En feitelijk kun je het een narcist niet eens kwalijk nemen. Die doen niet zo, die zijn zo. Ergens ging het bij die mensen helemaal mis waardoor die afwijking ontstaan is. Je moet een blinde ook niet kwalijk nemen dat ie niets ziet
Los van wat ik van de rest van het verhaal vind, vind ik dat stukje toch twijfelachtig. TS heeft in oktober in een ander topic aangegeven dat er nog geen diagnose was en als deze zou komen, dat zij dat nooit te weten zou komen. En ja, ik heb het opgezocht, maar meer omdat ik inderdaad vind dat tegenwoordig iedere ex wordt omgetoverd in narcist.
Je snapt het niet helemaal. Dat er 2 ruzie maken en niet maar 1, zegt NIETS over wie schuld heeft. Echt he-le-maal niets. Het zegt het zoals het er uit ziet: er hebben 2 mensen ruzie. Daarom zeg ik, ben je er van bewust dat jouw gedrag, jouw zijn, het feit dat je ademhaalt, bij hem een reactie uitlokt. Als je dát begrijpt, kun je het (hem) ook meteen veel beter loslaten. Ik wil het nog wel gedetailleerder uitleggen, maar als je er niet voor open staat bespaar ik me de energie liever
Mijn mening: Een narcistische persoonlijkheidsstoornis wordt vaak verward met narcisme maar daar zit toch wel een (groot) verschil in. NPS en autisme loopt wel wat in elkaar over en door elkaar heen. En is niet eenvoudig te diagnosticeren. Wel heel vervelend dat er snel met die stempel gegooid wordt, met narcisme maar ook autisme. Hoe vaak ik hoor dat 'mijn ex is een beetje autistisch'
Dit is zo vreselijk uit zijn verband getrokken dat ik nog niet eens zin heb om er verder op in te gaan. Fijne dag verder
Dan ga je in gesprek met mensen en zet je er ook gespecialiseerde hulp op/in. Ik geef toe dat het dan wel wat lastiger wordt hoor; er zit zo’n dunne lijn tussen wat wordt gezegd / bewezen / gezien etc. Maar voordat mensen bij mij terecht komen hebben ze vaak al zo’n enorm traject gehad dat er een dik dossier ligt zodat je vaak wel weet waar en hoe je gaat starten. Maar wat ik zeg; blijven onderzoeken en dan blijft het nog lastig.
Ik begrijp wat jullie zeggen En ja kan me voorstellen dat jullie vinden dat er snel Word gegooid met narsistme / persoonlijkheids stoornis Maar van alle 10 mensen die dit roepen zal er altijd 1 tussen zitten waarbij dat wel zo is.... En dan moet ik mij verdedigen waarom ik de dingen doe die ik doe. Of dan word er gezegd dat ik over de rug van de kinderen iets uit vecht... Nee ik wil niet die moeder worden van : ja had ik maar of.... bij hart van Nederland komen omdat hij door gedraaid is. Nergens is het eigen belang. Overal is het de kinderen / veiligheid van de kinderen voorop.. Ik weet heel goed hoe de kinderen eraan zijn nadat ze bij hem.zijn geweest de verhalen die ik hoor liegen er niet om Ik kan ze iedere keer weer oplappen. Gesprekken aan gaan. Bij mij staan ze huilend langs het bed. En ja ik ken mensen die de scheiding over de rug van de kinderen doen. Zo ben ik niet!er was ooit een tijd dat ik immens veel van deze man gehouden heb. Ik snap werkelijk nooit hoe iemand waarvan je zoveel hebt gehouden zoveel pijn en verdriet van doen ook nu hij het via de kinderen doet. Laat kind kind zijn onschuldig en neutraal.
Ik heb niet alles gelezen.. Maar ik vind eigenlijk dat jullie beide meer je best moeten doen in het belang van de kinderen. Ik ga er hierbij wel vanuit dat jullie beide de voogdij hebben. Als hij met de kinderen op vakantie wil moet dat gewoon kunnen en als jij met de kinderen op vakantie wil ook. Jullie moeten beide alle afspraken nakomen. En ik snap dat je misschien een slecht gevoel hebt over bepaalde dingen, maar uiteindelijk bepaald de wet en de rechter wat wel en niet mag. Tja.. zonder id naar het buitenland mag natuurlijk niet.. Ik zou hier alleen geen drama van maken. Wij wonen redelijk dicht bij de grens en zijn weleens met de kinderen in het buitenland geweest om te winkelen toen ze nog geen id kaart hadden. Ik zie niet echt een groot probleem hierin.. Wat is het verschil met naar bv Groningen of Maastricht rijden, dat is misschien nog verder weg. Denk gewoon op de eerste plaats aan de kinderen. En ik denk dat het voor hun goed is als hun ouders zo normaal mogelijk met elkaar omgaan en elkaar het niet extra moeilijk maken.
