Mijn man en ik kijken altijd wie er dan afspraken kan schuiven en dan werkt een van beide (of beide halve) thuis. Maar dan werk ik vaak savonds of mijn vrije dag ook nog want het werk moet wel af en als ik echt een ziek vogeltje heb is dat lastig. Het is geven en nemen bij ons. Ik ben ook flexibel als ik een keer mijn parttime dag moet ruilen voor iets belangrijks op werk. Maar goed ik heb een kantoorfunctie en kan mijn functie ook thuis uitvoeren. Dus dat is anders dan sommige andere beroepen. En ik moet gewoon mijn output en projecten op orde hebben en ik mag dus zelf weten wanneer wat en hoe. In geval van nood oma. Die is gepensioneerd. Maar tot op heden hebben we “geluk” met gezonde kinderen die meestal ziek zijn in het weekend...
Maar dan komt er een vreemde in je huis ? Of zie ik dat verkeerd. Ik weet niet, maar ik ben heel beschermend over m'n kind en als ik de persoon niet ken dan blijft mijn kind daar echt niet achter. Of het nu een geregistreerde oppas is of niet. Het is gewoon erg geworden in deze werk-maatschappij. Ik snap echt dat je niet zomaar om elk wissewasje thuis kan blijven, maar ik vind nog altijd dat kinderen op nr 1 horen te staan en niet het werk.
Nou sorry maar m'n kinderen zijn ten eerste al zelden ziek. Hier is echt geen gastouder die standby gaat staan voor die mogelijke paar x per jaar dat ze dan hier op zouden moeten passen hoor. Die nemen gewoon kinderen voor vast aan die ze een paar x per week hebben . Stabiel inkomen. En dan nog laat ik m'n zieke kind niet bij iemand anders en zeker niet bij iemand die ze een enkele keer of misschien nooit gezien hebben. Want ik heb verder nooit oppas nodig dus ze zullen die gastouder zelden zien en die niet kennen. Sowieso laat ik m'n kind niet alleen met een oppas/gastouder. Ik heb niet voor niets voor een BSO/kdv gekozen met het " meer ogen princiepe". Ik laat m'n kind niet bij een vreemde in huis en zeker niet als ze ziek is en ik wil niemand in mijn huis. En sorry maar ik vindt het echt not done om je zieke kind die bij je wilt zijn en je nodig hebt in de steek te laten en om die bij een ander te parkeren. Maar dat is persoonlijk
Dat is zeker persoonlijk, ik heb 3x in de week opvang nodig en daar heb ik 2x een gastouder voor. Mijn kinderen zijn hartstikke blij met haar en ze is heel flexibel en heeft geen vaste dagen aangezien wij ook flexibel werken. Ze vinden het geen probleem om bij haar te zijn als ze ziek zijn.
Vind die gastouder dat dan goed dat je een ziek kind brengt? En de ouders van de andere kinderen due komen?
hoe wil je het dan oplossen? Als niemand je kind op kan vangen, moet jij of je partner dat doen. Wie het kortste strootje trekt belt de baas. Wij hebben dat echt niet altijd op kunnen lossen met familie etc. Zeker niet voor een ziek een kind. Opa en oma 1 wonen aan de andere kant van het land, opa en oma 2 op 3 kwartier afstand maar hebben vaak al de andere set kleinkinderen. Daar kunnen ze dan niet nog een ziek kind bij hebben. Opvang gaat niet. Buren etc werken ook. Rest van de familie zit ook ver weg. Oppas is nog schoolgaand. Dit komt vaker voor helaas. Dus een andere manier dan je baas bellen is er niet. En gelukkig zijn daar dus ook regels voor gemaakt in de wet.
Moet de medewerker dan maar wettelijke rechten op gaan geven om de werkgever tegemoet te komen? En om even empathisch te zijn als bepaalde forummers: dan had die werkgever maar zzp'er moeten worden hoor als hij geen zin heeft in gedoe met medewerkers.
