Hier precies andersom, mijn dochter was klein bij de geboorte en wat je niet te horen krijgt: -gaat de voeding wel goed? Ik ken een deskundige die...… (Totaal niks mis met de voeding) -Volgens mij moet je haar vaker laten drinken, reageer je wel snel genoeg als ze huilt (wat??) -Je moet niet zo ongeduldig zijn met voeden en haar wel lang genoeg laten drinken hoor! -Volgens mij heeft ze (insert enge ziekte) want kindvaneenvagekennis was ook zo klein toen ze dat had -Ze is wel KLEIN he?! Kan best wat meer vet op (tuurlijk dat plakken we er aan) Als mensen maar door zeuren doe ik alsof ik doof ben en begin gewoon zelf over iets anders of ik zeg een keer 'tja, het is nou eenkeer niet anders' of ik reageer met ' tuurlijk joh, ik geef haar nooit eten! Vreselijk toch?!' Dan kijken ze even raar en houden dan wel op.
Hier was de oudste met een half jaar 8,5kg en 71cm en de jongste was 9,5kg bij 70cm, dus vooral de jongste was ook echt flink, groeide op dat moment ook buiten de curve. Maar hier de opmerkingen nooit als negatief ervaren. Ze was ook gewoon een flinke meid, hollands welvaren. Wij noemde haar 'ons spekkie' en achteraf gezien zijn we heel blij dat ze die babyspekkies had, anders had er nu weinig meer van haar over gebleven afgelopen jaar. En van oudere mensen trek ik me sowieso weinig aan. Zeg iets in de trant van: dat komt wel weer goed als ze gaan lopen of dan heeft ze tenminste wat reserves. Hier is ze nu trouwens ruim 2 jaar en weegt 13kg en is 87cm, netjes in verhouding, niet zo slank als haar broer, maar gewoon een gezonde peuter.
Ik vat het juist op als een compliment. Hoe dikker de baby hoe beter. Zo kan je het ook bekijken, mensen bedoelen het vaak ook positief. Wanneer ze een keer goed ziek worden of ineens niks willen eten omdat ze tanden of kiezen krijgen, dan hebben ze mooi reserves. Als mensen zeggen dat ze dik is dan gewoon trots reageren. Mijn oudste was als baby ook echt lekker dik. Hij is nu bijna 4 en nu ineens "te klein". Er is altijd wel wat aan te merken.
Hier ook deze situatie. wat we allemaal wel niet gehoord hebben mbt ongevraagde adviezen. En nu zelfs nog. Hij is nu bijna 18 maanden, rond de 76 cm en bijna 10KG. "Eet ie wel genoeg?" Ja hij vreet als een bouwvakker. "Misschien moet je eens naar een diëtist" Etc etc.
Bedankt voor al jullie begripvolle reacties en tips! Het blijft inderdaad een dingetje... Als ze hier niet over zeuren vinden ze wel weer iets anders. Ik zal proberen het wat meer naast me neer te leggen en misschien ook wel af en toe een gevatte opmerking terug.
Joh, daar zou ik mij echt niet druk over maken. Dat zeiden veel mensen bij onze oudste ook en ik had altijd het idee dat ze het positief bedoelden. Het was ook echt een heerlijke spekkige baby, inderdaad Hollands welvaren. Ik heb het nooit als vervelend ervaren.
Was bij die van ons ook, flink zwaar en in lengte korter dan de jouwe. CB zat al te zeiken over obesitas etc (kind dronk dr melk fles en at alleen groente hapjes want fruit moest ze niet) papa is 108kg door familiekwaal op de mannelijke lijn dus makkelijk trefpunt, dat hij tot en met zn 23e een magere spriet was die je omver blies weten zij niet. Altijd keihard gelachen en gezegd, wacht maar tot ze kan lopen dan is er geen houden meer aan. Met 14 mnd kon ze lopen en inderdaad, geen houden meer aan. Babyvetje was sindsdien rap foetsie. Sinds 14 mnd en 2 jaar is ze 1 kg bijgekomen en alleen maar in de lengte gegroeid. Meiske heeft een prachtig figuurtje, eet als een dijker, slaapt top en rent zich de hele dag rot, klimt en klautert met alle zaligheid.