Als ik het bij elkaar optel zijn er in 2017 vanaf de 13e zwangerschapsweek nog 4495 abortussen uitgevoerd in een abortuskliniek ( dus dat zijn over het algemeen geen zwangerschapsafbrekingen met een medische redenen, want die vinden meestal in het ziekenhuis plaats). Dat vind ik schokkend
Ik ben tegen abortus. Ik vind het concept vreselijk. Niet gebaseerd op wat voor geloof dan ook, maar puur eigen emotie. Tegelijkertijd ben ik heel blij dat de mogelijkheid in Nederland bestaat om op veilige wijze een abortus te kunnen krijgen. En als een vrouw kiest voor een zwangerschap omdat ze geen zin heeft in een kind, een kind teveel inbreuk geeft op haar individuele vrijheid of omdat het buiten regent allemaal prima, hoewel ik het ongelooflijk triest vind dat dat mogelijk redenen zouden kunnen zijn. Ik vind een kind waar niet van gehouden wordt namelijk nog heel veel triester. Een kind wat (impliciet of expliciet) constant verweten wordt dat het er niet had mogen zijn, veel erger. En hoe vreselijk ik het ook vind voor vrouwen die spijt krijgen van een abortus, ik vind het voor alle betrokkenen nog heel veel erger als er spijt is van het kind. En hoewel bijna niemand het toegeeft ken ik teveel mensen die dit wel degelijk vroeger van hun ouders hebben gehoord om te geloven dat het bijna nooit gebeurd. Als je echt tegen abortus bent, dan zorg je voor super goede scholing en gezondheidszorg, voor kinderopvang voor iedereen, voor standaard opvoedhulp zonder stigma, maar gewoon voor iedereen, goede huisvesting, enz, enz. Dan zou je een groot deel van de abortussen kunnen voorkomen, maar nooit alles. En uiteindelijk wil ik heel veel liever dat in die gevallen in ieder geval een veilige abortus plaatsvindt, voor zowel moeder als embryo/foetus/baby dan achterkamertjes en alle gevolgen van dien.
Laat ik eerst voorop stellen dat ik het absoluut niet eens ben met wat er gebeurd in Amerika. Verder vind ik wel dat de mens iets meer verantwoordelijkheid mag beginnen oppakken. In de huidige maatschappij lijkt het wel alsof alle persoonlijke 'fouten' maar gewoon geoorloofd zijn en opgelost moeten worden zonder dat een persoon zijn eigen verantwoordelijkheid opneemt. Zwanger wordt je van seks. Ook veilig vrijen kan dit soms tot gevolg hebben. Dus het moment dat jij beslist om het bed in te duiken met iemand is het misschien slim om stil te staan bij de mogelijke gevolgen. Gebruik je anticonceptie dan is de kans zeer klein dat je zwanger wordt maar nog steeds niet 100% uitgesloten. Ben je echter laks, dan vind ik dat je ook de gevolgen zou moeten dragen. Nu laat ik uiteraard zaken zoals verkrachting buitenspel omdat dat gewoon een andere zaak is en zeker niet de enige reden is dat vrouwen abortus plegen. Verder lees ik ook van jonge meisjes die zwanger raken en dan niets meer van hun leven kunnen maken. Ook dat is nog steeds een eigen keuze. Een kind betekent niet het einde van je leven, het maakt het alleen iets moeilijker, maar als jij echt je diploma wilt halen dan kan je dat in landen als NL en BE nog steeds doen. Amerika is hier anders in aangezien er daar belabberde tot geen sociale zekerheid is. En ja ik weet waar ik over praat want ik was zelf een tienermoeder en ik ben ook moeten stoppen met mijn studies, maar ondertussen ben ik moeder van 4 en hoger opgeleid. Hoe? Door keihard te knokken omdat ik iets van mijn leven wou maken. Ja ik heb schoongemaakt en in een fabriek gestaan en ondertussen op eigen houtje gestudeerd en zo heb ik ondertussen een bachelor op zak en bijna een master. Een leuke functie met een mooi inkomen. En dit zonder steun van familie of vrienden. Het kan echt wel, maar je moet willen en dan komt ik dus weer terug bij mijn eerst stuk: mensen moeten meer hun eigen verantwoordelijkheid opnemen!
