In de praktijk is dat strafbare een grijs gebied. Een hulpbehoevend iemand alleen laten is strafbaar en ja een peuter is hulpbehoevend, maar toch is dat niet 1 op 1 strafbaar. Los daarvan was het vroeger veel gebruikelijker om een kind even veilig in bijv ledikant te laten slapen en op en neer te racen. Ik ben het eens dat bij bijv brand je vet genaaid bent, maar ondanks dat we hier (terecht wellicht) zo voorzichtig over doen hebben ook de meeste huishoudens onvoldoende,geen of slechte rookmelders en dan ben je bij brand sowieso snel de klos om maar een voorbeeld te geven. En dan zijn er ook nog alle dagelijkse risico's waar we niet bij stilstaan. Ik denk dus dat aan ouders is om die inschatting te maken.
Ik ook hoor! Mijn negenjarige blijft zo 2 uur alleen thuis en crosst de hele buurt door, krijg daar weleens commentaar op. Prima,maar als hij straks naar vo gaat kan hij tenminste zelfstandig fietsen en dat zie ik hier sommige groep achters die nog geen straat mogen oversteken (en ja die zijn hier) nog niet doen Maar goed dat is anders dan een peuter.
Wakker maken! Ik maak mijn dreumes wakker als ik de oudste ga halen. Overigens als timing een ding is slaapt zij ook heel goed in de buggy dus dat doe ik ook vaak. Laat ik haar gewoon in de tuin staan totdat we moeten gaan. Ze slaapt daar beter zelfs (langer) dan in haar bed.
Hier gaat ze op woensdag en vrijdag na het ophalen op bed. Op donderdag vroeg op bed zodat ze op tijd wakker is. En anders maak ik haar wakker. De ene keer loop ik haar wakker te houden en soms moet ik haar wakker maken. Nu ze wat ouder wordt heeft ze gelukkig wat minder slaap nodig dus valt het beter te plannen. Het is niet altijd even leuk of prettig maar met 2 kids is het soms schipperen. Ik laat haar in ieder geval geen 15/20 minuten alleen en op schoolplein veel moeder met hetzelfde probleem.
Natuurlijk ben je geen slechte moeder, en natuurlijk moet men niet panisch doen over kinderen. Maar toch is het iets om over na te denken... Je bent twintig minuten weg. Gebeurt er nooit iets waardoor dat langer is? Klas die voor straf nog wat langer bij de juf moet blijven. Oudste die toch nog eens moet gaan plassen. Verkeerslichten. Platte band... En wat zou je gedaan hebben als je dertig minuten weg was? Veertig? Waar ligt de grens? Je peuter is twee. Je zegt dat hij niet uit bed komt. Maar er komt toch een moment waarop dat wel zal gebeuren. Is de rest van de kamer veilig? Kan hij van de trap vallen? Dat je een baby thuis laat als de school op honderd meter is, daar kan ik me nog iets bij voorstellen. Maar een peuter zo lang... Goed als jij je daar ok bij voelt, maar ik denk dat je onderschat hoe nieuwsgierig peuters zijn. Tenzij jij echt een passief kind hebt.
Hier klommen ze met net 1 jaar uit bed met slaapzak, dus met 2jr bleven ze echt niet meer braaf liggen Toen konden ze uit bed, bij alle deurklinken, traphekjes open maken... in 5 minuten hadden ze een énorme troep kunnen maken, dat zou mijn grootste angst zijn geweest
20 min is de max. Ik woon in een dorp, geen stad met allerlei drukke kruispunten, stoplichten of mogelijke opstoppingen. Zou er onderweg iets gebeuren dan zijn er altijd een aantal ouders die me wel kennen. Hij kan zijn bed niet eens uit, laat staan de kamer. Al zou hij zijn bed uitkomen kan hij nog de deur niet open krijgen. Daarbij slaapt hij meestal nog wanneer ik terug ben. Vandaag ook weer tot 16.15 uur. Ik vind zijn slaap heel belangrijk. Mocht hij toch wakker worden dan ligt er een speeltje in bed. Zowel mijn oudste als mijn jongste hebben of nooit geprobeerd uit bed te komen. Die vreten weer andere dingen uit. Zou hij zijn bed uit kunnen dan vind ik het verhaal anders worden. Ik liet een baby juist nooit liggen omdat die nog zo onvoorspelbaar zijn met de slaapjes en ik 10 min huilen onacceptabel vind. Zo heeft iedereen wel wat. Ik kies voor mij de minste van de 2 kwaden en rust in het gezin.
Maar ooit is toch de eerste keer dat hij eruit komt? Prima als jij gelukkig bent met deze oplossing hoor. Maar in je eerste post in dit topic zei je dat je dat niet was. Dus misschien toch eens nadenken over alternatieven?
Nou liever niet natuurlijk, liefst neem ik hem mee. Maar hij ligt nog zo vaak lekker te knorren en ik ben zo blij dat we na bijna 2 jaar eindelijk een fatsoenlijk slaapritme hebben... Ja ik kies nu voor de rust. Alternatieven heb ik niet. Eerder op bed geprobeerd, werkt niet. Buren werken. Andere ouders hebben zelf hun handen vol aan hun eigen kinderen. Geen opa en oma in de buurt. Geweldig wanneer je kind in de wandelwagen slaapt, die van mij doet dat niet. Ja ooit zal hij er uit komen. Maar meestal zie je dat wel aankomen. Tot nu toe heeft hij het nog niet geprobeerd.
