Ik mag hopen alleen als ze dat zelf willen. Wat ik bedoelde was dat veel mensen denken dat kinderen moeten studeren ed om wat te bereiken in het leven. Dat krijgen heel veel kinderen mee, ook kinderen voor wie dat geen realistisch toekomstperspectief is (hb of juist niet - geldt inderdaad voor alle kinderen). En ik denk dat dat kwalijker is dan een bepaald IQ hebben (laag, gemiddeld of hoog). Ik heb dit gezien en gehoord in mijn vorige werk en zie/hoor het ook op mijn huidige werk heel veel. En ook op de vorige school van de oudste was dit wat ze uitstraalden. En oa om die reden zit ze nu op een andere school, waar ze gelukkig veel breder kijken.
J. wil geschiedenis lerares worden. Bij voorkeur via het hbo, want ze wil meteen lesgeven en het liefst aan de onderbouw. Ze heeft het al helemaal uitgedacht. Ik zie het allemaal wel. Eerst de basisschool maar eens afronden.
Ow zo, dan begrijp ik je wel ja. Al blijf ik t apart vinden dat veel mensen deze instelling hebben...
Je wilt niet weten wat mensen allemaal zeggen over dit soort dingen... Laatst nog iemand dat leerlingen op het vmbo prima vwo kunnen doen, als ze het maar wilden. Leerlingen op het vmbo zaten daar volgens deze persoon enkel omdat ze lui en ongemotiveerd waren. Tuurlijk zal dat voor een aantal gelden, maar voor een veel groter aantal niet. Lekker als je dan zo wordt weggezet...
Dat ging bij mijn jongste dochter ook zo. Qua schoolse vaardigheden wel vlot maar niet extreem. Groep 1 ging wel maar groep 2 was drama. Ze wilde niet meer, Vond school stom, had geen aansluiting meer. Ze is ook heel anders slim dan mijn oudste dochter, die altijd mijlenver voor liep in ontwikkeling. Toch zag ik bij haar ook dingen die er op wezen zoals in ruimtelijk inzicht ver voor lopen, heel jong al gedetailleerd tekenen. Ze was in groep 2 ook echt klaar met kleuteren en paste ook niet meer tussen de kleuters. Ik zag als ze dan wel een keer een speelafspraak had ook een kloof. Haar leeftijdsgenoten waren in doen en laten jonger. Ik denk dat een voorsprong inderdaad heel verschillend tot uiting komen.
Herkenbaar, toen het gedrag erger werd moesten ze hem toch echt verder uitdagen. Ook met de extra uitdaging had hij niet voldoende en hebben ze toen besloten om hem door te doen naar Gr 2. Hij speelde ook met kinderen maar niemand in het bijzonder. Voor zijn feestje had hij wat kinderen uitgenodigd die 1 keer zijn komen spelen. Nu is hij 5 en zit in groep 3 maar heeft geen vriendjes. Hij speelt wel met andere maar niemand in het bijzonder. Wij maken ook zorgen en gesprekken komen er aan.
Zoon hier is niet storend in de klas, verschillende leraren beamen dat, hij is een voorbeeldige leerling. Kan goed zelfstandig werken behulpzaam indien nodig. Als hij iets niet weet vraagt hij om uitleg en gaat dan lekker aan de gang. Speelkwartier is moeilijk, want dan heb je alle omgsngsregels de geschreven en ongeschreven regels. Hij kan niet goed tegen oneerlijkheid. En hij heeft pas rust als iets uitgepraat en goed gemaakt is. En dat speelt niet bij alle Kids van zijn leeftijd, die gaan gewoon door met hun eigen ding na een ruzietje en vergeten het. Zoon niet. Maar het gesprek was positief, ze blijven hem begeleiden en verder doet hij lekker z'n ding
Begeleiden en ondersteunen is belangrijk maar ik vind het onnodig er onwijs op te hameren. Hij vertoond geen storend gedrag. Je kan nu eenmaal niet overal goed in zijn.
Fijn dat hij in ieder geval niet storend is. Neemt hij dingen wel mee naar huis en is hij dan thuis boos? Zoon kan ook niet tegen onrecht en kan dan ook echt boos worden. Zijn storend gedrag komt waarschijnlijk omdat hij niet voldoende aangeboden krijgt maar dat krijgen we binnenkort te horen.
