Ja precies, ik ben er erg blij mee dat het nu mogelijk is voor iedereen en hoop ook voor ons allemaal op goede uitslagen. Heeft iedereen het inmiddels al verteld op het werk? Ik moet het dus nog wel vertellen en vind het best spannend. Ik heb 8 maanden in een re-integratie traject gezeten, werk nu sinds 2 maanden weer volledig. Ik kijk er niet naar uit om te vertellen dat ik aan het einde van het jaar weer minimaal 4 maanden eruit ben.
Nee ik wacht vrij lang voordat ik het vertel. 4 a 5 maanden dan vertel ik het. Ook een beetje om te laten zien dat zwanger zijn geen problemen veroorzaakt met werk. Dat wordt veelal toch gedacht.
Wij doen ook geen nipt. We zien wel wat er komt. @brusje wat voor werk doe je dat ze er zo over denken?
Dat is in veel werkgebied zo. Ik ben een keer niet aangenomen omdat ik zwanger was. Heb daar een zaak van gemaakt en gewonnen. En tijdens de zitting versprak die vrouw zich dat ze dat constant zag (dat denk ik niet) dat vrouwen dan constant in de ziektewet gingen en voor het verlof de ziektewet in gingen. Er zijn veel bedrijven die zo denken, maar je kunt dit nooot uiten, dus veelal weet je het niet. En kan me ook wel eem beetje voorstellen dat het lastig is dat je er 4 maanden uit bent. Vooral in de ouderen zorg. Misschien niet echt voor je medecollegas, maar als je op een vaste groep zit bouw je vertouwensbanden op. 4 maanden is lang als iemand anders je werk over neemt en wat als er klik is? Arme bewoners.
De NIPT is een screeningstest juist voor iedereen bedoeld, ongeacht of je een verhoogd risico hebt. Of je deze wil laten doen is een persoonlijke keuze, en het is goed om vooraf te beseffen wat er precies getest/gescreend wordt en wat eventuele consequenties kunnen zijn. Wij gaan ook de NIPT laten doen.
Dat is ook ongeveer wat ik zei. Het is nu voor iedereen toegankelijk (want levert dikke centen op) maar origineel is het ontwikkeld voor vrouwen met een verhoogd risico of bijv een negatieve combinatie test uitslag. Ik ben meer voor het vertrouwen hebben in je lijf, in je kindje en ook omarmen dat een kindje maken en krijgen een natuurlijk proces dat ik het liefst zo niet medisch mogelijk houd. Omdat het in principe ook niet medisch is. Het is een volkomen natuurlijk proces waar artsen en medische bedrijven een miljarden business van hebben gemaakt. Ik doe ook niet mee aan de groei en ligging echo manie die de laatste jaren is ontstaan. In de tijd van de oudsten kreeg je dat helemaal niet tenzij er een duidelijke aanwijzing was dat je kindje "niet goed" lag. Ik vind die nieuwe hypes maar vreemd en het verstoort voor mijn gevoel de schoonheid van de oerkracht dat een vrouw in verwachting heeft. De essentie en voorwaarde voor een fijne draagtijd en baring is het vertrouwen in jezelf en je lijf hebben, dat wordt onbewust weggestript door al die "ingrepen". Gelukkig zijn er steeds meer verloskundigen die terug gaan naar die basis instelling.
Als ze hier in Nederland nou ook meer vaderschapsverlof gaven zoals in veel Scandinavische landen bijvoorbeeld dan zou er ook minder gediscrimineerd worden bij een sollicitatie. Immers als een vrouw moeder wordt wordt de man ook vader en zullen dan beide recht hebben op flink verlof. Jammer he dat Nederland daar nog zo stijfjes in is. Super goed dat je er werk van hebt gemaakt trouwens, wat een overwinning!
Dit ben ik niet met je eens. Ja, het is een commercieel iets geworden op veel vlakken, maar op medisch vlak is de zorg veel beter geworden waardoor uitkomsten voor moeder en kind verbeteren. Het is van nature iets natuurlijks maar wel een proces waarbij de kans op complicaties relatief hoog is, met name bij een eerste zwangerschap (niet doelend op aangeboren afwijkingen maar in algemene zin). Vertrouwen in jezelf of je lijf hebben is absoluut geen voorwaarde of garantie voor een goede zwangerschap/bevalling en impliceert in mijn ogen indirect dat vrouwen het beloop zouden kunnen beïnvloeden. Voor je eigen welzijn is dat natuurlijk wel fijn.
