Ik ben aan het wachten op mijn regels zodat we ronde 18 kunnen ingaan. Het wordt ronde 4 in de MMM. Ik merk dat hoe langer het duurt hoe moeilijker ik het heb om alles wat los te laten.. Ik raak meer en meer gefrustreerd en dat is echt geen fijn gevoel Wat ik me afvraag is: de ronde dat het raak was bij jullie, was dat een maand dat je alles wat kon loslaten en er minder mee bezig was? Of piekerde je je toch suf zoals ik en was het ondanks dat toch raak? Je hoort zo vaak dat het raak was net die ene ronde dat iemand er niet zo mee bezig was. Wie werd er zwanger tijdens een ronde van piekeren, vroegtesten, google rondzoeken, en alle andere dingen die je helemaal gek maken omdat je het zó graag wil? Ik heb het gevoel dat ik mijn lichaam tegenwerk door me er teveel op te focussen.. Ik doe ook heel hard mijn best om zoveel mogelijk afleiding te zoeken, maar ik merk dat het steeds moeilijker wordt om positief te blijven
Tja hoe kun je er niet mee bezig zijn als de gyneacoloog zegt wanneer je moet krikken? Wanneer je weer een inwendige echo krijgt om je follikels te zien groeien? In de mmm is het onmogelijk om er niet zo bewust mee bezig te zijn je moet toch naar het ziekenhuis immers... En aangezien er vele wel zwanger worden in de mmm, maakt het niets uit of je er niet mee bezig bent of wel. Je kan nog zo relaxed de iui ingaan, maar evengoed weer ongesteld worden. Ik vond wel dat je in de mmm geleefd wordt: hormooninjecties, weeeeer naar het ziekenhuis, oh follikel nog niet groot genoeg, dus weer een afspraak maken, de gyn die voorstelde wanneer je moest wippen... Ik was gewoon moe en dan had ik nog het mildste traject. Luteale fase ondersteuning met pregnyl. De maand dat ik zwanger raakte was net de maand dat ik aangaf aan mijn goede vriendin dat ik geleefd werd en veel vergat. Ik kreeg 2 pregnyl injecties met 1 week ertussen en daar had ik ook flink last van.
Nee hoor het maakt echt niet uit! En wat groenebomen ook zegt: onmogelijk om er in de mmm niet mee bezig te zijn vanwege het spuiten en alle folikelmetingen! Hou je taai en ik duim voor snel een tweede streep ♡
Hier ook elke dag ermee bezig. Je bent iedere dag bezig met injecties/ziekenhuisbezoek/eisprong enz. Daarbij had ik ook flink last van bijwerkingen van de hormonen en rond mijn eisprong flinkr buikpijn, dus ik kon er echt niet om heen. Ik kon mij er altijd vreselijk aan irriteren als mensen zeiden dat je maar gewoon op vakantie moest gaan en dat het dan vanzelf goed kwam. Van een vakantie gingen mijn eicellen niet ineens vanzelf groeien Ik begrijp dat het heel frustrerend is. Bij ons hielp het wel om regelmatig leuke dingen te plannen om de tijd door te komen en natuurlijk ook om samen te genieten. Je bent ook een stel die graag wil genieten van de tijd samen! Verlies elkaar niet uit het oog.. Ga lekker naar de bios, uit eten, weekendje weg.. wat jullie leuk vinden! Plan die verre reis enz. Wij zijn 3 weken naar Azie geweest. Ik ben ondanks de vele afleiding er niet zwanger van geworden, maar het was een geweldige ervaring waardoor we allebei weer vol goede moed aan de MMM zijn begonnen.
Wat een vervelende gedachten, maar snap ze helemaal. Wij hadden 6 iuis achter de rug zonder resultaat en bij eerste ivf ronde was ik zwanger Ik heb iui altijd gezien als een “moetje” ik had hier geen vertrouwen in en dacht dit moet ik doorstaan voor de volgende stap. Heb vaak gedacht zou het door mijn gedachten komen dat het niet mag lukken. Maar onze arts zei bij de intake al, de eicel en zaadcel weten echt niet of jij er wel of niet aan denkt hoor! Ik wens jullie heel veel succes met het traject, het is soms echt heel pittig en vergt veel van je, dus denk ook af en toe echt aan jezelf en je relatie zodat je er heel eventjes misschien niet mee bezig bent
Ik (PCOS) ben 13 jaar geleden zwanger geraakt door middel van clomid en pregnyl. Het “verplicht” vrijen op de vruchtbare dagen, en vervolgens het rustig moeten afwachten tot je mocht testen, gaf stress bij mij en mijn toenmalige partner. Ik was continu bezig met zwanger worden, mijn partner iets minder. En toen ik eenmaal zwanger was, was de angst er dat het misschien ook mis kon gaan, omdat ik 2 jaar daarvoor een miskraam had gehad nadat ik spontaan zwanger was geraakt. Nu ben ik bijna 13 weken zwanger van de tweede. Het grappige was dat ik helemaal niet meer bezig was met zwanger worden. Ik had net een nieuwe baan, en de hoop om nogmaals moeder te worden opgegeven. Nou....en toen ging ik op vakantie, en kwam ik zwanger terug!