Net als dat een hb kind vaak uitdaging nodig heeft op school, denk ik ook dat een hb volwassene uitdaging nodig heeft in zijn of haar werk. Het hoeft niet veel te verdienen of een 'hoog' beroep te zijn. Je moet wel levend blijven in je hoofd om je lekker te voelen. Of je met een hoger iq vaak voordeel hebt weet ik niet. Depressie, angst en piekerkachten komen in verhouding meer voor bij hb vrouwen. Ik denk dat een goede begeleiding wel erg belangrijk is. Ik loop op dit moment tegen een probleem aan waarvan ik hoop dat jullie mij er een beetje mee kunnen helpen. Mijn middelste (die niet getest is) zit zichzelf in de weg. Als hij ergens in op gaat is het een heerlijke jongen en heb ik echt geen kind aan hem. Maar ik krijg het niet meer voor elkaar om iets te vinden waarin hij op kan gaan. Hij neemt echt niks meer van mij aan. Hij wil leren lezen, op zijn manier van rechts naar links. Er is nog weinig waar hij in geïnteresseerd is. Het gevolg is dat hij vaak boos is en zoekt naar mijn knoppen om in te drukken. Ik wil graag uit deze cirkel komen met hem. Het liefste zou ik nu de kerst cadeaus op tafel gooien in de hoop dat er iets bij zit wat op dit moment goed aansluit op wat hij nodig heeft.
Thuis is hij ook niet boos, het kan hem wel lang dwars zitten en dan begint hij er vaak over. Hier thuis merken we aan zijn energie wel wanneer het woensdag en vrijdag is. Dan halve dag school en is hij drukker en klieriger dan de rest van de week. Maar niks extreems
@Zonnestralen je schrijft hij wil van rechts naar links lezen, kent hij wel alle letters? Ik herken het wel van onze zoon, neemt nog steeds weinig aan. Ik ben ook van rechts naar links gaan lezen. Daar kon hij natuurlijk niks mee dus weer van links naar rechts. Wij zijn begonnen met de kleuter samen leesboeken van de bibliotheek. Verder de rompompom letterdoos. Het na leggen van de woorden en het zelf leggen van de woorden. Begonnen met zijn naam en woordjes zoals ik en kip. Letters stempels, verder rompompom cijferdoos. Met die leeftijd was hij ook bezig met Lego dozen en stal voor stap in elkaar zetten. Die frustratie die je schrijft is heel herkenbaar, hij is toe aan school! Niet dat het dan voor ons heeft opgelost haha
waarschijnlijk heb je hier niks aan, maar ik herken dingen. Onze zoon is ook 3,5 en kan ook bovenstaand gedrag vertonen. Hij is ook niet getest. Hij vindt het moeilijk om (alleen) te spelen en is veel bezig met lezen en woorden maken. Hoe reageer jij op zijn gedrag? Bij onze zoon uit het zich vooral tegen zijn zusje (1,5).
Hij kent alle letters, maar hij maakt nog wel eens fouten doordat hij ze spiegelt of draaid. Dan noemt hij de p bijvoorbeeld een q. Het maakt voor hem niet uit of hij de puzzel met de onderkant boven maakt. Ik heb veel kinderboeken. Maar het lezen loopt vaak vast doordat hij alles nazegt en over wil nemen. Hij wil zoveel meer doen dan hij kan. Woorden na gaan leggen vind ik een goed idee. We hebben veel magnetische letters. Misschien dat we die samen met de avi start boekjes kunnen gebruiken. Dan kan hij toch een handeling doen ipv passief luisteren. Heeft rompompom nog extra bladen? Als ik het Google dan lijkt het alsof er heel weinig bij zit. Bouwen is helaas niet zijn ding. Hij laat zijn broer liever alles bouwen om ermee vandoor te gaan... Ja hij is zoo toe aan school. Al ruim een jaar. Als hij echt van de schoolse dingen is dan zal hij het daar nog zeker twee jaar lastig krijgen (of moet ik de juf zeggen). Ik hoop dat hij er andere uitdagingen zal vinden waar hij thuis niks mee wilde. Vermoeiend hè.
Hij kan niet echt met en niet echt zonder spelen. Ik heb veel te horen gekregen dat ik streng moet zijn, dat ben ik in mijn ogen wel een beetje. Maar dat gaat niet helpen. Dat kan hooguit even zijn gedrag indimmen, maar het lost de frustratie niet op. Ik probeer dus uitdagingen te vinden. Maar ik ben ook veel bezig met de verzorging van zijn zusje van bijna 1. Daarbij kan veel ook niet omdat zij rond huppelt. Hij is daardoor jaloers op zijn zusje. Die weet niet wat ze van hem kan verwachten. Hij heeft ook een hele lieve kant. Maar daar kan hij bij haar steeds minder mee door de dingen die hij uit frustratie doet.