Geloof me, ik ken slaapproblemen bij kinderen. Six years and counting Ik hoop voor je dat het snel opgelost raakt en dat je een vrolijke peuter hebt.
Heb je gelijk in, de kans dat je de loterij wint is vast groter. Maar als er wat gebeurt vergeef je het jezelf nooit meer. Dat vind ik het enge van dit soort dingen. Of hij word net wakker als jij 3 minuten weg bent en is dan nog 17 minuten over zijn toeren omdat hij helemaal alleen is. Dat vind ik echt heel zielig.
Ik vind het eerlijk gezegd beetje overdreven ... 15.15 school uit en dan half drie al wakker maken? Drie uur eruit plukken, snel schone luier (alleen bij poep!) en dan ben je er wel op tijd bij 1200 m toch? En dan misschien 15 min eerder op bed dan normaal? Ik denk dat je al blij moet zijn met deze late eindtijd... bij ons gaat school om 14.45 al uit en als je een vijf daags continue rooster hebt is het rond twee uur, dat is pas onwerkbaar met een jonger kind erbij
Tja, het blijft kiezen tussen 2 kwaden. Ik kies er nu voor om hem te laten slapen en voor rust (en voor zijn weerstand, te weinig slaap = ziek worden). Hij slaapt vrijwel altijd nog. En die ene keer dat hij niet meer slaapt ligt hij te babbelen. Hij is 2 jaar, geen 2 maanden. Hij moet wel eens vaker wachten tot ik hem uit bed haal.
Man ik durfde nauwelijks iets uit de auto te gaan halen of afval weggooien met een slapend kindje in huis. Laat staan op pad te gaan. Hoewel school maar zo'n 800 meter is, ben ik toch wel vaak een half uur op pad, met twee klassen langs, een praatje met de juf van de jongste, even spelen op het schoolplein... En dan nog niet eens het theoretische gevaar van brand, maar alleen al de gedachte dat zo'n kleintje wakker wordt en zijn gehuil niet beantwoord wordt. En je kan opgehouden worden om wat voor reden dan ook, of komt vast te zitten in de lift. Ik zou de jongste kinderen wakker maken. Ik snap alleen je openingszin niet. Bedoel je dat je je oudste nu thuis houdt omdat je een slaapjes probleem voor de jongsten hebt?
Dan was mijn moeder, schoonmoeder, buurvrouw ook een slechte moeder vroeger. En ik dan ook.. Ik ben overigens echt maar max 10 minuten weg. Ik ga lopend naar school en heb standaard een briefje bij met tekst erop dat mijn dochter thuis in bed ligt, incl mijn adres erop. Overigens weet zowat de hele straat dat de jongste op die dag even alleen in bed ligt, dat scheelt ook.
Hier ook van alles gedaan: - tijdens slaaptijd gaan wandelen/fietsen. Dan viel hij in slaap en haalde ik lopend of fietsend de oudste op. Thuis sliep hij soms wel soms niet door. - Gewoon uit bed halen: ik haalde hem er ruim op tijd uit. 15 minuten van te voren was hier niet handig, schreeuwend vermoeid kind. Dus daar nam ik zeker 30 minuten voor, zodat hij rustig wakker kon worden. - laten slapen in bed. Ik ging dan van huis weg op het moment dat de bel ging, 1 min fietsen, oudste stond dan al klaar op het plein en kon direct achterop de fiets mee. Was dan max 3 minuten weg. Omdat je wat langer weg bent zou ik ze meenemen. Nog een paar weken tot de zomervakantie. Het ritme is daarna waarschijnlijk ook weer anders. En tot die tijd even doorbikkelen die laatste paar uurtjes op een dag, met wat minder gezellige kinderen.
Ja dat is wel lang. Hier liet ik de jongste altijd liggen maar was dan binnen een kwartier of korter terug.
Hoe panisch ik ben met mijn peuter hoe los ik mijn zoon van 10 laat. Inderdaad met het idee dat hij straks op de middelbare ook met de fiets of ov de stad door moet kunnen zonder mij. Dus laat hem elke keer iets vrijer en bewijzen dat hij het kan zodat hij tegen die tijd aan alles gewend is.
Ik liet mijn zoon in bed, belde met de huistelefoon mijn mobiel, zette ze allebei op de speaker, legde de huistelefoon naast zijn bed en haalde mijn dochter dan op. We woonden toch vlak bij school, dus ik was niet lang weg. Wakker maken en meenemen resulteerde in een kind wat de halve dag bleef huilen. Gelukkig had hij een slaapritme waar je de klok gelijk op kon zetten. Net als iemand al eerder schreef, de kans dat ik met kind en al door een auto geschept zou worden is net zo groot en dan had ik waarschijnlijk ook gedacht ‘had ik hem maar thuis gelaten’. De hond zat ook aan de Prednison met als bijwerking dat ze vaak moest plassen, dus ook dan ging ik hem er niet uithalen voor die 3 minuten.