Ik ben er misschien iets te nuchter voor, maar ik heb in ieder geval geen enkel geloof erin dat ‘er teveel mee bezig zijn’ een zwangerschap tegenhoudt. Zwanger worden is een fysiek iets en je moet echt wel heel veel stress in je lijf hebben om daar nog minder vruchtbaar van te worden. Ik denk dat we over het algemeen de kracht van onze gedachten overschatten. Op deze manier zouden ongewenste zwangerschappen ook veel makkelijker te voorkomen en af te breken zijn. Als je het omdraait zeg je eigenlijk: je wilde dus wel zwanger worden... Ik ben 13 jaar heleden gestopt met de pil. In zo’n lange periode varieer je automatisch tussen momenten van er heel erg mee bezig zijn en er totaal niet mee bezig zijn. Wat mij zwanger heeft gemaakt is de ivf en ook hierbij wisselde ik tussen het heel, heel, heel graag willen en op mindere momenten met “we zien het wel...”. Onafhankelijk van hoe ik er op dat moment instond lukte een poging wel of niet of werd het een vmk. Zoals hierboven gezegd, loslaten lukt niet. Dat is echt de grootste onzin, dus probeer het ook gewoon niet. Je bent een mens met emoties. Maar zolang je niet strak staat van de stress, heeft het ‘ermee bezig zijn’ geen negatieve invloed. Naar mijn mening zorgt het er juist voor dat je goed voor jezelf zorgt. Heel veel sterkte met je traject!
Ik ben nu zwanger door IVF en echt.. loslaten werkt niet als je dagelijks je dosis hormonen moet binnenkrijgen. Je bent er, hoe je het went of keert toch continue mee bezig. Deze ronde ook hoor. Ik voelde vanalles na de terugplaatsing. Ik krijg altijd een beetje de kriebels van dat 'loslaten-verhaal.' Als mensen dat tegen mij zeiden moest ik echt even tot 10 tellen. Alsof het je eigen schuld is het niet lukt want je bent er teveel mee bezig. Heel veel succes meid! Hopelijk brengt het jullie snel een wondertje!
Hele grote onzin. Stress maar lekker raak! Mensen die toevallig zwanger worden in de maand 'dat ze er niet mee bezig zijn' zeggen precies wat het is: namelijk toevallig. En achteraf is het dan natuurlijk gemakkelijk zeggen dat ze er net die maand wat minder mee bezig waren. Ja, ja denk ik dan altijd.
Mijn gyn zei: "zwanger worden doe je met je baarmoeder, niet met je gedachten." Zou wat zijn zeg... Je embryo die denkt: "oh jee, ze denkt eraan, nu nestel ik lekker niet in. Lekker puh" Hier zoveel gestresst, maar ook 9x zwanger door de mmm. Kop op, go with the flow.
Dat lucht wel even op zeg deze reacties, dankjewel dames!! Een collega van mij is onlangs zwanger geworden dankzij IUI en ze kwam gezellig zeggen dat ze er deze maand toch niet zo mee bezig was en dat het daardoor wel zal gelukt zijn, waarna ze mij de raad gaf om het ook meer los te laten "Echt waar, gewoon proberen van je afzetten, het was bij mij raak net nu ik er niet aan dacht, ik was zelfs vergeten dat mijn nod er al was" Oh daar gaat mijn haar dan zo van rechtstaan!! Alsof je je nod zou vergeten tijdens MMM Maar goed.. jullie ervaringen helpen me wel om dit van me af te zetten.. gewoon lekker verder doen zoals ik bezig ben dus
Zoals de andere dames zeggen los laten is onmogelijk bijna als je in de mmm zit. Toevallig ben ik er in mijn wachtweken de ronde dat ik zwanger werd, er weinig mee bezig geweest maar dat kwam omdat de kans zo klein was. In de iui met 0.3 milj zaadcellen
Och ik vind dit altijd zo naar je zorgt er echt niet zelf voor dat het niet lukt Lieve dame. Laat dat los. Je veroorzaakt dit niet zelf. Het is een kwestie van geluk hebben helaas. Succes en zet hem op!