Ik heb onwijs veel respect voor je @RAppel maar even veel voor degene die in zo’n zelfde situatie anders hebben gekozen. Ik ben heel blij dat we zelf kunnen kiezen.
Ik ben ook zeker niet voor het verbieden van abortus, want ik ben ook overtuigd dat een kind dat ongewenst is zeker niet beter is dan een abortus. Voor het kind is dat direct een zware last op hun leven, maar ik blijf ook bij mijn standpunt dat als mensen iets meer nadenken er veel minder ongewenste/ongeplande zwangerschappen zouden zijn.
Dat ben ik met je eens. Ik ben ook zeker niet tegen abortus, maar vind niet dat het een "anticonceptie" mag worden.
Inderdaad! Een keuze voor een abortus is mijn inziens ook verantwoordelijkheid nemen. Een dergelijke keuze is vaak heel zwaar voor de vrouw (en soms ook voor de man), en echt niet licht genomen. Die keuze kan gemaakt worden vanuit het oogpunt van het kind. Dat gebeurt wellicht niet altijd, maar zeer vaak ook wel. Iedereen heeft zijn of haar eigen perspectief. Sommige vrouwen en/of mannen voelen zich krachtig en zeker genoeg om wel een ongeplande zwangerschap aan te gaan, sommige vrouwen en/of mannen niet. Dat zijn allebei werkelijkheden. En soms is een mind niet anders te overtuigen, al zou je dat nog zo graag willen, maar dan is de NEE veel sterker dan de JA. En als die NEE veel sterker is, is het dan geoorloofd om toch een kind op de wereld te zetten? Met mogelijk alle gevolgen van dien? Ook al zou een kind feitelijk een kans op een goed leven kunnen hebben, als de ouders het op de wereld zetten vanuit een NEE, dan is dat hoe dan ook een valse start. Het ligt gewoon niet zo simpel. Er zijn zoveel kanten, verhalen, situaties, enz. Wat voor de een geldt, geldt niet voor de ander. De berichtgeving over Amerika vind ik teleurstellend. Het gesprek gaat mijn inziens niet over het juiste. Het gaat er om waarom vrouwen ongepland zwanger raken terwijl ze dit niet willen. En soms gaat het er om dat ze geen mogelijkheden zien die er wel zijn. Dan is het goed om ze dat perspectief te geven. Maar uiteindelijk kan het in sommige gevallen nog steeds de beste keuze zijn om te kiezen voor een abortus, voor het kind.
Dat weet ik wel zeker. En uiteindelijk is het aantal abortussen schrikbaren hoog. Ik vind de mentaliteit van sommige mensen echt wel droevig.
Ik snap je punt en ben het er ook deels mee eens maar ik vind dus dat ze die verantwoordelijkheid al moeten nemen voor dat er een zwangerschap ontstaat. Ja de keuze om uiteindelijk voor een abortus te gaan als je echt niet voor een kind kunt zorgen, kan je onder de noemer verantwoordelijkheid opnemen zetten. Echter vind ik dit gewoon te laat om je verantwoordelijkheid te nemen als je seks hebt gehad uit eigen wil. Die verantwoordelijkheid zou je immers ook kunnen nemen voordat je het bed in duikt.
