Mijn man en ik zijn 100% toegewijd aan elkaar en ons ‘team’ gaat voor alles. Nul jaloezie en niet bang dat de ander te ver gaat. Onze vrienden zijn eigenlijk allemaal gemeenschappelijk, 1 groep die oorspronkelijk mijn vrienden waren maar waar hij helemaal is geïntegreerd. En dat zijn mensen van beide geslachten waar we ook wel eens individueel iets mee afspreken als dat zo uitkomt. Omdat je elkaar allemaal goed kent is er ook nooit het gevoel dat er iets niet in de haak zit.
Je schreef: de vrouwen die op zijn pad kwamen. Ging dat dan echt om ALLE vrouwen? Of was dat 1 of twee keer? Als het echt vaak gebeurt begrijp ik je gevoel wel, maar ik kan me dat niet echt voorstellen. En kennelijk is jouw man prima in staat om daaraan zijn vingers niet te branden, mooi toch?
Ik zou echt met mijn .. vol tanden staan als een man zou zeggen: ik vind dat niet goed. Euhhh sorry? Hoe oud ben ik, 7?
Wahaha nou ja vooral dat dus. Zijn toch echt 2 mensen voor nodig om vreemd te gaan. En ik vertrouw mijn man ( inmiddels ) weer genoeg om dat te beseffen en het los te laten.
FF de vraag beantwoorden: ik denk dat je wel kunt zeggen dat ik niet jaloers ben aangelegd. Ben nu zelfs met mijn gezin op vakantie met de ex van mijn man en haar gezin
Haha indd. Jongetjes en vrouwen. Man zegt ook wel is, uhh nee durf niet te kijken. Weet niet of legaal is . Je ziet het vaak niet eens. Terwijl jongens van 18. Gewoon eerder schattig
Vind ik nou ook. Heel erg jammer. @Shakes nou nou nou. Je hoeft je niet aangevallen te voelen hoor. Het is gewoon zo dat alle vrouwen op zijn pad uiteindelijk meer wilde. Hij vroeg er niet om en toch gebeurde het. Ze verwarde zijn vriendelijkheid en hoe lief en zorgzaam hij is voor verliefdheid. Dus de keuze om dan geen vriendschappen meer te willen sluiten met vrouwen is echt 100% aan hem geweest omdat hij het verspilde tijd en energie vind. In plaats daarvan doet hij liever leuke dingen met mij of gaat hij naar zijn vrienden. @Vlinderbloem het zou wel erg zijn als ik hier een grapje over maakte, maar ik meen het serieus. Ja ik ben enorm blij dat hij er niet in mee gaat en er direct voor kiest om zich van hen te distantiëren. Soms dan lukken dingen gewoon niet en moet je daar vrede mee hebben. Wij missen er dan ook niks aan om geen vriendschappen te hebben met het andere geslacht, dus er is helemaal niks aan de hand.
Ik vind het vooral irritant dat mijn man nooit maar dan ook nooit jaloers is. Een beetje jaloers zijn staat voor mij gelijk aan om op een andere manier te laten blijken dat je van die gene houd of zo iets. Mijn man dus duidelijk niet.
Geen nood, ik voel me niet aangevallen Ik vind het alleen jammer. En in je reactie nu (hij wil het niet) is het anders dan wat je eerst zei (alle vrouwen willen maar één ding). Wereld van verschil.
Ik weet niet of ik er moeite mee zou hebben als hij vriendinnen zou hebben waar hij echt vriendschappelijk mee om zou gaan. Dat ligt er denk ik echt aan hoe hij zich dan zou gedragen. Zover ik weet ben ik zijn eerste echte vriendin. Hij heeft daarvoor tijd zat gehad maar toen had hij ook nauwelijks scharrels of interesse daarin. Hij hecht veel waarde aan wat vertrouwd is.
Ja ik ben jaloers aangelegd, schorpioen. Maar ik ben wijs genoeg om te weten hoe de vork in de steel zit. Alsin.. ik heb geen zin om me druk te maken over iets waar ik totaal geen controle over heb. Ik zou wel moeite hebben met andere vriendinnen, omdat ik misschien toch ga denken dat zij iets hebben wat ik hem niet kan geven. Tuurlijk is dat zo, je kan niet alles hebben en je moet dat ook niet aan elkaar verplichten.. Maarja, ik zou mezelf er wel onzeker over voelen. Ik zou het hem niet verbieden, maar ik ga toch vragen stellen. Ook al weet ik bovenstaande: geen controle over.
