Dit is wel het zwangerschapsforum maar ik ben eigenlijk nooit bij het onderdeel “zwanger worden” geweest. Als je zwanger wilt worden, is het dan ‘normaal’ dat je in de weer gaat met eisprongen, temperaturen enz? Ik heb me er nooit in verdiept en vraag me nu eigenlijk af: is het echt zo’n punt van we gaan proberen een kind te krijgen en daar hoort bij dat dat gaat doen? Of is het vooral normaal “we zien wel?” En je stopt alleen met anticonceptie? En dan bij dames zonder lichamelijke issues uiteraard. Dan is het natuurlijk wel snel een medisch traject. Edit: vraag dit ook omdat ik dit bijv nooit met vriendinnen of familie ofzo bespreek!!
Temperaturen heb ik nooit gedaan, wel een tijd ovulatietesten. Maar op een gegeven moment wist ik op welke dag ik mijn eisprong kon verwachten (dat was redelijk hetzelfde) en wat voor symptomen ik dan had. Het was wel een beetje "we zien wel" met name voor mijn vriend. Ik was er toch wel mee bezig haha.
Hier was het de eerste 3 keer gewoon stoppen met de pil, de keer na mijn curettage was ik bang geen eisprong meer te hebben dus heb ik ovulatietesten gebruikt(niet dat het nut had want volgens die dingen had ik geen eisprong).
Bij de eerste begon ik er pas mee toen zwanger worden niet lukte. Tempen heb ik nooit gedaan, snap er geen bal van. Bij de tweede was het ‘we zien wel’. Ik was wel bij beide altijd druk aan het testen. Kapitalen weggeplast...
Bij mijn oudsten ben ik gewoon gestopt met de anti-conceptie. Maar bij mijn jongste was ik al 38 jr en dan nemen de kansen op een zwangerschap al af. Ook had ik 'geen tijd' om maar wat aan te klooien aangezien ik niet boven de 40 zwanger wilde zijn. Daarom dan maar mijn cyclus duidelijk in kaart brengen. En het heeft geholpen, ik was in ronde 2 zwanger. Dus heb er ook geen spijt van dat ik het zo heb gedaan. Volgens mij is op zp het bijhouden van je eisprong e.d. meer prominent aanwezig, juist vanwege de informatieve functie van zp op dit gebied.
Ja maar daar zit iedereen die dat ook doet. Vraag me meer af wat normaal is, wat je zelf deed, wat vriendinnen doen enz! Vandaar
Zijn er lekker "we zien wel en we doen maar wat" ingestapt, maar na een jaar proberen toch eens ovulatietesten gedaan.
Dat is persoonlijk. Er is geen 'normaal' met dit soort zaken, alleen wat jullie wensen zijn. Ikzelf heb al een zeer sterke kinderwens vanaf een jaar of 16, en pas toen ik 26 was liet onze situatie toe dat er een kindje kon komen. Toen wilde ik er ook geen gras over laten groeien en ben ik meteen mijn cyclus gaan bijhouden met ovulatietesten, en temperatuurmethode. Mede ook omdat ik angstig was onvruchtbaar te zijn omdat ik overgewicht heb. Maar nu met de tweede was het allemaal niet meer zo dringend, en hebben we gewoon op de juiste momenten seks gehad, aan de hand van een gok wanneer mijn eisprong ongeveer zou zijn.
Het plan was stoppen met de pil en we zien wel... maar ja, mijn menstruatie bleef helaas geheel uit dus ik MOEST wel naar de huisarts omdat ik wilde weten waarom ik niet normaal maandelijks ongesteld werd, en toen kwam helaas pcos eruit en toen begon de hele heutemeteut van ovulatietesten, proberen te tempen, regelmatiger seks hebben voor het geval er ergens een ei zou springen.. tsja.. als ik gewoon een normale cyclus had gehad had ik denk ik gewoon tot max een jaar zelf geprobeerd.
