Ja maar met zo een meubel inboedel, je kan moeilijk 20 jaar dezelfde meubels houden die al lang je smaak niet meer zijn omdat je ze gekregen hebt. En zoiets zet je ook niet even op zolder om het maar niet weg te hoeven doen.
Voor mij ook, en dat vond ik echt heel erg en heb ik wat tranen om gelaten (zullen ook de hormonen toen geweest zijn). Daarom is ze nu ook een kennis en geen vriendin meer.
Sorry de zin had ik blijkbaar omgedraaid! Uitlenen is natuurlijk iets anders dan geven. Ik vind dat soort acties dan ontzettend onbeschoft als je het gecommuniceerd hebt. En dat is wat ik met mijn post ook totaal niet bedoel.
Ik denk wel ongeveer wat zijn redenatie is geweest. Hij kreeg erg onverwacht een kindje, met weinig te makken zeg maar. Dus hij kreeg de kinderwagen van mijn oudste. Ik was dus later ook zwanger. Vond het zo vreemd om de kinderwagen terug te vragen dus hebben wij een nieuwe gekocht. Blijkbaar dacht hij dus dat die ander van hem was. Ik heb er nooit met hem over gesproken, omdat de relatie een beetje fragiel was toen.
Als je het zo brengt snap ik zijn denkwijze inderdaad maar het was wel zo netjes geweest als hij even had gevraagt wat jij ermee had willen doen.
'Nee ik heb geen honger, ik hoef niks' maar ondertussen naar elk patatje zitten kijken die je in je mond steekt. VERSCHRIKKELIJK. Mijn vriend zijn ex was zo. Wil je ook iets? Nee! Ondertussen zijn halve kaassoufle (o.i.d.) opeten. Prima, eet hem dan maar helemaal op doei. We maken er nog regelmatig grapjes over.
Maar je mag het ook wel weg doen, maar dan vind ik het persoonlijk wel netjes om dat even te zeggen tegen de oorspronkelijke eigenaar en die daarmee de kans te geven om het aan te geven als die het terug zou willen hebben of aan iemand anders zou willen geven.
Ik weet niet of er een probleem is? Volgens mij gaat het trouwens nogsteeds om het begrip fooi in de zin van 'een horeca werknemer werkt hard en voor jou dus die mag je best een fooi toestoppen in de hand'. Dat er in sommige andere beroepen geen fooi in de hand mag worden gestopt is dus hetgeen wat ik in mn eerdere post duidelijk probeerde te maken. Voor mij persoonlijk voelt het dus als ongelijkwaardig en zelfs oneerlijk dat dit soort fooi in andere vakgebieden niet gebruikelijk is. Ongelijkwaardig omdat het gewoon raar is dat dit bij de ene beroepsgroep wel acceptabel is en bij de andere niet. Oneerlijk omdat ik het logischer zou vinden om mensen te belonen die zich langer voor mij of mn vrienden/familie inspannen (denk aan: de aannnemer, degene die mn oma iedere dag wast, etc.) dan mensen die soms nog geen vijf minuten werk aan me hebben (even heel oneerbiedig gezegd). En ja, dat zou dan ook een vorm van ongelijkwaardigheid zijn, dat besef ik me terdege (alleen zoals je begrijpt voor mij persoonlijk dus meer gerechtvaardigd). Dat er vervolgens allerlei andere soorten beloning worden bijgehaald is niet mijn probleem
Mijn man kan dit ook doen, ook gewoon thuis. Wil je thee? Nee, maar ik ben wel de helft van mijn thee kwijt. Voor mij meer wispelturigheid dan gierigheid, want met geld heeft het voor ons niks te maken.
In sommige beroepen, zeker in de publieke of gezondheidssector, kan het geven van informele extra beloningen natuurlijk al snel leiden tot een zweem van gesjoemel, omkoperij, corruptie etc. Want hey, dan kan je die gemeente ambtenaar of die arts ook wel wat toestoppen voor wat extra service, nietwaar? Of die agent omdat hij zo fijn meedenkt en een overtreding door de vingers ziet? (Over zwaar en onderbetaald gesproken) Overigens is het meeste dat patiënten in het ziekenhuis als bedankje meenemen naar de verpleegafdeling eetbaar, en blijft het meestal hangen bij de verpleging . Verder is er de categorie kaartjes, plantjes en mokken. Voor mijn gevoel moet het daarbij ook blijven. Grotere projecten zoals inzamelacties om iets wezenlijks terug te doen als dankbaatheid moeten transparant en centraal worden geregeld.
Hier ben ik de schuldige met patatjes thuis. Mijn vriend maakt wel eens een late snack. Hij vraagt altijd of ik ook wil. Dan zeg ik nee want ik had er eerder geen trek in. Maarja dan komt die lucht er vanaf en is hij er al snel een paar kwijt. Soms meer dan een paar.
Ik snap je reactie wel , waar ik moeite mee heb is dat ze met het grootste gemak overal aanschuiven.....
Bij lenen is het toch de bedoeling dat je het weer terug krijgt lijkt me? Ik heb 1 keer iets via mp verkocht wat ik van mijn ouders gekregen had. Een scanner. Ook jaren gebruikt maar we kochten een nieuwe printer waar een scanner bij in zat, dus werd hij overbodig. Maar toen heb ik dit wel overlegd met mijn vader, of hij hem zelf misschien wilde. Maar hoefde niet. En ook aangeboden het geld dat ik ervoor kreeg aan hem te geven, wilde hij ook niet.
Misschien heb ik het mis maar volgens mij heb ik @DQueen vooral horen zeggen over 'hoe goed ze het heeft' in de zin van dat ze blij is dat ze iemand een lift aan kan bieden als diegene dat nodig heeft. Kortom: het goed hebben houdt voor haar meer in dan enkel een riant salaris hebben. Dat is toch alleen maar mooi? En dat ze een tas heeft van 300 euro (ik zeg niet dat dat zo is maar dat soort voorbeelden lees ik hier dus neem nu even dit als voorbeeld) wil toch ook niet direct zeggen dat ze het goed heeft? Het is toch maar net waar haar prioriteiten liggen? Misschien heeft ze wel moeten sparen voor die tas, dat weet je toch niet? Bovendien: een ander geeft misschien 300 euro in de maand uit aan een gokverslaving oid. Maar omdat dat voor de buitenwereld niet zichtbaar is én omdat een verslaving als iets negatiefs wordt gezien, wordt dat dan niet bestempeld als 'hij/zij heeft het goed', terwijl het bedrag wordt uitgegeven hetzelfde is als dat van de tas. Again: ook hier geldt: het goed hebben zit hem niet in geld maar in wat je ermee doet en ook hoe je je leven inricht en wat het leven op jouw pad brengt. Buiten dat: het is toch niet meer dan logisch dat als mensen beginnen over vermogen (of wat voor woord dan ook) dat je dan in de reactie ook het woord vermogen kunt verwachten?