Mijn tweede bevalling ging vreselijk mis, helaas bleek ik daar ptss aan overgehouden te hebben. Dit kwam naar voren in mijn derde zwangerschap, ik heb toen emdr therapie gehad. Ik functioneerde niet meer en herleefde alles, sliep niet meer en was de geheel dag onwijs op mijn hoede en angstig. De emdr therapie heeft de rauwe randjes er af gehaald en heb het daardoor enigzins een plek kunnen geven. Nu ik weer zwanger ben merk ik voornamelijk de laatste paar weken dat ik enorm tegen de bevalling opzie, enorm angstig ben, snachts niet slaap. Ik heb dit aangegeven bij de gynaecoloog, morgen heb ik een spoed afspraak staan bij een psycholoog. Gyn heeft aangeraden om te beginnen aan een beval plan, misschien dat dit ook enigzins rust geeft. Iemand misschien iets soortgelijks mee gemaakt of heeft tips? (Ptss is bij mij ook gerelateerd aan onze kinderen, drie kinderen met een medisch rugzakje. Waarbij vooraf werd gezegd dat het niet erfelijk zou zijn. Mijn kids heb een complex beeld qua luchtwegen/longen en zijn eigenlijk continu ziek, opname’s etc. Onze oudste is geboren met een afwijking aan zijn luchtpijp waardoor hij meer ziek was en in het ziekenhuis lag dan thuis was. Ik heb de kids vaak stikkend gevonden in bed.. ik weet dat ik ook hiervoor nog een emdr traject in zal moeten)
Pfoe wat een heftig verhaal zeg. Ik snap helemaal dat jij deze trauma's hebt ontwikkeld. Ik heb helaas geen tips, want nog nooit bevallen, maar kijk zelf ook op tegen de bevalling dus lees dit topic graag met je mee. Jij heel veel sterkte in ieder geval!
Wat een heftig verhaal TS. Ik vind het moeilijk om iemand met jouw ervaringen tips te geven. Ik zie ook wel met wat gezonde tegenzin op tegen mijn aanstaande bevalling, maar wat mij vooral helpt is om juist niet al te erg bezig te zijn met een bevalplan en hoe ik het graag zou willen, maar om er juist open in te gaan. Je weet nooit hoe het loopt en als zaken heel erg afwijken van hoe je het zelf vooraf had bedacht, geeft dat alleen maar stress, dus ik ga het maar gewoon ondervinden. Tijdens mijn eerste zwangerschap heb ik een goede ademhalingstechniek geleerd die mij bij beide bevallingen goed heeft geholpen om rustig te blijven, ik ga ervan uit dat me dat nu weer zal lukken en hopelijk voorloopt alles dan voorspoedig. Jij geeft aan dat je tweede bevalling flink is mis gegaan. Zijn er problemen geweest die je reden geven om daar nu weer bang voor te zijn of niet? Want anders is de kans op een ‘gewone’ bevalling natuurlijk veel groter. Wat mij betreft helpt de ‘kop in het zand’-techniek gewoon het beste: ik zie het wel als het komt, het is nu eenmaal niet anders. Maar goed, ik kan me voorstellen dat het voor jou moeilijker is om daar zo relaxed in te staan. Het lijkt me goed dat je je angsten vooraf bespreekt met de gynaecoloog. Wellicht zijn er ook methoden om op voorhand wat angst weg te nemen, zoals afspraken over pijnbestrijding oid?
Heeft de angst je ooit weerhouden van een volgende zwangerschap (en waren deze dus onverwachts) of sta je er redelijk positief in tot de bevalling nadert? Heeft het met bevallen op zich te maken of zou een keizersnede bijvoorbeeld rust geven? Misschien mag dat worden afgesproken en geeft die gedachte rust. Lijkt me erg lastig. Hopelijk helpt de spoedafspraak bij de psycholoog je want niet slapen kun je er niet bij hebben. De ervaring leert me dat je dan sowieso angstiger en wat labieler bent bij slaapgebrek.
Helaas niet, de kans is dan groter dat ik weer een grote bloeding krijg. Dat weerhield de Gyn er van om die in te plannen. Mijn laatste bevalling (3e) verliep wel voorspoedig. Bij breken vliezen, gelijk een ruggenprik en 6 uur later was ons kleine knulletje er. Vanwege de enorme angst, heeft er toen de hele nacht ondersteuning naast mijn bed gezeten. (Verpleegkundige/verloskunde)
De twee zwangerschappen (3e en nu 4e) waren ongepland maar zeker wel gewenst. Tussen onze oudste en nu middelste zit 7,5 jaar omdat het niet vanzelf ging. Onze derde boef was daarom een complete verrassing, en onze aankomende vierde uk ook. (Ik gebruikte namelijk anticonceptie) vorige zwangerschap was een drama, kon totaal niet genieten. Pure angst, herbelevingen, depressies en ellende. Toen daarom met spoed emdr therapie gevolgd, wat enigzins de scherpe randen er af heeft gehaald tegen het einde. Ik probeer er nu open in te gaan en er niet mee bezig te zijn, maar merk vooral snachts dat ik er veel last van heb. Ook deze keer zal ik een ruggenprik krijgen bij start van weeen/breken vliezen.
Ik heb een ernstige fluxus gehad van 3,5 liter, na de bevalling. Placenta scheurde los, deze bleven ze opspuiten om te proberen het zonder OK los te laten komen. Mijn partner stond naast mijn bed en zag het bloed er letterlijk uitgutsen. Daarna sprong er iemand op bed al duwend in mijn buik en zijn ze met bed en al de gang over gerend richting OK. Enige wat ik continu hoorde was, hoe heet u, hoe heet uw dochter, wakker blijven. Op de OK zelf zag ik iedereen voorbij rennen met attributen en heb ik gevraagd mij heel snel onder zijl te brengen. Tijdens de bevalling ging ook alles mis, ruggenprik zat verkeerd, hartje dochter viel steeds weg en ze lag als sterrenkijker. Weee opwekkers die te hoog stonden. Ik werd vast gepakt en tegen gehouden omdat ik op mijn linker zij moest blijven liggen. Meerdere malen gevraagd om een keizersnee.. vreselijk. Als ik er nu nog aan terug denk. Na de bevalling en ok lag dochter in haar wiegje ik moest met mijn laatste krachten uit bed komen omdat ik haar hoorde stikken. Dokter erbij nee hoor mevrouw niks aan de hand.. tot het nog een keer gebeurde ik knop indrukte en begon te roepen. Daar gingen ze al rennend met dochter die blauw was de gang over.
Ik denk dat zwangerschapshaptonomie bij jou wel eens van pas had kunnen komen, maar ik vermoed dat je met 35 weken daar wel voor aan de late kant bent. In de zin van: de 4 sessies kan je nog net inplannen, maar de vraag is of je op zo'n korte termijn de mentale versterking op kunt bouwen. Dat weet ik niet en zou je evt aan een haptonoom kunnen vragen. Sterkte in ieder geval!
Je zou kunnen vragen of je diezelfde ondersteuning weer kunt krijgen. Als je dat toen prettig vond. En hopelijk weer zo’n goede bevalling als de laatste keer.
Inmiddels vanmiddag de afspraak gehad, ik zal inderdaad dezelfde ondersteuning krijgen en wederom zal er een heel plan liggen ivm fluxus. Ok wat gereed is, bloedzakken etc etc. Na mijn bevalling zal er emdr therapie opgestart worden. Medicatie is voorgeschreven om te kunnen slapen savonds, maar hier ben ik niet happig op. Er zitten qua gezondheid voor de kleine ook nadelen aan verbonden.