Mijn man en ik zitten gigantisch in twijfel. We hebben nu 2 kinderen samen (mijn man had er al 2 van een eerdere relatie). De eerste kregen we toen ik 40 en hij 41 was, de tweede was ik 42 en hij 43. Nu ben ik 43 en zowel mijn man als ik hebben gigantische kriebels voor nog een kindje. We hebben een kamer over thuis, financieel is het op orde en het lijkt ons onwijs gezellig en oo leuk voor de andere twee kids. Het enige dat ons doet twijfelen is onze leeftijd. Wat vinden jullie ervan? En eerlijk zijn he, jullie hoeven me niet te sparen . Overigens denken we ook dat onze omgeving er niet heel goed op zal reageren...
Wat maakt dat ene jaar extra uit? En wat maakt het uit wat een ander zal zeggen? Als jullie dit graag willen, dan zou ik er voor gaan! Jullie geluk als gezin is belangrijker dan wat de buitenwereld ervan vindt
Gaat me ook om de stress dat het mis gaat, weer die oneindige wachtweken na de NIPT test. Ik heb 3 miskramen gehad. Gewoon dat de kans erop zo veel groter is dan als je 30 bent. Maar dank je voor je lieve reactie
Dan is eigenlijk alleen aan jezelf de vraag of je/jullie bovengenoemde nogmaals aankunnen. Voor de rest 'boeie' wat een ander ervan vindt.
Ja dat kan ik goed begrijpen. Heb je ooit een slechte NIPT gehad? Maar net als wat hiervoor wordt gezegd; als jullie dat samen aankunnen, zou ik je gevoel volgen. Zeker als jullie beide zo graag nog gezinsuitbreiding willen!
40 of 43 maakt niks meer uit toch. Ik zou zeggen doen. Of je nu 30 bent of 40 het blijven onzekere weken Hoe je omgeving erop reageerd zou ik niks van aantrekken. Mensen zeiken overal om tegenwoordig
Nee geen slechte NIPT test, maar de wachtweken waren killing waarin ik alleen maar op Google zat en zag hoeveel % van de vrouwen van bocen de 40 een slechte NIPT test krijgen.
Omdat je om een eerlijke mening vraagt: nee, ik zou het niet doen. Ik zou in mijn handjes knijpen met nu 2 gezonde kinderen van jullie beiden en de vier in totaal. Zelfs als de nipt goed is, is dat geen garantie op een gezond kind, zeker op jouw leeftijd. En hoewel een gehandicapt kind ook welkom zou zijn, lijkt me dat wel veel vragen van het gezin dat er nu al is. Nog los van of het allemaal in 1x lukt met geen ellende van miskramen etc.
Belangrijkste is hoe jullie er zelf in staan. Aangezien de jongste nog maar een paar maanden geleden geboren is en gezond..? lijkt het me dat het qua leeftijd nog prima kan. Tuurlijk nemen de risico's toe naarmate je leeftijd vordert, maar ken ook genoeg verhalen van 'jonge' mensen waar dingen fout gaan oid. Volg vooral je gevoel zou ik zeggen!
Eerlijk? Nee ik zou het niet meer doen. Ik denk dat je jezelf de vraag moet stellen of je het erg vind op pas op je 44e-45e te moeten bevallen (of nog later wanneer het niet zo soepel gaat). Jullie hebben al 4 mooie kids en hoewel ik de wens voor nog 1 goed kan begrijpen, vind ik ook dat je op een gegeven moment moet stoppen . En nee, niet voor je omgeving, maar voor jezelf en je gezin. De kans dat er iets mis gaat wordt natuurlijk groter en de andere 2 (4) kids krijgen dat dan ook bewust mee. Je bent overigens "mijn ideale maximale beval leeftijd" al gepasseerd
Ja ik zou het gewoon doen! Zal gewoon echt scheit hebben aan wat andere zeggen. Ik verwacht mijn 4e nog niemand die het weet maar verwacht ook reacties maar lekker boeiend. Mijn leven, ons gezin. Wij zijn het gelukkigste met dit kindje er nog bij heerlijk!
Doen waar jullie je goed bij voelen. En als je lichamelijk twijfels hebt wellicht advies vragen bij de arts ? Even lichamelijke check ? Verder niks van de mensen om je heen aantrekken ! In anderen hun ogen doe je het toch nooit goed
Ik zou het niet meer doen, kans op miskraam is zeer hoog en kans op afwijkingen ook groot. En de impact op het gezin dat er wel is, is groot. Ook voor jezelf, relaxt zwanger worden als je de kansen niet enorm in je voordeel hebt is er niet bij. Mijn vriendin zei tegen mij; je moet toch een keer afscheid nemen van de wens omdat je ook met je verstand moet denken. Weet je? Er komen ook vast wel kleinkinderen dus je gezin zal wel verder uitbreiden.
Belangrijk is denk ik om te weten hoe je vorige zwangerschap en bevalling verliep en de aanloop naar de zwangerschap toe. Als dat allemaal zonder complicaties verliep, zou ik het denk ik wel aandurven.
Poeh ik ben zo jaloers op je dat je op jouw leeftijd nog, met mooi leeftijdsverschil ertussen, 2 kindjes hebt mogen krijgen. Ik ben net 40 geworden en zoals je aan mijn onderschrift ziet lijkt er geen 2e meer te kunnen komen terwijl met 36, 38 en 39 mijn kans op mk nog "maar" 25/30% was (vraag is bij ons wel of het leeftijdgerelateerd is maar dat is ander verhaal), met 43 is dat al bijna 50%. Wat ik nu zelf ook heel lastig vind, is stel dat het dadelijk wel lukt tot 12 of 20 wekem, we er dan achterkomen dat het niet goed is of toch flinke afwijking heeft bij geboorte. Ik lees dat je ook al 3 mk hebt gehad, weet niet met welke termijn, als dat vroeg is dan kost het fysiek en mentaal wel minder, persoonlijk zou ik het er na 2 kids op deze leeftijd niet meer op wagen en ik denk dat als ik deze mks voor mijn dochter had gehad, ik na haar ook was gestopt. Je gezin krijgt toch ook wat te verduren met die spanningen en evt verdriet weer. Maar je hoeft je niet door angst te laten leiden en bijvoorbeeld maar zien wat moeder natuur je nog brengt! Misschien kun je er dan wat ontspannender in staan. Denk dat je zelf het beste kunt bepalen wat je nog aankunt. Overigens is het voor je lijf wel beste om minimaal 9 (vk zei me zelfs 18) mnd te wachten na je bv. Kans op mk is ook iets groter als je te snel weer zwanger bent las ik ook. Succes met jullie beslissing
straks ( als het niet meer kan)hebben jullie misschien spijt dat je het niet gedaan hebt gekozen voor nummer 3. dus als er bij beide en wil is zou ik zeggen GA ER VOOR! en kans op miskraam heb je altijd ik was 28 toen ik 2 miskramen achter elkaar kreeg tot mijn zoon bleef plakken, geloof in je lichaam echt! en wat de buiten wereld ervan denkt.. mensen denken zoveel... laat ze lekker denken het is jullie leven en vullen het in zoals julie dat willen! succes
Ik zelf zou het niet doen.. Wie zegt dat na de 3e de kriebels wegblijven? Mijn gevoel zou zijn: 2 prachtige kindjes samen, je weet niet hoe een 3e gaat verlopen. Maar volg je hart en gevoel... als jullie dit écht graag willen, ga ervoor! Niet denken aan wat andere mensen zullen zeggen..