Ik wilde al langer zwanger worden - man eerst niet - dus toen we er voor gingen, zat ik er gelijk helemaal in... En zeker als het na een paar maanden dan niet lukt... Nu heb ik wel een medische geschiedenis - waardoor vervroegde overgang me mogelijk te wachten staat/stond. Dus ik ben misschien niet de 'standaard' (wie wel?) . Ik heb ovutesten gebruikt en uiteindelijk dit gecombineerd met temperaturen.. Toen waren we inmiddels 19 maanden verder... Dus dan is het fijn om op een forum met lotgenoten te zitten.
Hier gewoon gestopt met anticonceptie. Geen ovulatie testen. Gewoon we zien wel, duurde wel 2 jaar ongeveer. (eerst een mk, daarna mijn zoontje)
Wij begonnen met temperaturen en ovulatietesten toen het niet 123 lukte, na een jaar ongeveer. Vond het fijn om zelf te kunnen zien wanneer mijn eisprong was. In mijn directe omgeving ken ik niemand (voor zover ik weet dan...) die getemperatuurd heeft of ovulatietesten heeft gebruikt. Dus nee, ik denk niet dat het iets is dat iedereen die zwanger wil worden standaard doet, maar pas als het niet lukt. Het haalt namelijk wel al het spontane weg vond ik
Eerst gestopt met de pil. Ff een paar maanden ontpillen. Leek me voor mijn lichaam fijn. Daarna toch ovulatie berekenen via internet rekenmachines. Maar duurde helaas maanden voordat ik zwanger werd.
Ik denk dat er geen "normaal" is, maar dat veel mensen in eerste instantie gewoon met anticonceptie stoppen. Ik heb zelf het geluk gehad dat ik twee keer vrij snel zwanger werd en daar ben ik heel dankbaar voor. De tweede keer heb ik wel wat ovulatietesten geprobeerd, maar daar was ik heel onhandig mee.
Dat ligt puur aan wat je zelf wilt natuurlijk. De 1 is een controlfreak en pakt de ene test na de andere erbij, de ander laat het wat meer op z'n beloop en heeft seks wanneer zij en partner willen. Of meer een middenweg kan ook: als je een vrij regelmatige cyclus hebt, berekenen wanneer je ongeveer je eisprong moet hebben en rond die datum seks hebben, al dan niet meerdere keren. Edit: dit is een reactie nav. de openingspost ofcourse. Dus niet dat er mensen zich nu aangevallen gaan voelen omdat zij temperatuurden/ovulatietesten gebruikten omdat het maar niet wilde lukken.
Ligt er maar net aan wat je zelf wilt. Er is geen 'normaal' of 'abnormaal' Ik vond het fijn om m'n cyclus in kaart te hebben... nu gebruik ik al een aantal rondes geen ovulatietesten meer, aangezien ik nu m'n eisprong aan voel komen.
Bij de eerste na een maand of negen. Na een prille miskraam door mogelijke problemen bij man door kankerbehandeling in zijn verleden wel een ronde getempt. Gelukkig was ik na een paar maanden spontaan zwanger. Bij de tweede al in de tweede ronde zwanger. Waren echt heel verbaasd maar blij.
Mijn man wilde niks weten over cyclussen of vruchtbare dagen... Die gebruikte onze kinderwens als excuus om gewoon elke dag te willen ik heb welgeteld 1 normale menstruatie gehad na het stoppen van de pil (precies 4 weken na de soort mega menstruatie die volgde op mijn gewone onttrekkingsbloeding na de laatste pilstrip), het was binnen 6 weken raak. Bij de jongste hanteerde ik een soort halfslachtige periodieke onthouding: we wilden wel een tweede maar het was een drukke tijd. Dat was zo'n 3 maanden na het stoppen met de cerazette bekeken. Ik heb veel geluk gehad, dat weet ik. Maar ik zou vooral gewoon beginnen en het gewoon vaak doen rond je berekende eisprong. Gaan meten en testen en weet ik wat kan altijd nog.