Ivm een postnatale depressie is mijn antidepressiva Sertraline 4 weken geleden verhoogd van 75 naar 100. Vorige week vrijdag weer omhoog gegaan van 100 naar 125. Volgens de psychiater zou ik hier nagenoeg geen last van moeten hebben. Maar wat voel ik me ellendig. Dikke angst, paniek en depressie. Veel huilen.. En alles is me teveel. Angst voor de gekste dingen. Is het nu zo dat dit versterkt wordt door de ophoging of gaat mijn depressie steeds verder met me aan de haal? Morgen naar de huisarts, dus vraag ik 't nog even.
Voor mij klinkt het heel herkenbaar hoor, zowel bij op als afbouwen heb ik dat.. (wel andere: Venlafaxine) binnen paar weken stabiliseert zich dat langzaam. Echt supernaar natuurlijk, maar toch kwestie van doorzetten denk ik? Wel goed dat ze je in de gaten houden natuurlijk dus huisarts is nooit verkeerd!
Mijn vrouw slikt ook sertraline en zij heeft met opbouwen ook tijdelijk verergering van klachten gehad.
Ik slik ook sertraline (100 gram) en hen met elke ophoging last gehad van tijdelijke verergering van klachten. Helaas hoort 't er bij. Dit moet alleen wel wegtrekken na max twee weken. Ook met een verlaging (125 terug naar 100) had ik dit.
Bij het opbouwen huilen, angsten, onrustig, misselijk, depressiever. Bij afbouwen super geirriteerd. Gevoel alsof alles me teveel was, huilen om alles..
ah akelig - hopelijk kan je huisarts je wat ondersteuning bieden met tijdelijk xanax/alprazolam (angstremmer) of iets rustgevends, zoals oxazepam. Echt tijdelijk, tot je weer gewend bent aan de antidepressiva. Heel veel sterkte!
Ik begrijp niet precies wat je precies wil horen... Bij het ophogen van antidepressiva is het vrij standaard/normaal dat je klachten toenemen of zelfs de spuigaten uitlopen. Dit hoort bij elk antidepressivum wat ik ooit heb geslikt. Bij de een merk je het meer als bij de ander. Deze periode kun je heel fijn opvangen met bv oxazepam. In een ander topic schrijf je dat je niet verslaafd wil raken aan oxazepam. Maar wat wil je dan? De extreme angsten ervaren? Denk dat het een kwestie van kiezen of delen is in jouw situatie... De oxazepam zal echt niet enorm snel verslavend zijn, mits je alles gewoon netjes doet onder doktersbegeleiding. Ik denk dat er voor jou momenteel niks anders opzit. Je bent ziek, je wil geholpen worden, volg je behandelaar... Dat is tenminste wat ik zelf zou doen. Die weten normaal gesproken waar ze het over hebben en houden je in de gaten. Mocht je ergens twijfels over hebben, zou ik ze ook bij je behandelaar stellen. Het is voor ons moeilijk in te schatten of je een gevoelig typje bent qua medicatie, hoe ernstig je problemen zijn, of oxazepam te licht of te zwaar voor je is. Dat zijn dingen die zijn via een forum gewoon moeilijk tot niet te beoordelen. Maar voel je je ergens niet goed over, TREK AAN DE BEL! Dat is echt het enige wat ik je kan meegeven. Luister naar je lichaam.
Ergens snap ik je reactie. Ik volg de adviezen van m'n psychiater zeker op. Maar door deze tijd heen te moeten en van anderen te horen dat 't er echt bij hoort, of juist niet is soms fijn. Hoe lang de narigheid van ophogen duurde enz. Begrijp me goed, ik ben niet uit op zeuren, maar wil graag herkenningsverhalen waar ik hoop uit kan putten.
Naar mijn idee dus echt normaal wat je nu doormaakt. Wel superkut daar niet van.. en exact in weken kan ik het niet uitdrukken, het nam langzaam af.. ik denk dat met 4 weken het ergste qua extra bijwerkingen wel weg was, maar echte verbetering duurde wel langer... dat ging heel geleidelijk. Tot ik opeens dacht: goh..al ff niet aan gedacht, of goh al ff geen paniekaanval gehad.