Ik wil tegen mijn nog huidige werkgever zeggen: fuck you. Serieus, fuck you. Voor het onnodig bezorgen van stress, mij heel lang in de onzekerheid laten zitten en mij compleet over mijn grenzen laten gaan omdat ik mij van een goede kant wilde laten zien. Omdat ik hoopte op contractverlenging (solliciteren tijdens je verlof is gewoon niet wat je wil). Dat werd mij te veel. Wat kreeg ik in de plaats? Bekkenklachten waardoor ik me moest ziekmelden én geen verlenging van mijn contract wegens de zwangerschap (officieel zullen ze dit niet toegeven). Fuck you voor dat allemaal. Maandenlang heb ik werkweken gemaakt van 50 uur en als het erop aankomt mag ik in de stront zakken. Nu na een aantal weken voel ik me wat beter en merk ik dat ik fysiek wat aan het opknappen ben. Ik wacht nog op groen licht van de vk om weer wat werk op te pakken, maar bewaak voor 200% mijn grenzen. Maarja, lekker handig zonder baan. Toch heb ik mijzelf bij elkaar geraapt en ben ik gaan solliciteren. 2 gesprekken later, een persoonlijkheidstest, een assessment én volledige transparantie (ik heb open kaart gespeeld en tijdens het eerste gesprek gezegd dat ik zwanger ben, ik wil nooit meer gedonder achter mijn rug om) heb ik te horen gekregen dat ze me een baanaanbod gaan doen. Het is dus nog niet officieel maar ze willen met mij verder. Ik ben zó trots op mezelf. Ik had ervoor kunnen kiezen om tot februari volgend jaar thuis te blijven maar ik weet dat ik gelukkiger word van wél werken als dit kan. Daarbij blijf ik erbij: mochten mijn bekkenklachten weer verergeren zal ik 100% voor mij en mijn baby kiezen. Dus nog 1 keer wil ik van de daken schreeuwen: fuck mijn oude werkgever. Zak in de stront, ik hoop dat jullie geen vervanger voor mij vinden!
In mei heb ik vanuit Spanje een topic geopend over een Spaanse hond die in erbarmelijke omstandigheden zat. We hebben hem daar weggehaald en naar een Engelse reddingsorganisatie gebracht. Gisteren kregen we het geweldige nieuws dat Rubio ( zo hebben we hem genoemd) is geadopteerd! Hij vliegt binnenkort naar Nederland. We zijn echt superblij. Deze foto is gemaakt bij zijn tijdelijke opvangadres, hij ziet er nu zo goed uit!!
Dat mijn huis al 2 dagen stinkt naar een ontplofte giertank (kind al 2 dagen veel diarree, kan die schat niets aan doen maar ook al staan de ramen tegen elkaar open: het helpt niet!)
Jeetje! Wat ontzettend rot! T is jammer dat je geen zakje kant en klare genitale wratten kan kopen en die ff in z'n onder broek kan strooien... Hebben ze beide een leuk aandenken
- Shit, onze vakantie is alweer bijna voorbij! - Kan niet wachten tot de achtertuin veranderd in onze droomtuin (nog 4 weken wachten) - Waaaaat zullen we morgen doen, zonder kinderen een dagje en gewoon nog steeds niet weten wat we gaan doen
Jep! Ben eerder boos dan verdrietig. Het gaat al lang niet meer goed, maar heb dan gvd de ballen aan je lijf om het uit te maken en daarna pas met een ander te beginnen. Heb stevige bewijzen ondertussen, maar zou ze mss nog liefst op heterdaad willen betrappen. En vervolgens een veeg uit de pan geven en netjes buitenbonjouren... Tenminste, zo'n scenario heb ik nu in mijn hoofd. Kan hij het netjes aan iedereen uitleggen waarom we uit elkaar gaan. Vriendin van me zei langs de andere kant om hem nog even te laten zweten met zijn "dubbelleven" en te wachten tot hij bekent. nu ja, bekennen is hij niet van plan. Enkel zeggen dat hij uit elkaar wil gaan, en haar uit het verhaal laten... Tolt zoveel door mijn hoofd nu.
Voor de zoveelste keer: Ik heb geen kleine buik! Maar jij hebt wel een dikke kont. Haha. (Sorry hormonenheks)
Dat ik de verjaardag van mijn schoonzus ben vergeten en ik niet de enige in ons gezin: alleen mijn ouders hebben eraan gedacht. Wij zijn een slechte koude kant! Ze zit al meer dan 20 jaar in de familie, dus wel heel pijnlijk. Heb maar gezegd dat ik een mail had gekregen dat de kaart vertraging had haha, oeps! Kaart had ook vertraging