Ik heb al ruim 12 jaar hetzelfde werk en daar is her heel normaal dat je door iedereen ‘mevrouw’ en ‘U’ genoemd wordt. Toen ik 24/25 was moest ik daaraan wennen. Nu kijk ik op als ze me bij m’n voornaam noemen.
Voorheen stond onze voornaam op onze badge, dan keek ik ook wel raar op als ze Cindy zeiden. Dan dacht ik echt...ken ik die mensen?
Ik heb het omgekeerde. Ben bijna 30 maar velen schatten mij ver onder de 20. Een tijdje terug nog in de supermarkt. Ik stond bij de boodschappenkar met mijn zoontje. Even te wachten want mijn vriend wou even wat ophalen. Er kwam dan ineens een oud vrouwtje naar mij toe en zei: "Ach.. moet je op je jonge broertje oppassen" Ik was perplex en wist ook niks terug te zeggen . En dit was niet de eerste keer is al vaker gebeurd
37 Wat een hoop vrouwen hier die onder de 30 al kinderen kregen. Ik ken niemand in mijn omgeving die onder de 30 kinderen kregen. Ja mn ouders... Misschien is het in een grote stad anders dan kleine steden of dorpen?
Ik weet het niet. Ik dacht alleen in mijn omgeving ken ik het niet en ik woon in grote stad. Dus ik dacht dat het misschien aan je leefomgeving ligt?? Of is dat een vreemde gedachte