Dit ben ik met je eens. Ok, het kost een massa geld maar ik vind de opvolging alleen maar positief. En uiteindelijk heb je zelf het recht om te kiezen hoe ver je erin meegaat. Hier in be is de nipt nu standaard en volledig terugbetaald (enkel je bloedtest zelf, is €5 ofzo), wat de uitslag ook zegt, je kiest zelf wat je ermee doet. Maar iig kan je bewust kiezen en voorbereiden als er toch iets ‘mis’ is met je kindje. Ikzelf sta voor veel open, maar ik wil (bewust voor kiezen bedoel ik) geen kind die leeft als een plant of waarvan ik zeker ben dat hij/zij pijn afziet voor de tijd die ze hier zijn. Maar, iedereen heeft recht om hier zelf dus over te beslissen. Ik denk ook wel dat @MamaDeluxe op het vlak van kindjes wel al een massa meer ervaring en vertrouwen heeft dan ik (ik heb nu 10000x meer stress en zorgen dan men eerste zwangerschap )
Ik ben het wel met mamadeluxe eens. Gedeeltelijk. Ik vertrouw mijn lijf en ik heb een geloofs overtuiging dat god je niet meer geeft dan dat je aan kan. Bovendien willen we alles weten? En waarom? De overweging van stel ik laat het doen en het gaat om een procenten uitkomst die neigt naar niet goed, wat dan? ik heb mijn vriendin het afgeraden, vooral de vruchtwaterpunctie. Maar iedereen zei doen, je leeftijd etc. En door de vruchtwaterpinctie verloor ze een prachtig mooi heel gezond meisje. Mamadeluxe, het vaderschapsverlof worst wel meer. Maar bij de laatste bevalling was het wel sneu geregeld. Ik zou gaan bevallen, maar de weeen bleven uit. En toen ik eenmaal in de weeen lag moest hij zn vrije dagen opnemen. Dat is echt waardeloos.
Zo, wat weer veel gekletst. Wij gaan geen Nipt doen. Hebben we bij onze zoon ook niet gedaan. Reden: van mij hoeft het niet en mijn man denkt daar ook zo over. Wel kiezen we voor de 20weken echo. Wel krijg ik vanaf 28 weken meerdere groeiecho's, omdat mijn zoon een forse baby was (bijna 9 pond). En moet ik bij 27 weken een suikertest doen. Ik zie die groeiecho's als een extra kans om weer even naar de kleine te mogen kijken.
Bij ons gelukkig niet zo. Iedereen is enthousiast en verwacht (gezien de hoeveelheid vakantiedagen die wij hebben) dat ik gewoon een half jaar weg ben. Er is al een vacature uitgezet voor mijn tijdelijke vervanging. Er waren wel een hoop vragen, naar dat kwam door 1 van mijn voorgangers (toevallig de enige andere dame die op deze afdeling gewerkt heeft). Die ging terug naar 3 dagen en gaf na een maand aan dat het teveel was. Het is dan ook een functie waar je echt 4 dagen voor nodig hebt. Maar in goed overleg is zij wat anders gaan doen en nu zit ik nu op haar functie. Inmiddels door een herstructurering en wegwerken van een mega achterstand van het werk zou mijn functie ook wel in 3 dagen kunnen. Dus dat ga ik wel overwegen straks. En heb ik ook gelijk aangegeven. Dat vonden ze erg fijn. Maar bij ons werkt het echt anders. 1 van de managers van een andere afdeling is aangenomen terwijl ze in haar gesprek aangaf dat ze 9 weken zwanger was. Dus zo kan het gelukkig ook.
Wij doen ook geen nipt. Belangrijkste afweging daarin is dat ik 175 euro gewoon teveel geld vind. En heel hard bij 2 van de 3 onderzoeken gaat de baby al vrij snel dood. En tuurlijk dat is heftig om mee te maken, maar wij zouden toch de zwangerschap niet afbreken ongeacht de uitslag. We hebben het uitgebreid besproken met de vk en die begreep het wel.
