Alleen voelen

Ik kan niet anders dan je een hele grote knuffel geven! Hopelijk heb je ook nog mensen om je heen die dat in het echt kunnen doen!

 

Dikke knuffel voor jou! Ik hoop dat je andere mensen in je omgeving hebt die je kunnen steunen.

 

Wat vervelend dat je je zo voelt.. hopelijk zijn er nog andere mensen om je heen die je even kunnen oppeppen.. dikke knuffel!

 

Sterkte! Je maakt nu weer zo een heftige periode door en het is niet de eerste. Er zal ook rouw bij komen kijken want er zijn dingen die toch een grote verandering in je leven brengen. Wat ontzettend jammer dat die 2 vriendinnen je hebben laten zitten. Ik hoop dat je andere nieuwe contacten op mag doen waar je steun van krijgt

 

Wat ontzettend verdrietig!
Dikke knuffel vanaf hier, al heb je er zo weinig aan!
Het eenzame gevoel herken ik heel sterk. Soms komt er vanuit onverwachte hoek toch ineens steun en gaat de zon weer wat meer schijnen. Ik wens je sterkte en hopelijk ontvang je toch wat steun uit je omgeving.

 

Dikke dikke knuffel voor jou dat zijn loodzware periodes, probeer ook wat aan jezelf te denken door er af entoe uit te gaan, het haalt het gevoel van alleen zijn misschien niet weg maar je bent wel even uit de situatie.. Pb staat open mocht je even willen spuien.

 

Wat verdrietig om te lezen dat je je zo alleen voelt. Heb je naast jouw moeder en die 2 vriendinnen geen andere familieleden (broers, zussen, schoonouders, etc), vrienden, collega's, buurtgenoten of misschien moeders van school met wie je eens kunt afspreken?

Ik ken jouw geschiedenis niet en weet niet precies wat er aan de hand is, maar misschien heeft de wereld om jou heen niet in de gaten wat er allemaal speelt en hoe eenzaam jij je voelt.

Vraag je wel eens om hulp? Misschien wil jouw moeder dolgraag helpen, maar wil ze zich ook niet opdringen of bemoeien met jouw situatie? En die 2 vriendinnen: je geeft aan dat ze je hebben laten zitten, maar hebben jullie dit ook uitgesproken? Wie weet doen ze juist een stapje terug omdat ze je niet tot last willen zijn. Of misschien vinden ze het moeilijk om er voor je te zijn, omdat ze zich gewoonweg geen raad weten met jouw situatie.

Alleen door te praten, kom je daar achter. Goede communicatie is belangrijk. En dan bedoel ik niet via social media, maar in real life met vriendinnen afspreken. Geef aan hoe je je voelt, dat je in een zware periode zit en dat je behoefte hebt aan hun steun. Dit kunnen ze toch niet negeren?

En mocht dit toch allemaal niet zo positief uitpakken, dan kun je misschien gericht op zoek gaan naar nieuwe contacten. Zelf ben ik een tijd geleden verhuisd naar een andere regio, waar ik helemaal niemand kende. Ver weg van familie en vrienden. In positieve zin heeft het me verrast hoeveel nieuwe mensen ik in een relatief korte tijd heb leren kennen via school en in de buurt. Met betrokkenheid en een open houding kun je veel bereiken.

Veel sterkte!

 

Maar waarom verzwijg je je problemen dan? Zo heb je jouw eenzaamheid toch ook zelf in de hand? Als je deze mensen niet vertelt wat er momenteel speelt in jouw leven, kun je ook niet verwachten dat ze weten hoe verdrietig jij je voelt.

Het is meer dan logisch dat je je eenzaam voelt als (bijna) niemand met je meeleeft, terwijl jouw wereld momenteel aan alle kanten instort. Maar als je jouw problemen niet deelt met anderen, weten ze niet wat er speelt. Dan krijg je geen steun en ga je je steeds eenzamer voelen. Misschien is het een idee om deze cirkel te doorbreken?

 

Misschien kan je op Facebook eens kijken naar groepen over bijv ass bij je partner etc. Daar zitten vast veel mensen die je wel begrijpen.
Dat is wel op afstand, maar kan diecontacten kunnen je misschien wel helpen.
Sterkte. Best een lastige vervelende situatie