Mag ik een persoonlijke vraag stellen? Ik zit er namelijk best wel mee en ben benieuwd of meerdere dit hebben. Vandaag ben ik 11 weken zwanger en mijn partner en ik hebben al tot nu toe vanad de positieve test geen gemeenschap meer gehad. Ik durf niet.. Ik heb vaak bruinverlies gehad tot een week geleden en ik ben bang dat dit het weer aanwakkert. Je zou denken 'er zijn genoeg andere intieme dingen die je kunt doen, maar ook dat durf ik niet. Ik durf geen orgasme te krijgen, omdat ik bang ben voor krampen. Dat zit zo in mijn hoofd dat het ook niet lukt. Ik ben eerder zwanger geweest en toen kreeg ik rond de 6 weken krampen tijdens een orgasme, vandaar. Maar is dat altijd zo? Heeft iedereen dat? Ik ben eigenlijk benieuwd of meerdere dit hebben en hoe jullie dit hebben aangepakt? En als je dit had, ging dit gevoel dan nog over vanaf een bepaald aantal weken? Ook meiden die er totaal geen last van hebben, jullie ervaring hoor ik graag.. misschien durf ik daardoor ook weer!
Ik kan mij voorstellen dat je deze vraag stelt en graag ervaringen leest. Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar ik moet ook zeggen dat ik nooit bruin of bloedverlies heb gehad na seks. Na een orgasme heb ik wel een harde buik, maar geen krampen. En die harde buik zakt ook snel weer af! Wij hebben vanaf het moment van de positieve test gewoon seks gehad. Gemiddeld zo'n 2 keer per week (voor vaker heb ik de energie niet ). Bij alle drie zwangerschappen hebben wij gewoon seks gehad en is er niets mis gegaan. En zoals ook wel wordt aangegeven, kun je gewoon seks hebben. Maar kan mij wel voorstellen dat je er "angstig" voor wordt als er sprake is van bloedverlies, bruinverlies of krampen.
Krampen na gemeenschap of orgasme zijn helemaal niet abnormaal. Heel veel vrouwen hebben dit. Bij mij kan het soms ook best even aanhouden voor het weer afzakt. Het is echt helemaal ongevaarlijk. In mijn vorige zwangerschap heb ik na gemeenschap een keer een echte bloeding gekregen, ergens na week 30. De verloskundige was niet zo onder de indruk: je baarmoedermond is zo gevoelig als je zwanger bent dat er gewoon een klein adertje kan gaan bloeden. Maar voor mij persoonlijk was dat toen wel reden om geen penetratie meer te hebben. Ik voelde me daar gewoon niet fijn bij. Deze zwangerschap tot nu toe geen problemen gehad, dus we doen het nog gewoon. Ik denk wel dat dat het belangrijkste is: doe waar jij je prettig bij voelt. Alleen orgasmes, of helemaal niks. Dat is aan jou. Sommige vrouwen hebben sowieso geen zin tijdens de zwangerschap. Anderen juist veel. Ook dat is gewoon normaal.
Helemaal eens met @Poolvos. Krampen na een orgasme kunnen inderdaad vervelend zijn en best even aanhouden. Heb dit soms ook. Maar het is echt onschuldig. Zolang er geen dreigende vroeggeboorte is kan en mag je gewoon seks en orgasmes hebben. Tegen het einde kan seks ook een trigger zijn (net dat laatste zetje) om de bevalling te laten beginnen. In sperma zitten prostaglandinen die de baarmoedermond helpen verweken en bij het hebben van een orgasme komt oxytocine vrij: het hormoon dat (in grote concentraties) weeën veroorzaakt. Wij hebben een erg goed seksleven mag ik wel zeggen, slaan zelden een dagje over. Begin nu te merken dat het na een orgasme echt wat gevoeliger wordt, maar ben nog lang niet bang voor een premature baby. Hoop dat je een beetje gerustgesteld bent, geen seks durven hebben lijkt me (om de réden) een gemis voor beiden.