Ik denk dat je je toch iets meer moet verdiepen dan in de "verbeteringen". Er wordt onnodig vaak ingegrepen, waar weer risico's aan vast zitten. Bovendien gaat een bevalling bij een angstige moeder moeizamer en vaak met meer ingrepen (wellicht onnodige). Wat mij betreft mogen ze dus meer inzetten op de kracht van de vrouw en het kindje zelf. Maar goed, ieder zijn visie natuurlijk. Ik deel alleen informatie om de blik om wat nu het reguliere is te verruimen Ik heb overigens zelf 1 keer een spoedkeizersnede gehad en een zoon met een levensbedreigende metabole ziekte, dus ik bekijk de dingen niet vanuit onrealistisch oogpunt omdat bij mij "altijd alles goed is gegaan". Ik ken de andere kant ook.
@Corynne en @MamaDeluxe Overigens ben ik van mening dat je als vrouw inderdaad je bevalling kan beïnvloeden. Vrouwen die zelfverzekerder zijn en meer ontspannen en goed naar hun eigen lichaam luisteren hebben minder vaak een medische ingreep nodig dan vrouwen die dat niet zijn. Wat dat betreft ben ik het met @MamaDeluxe eens. Er is inderdaad een hoop verandert in 16 jaar. Maar niet altijd positief. Er mag best wat meer vertrouwen zijn in de vrouw zelf. Mijn jongste is bijna overleden in week 40 van de zwangerschap omdat mijn vk letterlijk tegen mij zei (nadat ik zei ik wil gestript worden, want er is iets niet goed het moet eruit) daar had ik geen verstand van: het bewoog keurig, het hartje klopte krachtig, ik moest niet zo luisteren naar mijn eigen horror gedachten. Mijn jongste is geboren met 40+4 en mijn moeder (25 jaar kraamverzorgster geweest) en de vk in het zkh zeiden beide dat ze nog nooit zo weinig vruchtwater hadden gezien en dat ze het niet nog een paar dagen had volgehouden in mijn buik. Overigens ben ik dus wel gestript, want ik heb een hele scène staan schoppen daar.
Iets heel anders. Wij gaan toch niet voor een tussentijdse echo voor de geslachtsbepaling. Ik had toch wat twijfels of ik het wel vol zou houden tot 20 weken. Maar als we terugkomen van vakantie ben ik al 16 weken. Eerste mogelijkheid voor de echo ben ik al bijna 17 weken. Dus die 3 weken extra hou ik denk ik nog wel even vol.
@2de leg de bevalling beïnvloeden? Mijn dochter was een sterrenkijker en lag zo dat ik haar na een bevalling van ruim 20u niet volledig door mijn bekken kreeg. Ze is er uiteindelijk met de vacuüm uitgetrokken, net op tijd om geen schade te hebben door zuurstofgebrek maar met veel risico omdat ik te weinig bloedplaatjes overhou aan het einde van men zwangerschap en mijn baby dit ook kon hebben. Dit geeft grote kans op hersenbloedingen, laat zo’n vacuümpomp daar nu echt nt bepaald ok voor zijn. Ik wist dit op voorhand, heb gekozen op de veiligste manier om te bevallen en toch is het nt gelukt zonder hulp. Je hebt heus nt alles in eigen handen. We mogen gelukkig zijn dat de medische wereld steeds evolueert ... Soms misschien te, maar vroeger was zeker nt alles beter. En hier bij ons dwingt niemand je tot testen of onderzoeken, je krijgt wel gewoon de kans.
Een ruggeprik is geweldig om de bevalling goed te laten verlopen tijdens een inleiding. De ontsluiting bleef steken hier en ik stuiterde de hele kamer door, en bleef uren op 5cm en ik kreeg eindelijk de ruggeprik, door sjaggie man, maar een uurrje later zat ik op 10. Als het aan mij ligt zetten ze die eerst maar voordat ze infusen gaan aanleggen. Ik krijg ook zware babys, dus mag niet verder lopen dan 39 weken. En schoonouders in je huis als je water breekt doe ik nooit weer. Daarom kwamen de weeen dus niet.