Dat zou heel goed kunnen en had ik als meerijder zeker zelf aangeboden, maar als iemand er al om vraagt voor ik nog maar 1x heb meegereden dan zou ik ook denken zoek t uit met je onkonstenvergoeding ik regel wel wat anders.
Bluuuh ik zou het echt niet eens willen man, een collega elke keer weer in mijn auto. Ik wil keihard de muziek mee kunnen zingen, een liedje 300 keer repeaten en scheten kunnen laten. Ga lekker met je eigen auto
Idd. Ik kan het niet anders verwoorden. Ook denk ik dat wat shakes eerder zei over inkomsten ook klopt bij mij en jou @DQueen. Jij hebt het heel goed, ik niet. Ik moet soms tellen hoeveel benzine ik er deze week in kan gooien om op en neer te kunnen. Het is echt niet de ander iets misgunnen. Ik rijdt namelijk altijd een vriendin halen, 5 kilometer om, omdat zij wil drinken en ik hoef dat niet perse, als we naar de derde vriendin in de stad gaan. Aan haar vraag ik nooit wat want ze geeft mij ook de kleren van haar zoon voor mijn zoon, ze betaald een drankje of maakt niet uit. Dat speelt tegen elkaar op. Dat van die collega die ik tot t einde van t jaar mee neem naar t werk speelt niks tegen op. Dat van die vriendin is incidenteel, collega structureel. Daarom vind ik het profiteren. Zeker als de collega een nee krijgt en 2 dagen later wel een auto heeft.
Ik ben het met je eens, maar aan de andere kant zou het niet in mij opkomen om structureel met iemand mee te (willen) rijden zonder daar iets voor terug te doen. Daar zou ik me enorm bezwaard bij voelen. Dus ik vind het toch ook gierig als je niks aanbiedt te betalen in de kosten of de rijder bijv een keer een cadeaubon geeft.
Maar misschien had die collega je eind van dat jaar wel flink mee uit eten genomen, je eens in de maand een mooie bos bloemen gegeven of zelf wat aangeboden na een tijdje. Om haar dank te tonen. Op het moment dat het jou echt meer geld gaat kosten kan ik er echt helemaal inkomen, maar niet in het vooraf voor ze uberhaupt al heeft meegereden dit bespreken, dat komt op mij als hebberig over.
Mee eens hoor, maar dat kan je toch pas na een tijdje beoordelen? Of iemand je bedankt met een bon, bloemen, of whatever? niet vooraf al?
Zou kunnen idd. En als dat niet gebeurt dan lezen we volgend jaar in dit topic; ik heb een half jaar lang een collega meegenomen naar het werk omdat ze geen auto had. Ik heb er niks voor gevraagd want we reden toch dezelfde kant op. Vond het wel jammer dat ik er helemaal niks voor kreeg. Geen bloemetje, etentje, bedankje. Ze kreeg wel gewoon haar 100 euro reiskosten van het werk. Reacties: Jeetje dat is pas gierig! Kan nog geen bedankje vanaf maar wel 600 euro op de spaarrekening. Zoiets dan Ik ga niet uit van wat als. Ik zou het structureel wel fijn vinden als het iets wordt afgesproken. Maar goed, Ik zou t zelf nooit vragen zonder dat ik met een eigen oplossing was gekomen. 50/50 had ik zeker voorgesteld. Wat is een bloemetje van 20 euro nu tegenover die 600 euro wat ze aan de kant kan zetten. En dat is zeker niet hebberig in mijn ogen maar nog steeds profiteren.
ik vind persoonlijk dat je dan uit gaat van het slechtste in de mens en daar is een spreekwoord voor maar ik laat het er wel bij. Ik vind het gierig jij niet, meningsverschil moet kunnen. En nog over die 600 die ze appart kan zetten, al had ze je 300 gegeven? Maak jij werkelijk die kosten extra om iemand mee te laten rijden? dan wil jij er dus beter van worden? dan doe je dat niet uit aardigheid naar je collega toe.