Ik vind dat altijd zo’n vervelende reactie als mensen zeggen “laat het los”. Alsof het je eigen schuld is dat het niet lukt omdat je er te veel mee bezig bent. Onzin! Bij de mmm moet je er ook veel mee bezig zijn. Anders vergeet je je afspraken of wanneer je moet prikken etc etc. Ik ben nu voor de 2e keer zwanger via ivf. En ik ben er echt wel veel mee bezig geweest. Wat ik je wel wil aanraden is om leuke dingen te plannen als afleiding. Tijdens de wachtweken bijvoorbeeld. Dat hielp mij enorm om niet te veel stress te hebben. Heel veel succes!!
Nee hoor, loslaten is erg moeilijk als je jezelf moet prikken, een punctie krijgt en een terugplaatsing. Meer mee bezig dan ooit!
Nu voor derde (1e vmk) zwanger door ICSI er de wachtweken mee bezig. Ik ben nooit vroege tester geweest maar richting nod broekloeren, alles wat je voelt Googlen, elk steekje voelen heb het allemaal gedaan. Toen ik zwanger was van mijn zoontje waren de wachtweken wat minder intensief want toen op een verre reis, maar ook daar moest ik medicatie nemen dus kon het ook niet echt loslaten. Heeft dus geen effect wat mij betreft en is in een traject met dagelijks medicatie echt niet mogelijk.
Ooh zo herkenbaar... Als ze het tegen mij zegen krijgen ze hele lelijke reacties terug. Maar merk aan me eigen dat ik zelfs een soort van verbitterd begin te raken ondanks ik dat totaal niet wil.
Ik geloof er niet in. Loslaten werkt inderdaad niet in zo'n traject. Ik kan me niet voorstellen dat er vrouwen in de mmm zijn die er niet mee bezig zijn. Mijn dochter kreeg ik uiteindelijk via ICSI. Mijn man had slecht zaad en ik had verstoorde hormoonwaardes. Nu ben ik spontaan zwanger geraakt. En wat hoor je dan van omstanders? Dat ik er nu niet zoveel mee bezig ben geweest en dat het daarom spontaan is gelukt. Dit soort voorbeelden, waar iedereen er vast eentje van kent, helpen dit soort onzin de wereld in. Waar mensen niet bij nadenken is dat dit uitzonderingen zijn. En die uitzonderingen worden onthouden en daar wordt over gepraat. Over al die vrouwen die voor hun 2e weer een lang traject in moeten (omdat het met alleen even loslaten niet spontaan lukte) hoor je niemand. Dat geeft een vertekend beeld. Maar dit soort situatie zijn wel medeverantwoordelijk voor het vooroordeel dat je zwanger wordt als je het los laat.
Waarschijnlijk niet helemaal het antwoord wat je wilt horen maat misschien wel om je een beetje hoop te geven ♡ 4,5 jaar geleden aan de clomid pillen en injecties. De pillen deden helemaal niets alle rondes niet. Vervolgens aan de injecties en ook hier de eerste 3x helemaal niets.. Zelfs geen heel klein beetje. Dus we hadden ook hierbij de hoop opgegeven, de gynaecoloog zei ook we gaan het nog 1x proberen omdat dit volgens het protocol moet maar houd er rekening mee ook deze ronde gaat helemaal niets doen anders had de voorgaande rondes in ieder geval iets gedaan! Dus we hebben het die ronde losgelaten. Weinig aan op welk moment moeten we seks hebben gedacht en mijn vriend die maand ook weer een keer flink wezen stappen met vrienden want tja die alcohol maakte deze maand niet zoveel uit. Met de controle bleek anders!! Er zaten ineens 2 eitjes van 18mm zelfs de gynaecoloog was echt verbaasd en had dit nog nooit gezien. Nu een prachtige tweeling van bijna 4 jaar. Geef de hoop nooit op ❤️
Heel herkenbaar! Wij zijn ook een paar jaar in de MMM geweest en daardoor onze dochter gekregen. Bizar genoeg was ik binnen 4 maanden zwanger van brusje Hoe vaak ik nu al heb gehoord dat we er minder vaak mee bezig zijn en dat het zo dus ook wel lukt. Heel vervelend. Wat een onzin! Ik had ineens een paar cyclussen achter elkaar. Waarschijnlijk door de zwangerschapshormonen dat mijn lijf ineens spontaan het werk ging doen. Ik had ondanks de bv na 4 weken mijn eerste menstruatie en uiteindelijk 3 menstruaties achter elkaar gehad met gemiddeld 28 dagen. Dit had ik nooit eerder gehad.