Ik kan begrijpen dat jij het anders ziet. Maar iedereen heeft een andere definitieve voor “een echte man” die bij haar zou passen. In mijn ogen is zo’n type man niet mannelijk genoeg voor mij. En er zijn meerdere eigenschappen die een man voor mij een “echte man” maken of juist niet mannelijk genoeg. Dat heet persoonlijke smaak en mening. Dat zo’n type man bij een andere type vrouw past daar hoor je mij niet over. Alleen maar fijn voor ze dat ze elkaar hebben gevonden met dezelfde visie.
Zo denk ik een ook over, mijn man heeft wel vrouwelijke vriendinnen. Met 1 gaat hij altijd squashen, maar ze komt ook geregeld bij ons eten. Met een ander gaat hij gerust op stap samen met oud studiegenoten.
Serieus? Dus als je man bijvoorbeeld al 20 jaar een vriendin heeft moet hij deze vriendschap maar beëindigen voor jou? Ik zou dan eerder aan mijzelf gaan werken om uit te zoeken waarom ik daar een onprettig gevoel bij krijg.
Gevalletje “de bel horen luiden maar niet weten waar de klepel hangt” Ga eerst maar eens alles teruglezen voordat je conclusies trekt
In mijn ogen is het een nogal denigrerende uitspraak. We leven in een maatschappij waarbij mannen en vrouwen gemengd studeren, werken en sociale activiteiten uitvoeren. En dus ook als gelijkwaardige wezens worden gezien. Dat er dan zo nu en dan gemengde vriendschappen ontstaan betekend niet dat het er aan schort bij de mannelijkheid van de man... het komt op mij over als een nogal primitieve gedachtengang. Ik knijp in elk geval in mn handjes met mijn vriend
Ik vind dingen verbieden niet oké. Het is natuurlijk super fijn als je beiden geen behoefte eraan hebt en beiden het niet relaxed vind als de ander een avond op stap gaat met het andere geslacht. Mijn partner had ook een beste vriendin toen wij een relatie kregen, door eerdere ervaringen was ik niet heel relaxed eronder maar dat vond ik mijn probleem en niet de zijne. Ik wilde haar graag leren kennen maar zij mij niet, ze wilde altijd alleen met hem afspreken en de vriendschap was totaal niet transparant, maar heel erg afgeschermd. Dáár had ik wel moeite mee. Uiteindelijk heeft ze toegegeven aan mijn partner dat ze mij niet moest (zonder daar een goede reden voor te hebben) en heeft mijn partner aangeven dat hij met mij een toekomst heeft en is de vriendschap snel verwaterd. En heel eerlijk? Dat vind ik totaal niet erg. (Wel jammer voor hem overigens!)
Nee een man die überhaupt al een vriendschap met een vrouw zou hebben is al niet mannelijk genoeg voor haar. Er komen enkel mannen in die behoefte hebben aan man man vriendschappen.
Maar dat klopt dan toch niet. Als zij jou niet wil leren kennen is er iets niet in de haak vanuit haar. Maar dat zou ik ook hebben met man/man vriendschappen waarbij de vrienden van mijn partner mij niet zouden willen zien als het een keer zo uitkomt.
Het gaat in haar post om samen plezier hebben op een wederzijds respectvolle manier. Niet als een meisje van plezier
Deel jouw opvatting over m/v vriendschappen niet maar dit wel. En dan is het ook geen probleem. Dat wordt het denk ik pas als twee partners er verschillend over denken.
Ik zeg toch niet dat die vrouw zich op een bepaalde manier gedraagt OM de man te plezieren? Ik zeg dat een bepaald karakter, met bepaalde meningen en gedragingen, kan maken dat het klikt tussen twee personen. En dat het dan jammer is dat die vriendschappelijke klik afgeremd móet worden omdat het toevallig twee personen van het andere geslacht zijn.
Ik ben redelijk jaloers. Ik heb geen mannelijke vrienden en mijn man geen vriendinnen. Mijn man is ook jaloers aangelegd. We hebben een gezamenlijke vriendin waar mijn man 1x per jaar mee gaat stappen maar dat vertrouw ik blind. Maar goed we kennen elkaar al zo'n 20 jaar. Zou hij nu ineens met een vrouw een vriendschap ontwikkelen, dan zou ik dat niet prettig vinden.
Correct geantwoord. En het klinkt alsof je er geïrriteerd om bent, bizar zeg. Is toch mijn mening en relatie waar jij geen enkel deel van uit maakt. Ik ga me toch ook niet druk maken om jouw manier dat moet je lekker zelf weten..? Of ben je stiekum toch jaloers dat ik het wel voor elkaar krijg en jij niet..? Dan had je namelijk kieskeuriger moeten zijn en niet overal ja en amen op moeten knikken.
Omdat haar wil wet is en iedereen haar mening zou moeten hebben. En als je er anders over denkt dan mag dat niet.
Omdat dat bewijst dat je man trouw is (toch in vriendschappen), en op lange termijn relaties kan onderhouden? Alleen maar positief, toch? Meteen ook een reactie op de laatste posts van @Marsepein.
Wat is nou eigenlijk het punt dat hier gemaakt moet worden naar Marsepein? Zij en haar vriend delen de mening dat een vriendschap met het andere geslacht niet kan/mag oid. Het belangrijkste lijkt me toch nog altijd dat je hier met je partner dezelfde mening over hebt. Niet heel zwangerschapspagina hoeft dezelfde mening te delen. Ik snap de aanval op haar denkwijze niet. Niemand heeft er last van.