Wow 70 man is niet erg klein. Dan moet er wel een personeelshandboek zijn waar je op terug kan vallen. En je moet voor je rechten opkomen. Het kan je soms nog verbazen dat als je dat eenmaal doet ze soms ook wat meer respect naar jou toe krijgen...zo die laat niet met zich sollen.
Ik denk dat als je op het moment dat je kind ziek is, je moet gaan nadenken of je het kunt maken je afwezig te melden op je werk, dat je dan flink te laat bent. Ik ben daar altijd zeer duidelijk over geweest naar mijn werkgever: de kinderen gaan voor. Ter verduidelijking, onze oudste is zwaar zorgintensief en ook als hij niet ziek is en naar de BSO gaat, heeft hij al één op één begeleiding van mensen opgeleid in de gehandicaptenzorg. Oma en de buurvrouw zijn dus niet echt een optie. Dat betekent wel dat ik bepaalde klussen op mijn werk niet krijg. Dus als je je werk voor wilt laten gaan en de mogelijkheid hebt om oppas te regelen, prima. Als je wel per direct naar huis wilt kunnen gaan, ook prima. Maar zorg dat dit van tevoren duidelijk is voor je werkgever, jou en je collega's.
Apart.. Want bij een moeder moet de baan en functie niks uitmaken, en moet het met elke baan verplicht zijn om a la minute zorgverlof op te nemen. Bij een man telt dat ineens niet meer?
Als dat werkt is het prima. Helaas zou mijn dochter dagen van slag zijn als ik een wildvreemde op haar laat passen. En dan heb ik het over nachten huilen, bang zijn bij elke stap die ik zet want misschien ga ik wel weer weg en constant angstig zijn. Ik kan gelukkig gewoon bellen en zeggen dat ik niet kom of weg ga ivm een ziek kind. Bij mijn vriend is het lastiger.. die zit in het buitenland en voordat die terug is duurt het uren.
Een oppasstudent? Je vrije dagen opnemen? Je kunt niet 3 weken thuis blijven voor snot en diarree van je kind, het calamiteiten verlof is er om acute situatie in banen te leiden en achtervang in stelling te brengen, wettelijk is dat 1 dag. Niet om een hele week mee thuis te blijven. Dat is toch niet raar?? En tuurlijk is het kwalijk als werkgevers niet kunnen incasseren. Mijn schoonzus was zo dom om de hele week thuis te blijven voor een snotje en dan op haar vrije dag in diezelfde week foto’s online te zetten van haarzelf, kind en familie in de dierentuin. Als je een beetje toffe collega en werknemer bent kun je dan ook naar je werk gaan om de relatie twee richtingsverkeer te houden.
Dit is helemaal wat ik bedoel. Je hebt de situatie vanaf begin helder en daar willen beide partijen voor samenwerken. Dat is duurzaam, eenrichtingsverkeer is dat niet. Niet vanuit de werkgever maar ook niet van de werknemer.
Ik zeg ook niet dat thuisblijven bij iedere snotneus ‘de oplossing’ is, maar er zijn ook kinderen die echt vaak écht ziek zijn, met koorts, pijn, overgeven etc. Een goede griep duurt zo een week (!), en daarna nog een week aansterken. Als je 3 kinderen hebt... Ik vind het écht geen optie om dan een oppasstudent te laten komen, lekker naast mijn ijlende kind laten zitten, haar onder de douche zetten nadat ze zich heeft onder gespuugd? Nee hoor, dat is mijn taak als moeder of de taak van mijn man als vader. Ik vind dat er erg makkelijk wordt gezegd dat iemand maar moet zorgen voor back-up, desnoods een vreemde oppas (hoe gekwalificeerd ook - een vreemde is gewoon een vreemde, dan voelen mijn kinderen zich echt niet op hun gemak, en ik ook niet). Vakantiedagen, helemaal prima! Maar vanuit werkgevers wat meer begrip voor ouders van kinderen die (vaak) ziek zijn zou ik ook niet verkeerd vinden, beetje meedenken als werkgever. Vriendin van me is prematuur bevallen van haar zoontje, door zijn prematuriteit was hij snel ziek en meteen ook flínk ziek. Het gezeur met haar werkgever over verlof wanneer hij bv in het ziekenhuis lag (‘dan wordt er toch voor hem gezorgd, kan jij gewoon werken...’) zorgde ervoor dat ze volledig is gestopt met werken, het gaf te veel stress. Zo zonde vind ik dat!
ik ben verbaast hoe loyaal mensen zijn naar hun werk ten opzichte van hun eigen kind. *"Asociaal tov collega's." *"Verantwoording naar werkgever." *"Dan hebben je cliënten geen zorg" 1 asociaal tov JE KIND 2 verantwoording naar JE KIND 3 dan heeft JE KIND geen zorg van mama of papa. Sorry maar mijn gezin staat toch echt op nummer 1 en natuurlijk ligt het eraan in hoevere je kind "ziek" is als oma vrij is zou ik haar wel vragen, maar ligt hij met oorontsteking 39 graden en spugen dan ben ik er zelf. En ja dan moet mijn werkgever vervanging zoeken.