Nutts Sterkte met je kind. Om even terug te komen op je probleem. Misschien kan je in het personeelshandboek van je werk kijken wat er over verlof geschreven staat. Ik weet natuurlijk niet hoe groot het bedrijf is waar je werkt. Maar dit zou ook beschreven horen staan. Dan kan je iig volgende keer (of nu) gewoon zeggen dat je volgens dat of ook wettelijk volgens de overheid recht hebt op verlof. Je moeder een vrij dag laten opnemen is natuurlijk ook niet een oplossing. Want feitelijk betekent dit dat je eigenlijk geen mogelijkheis had tot opvang. Maar een ander heeft er wel een werkdag voor vrij genomen (die had dus officieel ook niet een backup optie geweest) om je uit de nood te helpen. Voor een baas die er gewoon rekeningen mee hoort te houden dat personeel er wel eens niet kan zijn. Je kan immers ook ziek worden, begrafenis hebben etc.. En voor jezelf...denk eraan...niemand is onmisbaar, dus 1 of 2 daagjes weg is heus op te lossen voor een werkgever die zn zaakjes op orde heeft. (Geldt in mijn ogen ook voor die mannen waarvan gezegd wordt, die jan niet vrij krijgen)
Bedrijf bestaat uit 70 man best wel groot dus. Mijn man had vandaag een vergadering met mensen die speciaal uit het buitenland kwamen ( normaal kan hij in nood ook wel thuis werken) Mijn werkgever doet helaas wel meer dingen die volgens de wet anders moeten maarja wat doe ik eraan
Ik heb niet het hele topic gelezen, maar dit is eigenijk precies waarom ik van de week een baan ben misgelopen. Een zorgorganisatie nog wel die mij niet kon beloven dat ik thuis kon zijn bij mijn kinderen als het nodig zou zijn. Wij hebben dus idd geen enkele back up. De dichtsbijzijnde (schoon)moeder woont op 3 kwartier en zit momenteel aan de chemo. Andere moeder woont op 1,5 uur en heeft geen rijbewijs. Buren zouden wij nooit doen, we wonen hier net een jaar en meer dan eens een praatje op straat is er niet. Gastouders zijn hier zo flexibel als een stalen pijp, totaal niet! Deze had ik nl. ook benaderd i.v.m. onregelmatige tijden van mij en mijn man. De kinderopvangorganisatie doet er namelijk ook niet aan hier in het dorp. Er is dus letterlijk niets voor ons! Door dit topic heb ik nu wel mijn man gevraagd zijn CAO door te laten mailen. Dat zorg en calamiteitenverlof is natuurlijk een mooi antwoord bij een volgende sollicitatie. Mijn man werkt 20 jaar bij zijn baas en heeft inmiddels wel wat credits opgebouwd. Ts, beterschap voor je kindje.
Ja, je ziet het correct, een vreemde (die wel heel erg gescreend is, cursussen heeft gevolgd, diploma betreffende kinderzorg heeft,...) komt dan in je huis oppassen. Zoals ik al zei was dat bij ons vaak na een opname, tijdens de opname zorgden we dat wij (papa of mama) of grootouders er konden zijn, daarna moest ze nog een week extra bijkomen om niet onmiddellijk te hervallen, dus was ze niet meer "doodziek" en dan losten we het zo op... Ja kinderen staan op 1, maar er is een groot verschil met geen oplossing hebben of de oplossing die er is, niet goed genoeg vinden... Ik kan me voorstellen dat sommige leidinggevenden niet blij zijn met een week afwezigheid of meer omwille van een ziek kind, wetende dat die oplossing er in Vlaanderen wel is... Niemand die ooit wat zei over dat ik thuis bleef toen dochter in ziekenhuis was, om de dag, andere dag was het mijn man die bij haar bleef.. Nu ja, we hoeven het niet eens te zijn, ik begrijp alleen wel het standpunt van leidinggevenden... Ik sta in het onderwijs, ben benieuwd hoeveel ouders hier het goed zouden vinden dat hun kinderen zo'n 3x per winter een week of langer geen les zouden hebben... Zou er dan begrip zijn: ja de juf haar dochtertje moet nog wat uitzieken, en een vreemde in huis die op dochtertje kan letten wil ze liever niet... Wie zou dat oprecht 100% begrijpen?
Wel ideaal maar inderdaad, ik vind het ook een beetje raar dat er een wildvreemde langs komt. Dan moet je er wel vertrouwen in hebben..
Ik zal wel weer een shit load over mij heen krijgen Ik vind het vooral erg om te lezen dat als een kind onverwacht ziek word dat sommige mensen hemel en aarde bewegen voor een oppas/buurvrouw/oma Dan denk maar het kind wil gewoon thuis zijn in z'n eigen bed met mama of papa En tuurlijk is het niet bij elke baan makkelijk om zomaar even vrij te krijgen maar het hoort er nu eenmaal bij dat als je een kind hebt dat het ziek word. En daar heeft een werkgever maar mee te leven denk ik dan
Of niet, en dan zijn er dus situaties waarbij vrouwen met jonge kinderen vaker een job niet kregen dan vrouwen zonder kinderen of mannen... Maar dat is dan weer een andere discussie