Nou ja zeg!!! Dat mens zou ik niet eens meer in de buurt van mijn kinderen moeten hebben joh! Wat een rare gedachte. Nou dan valt die van mij heus nog wel mee zo'n uitspraken zou ze nooit doen maar dat zou ze ook niet eens denken. Ze bemoeiden zich wel echt overal mee en stonden steeds onaangekondigd binnen in ons huis (ja ze hadden een sleutel, zo was ook onze eerste super mega ongemakkelijke ontmoeting jaren geleden) en ik heb ook echt nachtmerries gehad halverwege de zwangerschap dat ik na de bevalling niet meer kon praten of bewegen en dat zij natuurlijk binnen kwamen gestormd als eerste en de baby een naam gaven en meenemen steeds dezelfde nachtmerrie! Ik heb het nu wel 100x afgesproken met mijn vriend dat we pas familie gaan bellen als we er weer een beetje van zijn bijgekomen en dat goed voelt voor allebei, en dat we ook tijdens de bevalling niemand op de hoogte gaan houden voordat we inderdaad gangzitters krijgen in het ziekenhuis.
@Miekje86 Zo hee.. Die mocht van mij niet meer in de buurt van haar kleinkinderen komen alvorens ze me op haar blote handen en knieën zou smeken om vergeving (publiekelijk). die durft zeg!
@Nina Sanders & @Jo913 het contact sinds die tijd is ook minimaal geworden, zelfs mijn man heeft amper behoefte om naar zijn moeder te gaan. Gelukkig dat ze 180km hier vandaan woont. Baal stiekem wel dat ik nu zwanger ben van een zoon (al is die 200% welkom) maar nu krijgt mijn schoonmoeder der zin. Mijn collega (heeft ongeveer het zelfde meegemaakt met haar schoonmoeder) die zegt gewoon hopen dat ie homo word en dat ie de naam van zijn vriend aanneemt De naam word straks denk ik ook wel een dingetje, iedereen (lees schoonmoeder) verwacht dat wij hem gaan vernoemen naar mijn schoonvader die vorig jaar is overleden, pech ik heb gezegd tegen mijn man hij krijgt de familienaam al (andere kleinzoon heeft die niet) dus zijn 2de naam word niet de naam van mijn schoonvader
@Miekje86 Woooow waar haalt ze het lef vandaan?! @Nina Sanders Achja... Heb 'm maar laten liggen. Was wel lekker om even m'n gang te kunnen gaan zonder dat hij in de weg liep @Yaisa Uh nee niet bepaald Ben ook best wel moe maar wil er niet aan toegeven, dan slaap ik vanavond weer niet. Wel lekker op tijd naar bed. Heb net een flinke woordenwisseling gehad met m'n vriend. Daarna kwam m'n begeleiding van de pop poli. Daar nog even heerlijk op voortgeborduurt en ik heb een flinke jankpartij gehad. Manman
Zo, Ikea aankopen zijn ook weer binnen, daar gegeten tussen de middag, jongste in de speeltuin, oudste gamen, middelste met mij mee de winkel door. Net alles op de goede plek opgeruimd, keuken verder uitgeruimd (oude keuken moet naar nieuwe, elke keer wat kastjes, dan komt het vanzelf goed), en nu toch wel flink moe. Ouders/schoonouders, de kraamweek zal heus wel gaan zoals ik dat wil, maar ik vind het voor hen ook speciaal, hoewel het de 24e is voor mijn schoonouders, en de 7e voor mijn ouders, het is toch weer bijzonder voor hen allevier. Ik gun het ze van harte dat ze snel mogen komen kijken. Met mijn ouders ben ik heel erg goed. Vorige keren waren zij geen achterwacht voor de kinderen, mijn moeder was bang dat ze veel te zenuwachtig zou worden als ze wist dat ik aan het bevallen was. Maar dit keer wisten zij en ik bij mijn zusje ook dat ze aan het bevallen was, en mijn moeder heeft het overleefd Dus dit keer vind ze het prima om de kinderen op te vangen als ik niet midden in de nacht beval of als ik naar het zkh moet ofzo. Mijn schoonouders hou ik ook veel van, maar die band is wel anders. Ik weet dat ze ook veel van mij houden, maar ze zijn heel anders dan mijn ouders. Mijn man is ook totaal anders opgegroeid dan ik. Dat heeft best wel eens gebotst tussen hen en mij. Maar ik besef wel dat zij niet zomaar geworden zijn zoals ze zijn. En dat neem ik hem niet kwalijk. Het is 3 keer nodig geweest dat ik écht op mijn strepen ging staan, en dat is waarschijnlijk wel overgekomen, juist omdat het niet veel voorkomt, nemen ze het wel serieus. Nog steeds zijn er wel momenten dat we het niet eens zijn, hoor, maar ach, leven en laten leven vind ik belangrijk. En steeds weer beseffen dat zij het ook niet altijd makkelijk hebben gehad in hun leven. Tjonge, ik zou eigenlijk op moeten staan om het eten op te zetten, mijn man is op tijd thuis vandaag, dus ik wilde eigenlijk op tijd eten, maar ik heb echt geen zin. Blijf mooi nog even HNTM terugkijken