Ik heb een kinderchirurg in de familie, die opereert heel kwetsbare kinderen, opereert accuut kinderen die soms op het randje van de dood balanceren: Die vervang je niet even, bereid zich soms dagen voor op specifieke OK’s. En heeft ook kleine kinderen. Daar in huis is geregeld dat de andere partner al-tijd vrij kan nemen in geval van calamiteiten met de kinderen. Als je beiden niet de flexibiliteit krijgt voor je zieke kind te zorgen is het tijd dat dat 1 van de 2 een andere werkgever gaat zoeken.
In deze situatie is de moeder dus bewust van haar baan waarbij ze WEL vrij/zorgverlof kan krijgen. Mochten ze allebei niet die flexibiliteit hebben moeten ze misschien nadenken of de baan dan wel geschikt is in een kinderrijk leven met beide geen mogelijkheid om vrij te krijgen bij calamiteiten, of dat een kind wel geschikt was in hun carrièrevolle leven..
Ik ben daar altijd zeer duidelijk over geweest naar mijn werkgever: de kinderen gaan voor. Ter verduidelijking, onze oudste is zwaar zorgintensief en ook als hij niet ziek is en naar de BSO gaat, heeft hij al één op één begeleiding van mensen opgeleid in de gehandicaptenzorg. Oma en de buurvrouw zijn dus niet echt een optie. Dat betekent wel dat ik bepaalde klussen op mijn werk niet krijg. Dus als je je werk voor wilt laten gaan en de mogelijkheid hebt om oppas te regelen, prima. Als je wel per direct naar huis wilt kunnen gaan, ook prima. Maar zorg dat dit van tevoren duidelijk is voor je werkgever, jou en je collega's.[/QUOTE] Wij vragen dit ook aan sollicitanten met opgroeiende kinderen. Wat doe je bij een ziek kind? Heb je opvang ja of nee en hoe zie je dit voor je? Dit om rritaties in de toekomst te voorkomen. Werkt prima en voorkomt scheve gezichten.
Natuurlijk is daar geen begrip voor, ze gaan al stijgeren als er een dagje gestaakt wordt in het onderwijs want dan moeten ze opvang zoeken en kunnen ze geen vrij nemen van het werk ? Ik werk in een dokterspraktijk en 1x was er een arts ziek in de vorm van een buikgriep dus kon echt geen spreekuur draaien, dan kan je het spreekuur gaan afbellen en verzetten, je moet die mensen eens horen, dat kan echt niet en ik moet gezien worden, Uhh ziek, ja heb ik niets mee te maken. Beetje omgekeerde wereld natuurlijk.
Noem mij maar idioot dan, maar ik zou, hoewel ik het heus snap dat het voor kleuters niet wenselijk is steeds een andere leerkracht te hebben als er een andere oplossing is (in de vorm van een andere leerkracht dus), het juist heel goed begrijpen en die juf groot gelijk geven. Een vreemde die op mijn zieke kind moet passen vind ik echt té bizar. En artsen hebben toch ook gewoon vervangers? Hier wordt de praktijk dan door een andere arts waargenomen en worden de niet-spoed-gevallen gewoon verschoven. Leuk is anders, maar voor de noodgevallen is altijd een oplossing. Een ziek kind hoort in ieder geval een vertrouwd gezicht om zich heen te hebben. Ik ben het met mijn voorgangers eens die zeggen dat in ieder geval één van de ouders die mogelijkheid moet hebben, dat daarin dus ook een stuk verantwoordelijkheid ligt in de keuze van een baan. Je kind bij een vreemde achterlaten in een normale situatie vind ik al heftig, maar een ziek kind... ik kan niet begrijpen dat iemand dat zou overwegen.
Eens dat er soms vanuit werkgevers soms meer begrip mag zijn. Aan de andere kant, als je 3 kinderen hebt die elke herfst/winter 2 weken ziek zijn, dan heb je dus al 6 weken vrij. Dat vind ik dan wel veel. En kan me voorstellen dat een werkgever dat ook veel vindt. Ik zou ook geen vreemde in mn huis willen voor mn zieke kind trouwens. Gelukkig heb ik mn sm. En ik heb wel gezorgd voor een beetje netwerk. Ik heb wel een aantal mensen in de straat/omgeving die ik evt zou kunnen vragen en die ik vertrouw.
Dat is ook veel inderdaad en zie ik ook zeker niet als wenselijk, maar ik kan me goed situaties voorstellen waarin het voor kan komen en ouders met hun handen in het haar zitten.
Je gewoon zelf aan de wet houden, anders de bond inschakelen. Daarnaast vraag ik me dan af waarom je bij zo'n werkgever blijft.