Bedankt voor jullie reacties en openhartigheid! Het is zo lastig, want het zit echt in mijn hoofd. Ik wil wel heel graag, droom er zelfs over.. dus dan weet je het wel haha. Ik durf alleen niet zo goed.. maar als ik jullie verhalen zo lees, dan ga ik het toch gewoon maar eens proberen. Wie weet ben ik daarna van de angst af. Ik vind het ook zo'n gek idee om een orgasme te krijgen, waardoor je baarmoeder samentrekt, terwijl daar ons minimensje in zit. Wie weet heb ik deze keer geen krampen en valt het reuze mee.. en net wat je zegt @RE080219, ze zeggen inderdaad dat het geen kwaad kan.
Sterker nog, "ze" zeggen dat een orgasme voor de baby aanvoelt als een knuffel. Misschien is dat een extra geruststelling? Gewoon voorzichtig aftasten, lief zachtjes romantisch. Übervanille. Rustig ervaren. Dan "rol je er misschien weer een beetje in", als je begrijpt wat ik bedoel. Veel plezier!
Ik heb hetzelfde. Vorige zwangerschap gewoon seks gehad, maar toen kreeg ik bruinverlies en een miskraam. Ik weet dat de miskraam niet door de seks is gekomen maar je zit er met seks gewoon zo dichtbij, ik vind het nu gewoon eng. Deze zwangerschap ook bruinverlies gehad wat niet helpt. Ik wil ook dolgraag seks (ik droom er heel veel over) maar ik durf het nog niet. Misschien na een goede echo.
Hier met beide zwangerschappen heen kast van gehad. Ja 1x wat bloedverlies. Maar t ging er ook niet zachtjes aan toe... Dus zal wel een addertje geweest zijn. Moet zeggen dat ik er deze zwangerschap echt geen zin in heb. Gewoon niet aan me komen. Maar zolang jij geen waarschuwing heb gehad van vk of gyn kun je gewoon veilig seks hebben hoor. Misschien gewoon rustig aan beginnen..
Ik heb in het eerste trimester regelmatig bloedverlies gehad (helderrood). Als het weer even rustig was hadden we gewoon seks. Want tsja, behoeftes enzo Bij een orgasme idd daarna wat krampen, laatst deed het echt even zeer nadien. Verder niks aan de hand. Je partner komt absoluut niet bij de baby, dus er is niks om bang voor te zijn!
Ik herken t gevoel hoor... ook al weet je rationeel dat r geen kwaad kan, ik kan er toch niet echt zo van genieten als normaal (en ik hou ook niet van dat rustig aan doen, dat irriteert me altijd )...
Bij ons heeft het ook een tijdje geduurd voor ik het aandurfde, volgens mij ergens pas na 14 weken zwangerschap. Daarna meteen de Angelsound gebruikt of ik het hartje nog hoorde kloppen. Het vertrouwen dat het goed zit en je kindje blijft zitten moet soms even groeien, daar is helemaal niets mis mee. Doe vooral waar je je goed bij voelt. Als je liever niet wil dat je man op je ligt, dan heb je daar genoeg alternatieven voor. Of misschien voel je je zelfverzekerder na eerst een keer zelfsex. En anders wacht je gewoon tot je een poos geen bloedverlies meer hebt gehad. Er zijn geen regels voor en bij iedereen is het anders!
@Want2beAmom Helemaal niet vreemd hoor. Mijn vorige zwangerschap mocht mijn man 9 maanden niet aan me zitten. Niet omdat ik geen zin had, maar uit pure angst. En ook nu weer. Zo actief geweest vantevoren en ik raak al in paniek bij de minste aanraking. Vanmiddag de termijn echo gehad en die was inwendig. Dat was erg gevoelig en zelfs daardoor had ik even paniek.