Hahaha ik herrinner me net dat mijn moeder (en stiefvader, maar daar heb ik 0 band mee, vind het echt een l*l) wel wisten dat ik aan het bevallen was. Heb haar toen geappt omdat het midden in de nacht begon. Zij was toen vrij omdat ik eigenlijk op vrijdagochtend ingeleid zou worden. In de nacht van donderdag op vrijdag is ze alsnog spontaan gekomen Ongeveer een uurtje na de geboorte heb ik m'n moeder gebeld met 'gefeliciteerd, je bent oma!' En toen is ze flauwgevallen
@Miekje86 haha ja jeetje ik zou ook al zo gaan denken hoor, wat erg! Zul je over 15 jaar zien dat het nog echt gebeurd ook. Ach eigenlijk moeten we dat soort dingen naast ons neerleggen maar dat is zo lastig en al helemaal met al die hormonen... Ik heb me gewoon voorgenomen om heel duidelijk te zijn en op mijn strepen te staan ongeacht of ouders/schoonouders het daar mee eens zijn of niet. Natuurlijk mogen ze echt wel heel snel komen kijken en vaker dan andere mensen maar we zolang het voor ons ook goed voelt.
wij brengen niemand op de hoogte, lijkt me ook vreselijk dat iedereen ‘afwachtend’ is. Ik verras liever met een telefoontje met goed nieuws na de bevalling . Maar goed, ik word waarschijnlijk ingeleid dus zal het de oppas moeten vertellen, en mijn moeder heeft aangegeven dat heel graag te willen zijn dus denk ik dat we er niet aan ontkomen dat zij het weer
Wij hebben bij de 1e ook niemand op de hoogte gebracht en pas achteraf gebeld. Nu hebben wij er al eentje rondlopen, dus zij zal wel iemand bij zich moeten hebben voor het moment dat wij richting ziekenhuis gaan. Ik bel dus eerst mijn ouders! Verder weer liever niemand, tenzij ze op dat moment natuurlijk net aan het werk zijn.
Haha ja en ik probeer het naast me neer te leggen, maar merk dat ik er de laatste tijd weer meer last van krijg. Moet wel zeggen as zaterdag komt ze gezellig een dagje op bezoek. Ze wil eigenlijk naar de koopgoot in Rotterdam maar daar heb ik geen zin in (shoppen met haar is niet leuk) heb het gegooid op mijn zwangerschap en suiker op het moment . Mijn man geeft mij hierin groot gelijk en hij is blij dat ie onder het shoppen uitkomt.
Zo het is bijna een dagtaak om dit topic bij te houden Kamertje: momenteel slaapt onze zoon nog in de babykamer en moet de zolder nog worden verbouwd zodat mijn zoon naar boven kan. Hopelijk is half december alles klaar. Dus niet heel ruim van te voren, maar aangezien ik vorige keer overtijd liep heb ik (wellicht onterecht) het idee dat ik nog wel eventjes heb.... Wassen: ik ga straks wel even de babykleertjes in de kleinste maten wassen. Na 2 jaar in een la zijn ze toch wat stoffig. Waar ik vorige keer nog alles volgens het waslabel heb gewassen (iets met hormonen, ben echt absoluut geen goede huisvrouw) was ik ze nu gewoon zoals ik denk dat het moet, meeste kan gewoon op de "mix" stand in de droger. Strijken doe ik niet aan. (Schoon)ouders: schoonouders hebben we al jaren geen contact meer mee. Dus dat probleem is er niet. Mijn beide ouders (gescheiden en beide hertrouwd) waren vorige keer wel op de hoogte van wanneer ik ging bevallen, maar dat was ook een inleiding op 41+6 dus niet echt een verrassing. Wij hebben ze gebeld 's avonds toen wij eraan toe waren. Mijn moeder en stiefvader zijn (met onze) toestemming nog naar het zh gekomen. Net als mijn broer. Mijn vader en stiefmoeder konden niet komen ivm enorme sneeuwstorm . Ik heb alleen niemand mijn zoon laten vasthouden, die was van mij! Maar dat begreep iedereen. Dit keer zal iig een van mijn ouders op de hoogte zijn vanwege oppas voor mijn zoon. En als het een gepland keizersnede wordt sowieso. Ik beslis dan wel of ik wel of niet toe ben aan bezoek. Alle dames die al bijna gaan bevallen, aan de ene kant jaloers, aan de andere kant blij dat ik nog even heb om alles te regelen.
