Mijn ouders hebben nooit iets laten merken. Daar heb ik zeker niks van over genomen hoor. Mijn zus was favoriet (by far), ik duidelijk niet en mijn neefje kreeg het nog erger te verduren. Overigens is het natuurlijk veel minder zichtbaar wat er aan verschil wordt gemaakt tussen neven/nichten als tussen broer en zus (of zus en zus etc) onderling. En mijn oma is ook een narcist en dan is het hele gouden kind/ zwarte schaap gegeven heel gebruikelijk. En dat kan dus ook bij kleinkinderen op meerdere manieren. Ik vermoed dan ook dat het bij jou en stuk meer meeviel dan bij ons in de familie. En daarom zeg ik ook dat het aan ts is om te oordelen of ze het te ver vindt gaan. Daarbij is het ene kind niet het ander. Het ene kind kan natuurlijk gevoeliger en meer beïnvloedbaar zijn dan het andere. Dus dat het bij jou prima is uitgepakt, vind ik nog geen reden om zoiets in het algemeen op zijn beloop te laten.
Dat is heel zuur en dat is precies wat er ook bij mij is gebeurd. Ik heb een studie medicijnen, ondanks dat ik was ingeloot, laten schieten, omdat ik dacht dat niet te kunnen betalen (was toen al een andere studie begonnen en dus een deel studiefinanciering opgebruikt). Mijn ouders hebben geen cent aan mijn studie bijgedragen. Sterker nog: het geld dat mijn opa en oma voor mij hadden gespaard voor mijn studie hebben ze vlak voor mijn 18e verjaardag van mijn rekening geroofd. Mijn zusje kreeg niet alleen haar studie, maar ook bv haar rijbewijs van mijn ouders, terwijl ik daar pas na mijn studie, op Mn 26e of zo, pas geld voor had. Dus die aannames (niet van jou) dat de reacties hier komen van mensen die het zelf nooit hebben meegemaakt.... zucht... Ik heb het er jaren moeilijk mee gehad. Maar ondanks dat vind ik dat ik moet vechten voor een opa en oma voor mijn kinderen en ondanks dat heb ik contact met mijn schoonouders, terwijl met name mijn schoonmoeder echt een heel ‘bijzonder’ figuur is. Nooit zal ik mijn kinderen laten merken wat de geschiedenis is met mijn ouder of hoe ik nu tegenover ze sta. En evenzo met mijn schoonouders.
Ja hier was dat bij man ook. Ook een studieschuld en broertje kreeg rijbewijs, studie en vakanties. Heb me er jaren druk om gemaakt, heeft alleen helemaal niks veranderd aan de situatie..
Want? Ik kan mij deze redenatie voorstellen als je denkt dat ze verandert zijn, maar zo niet, dan wil je toch enigzins je kinderen beschermen zodat zij niet hetzelfde hoeven mee te maken?
Nee natuurlijk niet! Ik ook niet en daar mag je ze ook tegen beschermen, doe ik ook. Het contact hier is ook op onze voorwaarden, ze worden gelijk behandeld en anders niet. Mijn man heeft dat heel duidelijk gemaakt en mijn oudste zoon ook een keer (lang verhaal). Het komt er eigenlijk op neer dat we ze 2 a 3 keer per jaar zien. Verjaardag van man en jongste (samen) en van de oudste 2.
Tuurlijk bescherm je je kinderen. Dus als oma dingen scheef trekt, dan maak je haar zelf verantwoordelijk (zoals ik eerder schreef). Stelt je eigen voorwaarden/eisen, als dat nodig is. Maar het negatieve gevoel over oma (wat ik heel erg proef bij ts) wil ik niet aan mijn kinderen overbrengen. Als moeder (en bij mij ook vader) hebben ze het bij mij verpest. Als opa en oma krijgen ze een eerlijke kans. Nu ben ik een gelijke en kan ik ze ook aanspreken op hun gedrag. Maar dan moeten eerst wel alle ouwe koeien van het pad zijn, anders lukt dat niet.
Ga het er vanavond nog eens met mijn man over hebben gaat hij maar eens alleen ingesprek met ze en geeft hij de voorwaarden maar aan. Zo niet dan ga ik er vanuit mijn kant geen moeite meer voor doen
Ja duidelijk zo. Bedankt voor je reactie. Dat ben ik wel met je eens. Helaas hebben ze hier hun kans al weer redelijk verpest, maar we blijven wel open staan voor contact.
ik denk vooral omdat mijn ouders er geen big deal van maakte. Ook legde ze reden van hun afwezigheid echt bij hun neer en niet bij ons. Bijvoorbeeld: wij nodigden iedereen 2 of 3 weken van te voren uit voor een verjaardag. Opeens was dat niet goed volgens mijn oma en kwamen ze dus niet. Mijn moeder heeft toen -om enig twijfel of onzekerheid bij ons weg te nemen- duidelijk tegen ons gezegd dat 3 weken gewoon op tijd was zoals altijd en dat oma niet kwam omdat zij niet kon.
Nee, volgens mij gaat het om onderscheid tussen haar kinderen. Ze zijn niet bij de jongste op verjaardag geweest.
Het gaat om allebei neef en nicht krijgen meer dan onze kinderen en mijn oudste meer dan de jongste ( die wordt vergeten) en dan nog het verschil tussen schoonzus en mijn man
Erg vervelend! Maar probeer er zo normaal mogelijk over te blijven naar je kinderen. Als jij er een big deal van maakt dan wordt het voor hun ook groter. Tussen mijn moeder en haar broer/zus zat ook verschil. Mijn moeder is echt pijn gedaan vroeger en ook door hoe mijn oma ons behandelde, maar ik heb dat als kind nooit geweten omdat mijn moeder ons daarvoor beschermde. Daar ben ik erg blij om.
En toch niet iedereen hoeft dat zo te ervaren. Wij (ik broer en zus) zijn thuis zo opgevoed dat niets op de weegschaal werd gelegt. Iedereen kreeg wat die op dat moment nodig had. Zo heeft mijn broer zijn rijbewijs wel gehad, ik pas na 2x zakken het laatste deel. Ik kreeg een nieuwe scooter mijn zus en broer en 2e handse. Mijn broer pas geleden nog een nieuwe auto, toen ik en zus 18 werden kregen we juist een 2e handse auto. En bij de kleinkinderen doen ze dat nog. Ze geven een kado waar het kind op dat moment blij mee zal zijn, en kijken niet naar bedragen. Zo heeft mijn nichtje pas een eigen paard gekregen a paar duizend euro en mijn dochter een loopfiets van 70 euro. Uitjes net zo, broer en schoonzus werken, zus en ik niet. Broer zijn kinderen zijn daardoor vaker bij opa en oma en gaan vaker op uitje, in onze ogen logisch. Echt niet dat ik, mijn, broer, zus of een van de kleinkinderen zich ooit achter gesteld heeft gevoelt hierdoor. Liefde werd/word trouwens wel heel eerlijk op een weegschaal verdeelt.