Zo inderdaad zeg! Dat zou ik hier ook hebben als ik minder zou gaan werken. Ik verdien geen ton per jaar (helaas haha) maar met twee fulltimers komen we er wel aan. We betalen genoeg belasting en de kinderbijslag is, samen met de inkomensafhankelijke combinatiekorting, het enige wat we krijgen. Ik ben van mening wij gewoon moeten werken voor ons geld. Wij willen leuke dingen blijven doen en bepaalde vrijheden hebben. De consequentie is dat we beiden moeten blijven werken. Als ik bijv. 2 dagen per week wil werken, moet ik ook concessies doen. Zo hoort het gewoon. Maar idd, 52% belasting vind ik genoeg. Waarom wordt er vaak zo negatief gedaan over mensen die 'genoeg' verdienen? Alsof die niet hard werken ofzo. Ik krijg daar altijd zo'n jeuk van. Alsof alles komt aanwaaien. Ook wij betalen ons scheel aan de zorg en alle meuk eromheen. Dus blijf lekker van de kinderbijslag af. Wij staan al meer dan de helft af aan belasting, lijkt me meer dan genoeg. Ik snap jou dus volledig (daarom quote ik je ook), maar uitspraken als 'laat de goedverdieners maar meer betalen' (niet letterlijk zo gezegd ergens maar deze opvatting heerst vaak) vind ik walgelijk. Wij hebben er ook goed voor gestudeerd, de kosten ook zelf betaald en bepaalde keuzes gemaakt. Bah. Kan daar zo slecht tegen.. Ook ik word niet blij van een eigen risico rekening van 385 euro, de verzekeringen die er weer af gaan (600 euro nog wat) en ook nog even waterschapsbelasting. Als ik die allemaal in 1 maand krijg, nou dan voel ik die ook hoor..
Oh en trouwens... 'de mensen die het nodig hebben', om in de terminologie te blijven, die ontvangen precies om die reden al bepaalde toeslagen (zorgtoeslag, huurtoeslag en weet ik veel wat allemaal).. En betalen natuurlijk ook minder belasting. Dus alsof er nooit naar inkomen wordt gekeken.
Ik wil even inhaken op het verdelen van geld naar degene die het nodig hebben. Wij hebben geen ton aan inkomsten, maar betalen ook een aardige smak geld aan de belasting. En ik vind het eigenlijk een beetje oneerlijk worden. Je hebt nergens recht op, mag de volle pond betalen en dan nog zijn er mensen die durven te zeggen dat wij nog meer moeten betalen. En bedankt hè. Wij betalen al genoeg, en om dit te onderbouwen een voorbeeldje dat ik al vaker voorbij heb zien komen op andere fora, sociale media platformen. Stelt u zich eens voor. Een groep van 10 vrienden gaat elke dag in hetzelfde café een paar biertjes drinken en elke dag bedraagt de rekening voor de groep precies € 100,-. Als ze deze rekening zouden betalen volgens de principes van de belasting, zou dat er als volgt uitzien: De vier armste vrienden zouden niets betalen. De vijfde zou € 1,- betalen. De zesde zou € 3,- betalen. De zevende zou € 7,- betalen. De achtste zou € 12,- betalen. De negende zou € 18,- betalen. De tiende (en de rijkste) zou € 59 betalen. Dit dus geheel in de verhoudingen van de belastingbetalers in Nederland en ze besloten de rekening elke dag op deze wijze te vereffenen. De dagen en weken gingen voorbij en elke dag dronken de tien vrienden enkele biertjes in het café, tot op een goede dag de cafébaas hun een grafiek liet zien met hoe goede klanten ze wel waren en dat hij had besloten hun groepje een vaste korting van 20% te geven. Dus vanaf die dag kostte het gezelig samenzijn nog maar € 80,- voor z’n tienen. De vriendengroep hield vast aan het systeem om de rekening te betalen volgens het belastingsysteem, zoals ze altijd al deden. De armste vier mannen bleven onaangetast en hoefden niets te betalen. Maar hoe zat het met de andere zes vrienden; de betalende klanten? Hoe zouden zij elk hun deel moeten krijgen? De € 20,- korting konden ze delen door 6, wat per betalende vriend een korting van € 3,33 zou opleveren. Maar dit kon niet gaan werken, want het zou betekenen dat de vijfde en de zesde vriend geld toe zouden krijgen om hun biertjes te drinken. De cafébaas schoot de vrienden te hulp en stelde voor om de korting een beetje te verdelen, zodat iedereen een klein beetje van de korting kon profiteren, maar de vijfde en zesde vriend toch nog meebetaalden voor hun biertjes. Naar beste gevoel en inzicht verdeelde hij de € 20,- korting naar ieders draagkracht, teneinde iedereen mee te laten profiteren van een deel van de korting. Dat zag er als volgt uit: De vijfde vriend hoefde, net als de armste vier, niets meer te betalen (€ 