Ik vraag me af hoe ze dat hebben onderzocht. Het is toch woord tegen woord in zulke gevallen. Hoewel als er echt met stokken is geslagen dan moet daar iets van te zien zijn lijkt mij. Ik weet nog als klein meisje dat ik eens een klap op mijn wang kreeg van een juf omdat een klasgenootje zei dat ik mijn middelvinger naar haar kont opstak toen ze voor me stond. Ze draaide zich om en pats. Ik had er een mooie afdruk van. De juf overigens ook een paar uur later toen mijn moeder mee naar school kwam en d'r zelf een draai om haar oren gaf maar goed. Feit blijft dat als dit echt niet waar is, het verschrikkelijk is voor de juf.
Fijn dat haar naam ‘gezuiverd’ is. Maar vreselijk voor haar dat het zo ver heeft moeten komen. De plek waar zij zich misschien wel veilig voelde en waar ze fijn werkte is in een klap weg. Vreselijk.
Zeer triest en jammer dat het vaak zo gaat. Een docent die op non-actief gezet is kan nooit meer terug naar dezelfde organisatie. Het feit dat je in eerste instantie als schuldige wordt gezien door je schoolleiding....... Stel je eens voor wat dit emotioneel doet met je. Ik vind het heel erg voor de betreffende juf, maar minstens zo erg voor al het onderwijspersoneel, want ook hier blijkt maar weer hoe men omgaat met het personeel in het onderwijs. Ze dansen naar de pijpen van de ouders. Ze moesten zich schamen. In plaats van de leerkracht op non-actief zetten moeten ze de leerkracht aan het werk laten tot het tegendeel bewezen is. Dan pas sta je achter je personeel.
Ben ik met je eens hoor, maar deze medaille heeft 2 kanten, wat doet het met een organisatie als blijkt dat het wel waar was geweest en ze de juf door hadden laten werken. Puur uit moeder gevoel is mijn eerste reactie dat ik een andere school voor mijn kind zou zoeken, en denk dat ik daar niet alleen zo over denk.
Tja, ik ken de andere situatie waarin dus ook werd gezegd dat er niks aan de hand was na een onderzoek, maar dat was simpelweg omdat het onderzoek inhield dat er iemand in de klas erbij ging zitten en de juf dan ineens poeslief was. (Terwijl ze daarvoor dus dagelijks kinderen van 7-8 jaar ruw door elkaar schudde als ze niet netjes schreven en uit het niets een harde tik bovenop je hoofd kon geven. Daar ga je niks van zien bij een kind, maar dat betekent niet dag er niks is gebeurd. Daarna horen dat de juf niks fout deed, dat de volwassenen je niet geloven, dat voelt zooo gruwelijk machteloos en oneerlijk.) Ik hoop dat het in dit geval echt niet waar is en de juf niks verkeerd heeft gedaan, weer aan het werk kan zonder dat dit nog op haar schouders moet rusten.
En als het wel waar was geweest? Ik heb in die situatie gezeten en dat is gewoon traumatiserend voor kinderen, je verhaal doen met veel moeite en vervolgens de volgende dag gewoon weer hetzelfde riedeltje met de juf die je ruw door elkaar schudt. En de week erna weer. En weer. En weer. Als dat nu zo was gebleken, had iedereen geroepen dat ze meteen op non-actief had moeten worden gezet.
Ze hadden haar ander werk moeten aanbieden misschien -waarbij altijd extra ogen waren. Maar alleen voor een klas laten staan kán gewoon niet. Je kunt het risico gewoon niet nemen als het om kinderen gaat, die nog niet voldoende voor zichzelf op kunnen komen.
Zoiets is gewoon heel lastig te bewijzen. Het blijven kinderen. Kinderen overdrijven vaak ook en maken dingen groot. Brengen dingen verkeerd over waardoor het totaal anders over kan komen. Maar aan de andere kant moeten ze ook gehoord worden, stel dat het waar is...lastig. Ik weet niet hoe ze zoiets bij die kinderen checken maar lijkt me toch dat zoiets met behulp van een kindertherapeut "getest" wordt? Op spelende wijze? Ken diverse verhalen die door kinderen zo gebracht werden dat de leraar in de problemen kwam. ooit een leraar gehad die met een liniaal op tafel sloeg als je niet op zat te letten. Net voor je neus. Zo ging het vroeger. Ook een kind die tegen dr ouders gezegd had dat de meester haar met een liniaal geslagen had. Heel gedoe geweest want tja, meer kinderen konden beamen dat hij met een liniaal sloeg. Later bleek dus op tafel. Leraar die klasgenoot bij haar arm pakte om naar de gang te brengen. Kind trapte en sloeg. Had problemen, grote mond enz. Meester bleef rustig en naam haar mee naar de gang. Kind heeft thuis verteld dat de meester haar hardhandig naar de gang sleurde... Doordat ze zelf zo tekeer ging zag het geheel er zeer dramatisch uit , ook voor klasgenoten. leraar bleef gewoon rustig maar voor sommige zag het er inderdaad uit dat hij haar de klas uitsleurde. En hop, daar gingen de roddels het plein over. Ouders kwamen wel mooi verhaal halen, vertrouwen weg enz. Gelukkig bleek ook een volwassene het gezien te hebben en was het helemaal niet waar. M'n zusje werkt op een school en daar mogen ze de kleuters al niet eens meer helpen met bijv een vuile broek. Ze was bezig met een kindje te helpen