maakt dat ik de keuze voor abortus toch altijd schrijnend vind.
Het was eigenlijk helemaal niet de bedoeling geweest om die keuze te maken. Want haar ouders vonden de hele situatie uitzichtloos en er was geen toekomst voor hun dochter meer enz enz. Veel argumenten die ik ook in dit topic heb gelezen die genoemd zijn als rede om abortus te laten doen. Als ze daar klakkeloos in mee was gegaan had ik dit nooit kunnen navertellen. Gelukkig heeft ze t lef gehad om er tegen in te gaan. Ik hoop dat heel veel vrouwen, waar ook ter wereld, de keus kunnen maken om toch te kiezen voor t leven van hun ongeboren kind, hoe uitzichtloos de situatie ook kan lijken.
Ik zetten "klompje cellen" tussen aanhalingstekens omdat het jouw woorden waren als tegenhanger van "waardevol leven". Zonder daar verder een mening over te geven en jij zit meteen in de hoogste boom. Volgens mij is een forum de plek om ervaringen te delen. Daarom mag ik MIJN ervaringen met tienermoeders net zo goed delen als dat jij jouw ervaring mag delen. Niemand kan voorspellen hoe zijn/ haar leven was gelopen als je andere keuzes had gemaakt. Dat is een feit. Zo is het niet gegaan, dus dat blijft altijd speculeren. Dat jij vindt dat je een goed besluit hebt genomen is prima, maar staat daar wat mij betreft t los van. Wat ik simpelweg niet kan begrijpen dat je blijkbaar zo woedend bent op mensen die anders denken dan jij. Als jij 100% achter je keuze staat, hoeft dat je toch niet zo boos te maken?! Als ik een keuze maak waar ik 100% achter sta, kan het me echt geen moer schelen wat een ander daar van denkt.
Dat laatste ben ik het toch ook weer niet met je eens. Als de overheid er niks mee te maken heeft, zou abortus dus tot en met de laatste week toegestaan moeten zijn? En hoe denken we dan over ‘post-partus-abortus’? De overheid heeft er dus wel iets mee te maken. Het is goed dat een gekozen volksvertegenwoordiging, met scheiding van kerk en staat, grenzen oplegt aan wat toegestaan is. Want volgens mij zijn er, ook bij de pro-choice beweging, maar heel weinig mensen voorstander van abortus in de laatste fase van de zwangerschap. Er zijn dus wel, door de overheid opgelegde, regels nodig. En ook een verplichte bedenktijd van een pas dagen staat volgens mij bij de meeste mensen niet echt ter discussie. En zowel, dan ben ik in ieder geval alsnog erg blij dat onze overheid dat wel verplicht heeft gesteld!
Oh ja, tuurlijk! Ben een beetje moe, goed verwoorden lukt even niet De overheid moet er voor zorgen dat er, gebaseerd op medische en ethische gronden, regels zijn mbt abortus. Inderdaad scheiding van kerk en staat. Binnen dat framework is het aan de vrouw om een beslissing te maken, soms in overleg met de vader.