Denk ook niet dat de 1e relatievorm beter is of specialer is dan de ander. Hoe dan ook is het in de liefde echt geluk hebben je iemand tegen komt die jouw waarden en normen deelt en bij wie je allebei volledige jezelf kan zijn. Wel zou het fijn zijn als het gewoner was, we dat stuk van ons leven wat ook leuk en mooi is niet zo zouden hoeven wegstoppen omdat we niet willen bekend staan als die gekkies of nog erger dat de kinderen zouden worden aangesproken op onze keuzes en manier van leven. Op woensdagavond ben ik ook die gewone moeder die eten maakt terwijl de kinderen met Lego spelen en die zo nog 2 wasjes te vouwen heeft. Het is maar een klein onderdeel in ons leven als je het zo bekijkt en zegt verder niks over wie ik ben als moeder, werkneemster, dochter enz.
Ik zou het niet kunnen. Veel te jaloers daarvoor. Ik kende een koppel die dat deed. Ze hadden het goed besproken en het werkte heel goed. Ze woonden samen enz maar vertelden niet met wie ze weggingen. Tot zij 3 maanden voor hun trouw verliefd werd op een van die mannen en het huwelijk niet meer door ging. Je moet je gevoelens erg goed van je kunnen afzetten, terwijl er bij seks net zoveel gevoelens komen kijken.
Ik zou dat niet kunnen.. Degene waar ik seks mee heb moet een geliefde zijn.. Die moet ik eerst leren kennen etc en dan verliefd op worden. Ik zou ook geen one night stand kunnen hebben, daar ben ik veel te trutterig voor ofzo . En ik zou mijn vriend niet kunnen/willen delen want hij is van mij
Maar, zoals iemand anders hier ook al schrijft, zijn er ook stellen bij wie de woordjes 'niet meer' uit jouw tekst niet relevant zijn, omdat de relatie vanaf de start open is geweest. Dat zal dan een groot verschil zijn in karakter en het beeld bij een liefdesrelatie hebben met iemand. Overigens snap ik wat je zegt. Maar ik denk dat ik het niet helemaal zo voel. Deels wel. Maar ik vind het ook wel mooi en liefdevol om elkaar dingen te gunnen die je elkaar misschien niet kunt geven. En ik denk niet dat het niet kunnen geven van bepaalde dingen per definitie betekent dat je niet genoeg van iemand houdt. Elkaars grenzen respecteren en accepteren op elk vlak vind ik wel heel veel zeggen over houden van.
Na het lezen van jullie reacties denk ik dat je gedachten over seks, liefde en je karakter heel erg meespelen in de kans van slagen van een open relatie. Ik kan seks goed loskoppelen van liefde. Mijn man ook. Maar ik ben ook wel jaloers aangelegd. Mijn man ook enigszins. Maar toch vraag ik me af of je alleen gaat n*uken (sorry maar zo is het dan als er geen gevoelens bij komen kijken ) met iemand of dat je uiteindelijk toch ook met elkaar in gesprek gaat raken etc.. Of 'per ongeluk' iemand treft met wie je direct een klik hebt op een ander vlak dan seks. Zo gauw als je meerdere mensen gaat ontmoeten is er deze kans en dat zoek je dan wel zelf op. Dat vind ik het risico. Ook al is het je intentie totaal niet en houd je zielsveel van je partner. De intentie kan seks zonder gevoel zijn, wat sommige mensen kunnen, maar er kan iets anders ontstaan en dat houd je niet tegen denk ik.
Het is ook persoonlijk en mensen die zich hier prima bij voelen moeten het vooral zo doen, dit is puur hoe ik er zelf in sta (en mijn man gelukkig ook).
Ik zou het niet kunnen en willen. Als mijn man met zo’n voorstel zou komen zou ik echt het gevoel hebben dat ik niet goed genoeg ben. En buiten dat, ik zou als ik alleen thuis zou zijn het niet kunnen verdragen dat hij gezellig met een ander op date is en even lekker verwend wordt door een ander. En dat ‘ie dan de volgende dag mij weer komt kussen en aanraken. En andersom, ik zou me er niet goed bij voelen om met andere mannen s*x te hebben. Ik vind het wel heel knap dat mensen het wel kunnen en daar dan ook volledig achterstaan. Ik vind het ook niet persee negatief, maar ik denk wel dat je sterk in je schoenen moet staan als je zo’n relatie aangaat.
Wat betreft mijn man, ik ben veel te jaloers om hem te moeten delen. Maar zelf zou het mij soms best wel wat lijken als ik die vrijheid had. Ik kom soms best wel mannen tegen waar ik best wel een keer een beschuitje zou willen eten als het ware. Maar ik denk niet dat zoiets een hele goede relatie zou opleveren.
