Ja echt hè! Nu al zin in (ook spannend uiteraard) heb gewoon zin in alles wat dit aangaat haha. Ik ben dan 8 weken en 3 dagen.
Jazeker! Heb alleen van 10 tot 15 uur gewerkt! Daarna met een ex-collega wezen eten op mijn vorige werk xD hahahaha voel me zo thuis daar hihi en daarna nog beetje wezen shoppen met haar. Lief jurkje gekocht voor dochtertje van mijn nicht en 2 lieve kleertjes voor kindje van mijn beste vriendin. Kan ik in augustus dan eindelijk geven. Moet elke keer goed kijken welke maten ik koop omdat ik de kindjes meestal pas na een maand of 2 zie en wil wel dat ze het dan nog passen, dus koop altijd paar maatjes groter
Ik vind t fijn om te horen hoe je het ervaart.. omdat t ook nog nieuw voor je is. Die spanning is heel normaal. Maar laat t maar niet de overhand krijgen idd . Mij lijkt het ook zo onwerkelijk. Helaas ben ik daardoor ook wat pessimistisch. Omdat ik al die tig maanden gewoon ongesteld ben geweest.. om me dan voor te stellen dat het dan een x niet gebeurd en er ook in mijn buik een kindje kan groeien. Ik geloof er nog niet echt in eigenlijk. En merk dat ik dat vervelend vind. Wil er ook graag in geloven dat t kan !
Mijn echo was super! De baby was al helemaal druk aan het bewegen in de buik. Zo lief om te zien. Ben nog steeds 6 januari uitgerekend En heb trouwens ook goed nieuws gehad op werk! Ik krijg een vast contract! Zijn we zo blij mee
Zo denk ik ook, maar dan omdat ik juist NIET ongesteld ben geworden sinds eind januari de eerste 3 maanden nadat ik gestopt was, was ik eigenlijk vrij optimistisch, tot dat mijn cyclus wel erg lang begon te duren en om mij heen word IEDEREEN zwanger en ik ben nu 7 maanden gestopt en hier gebeurd gewoon helemaal niks Ik kan het me ook niet voorstellen hoor dat ik ooit een test ga hebben met 2 strepen erop!
Oh das super, gefeliciteerd! Ze weten denk ik nog niet dat je zwanger bent of wel? Wel fijn dat je dan een vast contract heb joh, kan je na je verlof gewoon met een gerust hart terug
Snap ik heel goed! Lijkt mij erg frustrerend. Vriendin van mij had dit overigens ook. Voor hun was uiteindelijk de enige mogelijkheid ivf. Dus na hormonen inspuiten enzo.. zijn ze na de eerste terugplaatsing gelijk zwanger geworden. Ze vond t soms pijnlijk maar ze vond t het zo waard en t ging bij hun dus ook heel snel. Er is dus nog vanalles mogelijk voor je.. met ivf in t ergste geval. Ik denk dat we echt mogen proberen om toch hoop te houden en het ons wel in te beelden dat t ooit gebeurd .
Pfff maar ik hoop toch echt niet dat het zo ver moet komen hoor.... ik hoop dat het gewoon lukt met Clomid. Of nadat mijn menstruatie opgewekt is, misschien pakt mijn lichaam het daarna vanzelf op of verdwijnt de pcos, geen idee.. ben benieuwd. Hoop dat je nog een echo maken volgende week van de eierstokken..
sowieso!! maar ik denk vaak 'ahh hij is nu 2 maanden dus dit past hij', maar ik ga pas over 2 maanden naar NL als hij dus 4 maanden is, dan is hij zeker wel een paar centimeter gegroeid dan is het alweer een heel kind en niet meer zo'n slap babytje haha
Hoe kan ik ergens positief over zijn waar ik echt maar minimale controle over heb.. zo denk ik dan. Tis zo puur geluk hebben. Vind ik lastig. Maar ik zal echt me best ervoor doen het wel in te beelden