Ik heb het gevoel dat dit dus wel regelmatig gebeurd. Er zijn dan direct heel veel mensen die schreeuwen dat de abortussen vooral komen door verkrachting/medische redenen, maar dat lijkt mij zeer onwaarschijnlijk. Ja een deel gebeurt omwille van die redenen, maar een heel groot deel ook gewoon door de laksheid en onverantwoordelijkheid van de mens. En daar zou dus eerst op gefocust moeten worden: mensen bewust maken van hun keuzes voordat ze voor de keuze van een eventuele abortus moeten staan omdat ze voordien de verkeerde keuzes hebben gemaakt.
Helemaal mee eens, maar zoals ze het nu in Amerika willen vind ik niet ok. Dan neem je de mogelijkheid helemaal weg.
Interessant stuk. onderzoek is gebaseerd op ac gebruik van vrouwen die in 2009 een abortus ondergingen. https://www.researchgate.net/profile/Olga_Loeber/publication/271013777_Anticonceptiegebruik_van_vrouwen_die_een_abortus_provocatus_ondergaan/links/54bbbfcf0cf24e50e9404249/Anticonceptiegebruik-van-vrouwen-die-een-abortus-provocatus-ondergaan.pdf
Nee vind ik zeker ook niet oké. Er zou beter meer gefocust worden op hoe zwangerschap voorkomen, gezondheidszorg en ondertussen dan daadwerkelijk alles te verbieden.
Uiteraard. Dat is het meest ideale. Maar het leven loopt zo vaak anders dan het ideaal. Op moment van een zwangerschap is de zwangerschap een gegeven. Verantwoordelijkheid nemen tijdens de seks is een ander onderwerp. Dat leer je mensen niet door abortus te verbieden. Je straft ze dan eerder voor het maken van een keuze die eerder genomen is (uitzonderingen daar gelaten van vrouwen die door anticonceptie heen zwanger raken).
Ik quote jou even vanwegen de laatste zin. Want als onderstaande hypothese ongeveer klopt dan vind ik dat de uitzondering best een groot aandeel kan hebben in het aantal abortussen. Al weet ik natuurlijk niet hoeveel van deze vrouwen uiteindelijk overgaan tot een abortus. Als ik het zo even snel en globaal uitreken zijn er ongeveer 4 miljoen vrouwen in Nederland in de leeftijd van 20-45 jaar. Hiervan gebruikt meer dan de helft een vorm van AC. De andere 50% gebruikt niks, wil zwanger worden of is onvruchtbaar. Bij goed gebruik faalt AC bij ongeveer 0,3 procent van de vrouwen per jaar. Dit zou dus grofweg betekenen dat bij goed gebruik er nog steeds 6000 vrouwen per jaar zwanger worden in Nederland waarbij een kind absoluut niet de bedoeling was. Ze gebruikte de AC en gebruikte deze netjes. En dan zijn er nog onderzoeken die aantonen dat bepaalde vormen van AC minder betrouwbaar zijn dan ze doen voorkomen. Deze site geeft dus minder rooskleurige cijfers dan de verpakking van de pil. https://www.anticonceptie-online.nl/methoden_inleiding.htm
Omdat ik denk dat ik (wij) het niet aan zouden kunnen. Er is zo verschrikkelijk veel zorg nodig. En het gaat nooit ophouden. De broer van mijn man is verstandelijk ook niet 100%. Als ik zie wat mijn schoonouders er soms mee te stellen hebben... En dan is hij nog een persoon die op zichzelf kan wonen, werk heeft en een rijbewijs. Maar ALTIJD gaat de zorg door. Ook nu ze de 70 zijn gepasseerd en je merkt dat ze langzaam wat minder worden. Over mijn persoonlijke keuze: Kijk, vroeger werden de meeste mensen met Down (of iets anders redelijk ernstigs) meestal niet ouder dan een jaar of 40. Naast de verstandelijke beperking zijn er vaak lichamelijke problemen aan hart en maag en darmen. De gezondheidszorg is nu zo goed dat deze mensen de 60/65 wel halen. Allemaal