Ja dat vraag ik me ook af. Wij hebben ook wel idioten maar in het ergste geval maken ze je uit voor k hoer maar een echte doodsbedreiging heb ik nog nooit gekregen. Weleens tegen een collega van je gaat me tegenkomen maar dat is geen doodsbedreiging. Ik zou echt naar een andere baan gaan zoeken. Wij hebben ook wel vestigingen in de Schilderswijk en daar gebeuren wel hele rare dingen. Ik zou daar ook nooit willen werken net zoals Transvaal met het spreekuur voor prostitués, wordt je ook niet blij van ;:
Ik heb vroeger een poos gewerkt voor een methadon uideelpunt. Wij maakte het en hun verdeelde het, was eig een hele gezellige bedoeling De echte lelijkerds zijn vaak de mensen waar je het niet van verwacht. En het mooiste is dan nog dat ze de keer erop net doen of er niets gebeurd is XD
Gisternacht van onze dochter. Roep mij opeens rond 11 uur. Ik schik. Ze is nooit wakker. M.: 'Mama ik weet nu eindelijk waarom er geen wolken bij Jupiter zijn. Er is daar geen water dus kan dat ook niet verdampen en wolken worden!' Ik: 'Je hebt helemaal gelijk schatje.' M.: 'Dank je. Welteruste.' Haha. Tjah ze thema ruimte op school en daarom samen satelliet foto's die dag gekeken van alle planeten. Fotosynthese en weervormin vorige week besproken. Prachtig hoe ze dan linkjes leggen. (Dochter heeft vragen half uurtje voor bedtijd. Ze bedenkt zelfs de onderwerpen. Meestal 'baby' haha)
Ik denk ook dat het is, wat je onder doodsbedreiging verstaat. Voor de één is een bepaalde uitspraak van iemand, iets anders dan voor de ander. Mijn collega’s en ik horen op regelmatige basis; ‘ik kom naar je kantoor en dan zullen we nog weleens zien wat er gebeurd.’ De één vindt dit een enorme bedreiging; de ander denkt daar weer lichter over. Als je werkelijk elke dag hoort: ‘ik maak je dood’ of ‘ik snij je keel door’ dan zou ik op die plek geen minuut langer meer willen werken want dan wegen de leuke dingen voor mij niet meer op tegen de minder leuke.
Lekker werken zo. Ik benijd je niet. Jij bent doktersassistente toch? Ligt de praktijk in een achterstandswijk soms?
Nou ja dit dus. Tegen mij is ook weleens gezegd ik kom naar je huis, lijkt me sterk dat ze überhaupt weten waar ik woon. Ik vind dat soort opmerkingen niet leuk maar slaap er niet minder om maar als ze echt zouden gaan zeggen ik maak je af en ik snij je keel door dan wordt het tijd om op zoek naar een andere werkplek te gaan.
Nou sorry maar dan doen ze daar bij die praktijk iets niet goed. Bij doodsbedreiging gewoon aangifte doen en zorgweigering. Ik werk in de wijkverpleging en als er gedreigd wordt dan is het bye bye en kunnen ze een ander zoeken. Dat Pik je toch niet? En hoef je ook niet te pikken. Hier iemand met NAH die met regelmaat uitingen doet en ook uithaald. Pas wilde hij me een mep verkopen met de mededeling dat hij me kapot ging maken. Hier wordt meteen melding van gemaakt. OOK als het alleen uitschelden is. Melding gaat naar de manager en die bepaald wat er gaat gebeuren . Goed gesprek met persoon om duidelijk te maken dat hij het niet nog een keer hoeft te flikken omdat anders zorg gestopt wordt of meteen zorgstop. Vorig jaar heeft collega iemand gehad die met schroevendraaier dreigde. Wordt meteen actie ondernomen.
Ik ga liever boven (in badkamer) dan beneden. Meer beenruimte Maar behalve bij m'n moeder, zussen, schoonouders en uiteraard ook thuis doe ik het nergens anders. Overigens ga ik tegenwoordig ook wel beneden zowel thuis als bij 1 van deze mensen, maar tot een jaar of 2 terug ging ik altijd boven. Niet bij schoonzus, niet bij vriendinnen, niet bij vreemden.
