Hier onze hond ook keihard aangepakt. Dat mensen het ook zielig vonden maar ja, het is een herder en die hebben een vaste harde hand nodig als ze klein zijn, anders doen ze echt waaar ze zelf zin in hebben. Slaan en trappen heb ik niet gedaan maar wel echt hard opgetreden.
Dan zou je nooit een hond kunnen nemen als je kinderen hebt of geen kinderen als je een hond hebt. Onze herder had ik al 2.5 jaar toen ik onverwacht zwanger werd van de jongste. Had ik hem weg moeten doen dan? Dan kan je ook geen kat nemen, die kunnen ook keihard uithalen. Kinderen horen respect te hebben voor dieren. Mijn oudste heeft toen hij 6 was onze oudste hond getreiterd. Dagelijks. En dat is echt het liefste hondje ever, klein formaat. Zij liep elke keer weg en ging ergens anders liggen. Na een aantal keer bromde ze en liep ze weg. Ik heb 500000 keer gezegd dat hij moet ophouden de hond te slaan of te trappen en dat brommen een waarschuwing is dat ze het niet leuk vind en ze daarom wegloopt. Ineens kom ik van het toilet, ik loop de kamer in en ik zie op dat moment dat hij haar vol in haar gezicht trapt en ze haalt uit. Resultaat, gat in zijn been. Janken en de hond vloog meteen onder de tafel. Ik word dan niet boos op mijn hond, wel op mn kind. Na zo vaak waarschuwen had hij dit bij deze actie kunnen verwachten. Ze heeft overigens verder nog nooit gebeten of ook maar iets raars gedaan. Honden kunnen niet praten en hebben enkel hun bek om zich te verdedigen. Onze herder werd dagelijks getreiterd door de jongste. Dat is nu gelukkig over, maar hij heeft nooit iets gedaan. Hij loopt altijd weg en gaat in de gang liggen. Jongste gaat er dan achteraan dan loopt ie nasr boven, weer erachteraan, dan gaat ie in zn mand etc etc etc. Ik zat er bovenop maar de jongste luisterde gewoon absoluut niet. Die fase is nu gelukkig over maar ik werd er doodziek van en de hond ook.
Een kat kan ook uithalen, maar die gevolgen zijn nogal anders dan een aanval door een agressieve hond. Je leest immers elk jaar weer verhalen over volwassenen en kinderen die ernstig gewond raken of overlijden na een aanval door een hond. En dat lees je nou nooit over een kat... Kinderen moeten respect hebben voor dieren ja, en dat kun je ze zeker bijbrengen. Maar je kunt een een jong kind die verantwoordelijkheid toch helemaal niet geven dat hij oorzaak en gevolg volledig door heeft? Zo ver zijn ze gewoon nog niet in hun ontwikkeling. Net als met verkeersveiligheid: je kunt ze leren dat ze moeten uitkijken voor het oversteken etc, maar pas vanaf een jaar of 9-10 kunnen ze situaties ook pas echt inschatten en het geleerde goed toepassen.
Elke hondenbeet is natuurlijk teveel, Maar statistisch gezien is een hond eigenlijk heel veilig. Jaarlijks worden er meer kinderen door hun eigen ouders gedood dan door een hond. Volgens mij sterven in Nederland jaarlijks 2 mensen als gevolg van een hondenbeet. Waar ik wel belachelijk vind, is dat iedereen zomaar een hond kan aanschaffen.
Mijn hond is er gekomen voordat de jongste kwam. We hebben een herder met een rugzak, met 6 mnd gekregen, extreme baknijd, snel happen en hij kan niet met mensen omgaan. In ons huis is hij veilig, hij zit overdag veel in het kantoor, hier staat een extra hekje voor en de deur is vaak dicht. Als er vreemden over de vloer komen, blijft de hond in het kantoor of gaat hij de schuur in. Er is dus geen contact met vreemde kinderen of ander bezoek. Hierin denk ik dat het veiliger is dan bij menig ander persoon met een hond. Hij is rustig rond de kinderen. Als we vernemen dat hij de kinderen teveel vindt gaat hij terug achter het hek. Mijn dochter is nu 5 mag alleen door het kantoor de tuin is. Ze weet hoe ze met de hond om moet gaan. Ze weet ook waarom het belangrijk is dat vriendjes en vriendinnetjes niet in het kantoor komen. Komen kinderen hier voor het eerst, dan gaat de hond sowieso in de schuur met de deur op slot, zodat ik zeker weet dat kinderen geen vreemde dingen uithalen. Voor ons, wij hebben een leuke hond, wandelen graag met hem, kunnen heerlijk met hem knuffelen. Ik ga hem niet in laten slapen omdat hij niet sociaal naar mensen is. Neem liever gewoon mijn maatregelen.