Met als gevolg dat mensen zoals ik, die echt zo autistisch zijn als de neten en zich het meeste identificeren met (stereotype) mannelijke autisten, soms aan hun eigen diagnose twijfelen omdat zij zich niet/nauwelijks herkennen in de zogenaamde vrouwelijke vorm van autisme. Die ik vaak meer weg vind hebben van een dikke vette persoonlijkheidheidsstoornis dan van autisme.Want iedereen is immers een beetje autistisch, en vrouwen bij wie ooit bps is vastgesteld wordt vrijwel op elk ass forum van verondersteld dat ze autistisch zijn. Zelfs als het er niet vanaf spat!
Toen niet.... omdat we toen al hulp kregen van het Vincent van Gogh en van het KOPP ... En werd meer van het kastje naar de muur gestuurd. Ook van het KOPP kreeg ik tips als in hij heeft ze niet op een rijtje ik zijn hoofd jij moet maar mee buigen en daar begrip voor hebben want voor hem is het niet gemakkelijk...
Lieve ts, Echt tips heb ik niet voor je helaas, behalve blijven praten met de hulpverlening en ze alles vertellen..Dus ook de dingen die je hier hebt verteld die zij nog niet weten en dan hopen dat zij de dingen die jij ziet ook gaan inzien. Ik wil je heel veel sterkte en wijsheid wensen! En mbt sommige andere reacties in dit topic.. zoals ik het lees zou ik ook met mijn handen in het haar zitten. Even het hele narcisme in het midden gelaten, als mijn kinderen elke keer overstuur zouden zijn als ze terugkwamen van pap en ze zelf al aangeven dat ze liever niet willen gaan, zoals ts beschrijft..Pfoeh, dat zou mij toch ook aan het hart gaan. Juist omdat je het goed wil doen voor je kinderen... En ja, al je hoop in de hulpverlening stoppen zou mij ook erg tegen de borst stuiten. Ik hoop dat er snel een goede oplossing komt ts en in de tussentijd blijf goed zorgen voor je kinderen, ook al maskt je dat mss niet heel populair!
Dat lijkt me ook lastig, wel heel uitdagend en nuttig werk in ieder geval lijkt me! En je zult vast ook een hoop mensenkennis opdoen als je dit werk een tijdje doet.
Het probleem is alleen een beetje (en ik zeg niet dat TS dit doet/heeft) dat het zo vaak wordt verteld dat de kinderen aangeven niet naar papa te willen en al helemaal dat ze overstuur zijn. En als je met die kinderen gaat praten, dan zeggen ze het inderdaad ook, maar het is maar de vraag of het ook echt zo is. Want elk kind uit een vechtscheiding heeft door dat papa en mama elkaar niet aardig vinden (ook al denken ze beiden dat ze lief/aardig/meegaand zijn) en hen zo ook geen toestemming geven om het leuk te hebben bij beide. Vaak durven de kinderen ook niet te vertellen dat ze het fijn hebben gehad bij de andere ouder, want ze weten dat papa of mama verdrietig is als ze niet bij hen zijn. Het is ook lastig voor de kinderen want wat mogen ze wel of niet voelen. Wat als zij blij zijn en papa/mama is verdrietig. En dat heet klem zitten...