1,- minder, 100% korting). De zesde vriend ging € 2,- betalen in plaats van de oorspronkelijke € 3,- (€ 1,- minder, 33% korting). De zevende vriend ging € 5,- betalen in plaats van de oorspronkelijke € 7,- (€ 2,- minder, 28% korting). De achtste vriend ging € 9,- betalen in plaats van de oorspronkelijke € 12,- (€ 3,- minder, 25% korting). De negende vriend ging € 14,- betalen in plaats van de oorspronkelijke € 18,- (€ 4,- minder, 22% korting). De tiende vriend ging € 50,- betalen in plaats van de oorspronkelijke € 59,- (€ 9,- minder, 15% korting). Zo waren alle zes de betalende vrienden er beter van geworden én bovendien konden de armste vier vrienden nog steeds gratis drinken. Die avond dronken ze gezellig en met een goed gevoel hun biertjes. Maar ’s avonds, op weg naar huis, begonnen ze te denken en zich een en ander af te vragen: De zesde vriend zei: “Hee, ik heb eigenlijk maar € 1,- voordeel uit die korting, terwijl hij € 9,- voordeel heeft”, wijzend naar de tiende (de rijkste) vriend. “Ja precies,” zei de vijfde vriend, “Ik heb ook maar € 1,- korting en hij heeft inderdaad 9 keer zoveel korting. Dat is niet eerlijk.” “Dat is waar,” riep de zevende vriend, “waarom krijgt hij € 9,- voordeel, terwijl ik maar € 2,- bespaar? De rijken hebben altijd geluk in dit soort zaken.” “Jaaa, maar ho eens eventjes,” riepen de vier armste vrienden, “Wij hebben helemaal niets gekregen, geen enkel voordeeltje. Het systeem is altijd gebaseerd op de uitbuiting van de armsten.” De negen vrienden verzamelden zich rond de tiende (rijkste) vriend en sloegen hem in elkaar. Logischerwijs kwam de tiende vriend de volgende dag niet meer opdagen bij het traditionele drinkgelag. De andere negen zaten zwijgend bij elkaar en dronken, zoals altijd, hun vaste aantal biertjes. Maar toen het tijd was om af te rekenen deden ze een interessante ontdekking: ze hadden nauwelijks genoeg geld bij zich om de helft van de rekening te betalen, laat staan de gehele rekening. Lang verhaal, maar waar het op neer komt is heel simpel. De breedste schouders dragen de zwaarste lasten, dat klopt. En als er dan een voordeel over de hele bevolking uitgekeerd wordt, dan zal per harde euro de rijkere er meer voordeel uit halen. Percentueel gezien natuurlijk niet. Bekijk de situatie ook eens van een andere kant. Ik kom uit een "arm gezin", ik ken de andere zijde, en ik heb daarom ook altijd mijn best gedaan om uit die situatie te blijven. En ja, ik vind dat werken mag lonen, ook voor degene die al veel geld verdienen.
^^ idd. De armsten uit het voorbeeld hierboven zeuren in de praktijk nog steeds omdat het systeem zogenaamd gebaseerd is op 'uitbuiting van de armen terwijl dit voorbeeld laat zien dat ze überhaupt al niets hoeven te betalen. Ook ik weet waar ik over praat en ken de andere zijde omdat ook ik uit een relatief arm gezin kom (1 ouder gezin, schuldsanering, wekelijks leefgeld en noem het maar op..). Ik besloot op mijn 18e dat ik nooit meer in die situatie terecht wilde komen. Werken mag zeker lonen. Het is niet zo dat we geld toe krijgen ofzo (Ik ben dan ook absoluut niet rijk, we verdienen gewoon genoeg). Maar ook in rijd in een doodnormale auto hoor, sterker nog, 2 auto's zou voor ons financieel echt negatief uitpakken (tenzij je een leaseauto hebt, maar dat is niet zo)
Ik rij ook een normale auto, een tweedehandsje ook nog. Een tweede auto vind ik verspilling omdat mijn man een bedrijfsbus van zijn werkgever in gebruik heeft, en ik kan maar in 1 auto tegelijk rijden. Dus een tweede auto zou zonde zijn. Een nieuwe auto is niet aan ons besteedt, omdat zelfs met woon-werk-kinderen ik niet boven de 10.000 km uit kom. Dus een jonge tweedehands auto past veel beter in ons plaatje. Zo hard als mijn ouders hebben meoten werken, en dat alleen maar om rond te komen was vreselijk. Zij hebben nooit de mogelijkheid gehad om te studeren, die kans hebben ze ons wel gegeven, en dat is gewoon onbetaalbaar. Zij hebben ervoor gezorgd dat hun kinderen het beter hebben dan zij het hadden, en daarvoor zal ik ze altijd dankbaar zijn. Dus toen ik jong was had ik ook al vroeg de keuze gemaakt om mijn school af te maken en mijn diploma's te halen. En nu zit ik inmiddels aan de laatste toetsen vh schooljaar, want ik ben mij nu via mijn werkgever aan het bijscholen, wat bij afronding tot gevolg zal hebben dat ik een flink stuk in salaris omhoog zal gaan.
