Ik lees ook geen rare dingen. De lichtknopjes en de deuren van kastjes.... hele bekende fase! Kan kort duren, kan lang duren. Maar bijna alle kinderen die ik ken die hebben wel zo'n fase gehad. Huilen bij vreemden. Ja niet zo gek, hij is amper 1,5 jaar. En met 17 maanden alleen papa en mama zeggen is niet later zijn met praten. Dat is heel normaal? Geef hem de tijd tot zeker 2 jaar. Hij doet het juist heel goed. Hij heeft sociale interactie, doet jou na, hij reageert op jullie en speelt met jullie. Mijn zoontje liep pas los met 1,5 jaar en zei nog geen woordjes. Heel laat met wijzen en zwaaien. Hij is nu net 2 jaar. Ben blij als hij al 1 woordje zegt. Als ik lees wat op autisme zou kunnen wijzen dan zou mijn zoontje zeker autisme hebben. Maar daarvoor is hij te open en te sociaal.
Ook autisten kunnen open en sociaal zijn Ik ben getrouwd met een man met autisme, als kind ook zeer open en sociaal. Veel vriendjes, op de camping binnen 5 minuten vriendjes en is nog steeds super sociaal. Daar zat de beperking niet in, lezen van andermans emoties en verkeerde inschattingen maken daardoor wel. Lost in translation zou ik haast zeggen. Heb ook een lieve vriendin en haar vriend met een vorm van autisme die extravert zijn, super gezellig en op elk feestje met iedereen zo praten: maar moeite hebben met het begrijpen van een ander op emotioneel gebied, verdriet aanzien als boos bv. Of niet opmerken dat de toon van het gesprek veranderd of de non verbale signalen niet worden opgepikt. Zit vaak een ruis in en levert snel miscommunicatie op Maar ja, dat is bij een kind van 17 maanden nog niet aan de orde
Nee met 17 maanden zeker nog niet. Mijn zoontje reageert ook op emoties. Gaat troosten bij huilen bijvoorbeeld. Dus ben niet bang voor autisme hier. Wel voor TOS maar dat is weer heel wat anders.
Moeite hebben met kunnen uiten kan ook 'afwijkend' gedrag opleveren en zorgen dat ze minder kunnen hebben. Zou nog even afwachten en anders kan er altijd naar worden gekeken
Dit! Mijn man heeft ook ass,maar is super opgevoed en echt wel sociaal aangelegd. Hij heeft wel soms ondertiteling nodig bij gedrag,en als ik boos ben kan ik niet (als een typische vrouw ) gaan mokken ofzo, maar moet ik heel concreet zijn naar hem toe. Maar hij is een geweldige man,geweldige vader en heeft een goede carrière. Dus zelfs al zou je zoon ass hebben: niet het einde van de wereld. Onze oudste heeft ass en ik herken sommige dingen wel, andere niet. Maak je niet druk, als er iets is komt dat vanzelf boven!
Dat deed die van mij ook op die leeftijd. Nu nog met 11 jaar overigens. Maakt ook heel makkelijk contact. Begrijpt grapjes, als in hij snapt wat er bedoelt wordt en neemt het niet letterlijk. En toch de diagnose gekregen. Al zou je het dus op het eerste gezicht niet zeggen, en zal ie later waarschijnlijk ook zo een man worden zoals @GroeneBomen heeft. Schat sommige sociale situaties net even ‘verkeerd’ in. Wat bij ons opviel op peuterleeftijd (achteraf) was inderdaad de beperkte woordenschat ( wel complete brabbelverhalen) en gevoelig voor geluid en structuur (eten). En dat wil absoluut niet zeggen dat het kindje van TS autisme heeft. Maar als het wel zo is, is het ook ok. Het is en blijft je geweldige, prachtige, stoere jongen, geloof me.
@Eppo82 Ja dat kan natuurlijk. Maar lees nu niet iets raars aan het dreumesgedrag. Schrikken/ bang zijn van harde geluiden komt vaker voor. Kan ook gewoon een fase zijn. Die van mij raakt nu ineens in paniek als de stofzuiger aan gaat. Had hij anders nooit. Gaat wel weer over. Of het geluid doet pijn aan de oren. Ik ben ook erg gevoelig voor bepaalde geluiden terwijl een ander er niks van maakt. Wtb mijn zoontje: Ik ga me niet druk maken om dingen die ik nu niet zie Ts, maak je niet druk om later. Zelfs al zou je kind 'iets hebben' dan is er zoveel hulp die je kan krijgen. Autisme wil ook niet automatisch zeggen dat er speciaal onderwijs nodig is. Lekker blijven spelen en stimuleren en geef hem de tijd. Hij kan niet alles in 1x ontwikkelen.
Ts, wil nog aan mn post toevoegen: wanneer dit knagende gevoel blijft dan je gevoel volgen! Aan mijn oudste merkte of zag ook niemand iets. Maar ik bleef al vanaf haar 5e het gevoel houden dat er iets was. In groep 4 een zeer oplettende juf die mijn gevoel bevestigde. Toen ging het balletje rollen en wij hebben uiteindelijk dus ook een diagnose gekregen.