prima maar als mijn kind 60 is dan ben ik 90. Hoe gezond ben ik dan nog? Leef ik dan nog of misschien ben ik dement? Zit ik dan in een rolstoel, zelf afhankelijk van zorg? Wie gaat er voor mijn kind zorgen? Als je ziet waar de gezondheidszorg heen gaat hoef ik er niet op te rekenen dat het vanzelf wel goed komt Mag ik mijn andere kinderen de zorg voor een beperkt broertje of zusje opleggen? Ik ken heel veel mensen die denken dat mensen met Down altijd zo blij en gelukkig zijn. Think again, dat is gewoon niet waar. Er zijn er zoveel bij die een akelig leven hebben. Dus ja, ik zou er altijd voor kiezen om de zwangerschap af te breken. Nee dat doe ik niet vrolijk en fluitend, ik heb net zo goed zitten janken bij de gedachte dat ik dat trappelende kleintje misschien niet groot ging brengen. En toch sta ik achter mijn keuze. Maar dat is wel de reden waarom ik de eventuele volgende zwangerschap (staat niet op de planning hoor maar stel dat) waarschijnlijk pas na de 20 weken echo bekend zou willen maken. De opmerkingen van mensen zeg.... Andersom heb ik net zoveel respect voor mensen die een kindje laten komen no matter what. Ik denk misschien wel dat het mijn keuze niet zou zijn geweest maar ik zou nooit zeggen dat je het dan maar niet had moeten krijgen. Over abortus meer in het algemeen: Ik ken iemand die na de mmm zwanger is geworden, dus zij wist hoeveel moeite het kan kosten om een kindje te krijgen. Krap een jaar na de bevalling werd ze ongepland en ongewenst zwanger. Ze zat in een vervelende periode met werk, ernstige rugklachten en een relatie die niet goed was. Zij heeft een abortus ondergaan. En ik veroordeel haar absoluut niet. Inmiddels is de relatie over en woont ze met haar kind in een leuk appartementje, heeft ze 2x een rugoperatie gehad en heeft ze zich laten omscholen omdat haar werk in de zorg niet meer ging. Als de 2e was gekomen dan denk ik dat ze in een hele ellendige situatie was gekomen. Of een voorbeeld hier van zp, een alleenstaande moeder die al de grootste moeite had om het rond te krijgen (met tijd, aandacht en geld, ze vond het zwaar) met de kinderen die ze al had. Wie ben ik om te oordelen dat ze niet voor abortus mag kiezen? Of moet ze het kind laten komen en daarmee het hele gezin ten onder laten gaan? Want het was duidelijk dat ze dat niet ging trekken. Mensen die tegen abortus zijn: prima, doe wat jij goed vindt. Maar oordeel niet over een ander. JIJ bent niet degene die dag en nacht voor dat kind moet zorgen. JIJ bent niet degene die het met 2 uurtjes slaap moet doen. JIJ bent niet degene die voor alle (zorg)kosten opdraait. JIJ bent niet degene die eindeloze zorgen hebt over hoe je het voor elkaar moet boksen. Dus tenzij jij persoonlijk diegene gaat bijstaan in alle aspecten van het ouderschap: mond houden. Jij had het over de NIPT. Wat je zegt klopt niet helemaal. Als de NIPT laat zien dat er een afwijking is gevonden krijg je ALTIJD nog een vruchtwaterpunctie en die is 100% zeker. Dus je kan niet per ongeluk een gezond kind laten weghalen. Ik denk dat de vraag nooit kan zijn of je spijt hebt van je kind. Daar hou je van. De vraag moet denk ik zijn: Spijt van het moederschap. Oef sorry, dit is lang geworden
Ik las vandaag een mooie column over dit onderwerp, die goed verwoord hoe ik erover denk. https://www.nrc.nl/nieuws/2019/05/25/blijf-de-details-van-abortus-bediscussieren-a3961508 Een abortus zou veilig, legaal en zeldzaam moeten zijn.