Ik heb na een orgasme ook wel eens “krampen” of harde buik.. houd idd eventjes aan... en daarna trekt het ook weer weg. De krampen heb ik zeker ook niet elke keer, wel idee als ik wat meer last van volle darmen/lucht heb dat ze wat meer aanwezig zijn. Wij vonden eerst ook wel spannend maar nu genieten we er van!
Ik snap het hoor. Ik heb ook angst en dat maakt dat ik er geen zin in heb. Hier nog geen seks gehad deze zwangerschap. (Zeg ik heel beschamend, arme vriend van me)
Ik herken dit heel erg. Ik ben morgen 11 weken zwanger en sinds deze week gaat sex hebben eindelijk weer goed. Ik heb tijdens de sex met 5 weken onwijs veel bloed verloren, rood ook, niet bruin, en heb dagen kramp gehad. Nog is geprobeerd met 8 weken, toen wederom dagen kramp en 2 dagen bloedverlies. Ik durfde ook echt niet meer en de eerste keer deze week was dan ook echt spannend, maar ik ben er nu zelf wel overheen, de angst omdat het nu goed gaat en ik er ook weer een beetje van kan genieten. Moet wel zeggen dat ik er absoluut geen zin in heb en ik echt de zin moet maken hahaha, dit al vanaf de positieve test
Eerlijk is eerlijk, mijn partner en ik hebben geen gemeenschap meer gehad sinds dat wij weten dat ik zwanger ben. Hij zegt er geen moeite mee te hebben [al kan hij dit ook zeggen om mij gerust te stellen]. Zelf heb ik er totaal geen moment behoefte aan gehad. Wel zijn we extreem intiem, ik voel mij ontzettend verliefd en projecteer dit op hem. Nog nooit eerder zijn wij zo ontzettend verliefd op elkaar geweest...
Hier ook veel angst. Vorige zwangerschap een gigantische bloeding gehad na gemeenschap. Van week 6 tot 28 ongeveer.. kindje huppelt nu gelukkig wel gewoon rond, maar zolang angst of het wel goed zal blijven gaan maakt zin wel een stuk lastiger. Deze zwangerschap dus nu ook erg rustig op dat gebied, zeker nu het er twee zijn. Gelukkig door rust (?) geen bloedingen gehad.
Als je placenta echt onderaan zit, mag je geen gemeenschap hebben - omwille van bloedingen aan de placenta. Maar indien dit niet het geval is, mag je dat zeker wel hoor. Ik ben nu zwanger van ons 4e kindje, helaas voor de 2de keer een placenta praevia, dus ik weet al dat het tot 2020 duurt voor we nog eens gemeenschap kunnen hebben . Behoeftes of niet .... Maar dat komt echt weinig voor (slechts 0.2% vd zwangerschappen), dus als je volgende keer een echo hebt, kan het dit vragen aan je gyn - als je hierdoor meer gerustgesteld bent .
Hier tijdens de zwangerschappen gewoon seks gehad hoor. Ook weleens gebloed maar ik maak me daar niet zo heel druk om. Ik heb het nooit tegen mijn zin gedaan en vond het naar mijn man toe ook gek dat ik me door angst zou laten leiden. Dat klinkt alsof ik het toch weleens tegen mijn zin in deed maar dat is serieus nooit het geval geweest. Had ook een hoog libido. Ik heb een paar keer eerder gezien bij bevriende stellen dat zij niet meer wilde omdat het ‘nu toch niet meer hoefde’. Daar heb ik wel een soortement aversie tegen. Alsof je liefdesleven op z’n gat ligt als het doel bereikt is of zo. Maar goed; daar zit het hem niet in als ik je verhaal lees denk ik zo? Wat vind je man er eigenlijk van? Ik ben heel erg van iets beiden iets niet of juist wel willen. De drempel wordt op deze manier ook steeds hoger bij jullie kan ik me voorstellen. Of zit ik ernaast? Ik zou zeggen; doen wat goed voelt, maar ga het niet overdrijven. Seks kan ook positief uitpakken toch? En jezelf onnodig bang maken heeft nog nooit iemand verder geholpen volgens mij.