Eerlijk schrik ik er best van dat je kinderen nog zo de mogelijkheid hebben gekregen om de honden te plagen.
Ik vind dit altijd lastige kwesties, hier hebben wij thuis 3 honden van letterlijk groot naar klein. Nu hebben we nooit vanaf het begin onze honden bij onze zoon gehouden zonder ons erbij. De enige hond waarbij we op dit moment de meeste '' problemen '' van ondervinden is de kleinste. Hij geeft keurig aan in hondentaal door eerst te waarschuwen met een grom naar ons zoontje, maar ons zoontje vindt dat alleen maar leuk als er een reactie uitkomt als hij aan een oor trekt. Dan grijp ik al in.. Maar ik vind het niet altijd terecht om direct de hond te straffen zeker niet nu mijn zoontje heel goed weet dat hij het niet mag doen want als ik naar hem toe loop rent hij direct weg omdat hij weet wat de gevolgen zijn als hij doorgaat (dan mag hij op de gang) Soms komt hij in de buurt van de hond en begint de hond al te grommen van ga alsjeblieft weg ja dan krijgt de hond op zijn donder en is hij diegene die weg mag ipv ons zoontje. Zo ken ik ook verhalen waarbij de honden sinds een komst van een baby weg worden gehouden bij de baby / kinderen. Dat werkt ook niet want als je ze er bij weg houdt en er niet bij betrekt kun je juist jaloezie opwekken bij de hond, en wat op een later tijdstip verkeerd kan aflopen waardoor de hond dat af reageert op het kind. Zo leren wij nu al onze zoon aan dat de bench of honden mand de plek is van de honden en niet van hem en hij dus ook niet daarin hoeft. Net zo dat wij de honden hebben aangeleerd dat box en bedje van onze zoon is en hun daar niet met hun snuit doorheen hoeven te snuffelen. persoonlijke ruimte creëren voor zowel hond als kind is heel belangrijk, en zeker niet altijd even gemakkelijk omdat natuurlijk kleine kinderen regelmatig wat laten vallen aan eten en ze dat dus snel doorhebben om vervolgens ze omver te lopen. Zo leren wij onze zoon nu ook al aan dat de hond naar hem toe komt en niet andersom en dat gaat eigenlijk altijd goed, hij ligt vaak genoeg met ze op de bank wel zo dat de kop van de hond niet bij zijn gezicht ligt. Straks leren we hem ook dat een hond van iemand anders niet onze honden zijn en hij die dus met rust moet laten. Juist omdat hij onze regels nu is gewend met onze eigen honden merk ik al dat hij buiten andere honden negeert en ze niet interessant genoeg meer vind. Ik zie soms ook in gezinnen dat alles draait om de kinderen letterlijk zelfs wanneer deze huisdieren lopen te treiteren en het dier dan de schuld krijgt als het aangeeft er klaar mee te zijn. Als je ook huisdieren hebt vind ik dat je rechtvaardig moet ingrijpen en als dat betekent dat op dat moment het kind fout zit hoort die op het matje geroepen te worden en niet de hond of kat.. Soms doe ik bewust de honden even in een andere ruimte of gaan ze in hun bench liggen om tot rust te komen omdat mijn zoontje dan te druk voor ze is, en zolang ik daar begrip voor heb is er niks aan de hand. het is eigenlijk continu opvoeden en alert zijn als je kinderen en huisdieren hebt.
Hoef je niet van te schrikken hoor. Je bent niet bij de situaties geweest. Mijn jongste is moeilijk handelbaar en luistert absoluut niet, maar dan ook echt totaal niet, we hebben daarom een hele strikte opvoeding. Zodra hij ook maar bij de honden in de buurt komt haal ik hem weg, meteen. Zodra hij de kans kreeg om iets te doen ging hij ook meteen op de stoel en kreeg hij straf. Maar soms moet je ook naar de plee. Of iets uit de koelkast pakken. Als de hond dan net langs hem loopt en hij slaat hem dan ben je gewoon te laat. Het is nu gelukkig praktisch afgelopen maar het was hard werken kan ik je vertellen.