Mijn man en ik geven elkaar ook de ruimte, maar doen dit wel met z'n 2en. Werkt voor ons prima. Het is echt niet dat we elke week afspreken, eerder 2-3x in het jaar ofzo. Voor ons heel spannend. Wij zijn niet jaloers (we vinden het juist fijn als de ander daarvan kan genieten) en gevoelens zijn er nog nooit bij komen kijken. Laatst zijn we samen met een ander stel voor het eerst in een parenclub geweest. Best leuk voor een keertje, maar we gaan niet nog eens
Wat ik mij dan afvraag, hoe ben je er achter gekomen? Hebben ze het je zelf verteld? En vond je dat dan niet moeilijk? Zo had ik vroeger een vriendinnetje wiens ouders swingers waren. Één van haar andere vriendinnetjes en haar ouders bleven daar altijd logeren. Ik weet nog wel dat wij dat nogal apart vonden. Pas jaren later hoorde ik van mijn moeder dat dat was omdat ze swingers waren. Hun huwelijk is uiteindelijk gestrand omdat haar vader gevoelens kreeg voor de moeder van het stel waarmee ze aan partnerruil deden. En zo ken ik ook iemand wiens ouders geen swingers zijn, maar die toch ‘toevallig’ aan partnerruil hebben gedaan. Zijn vader ging vreemd, waarna het huwelijk strandde. Hij is toen hertrouwd met de vrouw waarmee hij een affaire had, en zijn ex-vrouw met de ex-man van zijn nieuwe vrouw... Lijkt me heel apart voor de kinderen. Ik vind het knap als je het kan, maar mij niet gezien. Ik ben er én te jaloers voor, én ik zou te snel verliefd worden denk ik.
Eigenlijk omdat we dingen merkten. En ik ooit het een en anderen op hun pc gezien heb haha. Erg he ik was er toen zo van ontdaan. Maar nu dat ik sommige 'vrienden' wel eens gezien heb is het meer zo iets van oooh oké. Nu ben ik best wel vrij denkend iedereen moet lekker doen waar hij of zij zich goed bij voel. Al zijn het mijn ouders, ze vallen mij er niet lastig mee.
Mijn man en ik zijn van mening dat "trouw" niet per se betekent dat je de rest van je leven alleen maar een fysieke relatie hebt met elkaar. Maar voor ons is het (hoewel tot op heden niet ten uitvoer gebracht overigens) wel iets dat echt een gezamenlijke ervaring moet zijn. Geen opvulling van een leegte (absoluut niet zelfs; wij hebben een perfect huwelijk en een fantastisch seksleven) maar echt een aanvulling op ons eigen intieme leven. Ja, wij flirten met anderen. Sámen. Mannen, vrouwen en stellen. Uitgezwangerd en onvruchtbaar wordt dat absoluut meer dan alleen flirten. Iedereen z'n ding, toch? Het gaat erom dat je niets doet waar je jezelf niet goed bij voelt. "Dit soort praktijken" zijn denk ik echt alleen mogelijk binnen een heel, héél solide en sterke basis. Als het een redmiddel voor de relatie moet voorstellen is het gedoemd te mislukken.
Ja, precies! Ik zou er ook wel van ontdaan zijn denk ik, maar als kind wil je sowieso graag denken dat je ouders geen sex hebben. Haha Maar het blijven je ouders natuurlijk! En zolang zij er gelukkig van worden en jou er niet mee lastig vallen, is het ook prima inderdaad.
Stellen die, op seksueel vlak, een open relatie hebben. Vaak doen zij aan partnerruil, maar er zijn ook stellen die gewoon afspreken met een ander stel en het dan ‘gezellig’ hebben met hun eigen partner in dezelfde ruimte als het andere stel.
Ik begrijp de toegevoegde waarde helemaal niet van een open huwelijk. Waarom met een ander willen als het thuis heel goed is.
Omdat, ook als je iedere dag bij Sergio Herman eet, een keertje een frietje van de Febo ook lekker en bevredigend kan zijn. Niet omdat je het nódig hebt of Omdat het beter is dan Sergio, maar omdat het voor de verandering gewoon even Echt Heel Lekker kan zijn. Ergens ook omdat het stout is. En dat hoeft niet iedere dag en dat hoeft niet te betekenen dat je jezelf moddervet gaat vreten aan de frituur. Maar gewoon af en toe. Check out that metaphore.
Seks dan in de ruimste zin... zoveel stellen zoveel afspraken. Niet iedereen gaat even ver en dat is ook helemaal prima. Wij bezoeken regelmatig clubs en soms spreken we met een stel af of man/vrouw alleen. Daar hoort ook altijd wel drankje en wat kletsen bij. Verliefd of meer dan gewoon iemand aardig vinden is bij ons nog nooit gebeurt. Draait voor ons vooral om het spel van verleiden en verleid worden. We genieten er erg van om de ander te zien worden versierd of meer. Het knalt bij ons sowieso wel tussen de lakens maar na zo’n avond is het vaak nog intenser als we weer samen zijn. Ik denk dat je niet alles moet willen kapot beredeneren. Waarom hou jij van vlees en ik van vis. Sommige dingen zijn niet echt uit te leggen. Ik vind het fijn en geil en doe er niemand kwaad mee dus wat let me?