Je verdraait de boel en leest alleen maar wat je wilt lezen. Ik heb nooit gezegd dat alle vrouwen alleen maar één ding willen, maar ik heb wel gezegd dat alle vrouwen op zijn pad altijd meer willen dan vriendschap. Dat is een gegeven feit in deze situatie en daar kun je niet omheen. Hele andere context dus. Daarbij heb ik in m'n vorige berichten toch echt neergezet dat hij daarom contact met vrouwen afhoudt en hij het bij alleen vrienden houdt. Gevolgd door dat is 100% zijn eigen keuze en niet die van mij. Als hij die drama wel zou willen, dan ging hij er echt wel mee door. Hij laat zich echt geen dingen door mij opleggen en dat zou ik niet eens willen.. Lekkere relatie heb je als dat wel gebeurt.
@Sylva ach, dat is niet alleen met vrouwen zo hoor. Ik heb het andersom ook genoeg gezien/meegemaakt. Vaak idd onverwacht. Mensen hebben tegenwoordig weinig boodschap meer aan relaties. "Alles kan kapot" Kijk maar naar de reclames tegenwoordig. Novamora, secondlove, dat soort ongein.
Ik heb een goede vriend, al vanaf de middelbare school. Nooit gevoelens geweest van mijn kant, hij vond mij vroeger leuk. Nu allebei getrouwd en hebben het heel gezellig met elkaar, met ons gezin. Zijn écht de leukste vrienden. Kinderen spelen leuk samen, hebben de grootste lol en niks van wantrouwen. Maar ik denk dat het anders kán zijn als je er op latere leeftijd een vriendin moet leren kennen.
Haha ja ik heb gezien dat je gewoon met een random chick kan vreemdgaan, dat hoeft helemaal niks met vriendschappen te maken te hebben. En als ze vreemd willen gaan ( want uiteindelijk is dat een keuze ) dan doen ze dat echt wel.
Ja precies zo denk ik er ook over. En daarom zei ik dat niet alle mannen (en niet alle vrouwen) zichzelf altijd even goed onder controle hebben. Heeft niets met sexisme te maken of mannen te laag inschatten zoals anderen het hier concluderen. Mijn persoonlijke ervaring is dat ik vaak versierd ben door bezette mannen voor mijn relatie. Als ik daar dan achter kwam eindigde ik het contact. Ik ken een meisje dat een affaire en kind heeft met een getrouwde man, zijn vrouw weet van niks. Dus ja wat dat betreft vind ik sommige vrouwen naïef die zeggen “hij doet niks al staat er een mooie naakte vrouw voor zich”. Ik ben niet altijd jaloers geweest. Ik ben (helaas) wantrouwig geworden door persoonlijke ervaringen. Mijn eigen man krijgt ook nogal veel aandacht van vrouwen en vind die aandacht leuk. Ik vertrouw hem tot op een bepaalde hoogte. Ik ontzeg hem verder niets maar stel wel vragen.
Nee dat klopt zeker. Helaas ook van dichtbij meegemaakt. De ikke ikke ikke en de rest kan stikken mentaliteit gaat echt van kwaad tot erger. De gedachte 'als ik het niet kan krijgen, dan mag jij het ook niet meer hebben en maak ik alles kapot' is werkelijk waar misselijkmakend. Ja precies. Dat soort ongein maakt het helaas alleen maar makkelijker. Kan er ook niet bij waarom zulke dingen er moeten zijn. Mja, wij zijn duidelijk de doelgroep niet.
Wij zijn beiden "gezond jaloers", zo zou ik het omschrijven we hebben beiden wel vrienden van het andere geslacht (ook niet- gemeenschappelijke) maar zouden het beiden niet leuk vinden als de ander bijv één-op-één uit eten ofzo zou gaan met iemand van het andere geslacht. Gewoon overdag iets drinken ofzo, of kletsen of bellen is anders. Lastig om uit te leggen waar die lijn ligt, dat is een gevoel, dat gelukkig bij ons min of meer hetzelfde is. Mijn man heeft een beroep waardoor hij redelijk wat aandacht heeft van vrouwen. Daar heb ik zelf niet zoveel moeite (meer) mee. Ik ben meer bang voor "de emotionele verbinding" die hij eventueel op zou kunnen bouwen met een ander, dat ik niet meer zijn nummer-1- maatje zou zijn
Hoe zouden jullie reageren als jullie man met zijn vriend op stap gaat en vrouwen analyseren 'wauw prachtige borsten' 'So kijk haar eens, die ga ik aanspreken' Oprechte vraag, is dat nog ok of een no go?