@Ansj84 haha nou ik ben nu wel blij hoor dat het er bijna op zit die zwangerschap! Vandaag sprak een onbekende me nog aan dat ik die buik zou gaan missen.. maar als ik ergens klaar mee ben dan is het wel die dikke toeter kan niet wachten totdat ik weer op mijn buik kan slapen!
Hee meiden, ik klets ook graag mee! Voor mij nog ongeveer 70 dagen, ons meisje wordt waarschijnlijk rond de kerstdagen gehaald met een geplande keizersnede
Wassen: Jullie hebben me aangestoken met het gepraat over wassen. Eind van de middag alle hydrofielluiers, beddengoed en hoezen voor het aankleedkussen gewassen. Alles hangt nu te drogen en de hydrofieldoeken zitten in de droger. Kan ik morgen vast het ledikantje opmaken enzo. Ziet de kamer er meteen weer wat gezelliger uit denk ik. Vandaag de kamer schoongemaakt, dus kan nu alles gaan inrichten. Bedacht met vandaag wel dat ik nog moet bedenken hoe ik m'n kinderwagen ga opmaken, daar nog niks specifiek voor gekocht. Totaal niet aan gedacht ook nog. Kleertjes wassen wacht ik nog even mee, verwacht nog wel meer spullen te krijgen en over te nemen van vrienden. Handiger om dat straks in 1 keer te doen. (Schoon)ouders: Iedereen woont hier "gelukkig" ook ver weg. Wij gaan ze ook niet op de hoogte brengen als de bevalling begint. Ze horen het wel als de kleine geboren is en wij er aan toe zijn. Vriendin van m'n schoonvader maakte zich al helemaal druk, want wie weet wordt hij wel met kerst geboren(ben 25-12 uitgerekend) en zaten ze net aan het kerstdiner met haar kinderen. Dat vond ze maar ingewikkeld want dat afzeggen/inkorten wilde ze niet maar een dag later langskomen was geloof ik ook niet echt een optie in haar hoofd(het is 2 uur rijden enkele reis). Mocht het wel gebeuren die dag misschien aardiger om pas een dag later te bellen. Mijn ouders wonen op meer dan een uur rijden, dus ook die staan niet zomaar op de stoep. Hoe het straks echt zal gaan zien we wel, wanneer we bellen hangt van zoveel dingen af. Wanneer ik beval, welke dag en hoe laat. Of we thuis zijn of in het ziekenhuis. Hoe het met mij gaat. Ik bekijk het verder dan wel!
Oké, help. Ik kan op geen enkele manier meer zitten zonder dat m'n buik zeer doet. Vooral aan de bovenkant/zijkant lijkt het alsof alles véél te strak staat. Is echt opeens gekomen, sinds een uurtje of 5. Buik zit nog steeds laag, en heb niet het idee dat de baby omhoog is gekomen (plus ik voel haar in m'n blaas trappen ). Staan doet nog meer zeer. Wie herkent dit??
bij pijn in je bovenbuik echt de vk even bellen voor de zekerheid! Helemaal als het zo plots komt. Hoe voel je je verder?
Je maakt me bang.. Is dit een slecht teken? Voel me verder prima, naast enorm moe maar dat is niet zo gek na zo'n slechte nacht. Geen hoofdpijn of iets dergelijks. Gewoon normaal eigenlijk.
Uhh nee niet gebeld Zou 't niet kunnen komen doordat de baby groeit? Of dat ik te veel heb gedaan vandaag?