Niet alles gelezen Maar ik ben christen en zie me niet als een slechts mens hoor... Ik leef als christen en zou nooit tegen iemand zeggen dat hij of zei dingen moet doen Ik geloof dat God een God van liefde is En ik dat alleen kan uitdragen in mijn doen en laten Dat kunnen hele kleine dingen zijn zoals een boodschapje doen voor iemand of een kaartje sturen God wil dat we om elkaar denken en niet elkaar dingen opdragen En als iemand dingen zal willen weten over God en het geloof sta ik altijd open voor een gesprek Maar ik zou altijd van uit mijn ervaring praten en nooit dingen op dragen
Dat je dochter maar een mooie liefde in haar leven zal vinden! Wat fantastisch dat zij dit op zo'n jonge leeftijd al met jou kan delen.
Als je als gelovige (christen/ moslim/etc) er achter komt dat je gevoelens anders zijn dan dat jou God het bedoeld heeft, dan heb je allereerst een innerlijke strijd (met je geloof/God) omdat je gelooft in een relatie tussen man en een vrouw. Dat bedoelen ze met strijd en ja dan heb je nog de familie en vrienden etc. hoe reageren die.
Gelukkig maar dat er mensen zijn die de bijbel niet zwart wit lezen. Zelfs mijn godsdienstleraar vertelde dat je het in de geest der tijd moest plaatsen. Wijze man.
Ben ik het mee eens, hoor. Ik denk dat heel veel problemen niet zouden bestaan als mensen het zo zouden bekijken. Maar easy pickings vind ik evengoed wel een gek ding in zoiets.
https://www.google.com/search?q=google&oq=google&aqs=chrome..69i57j69i60l2j35i39j0l2.2548j0j7&client=ms-android-dt-nl-revc&sourceid=chrome-mobile&ie=UTF-8
Nee ik niet. Ik vind het heel gezond om een 'heilig boek' kritisch te lezen en naar deze tijd te vertalen en datgene eruit te halen waar je vanuit je eigen persoon achter kunt staan.
Wie profiteert daarvan dan? De wereld is helaas altijd al gebroken geweest. Sla de geschiedenisboeken maar open.
Dat klopt, er is al heel lang gebrokenheid. Daar profiteert de duivel van. Onrust, onzekerheid etc Staat overigens ook gewoon in de bijbel geschreven.
Wat ben jij een ontzettende hypocriet joh, mond vol dat je zo ontzettend respectvol de discussie aangaat en dan typ je dit?
Aan de ene kant wel, aan de andere kant is het raar om met gods woord te schermen als je gods woord naast je neerlegt wanneer dat niet helemaal resoneert met hoe jij er persoonlijk over denkt... dat maakt het helemaal inconsequent. Maar ik kan me voorstellen dat mensen er wel iets moois en werkbaars van weten te maken. Over het algemeen hebben mensen wel goede intenties en proberen ze op hun eigen manier een pakket ideeën van goed en kwaad te vormen.
Zoals ik al had verwacht komen er altijd discussies en altijd dezelfde vragen van de niet gelovigen. Ik ben gelovig opgevoed. Maar doe er niks meer mee. Ik beleef het geloof niet. In de eerste kerk waar ik 22 jaar kwam wel maar daarna in diverse kerken geweest waar ik gewoon genegeerd werd... dominante kerkgangers van mijn leeftijd die alles maar wilden bepalen bij club van de kerk... Heel Erg teleurgesteld.in de kerk dus. Ik geniet van God door te kijken naar het schone van de natuur. Heb ik meer aan dan een suffe kerkdienst. Dan heb Je de eeuwige discussie over ziektes etc. Tja, als alles perfect zou wezen kan je ook niet gelukkig zijn, en de duivel vaart er wel bij. Je kan zeggen bij ernstige zaken waarom God niet ingrijpt. God kan niet ingrijpen want dan wordt er betoont aan vrije wil. Als God overal zou ingrijpen.... Afijn, de eeuwige discussie. Laat gewoon iedereen in zijn waarde, ook door iemand vrij te laten in een geloof, en als je vragen hebt o ver het geloof, en je gelooft zelf niet, zoek dan geen spijkers op laag water, overtuigt worden doe je toch niet omdat je veel te sceptisch bent. Sowieso wordt hier alles weer verkeerd geïnterpreteerd of wordt er gevallen over 1 zinnetje en wordt er niet gekeken naar het geheel. Laat gelovigen in hun waarde en vraag niet om verklaringen, want daarmee doe je het zelfde als de mensen die wel willen overtuigen van geloof maar wat jij weer niet wilt.
