Dank voor je tips, helaas heb jij ervaring? Ik heb gelukkig lieve vriendinnen/partner met wie ik alles kan bespreken. En -klinkt gek- ik heb een soort vakantiegevoel gehad de laatste weken waarin ik goed voor mezelf zorgde, leuke dingen deed en heel bewust bezig was met deze situatie. Maar dit knobbeltje wakkert mijn angst en onzekerheid aan als de man met de hamer.
Ja dat is het dan zeker. Alsof het dan " echt" is Maar ik denk wel dat ze je gevoel daar meer begrijpen.
Knobbeltje in de borst is erg heftig! Bij mij bleek het een goedaardige cyste te zijn. Mijn moeder en tante hebben allebei borstkanker gehad. Ik kreeg eind september 2018 te horen dat ik beginnende baarmoederhalskanker had. Gelukkig is de kanker weggehaald, blijf wel onder controle, hoor dinsdag of ik nog steeds kankervrij ben. Lekker je zelf verwennen! Het is een erg emotionele tijd, met veel onzekerheid en stress wanneer je ineens ziek blijkt te zijn.
Lieverd, ik weet precies hoe het is. Ik kreeg vorig jaar uit het niets deze diagnose. Binnen twee weken was het chemo voor 5 maanden. Daarna operatie en bestraling. En nu nog jaren hormoontherapie. En die angst is zo herkenbaar. Die komt vaak zo maar weer tevoorschijn. Ik had ook schone klieren en chemo had tumor zo goed als weggevaagd, dus dat is goed teken. Maar die angst reist met je mee.
Jeetje wat een vreselijke situatie zit je in. Ik denk dat dat het ergste gevolg van kanker is; nooit meer onbezorgd kunnen zijn. Het vertrouwen in je lichaam is weg. Ik zou dit bespreken met iemand in het zh die gespecialiseerd is in psychische hulp bij kanker. Vlgs mij heb je dat in elk zh. Superveel sterkte gewenst
Hopelijk voor jou goed nieuws aanstaande dinsdag! En wat je zegt klopt, stomme stress en onzekerheid, maar geluk is dat ik goed ben in tijd voor mezelf maken en mezelf (laten) verwennen, dat komt nu goed van pas
Dank je! Ja, moet ik idd gaan doen, een coach/psycholoog vinden die ondersteunt in dit traject. Het is gewoon even zo’n tegenvaller; ik zat er positief in en dan opeens zo’n omslag. Wat natuurlijk begrijpelijk is, het zal met ups en downs gaan.
Ten eerste wil ik je aankomende periode heel veel sterkte wensen en ik duim ontzettend voor je dat het knobbeltje bij je kaak puur de klier is die opgezet is door de verkoudheid. Herken het onzekere gevoel nu wel. Voelde gister tijdens het douchen ook iets raars in mijn borst, daarna nog een keer goed gevoeld en toen was het weg maar het maakt me een beetje kriebelig nu...hou het erop dat het door een aankomende menstruatie komt.
Helaas ben jij ervaringsdeskundige, ik kreeg ook uit het niets de diagnose. Nooit bij stilgestaan. Maar bij mij ook hormoongevoelig dus gewoon dikke pech. Jij ook veel sterkte nog met het verwerken en het herstellen!
Dank je! Ja, zodra er iets is/lijkt te zijn met je gezondheid is alles relatief en weet je weer hoe belangrijk een goede gezondheid is, iets wat je normaal soort van voor lief neemt. En wat jij beschrijft, kan goed dat het klieren zijn die idd als gevolg van menstruatie anders voelen. Ik heb wel geleerd dat ze vrouwen erg serieus nemen wanneer ze iets in hun borst voelen. Dus bij zorgen, gewoon even bellen.
Ik ben ook enorm verkouden en hoesten en ik heb aan beiden kanten een bult achter mn kaak. Dat zijn opgezette lymfeklieren als gevolg van de verkoudheid. Heel veel sterkte!
Jeetje wat enorm heftig. Ik weet niet zo goed wat te zeggen. Ik wil je alle sterkte en kracht wensen.
het lastige is nu - dat alles wat je voorheen voelde en gewoon voor lief nam- nu als een potentieel gevaar voelt. En dat is zó lastig. Je gevoelens die alle kanten op schieten. Het ene moment red je het met afleiding- het volgende moment vliegt het je allemaal naar de keel. En als je moe bent- door een slechte nacht ofzo- ben je helemaal kwetsbaar... Voel je ook niet slecht als je nu af en toe een paracemolletje neemt om een pijntje hier of daar te dempenj, waardoor je je fijner voelt. En maak je zelf inderdaad niet gek met lange twijfels. Ik weet niet hoe je band met de huisarts is - maar bepaalde dingen kan hij/zij misschien ook heel goed voor je verklaren en wat onrust wegnemen. Zeker als je daar eerder terecht kan, dan bij je chirurg/oncoloog. Sterkte voor nu.. behalve hier kun je ook op kanker.nl vragen stellen - ook een vragen forum. Dat is misschien nog wat laagdrempeliger dan echt in een 'groep' .
Ik begrijp je gevoel heel goed en wil je sterkte wensen met alles dat komen gaat. Hoop dat je wat betreft het knobbeltje bij je kaak snel gerustgesteld kan worden.
Zo herkenbaar...nu bijna 2 jaar geleden ( 5 juni) voelde ik een knobbeltje in mijn borst. Onderzoek wees al snel uit, foute cellen. Door een volledige amputatie is bestraling me bespaard gebleven en doordat het alleen dcis graad 3 betrof hoefde chemo ook niet. Wel bleek het door mijn hele borst te zitten en gezien het feit dat het een knobbeltje vormde ( doet dcis zelfden)en graad 3 was gewoon geen gunstig feit dus amputatie. Nu alles bijna 2 jaar geleden is, voel ik weer de enorme stress en spanning van toen. Je lijf heeft je gruwelijk in de steek gelaten, van iemand die nooit wat had en kerngezond was bleek ik ineens ernstig ziek te zijn. Ik heb echt kalmeringspillen gebruikt in de periode van de onderzoeken, vond het echt slopend. Alles voelde ik in mijn lichaam en ik was ervan overtuigd dat de kanker al overal zat. Gelukkig bleek dit vooral mijn angst te zijn. Morgen weer de jaarlijkse controle mammografie van de “gezonde” borst, die ik ook gewoon niet meer kan vertrouwen. Ik hoop voor je dat je uiteindelijk net zulke goede berichten als mij krijgt, dat kan dus ook. Maar dan nog...onbezorgd over gezondheid en oud worden is voor mij echt over. Bij alle dingen in de toekomst denk ik: als ik dan nog niet ben ingehaald door foute celdeling.....
Ik kan je dan ook weinig adviezen geven. Je moet hier door, die angst is nu door niets weg te nemen, wat iedereen goedbedoeld ook zegt. Sterkte!! Ik hoop voor je verdere behandeling en uitslagen snel zullen volgen, dat is het enige wat je echt enigzins helpt.
sterkte morgen - 2 jaar is ook nog kort.. hopelijk word de spanning op den duur wat minder.. het verpest de dagen zo... ook al doe je er weinig tegen..