met aantrekken van schone broek. Billen vies dus schoon gepoetst. Ander kindje ziet het en verteld aan z'n moeder dat hij zag dat de juffrouw aan piemel/billen van klasgenootje zat. Hop, boze moeder in de klas met grootse verhalen.... Vriendin van zusje zelfde soort incident. Helpt kind met andere broek. Verhaal dat juf met hand in broek van kindje zat. Toevallig bij allebei ook nog eens op een school met buitenlandse kindjes die nog slecht Nederlands spraken. Iig de ouders. Dus heeeeel lastig om dan uit te leggen dat het net anders gegaan is als kindlief vertelde.... M'n eigen kind: collega komt op m'n kinderen passen. Jongste de volgende dag het verhaal dat collega gigantisch boos op haar was geworden omdat ze niet luisterde en dat ze een klap van haar gekregen had. Ze was eerst stil en toen ik doorvroeg kwam ze met dit verhaal. Huilen enz. Ik begon te twijfelen. Ze vertelde het zo zeker en ze loog nooit. Maar kon het absoluut niet geloven dat collega dat zou doen. Zou op de bank gebeurd zijn. Klap en toen naar boven gebracht door collega enz. Grote zus zat er gelukkig bij en die gaf aan dat zusje haar zin niet kreeg van m'n collega en niet luisterde. En dat collega inderdaad boos was en had gezegd dat ze het niet leuk vond hoe dochter deed. Dochter is toen zelf boos naar boven gegaan. Collega is niet boven geweest. (Ze sliepen bij elkaar op de kamer dus oudste kon alles zien en horen. Maar lastig want ik keek echt met andere ogen naar m'n collega en begon zelfs aan haar te twijfelen. Heel lastig moment. Aan collega gevraagd en collega vertelde exact hetzelfde als m'n oudste. Na een hoop gedoe kwam den jongste met hetzelfde verhaal en gaf ze toe dat het toch anders was. Ik heb zelf vroeger boos m'n brood op de grond gegooid omdat ik niet wilde luisteren en dwars was. Juf wilde dat ik de boterham opraapte en gewoon op at (schone vloer). Ik heb thuis verteld dat ik brood van de grond moest eten.... Dus tja, ik zou het prima kunnen begrijpen als dingen verdraaid worden. Maar nogmaals, erg lastig en je moet ook naar de kinderen luisteren.
Dat is iets wat je inderdaad wel merkt, althans dat vond ik. Met ons laatste 10 minuten gesprek op school vertelde de juf dat onze zoon het erg goed deed maar hij heeft wat problemen om zich te concentreren. Maar voordat ze zover was om dat ook daadwerkelijk te zeggen kwam er eerst een heel verhaal uit dat ze het niet slecht bedoelde, dat ze niet bedoelde dat onze zoon vervelend was of een pestkop, of het expres deed, of..of...of... Ze zat zich echt bijna eerst te verontschuldigen dat ze wilde aankaarten dat hij gewoon wat moeite heeft met zich te concentreren of stilzitten. Hij MOET altijd IETS doen, of bewegen of een geluidje maken. Ze vonden het niet hinderlijk maar wilde er wel naar kijken "Maar jullie mogen uiteraard eerst goed overleggen thuis en dit eens laten bezinken hoor!" Voor als hij naar groep 3 gaat en toch echt moet opletten. Ik vond het bijna meelijwekkend dat ze zich zo zat te verontschuldigen om iets onschuldigs en simpels aan te kaarten. Alsof ik d'r kop eraf zou trekken als ze het gewoon rechtuit zou zeggen. Maar dat krijg je denk ik met ouders die wel om ieder scheet moeilijk doen.
Klopt dat is heel erg. Volgens de rechter ben je onschuldig tot het tegendeel is bewezen. Wat zegt zo'n schorsing dan? Voor ouders ben je dan al schuldig verklaard. Door deze maatregel kan iedere willekeurige leerkracht genaaid worden. Neem die leraar een paar jaar terug, die op non-actief gezet werd omdat hij aan een meisje zou hebben gezeten. Dat had het meisje voor de grap verzonnen. 't was wel einde carrière voor die man. Natuurlijk moet bekeken worden of de leerkracht schuldig is, maar laat deze gewoon aan het werk. Geef ze desnoods tijdelijk een andere taak, maar laat ze niet thuis zitten. Dat is zo funest het vertrouwen.
Ik weet ook niet hoe het beter kan, zodat je nooit die twijfels hebt, maar hier is de school bv heel open - leraren lopen zo van het ene naar het andere lokaal, deur naar de gang staat open als er bv geen toets is, klassenassistenten werken soms ook in meerdere klassen en als ze dus bij juf A klaar zijn lopen ze naar juf B. Zo zijn er dus heel veel momenten met meerdere volwassenen in 1 klas, of op z’n minst dat een volwassene langs een heel zichtbaar lokaal loopt. Dit in vergelijking met mijn school vroeger; geen ramen naar de klas vanuit de hal/gang (dat werd pas later verplicht), geen klassenassistent, geen andere leerkrachten die bv even de klas in kwamen, iedere leerkracht bleef echt in z’n eigen klas. Als ik bv kijk naar de groep 4 van mijn dochter, dan kan hier onmogelijk een schreeuwende juf die kinderen door elkaar schudt en af en toe hard op een hoofd tikt onopgemerkt blijven. Dus mócht zo’n verhaal toch de kop op steken, ben ik wel eerder geneigd de school te geloven als zij zeggen dat het verhaal is overdreven/niet klopt.