Nee echt niet. Dit is de eerste stap. Een van velen. Maar zonder de eerste stap sta je stil. Je hebt hulp gezocht, heel goed!
Ik herken dat ook niet hoor. Diegene, waarbij ik het van dichtbij heb meegemaakt, was echt een zombie en ook bij privé afspraken. Kon hem niet betrappen op genieten van dingen ook niet in privé sfeer. Ik denk dat dat het ook moeilijk maakt voor de gezinsleden.
Goed dat je hulp bent gaan zoeken. Ik schik er wel van dat je op basis van een eerste doktersbezoek al antidepressiva voorgeschreven hebt gekregen.
Bij een burn out gaat het voornamelijk om de energie niet hebben. Eigenlijk kort samengevat. Depressie wel nog energie maar niets meer de moeite waard vinden, genieten kan en willen ze niet meer. Burn out mensen kunnen wel nog genieten maar hebben vaak de energie niet meer. Maar dat wil niet zeggen dat ze niet meer genieten of niets meer de moeite waard vinden
Oh dat geloof ik ook zeker. maar nu ga je er pas met hulp van een professional iets aan doen en dan vind ik gelijk antidepressiva voorschrijven erg snel.
Lig niet wakker van zo zaken. Uw focus moet op uw herstel liggen. Komt vast allemaal goed. Nu lijkt de berg waar je over moet wss eindeloos maar je komt er wel.
Dit inderdaad. Weliswaar gelukkig pas op latere leeftijd, maar dezelfde klachten en uiteindelijk naar de huisarts gegaan omdat ik ook aan een burnout dacht. Routine bloedonderzoek wees trage schildklier/Hashimoto uit. Sindsdien aan de medicijnen en totaal geen klachten meer. @Spikkel19 - als schildklierklachten nog niet uitgesloten zijn zou ik dit absoluut aankaarten bij de huisarts.