Ik denk dat het vooral een (Hollands) cultuurdingetje is om eerlijk te zijn. Is echt een taboe ofzo lijkt wel.
Had je het niet lastig gevonden als ze er negatief op zouden reageren? En heb je achteraf niet eens gedacht: hmm.. misschien hebben ze niet negatief gereageerd om mij te besparen (en voel je je alsnog onzeker)?
Heb je dan ook letterlijk verteld dat het die meisjesnaam gaat worden die je al je hele leven roept (als het een meisje wordt)? Off-topic: knap dat je je partner mee hebt kunnen krijgen in het willen geven van jouw al jarenlange favo #1 naam
Ja. Onze oudste heeft in de buik zelfs een tijdje zo geheten. Tot mijn man met een andere naam kwam en deze zo gegroeid is dat de eerste naam verviel. Bij de tweede zwangerschap waren we een maand in de veronderstelling weer een dochter te krijgen. Dus zou zij zo gaan heten. Tot het dus toch een jongen bleek. Iedereen weet ook dat het die naam zou zijn geworden omdat we dat vertelt hebben daarna. Hadden nooit verwacht nog een kindje (nr 3) te mogen krijgen.
Oooh nee zeker niet. Anders hadden ze het gewoon gezegd hoor, daarbij was het voor ons toch al voor 10000000% DE naam. Mijn schoonvader zei oké apart. (Zijn naam) maar daar trok ik me niks van aan.
Dit is zoon nummer 3 en die heeft een werktitel die de familie kent. Dat is de naam van de frontman van de band waar we bij waren de datum dat deze kleine is verwekt. Vonden we wel een leuk idee om dat als werktitel te gebruiken. Maar... we vinden deze naam eigenlijk gewoon heel tof. Het zou zo maar kunnen dat dit gewoon DE naam wordt of in elk geval als tweede naam (beide andere zoons hebben ook een tweede naam).
Mijn man is Spaans en wij wonen in Spanje, hier ook gebruikelijk dat de naam al van te voren bekend wordt gemaakt. Ik wilde dit absoluut niet, dus hebben alleen de 2e naam bekend gemaakt, vernoeming naar opa, vader van mijn man. Voor de rest lekker laten gissen. Deze zwangerschap zelfde liedje.
Ja en nee haha. Toen ik wist dat ik zwanger was heb ik een collega verteld dat ik 1 naam erg mooi vind maar niet dacht dat die het zou worden , dus zij wist die naam. Ik heb die naam op onze lijst gezet maar man vond hem niet speciaal. Uiteindelijk 2 namen over (de naam die ik altijd al wilde en 1 andere). Op de dag dat ons meisje geboren is , is het die naam geworden (mans keuze). Verder wist niemand het - maar wij waren er tot dat moment ook nog niet over uit
Wij hebben de naam rond de 21 weken vertelt aan mijn schoonvader, die tijdens de zwangerschap uitgezaaide kanker bleek te hebben. Zodra we eruit waren hebben we het met hem gedeeld bij een 3D pretecho, omdat hij daar kennis met hem maakte. Ook de rest van het gezin van mijn vriend hebben we het vertelt, zodat de baby onderdeel zou worden van het gezin i.p.v. een abstract iets. Voor mijn vriend en zijn vader was dit heel fijn, de baby ging veel meer leven als zijnde kleinzoon en onderdeel van de familie. We zijn heel blij dat we het hebben gedeeld want mijn schoonvader is 2 september overleden, helaas zal hij de geboorte dus niet meemaken.
Wat verdrietig Nog gecondoleerd. Bijzonder en tegelijk ook mooi dat jullie de naam hebben gedeeld om het op die manier wat levendiger te maken. Een klein lichtpuntje in donkere dagen. Succes nog even met de allerlaatste loodjes en wens je alvast n voorspoedige bevalling toe.
Lief! Dankjewel. We zijn ook erg blij dat we het gedeeld hebben.. we halen nu al onze kracht uit de komst van ons kleine ventje! We kunnen niet wachten.