Ik zit met verbazing alles over kort haar en bril te lezen... Al het hele weekend. Sta ik vanochtend voor de spiegel mij klaar te maken voor de dag (jaja... Werk he) en opeens valt het kwartje... Ik heb kort haar... En een leesbril... Ik denk dat ik maar in een hoekje ga zitten. Aangezien ik blijkbaar in de categorie "slonzig" val
Misschien heeft ze wel een kind dat vaak brokken maakt? Mijn jongste dochter is een aantal jaren terug heel hard gevallen met haar fiets, kin kapot en helemaal blauw, godzijdank droeg ze een helm maar ik heb daar ook een deuk van gekregen temeer mijn oudste dochter op haar vijfde ook zo enorm hard is gevallen tijdens het fietsen dat ze 2 maanden met een blauw gezicht heeft gelopen en er een foto van haar gezicht moest worden geworden omdat ze dachten aan een fractuur in het gelaat. Als ouder kan je daar onzeker van worden, als ik nu met de jongste een stuk ga fietsen zit ik nooit ontspannen en moet op mijn tong bijten om niet steeds te roepen pas op en let op. Ik doe het niet maar het is soms wel moeilijk. Ze wordt nu eindelijk weer wat zekerder op haar fiets en met mijn oudste dochter is het ook goed gekomen maar het blijft wel een dingetje. Als mijn dochter bij de schommmels loopt roep ik ook dat ze buiten het cirkeltje moet staan want een stel benen met volle vaart tegen je kind zijn hoofd dat wil je echt niet. Ik vind de uitdrukking met vallen en opstaan worden ze groot soms ook een echte dooddoener. De ene ouder is misschien wat bezorgder dan de andere ouder en je weet nooit waarom zoiets is ontstaan, ik zou daar niet zo over oordelen.
Klopt, een goede vriendin van mij haar dochtertje is eens in een vijver gevallen met 2/3 jaar. Gelukkig goed afgelopen maar dan word je toch wel heel voorzichtig als zoiets ooit is gebeurd.
Nou he? Ik ben altijd met kleding bezig omdat ik dat leuk vind. Vind zelf ook dat ik leuke kleding aan heb en er vlot uit zie. Dan ben ik gewoon alsnog slonzig omdat ik met slechte ogen geboren ben waar ik dus niks aan kan doen en kort haar heb.
Ik heb wel lang haar, maar wel een bril. Bewust geen lenzen, dat vind ik te pijnlijk in m'n ogen. En jee... Ik heb me vandaag niet op gemaakt en m'n oude poetskloffie aan. Ik ga ook in de hoek zitten. Met koffie. Ook een bakkie? Kopjes zijn schoon, keuken ook en de spinnenwebben die in de hoek zaten heb ik weg gestofzuigert
Btw ik moet wel zeggen dat ik blij ben met mijn man en dat die van me houdt zoals ik ben. Ik ben niet meer de jonge blom van vroeger en ben al de 40 gepasseerd en hier en daar al best wat rimpels maar dat is het leven, we worden allemaal ouder maar dat wordt hij ook en daarom vind ik hem niet minder leuk. Ik loop niet in vuilniszakken rond maar ik kleed me ook niet volgens de laatste mode omdat ik dat gewoonweg niet volg, ik trek aan waar ik me lekker in voel en wat een ander daar van denkt is hun tekortkoming en niet die van mij.
Laat maar, het is b l ijkbaar heel n o rmaal om bij elk wissewasje 30 keer te roepen dat je kind voorzichtig moet zijn, vooral niet ingrijpen. En ik heb het niet oiver levensbedreigende situaties, over dat er ongelukken kunne gebeuren, nee, over een simpele keer van de schommel afvallen of je hoofd stoten. Ik zal wel een roekeloze moeder zijn die zicch totaal niet druk maakt over een keer de hoofd stoten , of een keer vallen. Bel de k ijnderbescherming maar dat ik niet 30 keer roep dat ze m oeten oppassen, maar dat ze er zelf wel achterkomen dat iets pijn kan doen Maar ja, de mensen die hier over vallen, dat ik het belahcelijk vind dat er 30 keer geroepen wordt voorzichtig te zijn, zullen dat zelf ook bij hun kinderen doen, behoeden hun kinderen voor elk pijntje.
Bij mij kunnen mensen niet eens zien wat mijn haarlengte is (als ik op straat/buitensuis ben iig dan), vast nog slonziger
Ik snap wel wat je bedoelt hoor. Je moet ook niet boven op alles zitten. Sommige dingen moeten ze ervaren. Bij hele gevaarlijke dingen is dat uiteraard anders. Ik denk ook wel dat als je altijd roept: voorzichtig! Kinderen uiteindelijk wel eens denken: daar heb je mama weer en dan juist op het verkeerde moment en er dus iets echt mis gaat.
Ja... ik heb zelfs een speciale bril voor buitenshuis! (de andere draag ik alleen thuis - noem het altijd maar mijn huispakkenbril), dat is vast een rare tic van me.
Kaakjes!? Dat valt onder de categorie broodjes met soep op een verjaardag. Tegenwoordig moet je toch minimaal hippe mini koekjes van de nog hippere bakker aankomen hoor. Zeker met kort haar en een bril...dan ook nog kaakjes *sarcasm off *
overigens val ik hier niet erg op hier hoor, ik zie regelmatig dames in hun huispak/pyjama brood halen bij de bakker. Moest daar eerlijk gezegd wel een beetje aan wennen.
Ja mss toch maar eerst opmaken, pruik op, lenzen in of gewoon slechtziend straat op hoor. Zie dat uw man u zo ziet.
Nee niet persé aantrekkelijker. Ik kan het zeker wel waarderen als hij een leuke outfit aan heeft. Maar voel me dan niet meer tot hem aangetrokken en heb ook n iuet het idee dat ik hem dan meer sexy vind. Sportkleding vind ik vaak ook mooi staan bij mannen en vrouwen. Het niet boeiend vinden hoe je je kleed, omdat je getrouwd bent vind ik persoonlijk ook niet een aantrekkelijke instelling. Puur omdat ik denk dat je hele uitstraling daar ook door veranderd. Dat zowel mijn man als ik het geen dat de ander draagt er niet toe vinden doen qua sexy zijn of niet....wil niet zeggen dat we ons dus standaard als "slonzen" kleden. Totaal niet zelfs. Wij doen aan waar wij ons fijn door voelen. Zijn we thuis, dan is het vaak makkelijke kleren(wat dus niet lelijk/slonzig betekend). Gaan we weg, kan ook voor boodschappen zijn, dan trekken we gewoon leuke kleding aan. Nou vind ik dat ik überhaupt geen niet leuke kleding heb..... Dus ik trek wat uit de kast en zie er leuk uit