Verklaringen vragen omdat het onderwerp je interesseert en je het wellicht beter wil begrijpen is hetzelfde als gelovigen die mij willen bekeren? Okay dan.
Dat vind ik dan weer erg makkelijk. Er wordt gesteld dat het de taak van gelovigen is om men te overtuigen, of tenminste..van informatie te voorzien, maar zodra er vragen worden gesteld is dat "niet in hun waarde laten". Als je iemand wil overtuigen zul je toch tenminste antwoord moeten geven op vragen lijkt me.
Ik geloof niet. Ik vind het prima als anderen dat wel doen en hun leven daarom op een bepaalde manier inrichten, maar ik ben wel van mening dat de rest van de wereld daar geen last van hoeft te hebben of rekening mee hoeft te houden. Overdreven respect vind ik ook niet nodig, in die zin dat ik niet vind dat een niet gelovig iemand bijvoorbeeld niets lelijks zou mogen zeggen over Jezus of Allah. Als iemand dat onzinnige sprookjesfiguren vindt en dat wil zeggen, dan is dat misschien lomp en onaardig, maar ik snap niet dat een gelovig iemand zich daar druk om zou moeten maken. Zolang je eigen relatie met de voor jouw belangrijke god/profeet enzv maar is zoals jij wilt, waarom je dan druk maken over wat iemand anders vindt? Wel noodzakelijk respect bestaat er voor mij uit dat je een ander niet in de weg staat bij het belijden van zijn of haar geloof. Al wil iemand 8 keer per dag naar de kerk, dan vind ik dat helemaal oké. Ik heb wel een bepaalde affiniteit met enkele christelijke normen en waarden op het gebied van naastenliefde, vreedzaamheid en saamhorigheid en vanuit een historisch oogpunt vind ik met name het christendom een belangrijk onderdeel van de totstandkoming van de maatschappij waar wij in leven. Ik vind het daarom ook een belangrijk onderdeel van je algemene ontwikkeling om daar het een en ander over te weten. Ik heb zelf altijd op christelijke scholen gezeten (experimentje van mijn ouders nadat ze ontevreden waren over de openbare scholen van mijn zussen) en heb dus een behoorlijke basis meegekregen. Ik vond de verhalen als kind altijd wel mooi, maar was er wel redelijk snel achter dat het niet meer dan dat zijn: mooie verhalen met soms een mooie boodschap. Mijn kinderen zitten nu ook op een protestants christelijke school, maar dat is vooral omdat wij bij deze school het beste gevoel hadden. Dat resulteert er nu nog wel eens in dat ik opmerkingen van mijn 5-jarige krijg dat god bepaalt wanneer de baby uit mijn buik gaat komen, of dat wij niet de baas zijn, maar god. Wij gaan niet actief in tegen wat ze op school hierover leren, maar ook niet vol er in mee. Als ze thuis over god willen praten vertellen wij hen dat sommige mensen in god geloven en anderen niet. Papa en ik in ieder geval niet. Ook heb ik ze verteld dat god ‘iets van school’ is. Thuis speelt hij geen rol. Volgens mij valt het voor hen een beetje in de categorie tandenfee/paashaas nu: ik geloof er eigenlijk niet in, maar hou voor de zekerheid m’n kansen nog een beetje open. Ik vind het persoonlijk wel heel moeilijk om te begrijpen dat intelligente mensen hun hele leven willen inrichten op basis van iets wat voor mij zo duidelijk niet kan kloppen, en dat ze in sommige gevallen bereid zijn om zich zonder enige vorm van logica aan hele strenge regels te houden: besnijdenis, kledingvoorschriften, uitsluiting van voedingsmiddelen, verplichte rustdagen, ongelijkheid tussen mannen en vrouwen, Enzv. En dat je je ogen kunt sluiten voor wetenschappelijk bewezen feiten. Maar ik zal dat nooit tegen een gelovig iemand zeggen. Leef je eigen leven en als je gelukkig bent, dan vind ik het prima. Ii voel geen enkele aandrang om iemand te overtuigen. Maar snappen doe ik het echt niet. Misschien moet je daarvoor meer uit een gelovig ‘nest’ komen, zodat bepaalde dingen van jongs af aan gewoon zijn geworden.