Als ik uiteten ga met welk gezelschap dan ook spreken we eigenlijk altijd even kort af: wat doen we? 3 gangen? Voor hoofd? Hoofd na? Alleen hoofd? Ik vind het wat ongezellig om alleen een voorgerecht te eten haha. Dus dat probleem hebben we nooit. Ik had er nooit over nagedacht dat dit dus wel voorkomt. Verder an sich wel eens. De bob of zwangere betaald altijd minder als de rest wel aan de wijn gaat en verder is het eigenlijk altijd wel gelijkwaardig wat iemand eet en drinkt bij ons (familie, vrienden, werk) Als de verschillen zo hoog zijn zou ik ook eigen deel doen. Overigens is het tegenwoordig meestal dat 1 de rekening betaald en de rest een tikkie stuurt. Geen gedoe meer in restaurants. Heel chill.
Nee tuurlijk niet. Het gaat mij erover dat ze profiteert. Als je carpoolt zijn de reiskosten vanzelfsprekend al verdeeld. De een maandag, de ander dinsdag enz. In deze situatie neem ik ook mee dat ts schrijft dat haar collega niet meer met haar praatte na de nee en 2 dagen later een auto had. Dan voelt het zeker als profiteren maar het is niet gelukt. Ik zou sowieso al nee zeggen tegen iemand als t structureel is omdat ik dus altijd een boodschapje doe of kinderen moet halen of gewoon moet kunnen afschakelen.
Reiskostenvergoeding, je leest het er ak in terug, is een vergoeding voor de reiskosten die je moet maken. Wanneer de collega dus structureel met de ander collega mee zou rijden en daar niets voor betaalt, heeft ze dus geen reiskosten en dus ook geen vergoeding nodig. Ofwel: geef dat netjes door op het werk dat je dat geld niet meer nodig hebt. Als ze structureel mee zou rijden is het niet meer dan fair om ieder de helft te betalen, zodat je er beiden profijt van hebt.
Ze bood het niet eens aan, dus daarom kreeg ik zo'n onderbuikgevoel. En idd het zal wel de reactie zijn zoals jij het hebt beschreven. In het verleden deden we 1x per week carpoolen op de maandag, om en om, op haar initiatief destijds. Dus ze weet wel hoe het hoort, en dat er meer bij komt kijken.
Heeft niets met inkomen te maken maar met “mindset” je bent gierig of gul en je inkomen speelt dan geen enkele rol. Net als de zwerver die zn broodje deelt met iemand terwijl een ander met een behoorlijk inkomen daar geen gevoel voor heeft.
Juist exact, je kan het als een goede daad zien immers “what Goes around comes around” maar helaas is het toch misgunning wat erbij komt kijken.
Maar rijke mensen hebben het makkelijker om zich er niet druk in te maken dat anderen niet betalen voor een stevige gunst. En rijke mensen kunnen ook makkelijker zeggen «Ze doet die verplaatsing toch, dus of ik nu meerij of niet verandert niets aan haar benzinekost» omdat ze zich de enorme maandelijkse last niet kunnen voorstellen. Terwijl dat voor iemand met minder centen misschien heel wat extra ademruimte op een maand geeft, als die vervoerskosten gedeeld kunnen worden.
dit dus. Ik ben geen fan van structureen iemand meenemen omdat ik graag flexibel ben maar los daarvan stel. Ik heb een collega die zegt goh mijn auto is stuk mag ik een jaartje met jou meerijden dan kan ik na dat jaar van die reiskostenvergoeding zelf een auto kopen roep ik als eerste Ja natuurlijk wat fijn dat ik je daarmee kan helpen. Zou het fijn vinden als ik na een tijdje of dat jaar een bedankje krijg of iets waaruit de waardering blijkt maar word vooral gelukkig van het feit dat ik iemand uit de brand heb kunnen helpen!
Ow jee, jij hebt dus meegemaakt waar ik voor waakte. Ik heb eerder op mijn andere werkplek een invalkracht die 3 maanden kwam werken ZELF aangeboden om een stuk na het OV nog mee te rijden met de auto omdat ze anders 1 uur langer onderweg zou zijn. Zij vroeg wel meteen of ze wat moest geven. Bij haar heb ik juist Nee gezegd, omdat IK degene was die het aanbood. Dat is het verschil. De waardering die ik na afloop kreeg was heel fijn, een flinke bos bloemen. Waarop ik zei: dat hoeft toch helemaal niet.