Hoe kom je daarbij? Mijn vriend zijn standaard loon is rond dat bedrag, door overuren zit ie daar ver boven en ik werk ook. Maar wij krijgen maar een hypotheek van 180.000.
Dat kan toch haast niet? Dan zou je samen toch al snel op 4000 netto moeten zitten? Lijkt me stug als je dan geen 250000 kunt lenen
Meerdere hypotheek verstrekkers geprobeerd maar komen niet hoger dan 180000. Ga binnenkort nog met een iemand praten die er verstand van heeft en met ons mee gaat kijken.
Nee dat kan echt bijna niet, wij hebben ook meerdere hypotheekverstrekkers gehad maar konden echt veel meer lenen dan 180.000...
Nee netto . Hij verdient veel meer door zijn overuren maar die rekenen ze niet mee. Ik snap der niks van Maar heb binnenkort een gesprek dus zal het allemaal eens navragen. Want blijkbaar moeten we dus meer kunnen lenen.
Jouw man is chauffeur toch? Wat jammer dat ze de overuren niet meetellen aangezien het zo normaal is om overuren te draaien.
Hier ook aparte situatie. Ik heb 2 inkomens. 1 modaal en 1 “vergoeding” voor politiek werk. En dan mijn partner nog die heeft een modaal inkomen. Die vergoeding van mij is niet misselijk maar de belastingdienst ziet die als volledig inkomen. Ik betaal dus bij mijn gewone baan al belasting. Van mijn vergoeding hou ik minder dan de helft over, omdat het een 2de inkomen is, maar omdat ze naar bruto inkomen kijken krijgen we nog 34% kot... hoezo naaistreek! Ik lever dus dat wat ik van mijn 2de inkomen krijg ook weer direct in doordat we zoveel kinderopvang moeten betalen helaas. Ik irriteer me altijd aan mensen in onze omgeving die zeggen. Ag jullie verdienen genoeg... Uh ja. Maar onder de streep houden we mis wel minder over dan jullie. Voor ons namelijk geen potjes of toeslagen.. Wij hebben beide 8 jaar gestudeerd. Veel opgegeven om te zijn waar we nu zijn en werken er kei hard voor. Mensen die thuis gaan zitten omdat ze niet willen werken kan ik mij echt dood aan irriteren. En dan vooral die ook nog zeuren dat ze maaar zo weinig toeslagen krijgen. O en ik las ergens 250k hypotheek tegen maandlast van 700.. Hmm geef mij eens naam van die bank. Wij hebben vorig jaar hypotheek van 240 afgesloten tegen rente van 2,6 en betalen 940
Ja klopt. Hij draait wekelijks 15 tot 20 overuren. Voor dat beroep heel normaal, maar helaas word het niet meegerekend.
Bij mijn man wel. Omdat die kon aantonen dat het al 3 jaar de standaard was. Als ik jou was zou ik echt even naar een goede onafhankelijke hypotheek adviseur gaan!
Er is echt een heel groot verschil tussen in je eentje 100.000 verdienen of met z'n tweeën door ons progressieve belastingstelsel. Dat kan je niet met elkaar vergelijken. met z'n tweeën geniet je ook twee keer van de lage schijven en kom je hoogst waarschijnlijk niet eens aan de 52%. Je betaald pas 52% vanaf 68.000. Dus als de ene partner €65.000 verdiend en de andere partner € 35.000 betaal je nog steeds geen 52%. Als je een hypotheek hebt kun je zelfs nog meer verdienen voordat je 52% betaald. Check je aangifte maar eens grote kans dat je helemaal geen 52% belasting betaald.
Nee. Wel zelfde functie. Dus bij meerdere werkgevers mag als chauffeur zijnde. Want overuren bij een chauffeur zijn de standaard
ABN Maar wij hebben wel ondertussen afgelost (en de woz was zo gestegen dat we ook weer de hypotheek omlaag konden brengen) dus dat bedrag was eerst wat hoger en 50% annuiteit en 50% aflossingsvrij dus wij lossen zelf daarnaast af.