Ik ben vandaag 15 weken zwanger, en ben al bijna tien weken niet meer aan het werk. Eerst was dit met name vanwege misselijkheid/braken, en een gedeelte moeheid welke elkaar versterkten. Nu is het een stuk beter met de misselijkheid/braken (nog niet weg, maar dragelijk), maar ik ben echt uitgeput. En dat terwijl ik niets doe. Ik zou graag weer aan het werk willen, wat aan het huishouden doen, de babykamer gaan klaarmaken, maar alles waar ik aan toe kom is slapen en voor me uit staren op de bank. Soms doe ik een boodschapje, wat op zich wel gaat, maar daarna voel ik me ellendig. M'n conditie is echt achteruit gegaan in de eerste weken met het braken, dat voel ik nu ook echt nog wel (buiten adem als ik de trap oploop, snel duizelig). Ik heb geprobeerd weer licht te gaan sporten (zwemmen), maar het valt me vies tegen. Van wandelen word ik misselijk en sta ik elke straathoek te kokhalzen. Mijn hb was drie weken geleden nog prima (8), en de verloskundige komt nooit verder dan: vervelend voor je, maar het hoort erbij. Ik voel me ellendig, maar weet niet wat ik kan doen (behalve afwachten op betere tijden) om mezelf beter te voelen. Iemand tips en adviezen?
Hier geen positief verhaal voor je... het is bij mijn tweede zwangerschap niet meer goedgekomen. Inmiddels is mijn zoon bijna twee en mijn algehele conditie is nog steeds niet wat het was voor die zwangerschap maar dat zou ook te wijten kunnen zijn aan de kraamvrouwenkoorts die ik opliep na de bevalling en nog altijd gebroken nachten... Heel veel sterkte! Het is echt niet leuk!
Ik heb geen tips voor je, maar kun je niet nogmaals je vk bellen? Zeg dat je het lastig vindt om ermee om te gaan en misschien dat zij je ook weer kan doorverwijzen naar iemand anders? Ik weet het niet. Sterkte ermee!!
Ik heb niet echt tips, maar ik ken het gevoel... Alles kost moeite deze zwangerschap, ik raak ook buiten adem van de trap oplopen of een stukje lopen/fietsen. Ook ben ik vaak duizelig, mijn bloeddruk bleek de laatste keer vrij laag, dus daar kan het voor een deel aan liggen (mijn ijzer was goed). Verder hoort het bij mij helaas bij zwanger zijn, en met 2 jonge kinderen thuis kan ik weinig rust pakken. Na mijn zwangerschappen was het wel weer weg, dus daar hoop ik nu weer op.
Ik heb dit ook gehad, bij mij was de oplossing een combinatie van het uitzitten/op mn grenzen letten en vit D en ijzer supplementeren. 8 is inderdaad nog niet te laag maar ook niet lekker ruim. Misschien kunnen ze naast je HB ook specifiek je ijzervoorraad checken (heet ferritine geloof ik). Dat schijnt ook invloed te hebben op het energieniveau. Oh, en wat ook erg een aanslag gaf was uitdroging. Als je wilt kun je dat zelf testen met 'ketone sticks'. Na een paar dagen vochtinfuus voelde ik me al een stuk beter. In het ziekenhuis vertelde een medewerker me dat ze vond en merkte dat vrouwen vaak veel te lang door lopen met dergelijke klachten omdat hulpverleners inderdaad vaak een houding hebben van: 'het hoort erbij' Veel sterkte de komende tijd.
Hier helaas ook geen goed nieuws, die vermoeidheid is (samen met de misselijkheid) gebleven en ik loop nu ook echt op m’n tandvlees. Probeer waar mogelijk voldoende voeding binnen te krijgen en wat bij mij toch wel een beetje boost is dagelijks een glas roosvicee ferro, om toch het ijzergehalte wat op te krikken. Hopelijk trekt het voor jou toch snel bij en anders is het inderdaad een kwestie van uitzitten helaas. Zwanger zijn is soms gewoon hartstikke pittig.
Ik ben vreselijk moe deze zwangerschap. Energie level 0. Als ik voor de trap staat kan ik wel janken bij de gedachte dat ik naar boven moet lopen. Mijn vk gaf als tip om floradix te nemen. Ik ben daar pas 2 dagen mee bezig en merk nog weinig verschil helaas Ben bang dat het doorbijten is.
Herkenbaar, de vermoeidheid is iets afgenomen vanaf week 16 maar nog steeds erg aanwezig. Ik dwing mezelf echt om iets te doen en dan zijn het alleen basisdingen. Ik geef er gewoon zoveel mogelijk aan toe, weet het anders ook niet.
Hier helaas ook geen positief verhaal. Moe moe moe en van even stofzuigen of trap op en neer kapot. Had veel hoop met 12w grens.. toen 16w grens en inmiddels opgegeven.. Werk halve dagen (zittend kantoorwerk ipv eigen werk) en huishouden staat op een laag pitje vanaf mijn kant..
Ik ben ook de fehele zwangerschap zo ontzettend moe, misschien een week dat ik er even geen last van had, maar kan de hele dag wel slapen.. tenminste zo voel ik me..
Wat een drama eigenlijk allemaal he, ik had op positievere ervaringsverhalen gehoopt Bedankt voor jullie reacties & sterkte voor een ieder die het nog niet heeft uitgezeten. Ik blijf maar per week hopen dat het beter gaat dan.
@AvdY Vanaf 5 weken thuis zitten? Dan moet het wel ernstig zijn. Hoe gaat je werkgever daarmee om? (Oprechte vraag uit interesse). Ik herken wel de vermoeidheid maar ik kan nog wel alles doen. In de avond kun je me dan wel opvegen. Maar de tips over je ferittinegehalte nakijken lijkt me een goede. En als het echt zo ernstig is ook je schildklier en b12 laten nakijken. Misschjen dat daar nog iets aan schort naast het feit dat je gewoon zwanger bent.
Het voelt ook heel invaliderend, en bij de zwangerschap van mijn dochter was het ook niet zo erg. Maar dat ik niet kan werken geeft inderdaad de ernst wel aan. Mijn baas is, mogelijk ook gezien mijn vorige zwangerschappen, begripvol. We houden contact, en ik ben bij de bedrijfsarts geweest. Mijn schildklier, vitamine B12 en ferritine zijn vlak voor ik zwanger werd nagekeken, en waren toen goed, dus ik verwacht daar niet zo veel van, maar bedankt voor de suggestie.
Laat je vitamine d is nakijken. Ik had dezelfde klachten en toen is vitamine d geprikt en had ik nog maar een waarde van 17. Bij de 2de zwangerschap vanaf het begin elke dag 4000 eenheden geslikt en daarmee is het onder controlle geweest.