Ook absoluut niet doen. Ik wilde alleen maar zeggen dat ook als je het niet ziet het er toch kan zijn. Maar het hoeft zeker niet.
Bedankt voor jullie reacties. Dat stelt me al wat meer gerust. Ik hou het in de gaten en wacht zijn taalontwikkeling af, veel boekjes lezen en liedjes zingen.. meer kan je toch niet doen. Misschien gaat de angst voor vreemden en geluiden vanzelf over. En inderdaad ook al zou hij ASS hebben, we houden toch wel van hem. Alleen bij het stempeltje autisme denken veel mensen meteen aan ‘kees’ .. maar dat hoeft dus helemaal niet als ik jullie verhalen hoor van de mannen.
ik heb een "kees" van 6 en is echt een leuke knul! Wel speciaal onderwijs, ga er niet vanuit dat hij ooit zelfstandig kan wonen en leeft ontzettend in zijn eigen wereld en toegegeven, ja het is flink zwaarder dan bijv zijn broertje, maar het is ook genieten hoor! Net als van zn broertje
Hier een ventje van 5 met autisme, een meisje van 11 met vermoeden ervan En een ventje van 4 met kenmerken ervan. Die van 5 heeft het "overduidelijk" en is best pittig om alles in goede banen te lijden overdag. Hij zit op het sbo. Maar het is zo'n lief en zorgzaam ventje, hij heeft een klein hartje . En kan er ook echt gewoon niks aan doen dat hij zo boos is telkens..dat hij gilt en slaat.. niet begrijpt dat je dingen kan delen.. Zijn taalbegrip en spraak is veel lager dan zijn broertje, en dat is soms best sneu om te zien. Maar hij red zich prima. Ik werkte met jong volwassenen en volwassenen met autisme, en dat geeft zoveel hoop. Ze kunnen zeker wel zelfstandig zijn, de een wat meer dan de ander Je hebt zoveel verschillende vormen en er is zoveel hulp mogelijk. Het enige wat ik "erg" vind is de buitenwereld. Mensen die een oordeel hebben over hem of ons. Dat als hij een woedeaanval ergens heeft mensen praten.
We zagen dat hij dingen anders leerde dan andere kinderen. Beetje lastig om te duiden, maar we zagen het gewoon. Verder had hij zo jong nog geen behoefte om dingen op een rijtje te zetten of zo. En communicatief, niet alleen een beperkte woordenschat maar ook hoe hij die gebruikte. Veel liedjes woordelijk kunnen zingen, maar de woorden niet kunnen gebruiken om iets duidelijk te maken. Toen hij heel jong was, dacht ik dat hij ergens allergisch voor was.
Dit klinkt precies als mijn dochter op deze leeftijd. Alleen mijn dochter zei behalve wat dierengeluiden verder geen papa of mama of andere woorden. Dat deed ze pas weer een paar maanden later. Dochter had met 17 maanden echt veel kenmerken van autisme. Kastdeurtjes open en en dicht begreep weinig opdrachtjes en zat heel erg in haar eigen bubbel. Ik heb me zo druk om.haar gemaakt. Wees niets aan vroeg niets en kon ook niets aanwijzen als je haar wat vroeg. Niet sociaal, grote kans dat ze kindjes niet eens opmerkte in de speeltuin ofzo. Nu is ze 2 jaar en 1 maand en een wereld van verschil met toen. Supersociaal, en begint te praten en begrijpt al echt veel. Ik zie helemaal niets meer van dat gedrag van vorig jaar. Wijst en vraagt. Kortom echt anders... Je denkt nu van hij is 1.5 maar in een halfjaar kan zo ontzettend veel veranderen. Maak je niet druk en parkeer je zorgen naar bijv de kerstvakantie. Spreek dat met jezelf af. Ik heb zoveel onnodig gepiekerd. Ik baal echt dat ik gewoon veel meer van mijn dochter had kunnen genieten maar dat haal ik nu dubbel en dwars in.
Hij is bekend van de documentaire ‘Het beste voor Kees’. https://www.doclines.nl/documentaire-het-beste-voor-kees/
Wat ik nog wilde toevoegen: de logopedist van mijn zoontje zei dat weinig woordjes, nog niet in 2 woordzinnen spreken nog normaal is tot 2,5 jaar. Sommige kindjes hebben gewoon iets meer tijd nodig. Zolang je maar wel ontwikkeling blijft zien. En ze doen vaak 1 ding tegelijk. Jouw zoontje is fysiek snel, daar is zijn energie in gaan zitten. Kan best zijn dat hij op het fysieke vlak straks een poosje stil gaat staan en dat er ineens woordjes komen. Mijn zoontje heeft overigens logopedie omdat in de eerste plaats het eten en drinken niet goed ging, niet direct vanwege woordjes niet zeggen. Sinds kort zegt hij nee.... op alles Ik sluit me helemaal aan bij @Mamasinds2006 Parkeer je zorgen tot de kerst en geniet vooral ook! In een paar maanden tijd kan heel veel veranderen.