Heb ik ook een gruwelijke hekel aan! Ben zelfs regelmatig boos geweest op m'n man als ie te vroeg thuis kwam . Dan had ik het avondeten nog niet klaar. Irritant dat ik me dat vond! Ik vind het ook vooral vervelend dat ik bij sommige mensen (die vaak te vroeg komen) niet eens weet of ik nog even kan douchen en/of naar de wc kan een half uur tot kwartier voor de afgesproken tijd. Niets zo vervelend als hoognodig moeten en maar niet gaan omdat je niet even lekker op je dooie akkertje kunt zitten omdat Japie op elk moment (te vroeg) kan komen............
Ik ben ook niet zo gauw bang, maar sommige mensen raken een bepaald punt bij je en dan wil ik die zaak ook niet meer doen. Terwijl ik vorig jaar een zaak heb overgenomen van een collega omdat zij bang was voor de vader van het gezin en ik kan prima met hem door 1 deur. Andersom ook; ik vond een moeder heel erg naar en intimiderend (haalde m’n kinderen erbij) en mijn collega die de zaak nu heeft gaat heel goed met haar. Maar toen ik een paar maanden geleden een kind van een AZC heb weggehaald en in een pleeggezin heb geplaatst, toen wilde ik even geen zaken meer op dat AZC hebben hoor. De bedreigingen van al die mensen bij elkaar en de haat die ik toen voelde, maakten toen wel dat ik dacht; hier even niet meer zijn...
Jaren geleden, vierden we regelmatig kerst met een groep vrienden. Eentje daarvan kwam rustig 2 uur te vroeg, stond ik dan druk in de keuken te zijn terwijl ik ook gastvrij voor hem moest zijn. En geen poot uitsteken om maar even behulpzaam te zijn. Niet leuk. Maar blijkbaar pakte hij de signalen niet op, want een jaar later, terwijl ik in de slaapkamer me stond om te kleden, ging uren van te voren de deurbel weer. Dus mijn vriend komt mij voorzichtig vertellen wie er al is. Ik heb toen precies tegen mijn vriend verteld hoe ik erover dacht dat dezelfde persoon weer uren te vroeg op de stoep stond. Wat ik niet wist was dat deze persoon niet in de huiskamer was, maar nog stond te wachten in de hal en alles woord voor woord kon horen. Dus, voordat ik beneden was, is hij weer weggegaan om keurig op tijd terug te komen. Verder was het een gezellige avond. Nu, jaren later, vind ik het pijnlijk voor hem, maar schuldig voel ik me eerlijk gezegd niet.
Zowel mijn toilet op de bg als de eerste zijn apart van de badkamer. Op de tweede verdieping wel een badkamer met wc maar als bezoek daarop zou gaan werd ik helemaal gek. In mijn badkamer, gadver!
Oh wat gênant. Jaren terug eens iets meegemaakt. De jongste was nog maar heel klein en ik had een rotweek achter de rug, veel huilen, flink beroerd na de prikken en toen ik na het eten eindelijk even boven kon liggen en mijn man het over kon nemen werd er gebeld op de huistelefoon. Mijn man liep naar boven om te zeggen dat hij —- aan de telefoon voor me had waarop ik zei Jezus daar heb ik nu echt even geen zin in, zeg maar dat ik aan het douchen ben ofzo, bleek dus dat die de telefoon gewoon bij zich had en ze alles letterlijk had kunnen horen. Ik vond dit toch zo erg maar ze kent me al ruim 20 jaar en ze zei tegen mijn man : ik hoor het al, ze zit er doorheen, knuffel haar even flink en zeg dat ik toch wel van haar hou Een vriendin voor het leven en we hebben er later smakelijk om kunnen lachen.
Ja vreselijk hè, gewoon vol op mijn wang. Ik kreeg haar een paar jaar erna op de seh, ik was nog steeds een piepje van de kaart, de verpleegster moest mijn hand vasthouden tijdens het gesprek.
Snap gewoon dit soort mensen niet. ik word sowieso niet snel boos, verheffen van m'n stem dan is het bij mij echt al heel ver, maar geweld? Denk dan echt wat voor tokkie is dat geweest