@Iertje81 , Dat snap ik helemaal! En ik snap ook dat jij vanuit jouw werkveld mss eerder geneigd bent om daaraan te denken. Ik heb ook heel veel respect voor wat je doet en ik denk ook niet dat iedereen dat zou kunnen. Dat gezegd hebbende weet ik ook dat het ook zo kan zijn dat de kinderen zich echt zo voelen. Het is in de ogen van anderen mss een beetje naief, maar ik ga puur uit van de berichten die ts plaatst en ergens denk ik ook dat ze niet zon topic zou plaatsen als ze zich niet oprecht zorgen zou maken, vandaar mijn bericht. Het lijkt me hoe dan ook gewoon moeilijk voor haar en ondanks alles wat er gezegd wordt krijg ik echt niet het idee dat ze probeert om de kinderen weg te houden bij hun vader. Maar goed, ervaringen kleuren natuurlijk het beeld van een persoon en dat is bij mij ook niet anders... Mijn zoon ziet zijn vader bijvoorbeeld ook praktisch nooit terwijl ik zijn vader wekelijks spreek en we zelfs best goede vrienden zijn ( hier is ook wel wat tijd overheen gegaan natuurlijk) puur omdat er dingen tussen hun zijn voorgevallen waardoor hij al jaren niet meer wil. Dus ja, het is maar net waar je vandaan komt denk ik. Ik hoop gewoon dat er uiteindelijk een goede oplossing komt voor zowel ts als de kinderen als de vader. Maar vooral voor de kinderen... Al helemaal als blijkt dat ts haar angst terecht is.
Lieve TS, Ik zit hier een tijdje mee te lezen. Om antwoord te geven op je OP: ik zou met ex een goed gesprek hierover voeren. Kennelijk is de communicati niet helemaal ok of is er iets wat hem ertoe lijdt zo te handelen om reactie van jou te lokken en gebruikt hierbij de kinderen. Ooit hebben jullie van elkaar gehouden en zouden jullie door het vuur voor elkaar gaan, jullie hebben samen besloten kindjes te krijgen en hebben dit mooie moment met elkaar beleefd. Probeer met elkaar een goed gesprek te voeren even zonder hulpverlening. Misschien triggert dat hem omdat iemand van buitenaf in zijn 'zaken' bemoeid. Ik kan me best voorstellen dat hij dat zo ervaart als manzijnde omdat hij geen ... hoe kan ik het noemen... macht? In handen heeft over zijm gezin. Alles is kapot, begrijp je wat ik bedoel? Probeer heel nichter het gesprek aan te gaan met hem, facetoface. Vertel hoe jij je voelt, hoe je de scheiding ervaart, hoe je het graag zou willen, hoe het met de kinderen gaat etc. Wie weet als jij je open stelt naar hem toe, dat het degelijk wat meer rust opschept en hij samen met jou dingen beslist. Ik zou ook door het lint gaam als me kinderen ergens zijn waar ik niets van weet. Waar het ook is, maar helemaal in het buitenland. Op dat vlak begrijp ik je volkomen. Ik denk dat als je ex samen met jou erover communiceert en duidelijke afspraken maakt dat je het je kinderen wel gunt om met hun papa te zijn. Je doet wat volgens jou het beste is. Doe wat voor jou goed voelt. Zorg er in elk geval voor dat je later terug kan kijken naar nu en kam zeggen ik heb me uiterste best gedaan om het zo soepel mogelijk te laten verlopen. Werkt je ex tegen? Werk dan toch mee. Wil hij niet praten? Schrijf hem een brief. Dat is hoe ik het zou aanpakken. Ik hoop dat je er iets an zult hebben. Ot: wauw, wat is iedereen lekkr bezig met van alles en nog wat terwijl er hier een onzekere moeder met handen in het haar zit en niet weet wat te doen Ze vraagt bovendien om advies, omdat ze het beter wil doen. Kom op zeg dames, wat vriendelijker kan geen kwaad? Ik vind ook dat een verhaal 2 kanten heeft maar hier vraagt TS om advies en heeft hrlemaal niks aan sommige verwijten hier.. be nice for each other, come on!
En elders postte ze dat ze dacht dat man manisch depressief was, een burn out had en veel zat te huilen. En dat hij zijn problemen erkent en zelf hulp had gezocht bij het crisis team. Ook twijfelde ze tussen borderline en narcisme. Dit staat toch haaks op hoe mensen met narcisme zijn?!
Wat een apart advies. Maar kan ik hieruit concluderen dat er dus inmiddels wel contact is geweest met veilig thuis en/of centrum jeugd en gezin? Ik kan het me eerlijk gezegd nauwelijks voorstellen dat zodra zo’n instantie lucht krijgt van een ouder die in het bijzijn van kinderen suïcidaal is, er niet meteen van alles in gang wordt gezet om de veiligheid van de kinderen te waarborgen.
Je berichtje is lief en goed bedoeld maar als ex ts nps of narcisme heeft dan doet het openstellen hem helemaal niks.