Ik voel tussen de persweeen steeds in slaap. Ze moesten me wakker maken on te persen. Ik had twee nachten niet geslapen daarvoor omdat de weeen steeds in de nacht kwamen en overdag niet. Ook wou ik Roosvicee hebben. Brachten ze het, zei ik dat ik daar geen zin in had. Vervolgens ben ik boos op m'n man omdat hij me het glas met Roosvicee niet bij me houdt zodat ik kan drinken. Vervolgens snauw ik hem af dat ik geen Roosvicee wil. Ik was moe...
Up! Vind dit altijd zo een mooi topic, in mn vorige zwangerschap ook het andere deel gelezen. Hoop op nieuwe ervaringen
Jaa ik geniet ook zo van de verhalen. Bij het andere deel nu op pagina 96, lees al heel mijn zwangerschap de verhalen! Merk dat ik echt luchtiger tegen de bevalling aankijk dan !
Hier een vlotte badbevalling... Voor mijn man ging het allemaal een beetje te snel. Tijdens het persen trok hij wit weg, waarna de verloskundige tegen hem zei; leun maar een beetje achterover, dan weten we zeker dat je niet in bad valt, als je flauwvalt. Gelukkig was de kleine er een perswee later en kreeg mijn man weer een beetje kleur
Wat leuk dit soort verhalen. En je ziet het, iedereen heeft wel wat ! Ik weet van de eerste thuisbevalling nog, dat de vk op de bank zat met haar tablet. Het was iets van 4.00 uur s'nachts. Ik lag haast bewusteloos op het beval-bed. Ik hoorde de vk bellen met een collega vk(?) dat ze leuke jurkjes had gekocht voor een feestje en nog meer onzin dingen.. Ik kon niet meer reageren en voelde mezelf wegzakken.. Op dat moment kwam mijn moeder de kamer binnen. Zij zou namelijk bij de bevalling zijn. En ze roept naar de vk: Vind je dit nou normaal?! Een theepraatje houden terwijl er hier iemand van haar stokje gaat, waar jij totaal geen aandacht voor hebt?!.. Doe eens wat, anders flikker je maar op en bel ik 112! En volgens mijn moeder vloog de vk inderdaad op en is gaan handelen.. ... Mijn moeder heeft het er nóg over.. Van de tweede thuisbevalling, ja.. dat was ook s'nachts.. Ik liep poedelnaakt van boven naar beneden en ik dacht.. ik moet de voordeur nog open doen want de vk kan hier elk moment zijn. Dus ik doe naakt en zuchtend de voordeur open.. en mijn man wordt me toch kwaad, wat ben je aan het doen?? Waarop ik zeg.. Ach wie moet er hier nou midden in de nacht langs komen fietsen, de hele wereld slaapt, idioot!.. En toen ik uiteindelijk op het beval bed lag, zei de vk.. ik weet niet hoe je perst, maar er gebeurt niks, je moet persen alsof je heel hard poept. En mijn man doet er een schepje bovenop en zegt: Ja schat, weet je dat nou nog niet?!.. Dit is verdomme je tweede kind.. Aaarghh.... ruzie.. ...
Wat een geweldig topic! Zou heel graag het andere ook lezen, maar kan hem niet vinden, zou iemand een linkje kunnen plaatsen misschien?
https://www.zwangerschapspagina.nl/threads/genante-en-memorabele-bevallingsverhalen.180628/ Veel leesplezier gewenst!
Ik ben iemand die er altijd graag verzorgd bijloopt. Make up op, lippenstiftje, haar in de plooi enz. Ik zei dan ook steeds voor de grap dat ik zo iemand ben die tijdens de bevalling haar haren nog aan het kammen is. Tijdens de bevalling van de oudste kon het mij allemaal niks meer schelen. Geen make up op, haar op standje oorlog en gaan met die banaan. Toen ik later de foto's terug keek schrok ik er van. Ik kon zó uit Jurrasic Parc zijn gekomen. Twee weken geleden bevallen van nummer 2. Toen savonds mijn vliezen braken bedacht ik mij geen moment en heb ik eerst mijn make up op gedaan, haren in een leuke knot, het zag er enig uit. Maar niet over nagedacht dat je je ter pletter zweet. Keek na de bevalling in de spiegel.. alles enorm uitgelopen, leek wel een goedkope prostituee
De laatste van de 5 was een loodzware bevalling. En had echt ontzettend veel pijn door de extreme weeenstorm maar desondanks wilde ik geen pijnstilling want wilde dat ze zo relaxt mogelijk ter wereld kwam. Maar ik had wel een zinnetje wat ik continu herhaalde en waarop mijn 2 grote steun en toeverlaten erg hard moesten lachen "Ach nondejuu dit is toch niet normaal meer toch? Kom op hey is wel heel overdreven die pijn ofnie" O ja en het badkamer krukje was mijn boksbal ... Ik heb dat ding toch een paar loeiers verkocht....
Hier een ingeleide bevalling van minder dan 3u zonder pijnstilling zonder een kik. Verloskundige zei al zo beheerst en alles onder controle wat ik had. (Luisterde alleen maar naar mn lijf) Verloskundige liep na mn bevalling nog eens binnen ze zei tegen mij als je over 6 wkn nog eens wil praten over je bevalling dan mocht ik komen. Toen maar tegen haar gezegd misschien wil jij er nog over praten. Geloof dat ze niet meer bijkwam.
Hier 10 dagen geleden bevallen Voor de ruggenprik moest ik op de onderkant van het bed zitten. De anesthesist vond het nogal scheef staan en vroeg aan de vroedvrouw of dat recht kon. Liet ze me gewoon tussen het bed vallen. Was nog net optijd om wat opzij te gaan dus Hong er mooi bij. Toen ik op 4cm zat deden ze de weeopwekkers nog een standje hoger ne gingen ze na een uur nog eens kijken hoever het stond. Manlief was inmiddels in slaap gevallen op een zeteltje. Na dat uur bleek ik dus volledig ontsluiting te hebben en kon de persweeen amper wegpuffen. Schiet manlief wakker en ging ie toch nog even een sigaret roken want hoe snel kon het nou gaan. Ik en de vroedvrouw heel verbaast. Ik maar puffen. Na 5 minuten was men man en de gynaecoloog daar en 3 minuten later is ons ventje geboren. Manlief vond het wel een hele beleving was helemaal onder de indruk. Kon ie enkel uitbrengen. Hé kijk hij lijkt wel een sharpei. Maar gelukkig ken ik hem en moest ik er ook wel om lachen.
Hier ook ingeleid. Ik wilde perse staand persen.. achteraf bleek dat ik de hele verloskamer er onder gepiest had. Toen ik aan het plassen was heb ik dat niet eens meegekregen zo erg zit je in een bubbel.
Poepen tijdens het persen... het is niks om je voor te schamen zeggen ze, maar ik vond het toch behoorlijk awkward dat de verpleegkundige na iedere perswee iets weg kwam vegen met een pampers billendoekje . Volgens mij was het pakje op het eind zowat leeg ... Toen ik begon met persen heb ik nog gezegd dat ik nog nooit zo enthousiast was aangemoedigd tijdens het poepen !
Hahahahahahaha Oh Lord dit zou ik gezegd kunnen hebben! Heerlijk topic dit. Ik mag bijna! Heb alleen heel hulpbehoevend tijdens mijn eerste bevalling geroepen toen het hoofdje stond: 'Wáchten? NEE! Help me dan!'