Als ik een huisarts met een korte broek zie en mouwloos shirt denk ik alleen maar: sneu, die zal het wel flink warm hebben in dit kleine kamertje. Ik denk niet meteen dat de diagnose niet goed zal zijn. Dat geldt voor elke beroep wel denk ik. Als er bedrijfskleding nodig is zoals een chirurg, advocaat of caissière dan snap ik het wel, maar ik vind het altijd sneu als ze warmer gekleed moeten dan het weer toelaat
Je hebt helemaal gelijk. Mijn referentiekader is het strafrecht en daar is het, hoewel niet verplicht, in de praktijk toch vaak wel gebruikelijk om ook in toga naar de kantonrechter te komen. Bij civiele zaken is dat geloof ik anders.
Mah, ik vind altijd tenen bovenbenen (Tot de knie)schouders, buik, rug en borsten bedekt). Vooral slippers of sandalen kan ik me rot aan irriteren
Ik kan alleen voor mijzelf spreken. Maar wanneer je ze aan het werk bent neem je een bepaalde rol aan. Voor mij horen daar (in sommige gevallen) ook kledingvoorschriften bij. Of je bij maar 46 een naveltruitje aandoet moet jezelf weten. Maar niet als je huisarts bent en bepaalde overleggen binnen een multi disciplinair team hebt. Maar ook als de huisarts maar 36 heeft moet ze dat niet doen wat mij betreft. Noem het vooroordelen, prima. Maar ik neem je dan echt minder serieus
Direct de volgende dag ontslag? Ik weet niet of dat eigenlijk wel kan. Ik vind het nou niet een reden voor ontslag op staande voet en de rechter denk ik ook niet
Toevallig twijfelde ik zelf gisteren! Ik zou zeggen geen blote tenen en altijd mouwtjes (en geen te korte jurkjes) Gisteren had ik echter een jumpsuit aan, een heel nette maar met brede banden/mouwloos wel op mijn schouders maar je zag wel stukje schouder. Had wel een jasje mee en pumps aan (en nette sandaaltjes mee, en jk heb verzorgde tenen) Persoonlijk vind ik (nette sandaaltjes met een hak of peeptoe) sandaaltjes best kunnen maar de interpretatie van wat representatief gekleed gaan is, is zo breed dat ik best snap dat bedrijven er tegels voor opstellen.
Ik vind het belangrijk om serieus genomen te worden, het is namelijk onderdeel van mijn werk om mensen te overtuigen. Waarom zou ik het mezelf moeilijker maken dan nodig? Ik gebruik dit gegeven om te komen waar ik wil komen, ik weet namelijk dat veel mensen zich daardoor laten leiden. Dus maak ik daar gebruik van. In vrije tijd moet iedereen doen waar hij/zij zin in heeft binnen bepaalde grenzen (bloot rondlopen in de supermarkt kan over het algemeen niet), maar op het werk is je kleding deel van je werk en het is handig om daar rekening mee te houden.
Ik ben oprecht verbaasd dat zoveel mensen sandalen niet vinden kunnen. Daar heb ik nu echt nooit bij stilgestaan... Waarom is dat zo'n drama?
Het zal me werkelijk geen reet schelen hoe iemand gekleed is. Een zakelijke afspraak waarbij diegene gekleed is in een korte broek met slippers en een hawai overhemd zou ik net zo serieus nemen als iemand in een pak.
Wat ik van mening ben is dat de kleding ook moet passen bij je leeftijd en postuur. In principe vind ik blote schouders bijvoorbeeld wel kunnen (geen spagettibandjes) maar wanneer iemand dikke armen heeft, okselhaar, of blauwe plekken, tattoo’s ziet dit er toch al heel snel minder netjes/representatief uit. Zeker wanneer je klantcontact hebt. Er zit een heel groot verschil in open schoenen, birkenstocks op kantoor (een collega van mij had ze aan onder een rok) vind ik geen gezicht. Daarnaast vind ik het ook echt wel heel wat anders wanneer een meid van 18 een kortere rok aan heeft (met blote benen) dan een vrouw van 60+. Het is het hele plaatje wat bepaald of het wel of niet kan, maar dat is mijn mening. Een collega van mij loopt wel eens in een plofbroek/harumbroek van jerseystof met een drukke print erop. Alles bedekt maar toch echt niet voor op kantoor, meer iets voor thuis of op de camping. Te strakke en doorschijnende kleding vind ik ook niet netjes, net als geen bh.
Dat is natuurlijk grote onzin.... daar kun je niet voor ontslagen worden en al helemaal niet op staande voet.
Ik vind echt niet kunnen om kledingregels te maken op basis van het lichaam dat iemand heeft. Blote schouders kunnen wel of niet en als het wel kan, dan kan dat voor alle lichamen (dikke, dunne, oude of jonge of wat dan ook).
Op staande voet misschien niet. Maar als zoiets in de kledingvoorschriften staat en je houd je er niet aan zal na een aantal officiele waarschuwingen ontslag kunnen volgen. Hier moeten de werknemers werkschoenen dragen met stalen neuzen. Ik weet niet hoe ik zou handelen als iemand telkens dat niet doet (gelukkig is iedereen hier zelf zuinig op zijn tenen). Maar op het moment dat daardoor een ongeval gebeurt ben ik wel de verantwoordelijke als werkgever.
Ik dacht juist bij het lezen van haar stuk daar heb je een punt. Het ligt er per persoon echt aan wie het draagt of het voor het oog nog netjes is of niet.
Ja uiteraard, maar dan wordt je ontslagen omdat je je herhaaldelijk niet aan voorschriften houdt. Niet omdat je 1 keer een schoen met een open teen aan hebt...
Maar dat is mega subjectief. Daarnaast vind ik het ook best vreemd. In essentie zeg je dat dikke of oude lichamen minder netjes zijn dan dunne jonge lichamen. Ja, daar vind ik best wat van. Je kunt er als organisatie ook zeker geen regels over maken op die manier, is gewoon te subjectief en het neigt naar naar discriminatie.
Inderdaad heel subjectief en daardoor kunnen daar geen regels op gebouwd worden. En je kunt het discriminatie noemen maar mijn mening is wel dat je met een bepaald lichaam en uitstraling (en dan noem ik niet perse jong of slank) beter wegkomt in kleding dan iemand anders.
Dat mag jij vinden, ik zeg ook dat is mijn mening. Ik vind strakke kleding bij iemand die slank is of iemand die overgewicht heeft er heel anders uitzien. Dus ja wat dat betreft bepaald dat voor mij ook of het wel of niet kan. Ik vind dat iemand de juiste maat moet dragen en niet te strakke, te kleine of te grote kleding/slonzige kleding. Ik zeg niet dat iemand met overgewicht er niet representatief uit kan zien, alleen dat diegene niet altijd hetzelfde aankan als iemand met een slank postuur. En inderdaad een 18 jarige met blote buik of een 40 jarige met blote buik (beide in informele sfeer want dat is een no go op werk), vind ik ook heel wat anders!