Wat naar ook! Lijkt me heel heftig als alles niet vanzelf komt en je alsnog een curretage moet. Ik ben net geweest voor een extra echo. Het vruchtje zit nog helemaal vast na bijna 2 weken overleden te zijn. We gaan nu nadenken over de misoprostol. Ik sta daar nu nog niet helemaal achter merk ik. Heb toch het gevoel dat ik de gene ben die de zwangerschap dan beeindigd. Maar ja, misschien moet het wel...
Bah wat heftig! Lijkt bij jou dan ook geen einde aan te komen. Het vruchtje zelf ben je wel verloren toch? Lijkt mij ook heel naar om een currerage te hebben. Zou dat ook echt niet willen. Snap wel dat je daar bang voor bent. Ik heb net de 2de echo gehad. Idd geen kloppend hartje Alhoewel we dat natuurlijk al wisten is het opnieuw een klap. Vind het wel lastig dat ik het vruchtje nu heel goed en duidelijk kon zien. Vorige keer was het een vlek, nu zag ik echt het vormpje. Ik merk dat ik het nu nog lastig vind om het te accepteren. Heb nu echt een beginnend kindje gezien Daarnaast zit het nog hardstikke vast en gebeurd er nog niks. We moesten maar gaan nadenken over zo'n pil... maar heb dan zo het gevoel dat ik het zelf beeindig...
Ook al zo'n naar verhaal. Wat klote voor je! Ik hoop toch echt niet dat het zo zal gaan... En dank je wel! (L)
Heftig sterkte hoor! Bij mij begon mijn eerste miskraam met bloedverlies op 8.6 toen kreeg ik die dag een echo waarop we een levend kindje zagen. Alles zag er goed uit en ik zei dit gaat fout... Volgende dag ben ik het kindje verloren geheel intact heel bijzonder om te zien dat het met bijna 9 weken al zo compleet eruit zag. Geen kramp etc gehad en na een paar dagen was het bloedverlies al over. Vanaf het begin af aan voelde deze zwangerschap ook niet oke heel apart. 9 maanden laten zwanger en dit voelde gelijk goed nooit bang geweest voor een miskraam. 3de zwangerschap voelde weer niet oke en dit bleek bij de echo ook te kloppen leeg vruchtzakje. Ik wilde afwachten tot het er vanzelf uit kwam dit heeft wel 2 weken geduurd en heb ik ook lang bloedverlies gehad erna denk wel een week of 3 en daarna was het over. Bij mij zeiden ze zolang je geen krampen hebt is er niks aan de hand... nou ik heb helemaal geen kramp gehad of pijn en toch is het 2 keer fout gegaan.
Waar ben je bang voor bij een curettage? Want dat is juist de enige manier waarbij je niks merkt, je gaat slapen en wordt wakker als t voorbij is. Bij de pillen is er juist veel kans op ellende (hevige pijnen en bloedverlies, niet alles eruit en restweefsel, waardoor je vaak daarna alsnog n curettage moet). Ik zeg niet dat je perse een curettage moet doen maar verkijk je ook niet op de pillen en wat dat voor gevolgen kan hebben. Wat je ook kiest (bij mij zat ook alles muurvast), veel sterkte!
Herkenbaar... Ik vergeet nooit het moment waarop ik de pillen inbracht en dacht: nu ga ik het zelf in gang zetten. Dat voelde heel naar, ook al is het al dood. Maar tegen de tijd dat ik de curettage kreeg een maand later kon het me niet snel genoeg gaan, zo beu was ik het gammele gevoel door bloedarmoede en bloedverlies continu. Ik hoop dat je een keuze kunt maken waar jullie je beide goed bij voelen.
Waarom dacht je dat het fout ging toen je een levend kindje zag? Alleen vanwege dat bloedverlies? Wel bijzonder dat je dat zo goed aanvoelde. Klinkt raar, maar ik hoop dat het embryotje intact blijft als de miskraam begint. Ik wil het graag kunnen zien, om het een plekje te geven. Geen idee of dat zo werkt... Vond jij het fijn of juist traumatiserend?
Ik ben niet zo zeer bang voor de curretage, maar voor het acute weghalen. Ik vind het heel moeilijk om het los te laten en dan is het heel plotseling weg. Ik wil het graag kunnen zien en het een plekje kunnen geven. Niet dat het verdwijnt in het ziekenhuis.
Ik snap wel dat als je je zo beroerd voelt dat je het dan echt wilt. Het enige wat ik voel zijn de zwangerschapskwaaltjes en af en toe wat lichte buikpijn. Ik heb wel sinds 2 dagen wat meer roze en bruine afscheiding.
Startte met bruine afscheiding 2 dagen van te voren. Toen kreeg ik een dikke 3 uur lang heel heftige buikkrampen (voelde precies als weeën, het werd ook helemaal hard in mijn onderbuik, moest ook zuchten/puffen), waarna er rood bloed kwam. Toen pas verdwenen de zwangerschapskwaaltjes (m.n. misselijkheid en spugen, pijnlijke borsten in mijn geval). Ik bereidde me toen voor op een 'bloedbad', maar bloedverlies was weinig, nog minder dan een normale menstruatie voor mij. Heeft wel 2 weken geduurd, met ook 2 weken lang buikkrampen en rugpijn (vergelijkbaar als menstruatie). Viel me erg tegen. Zeker ook omdat het officieel 'slechts' een vroege miskraam was, bij 6 wkn... Veel sterkte.
Beide keren startte het met helderrood bloedverlies na de ontlasting. Dagen erna af en aan bloedverlies. Allebei de keren mocht ik voor een echo komen. De eerste keer was er geen vruchtje te zien. De miskraam zette diezelfde avond echt door. Vorige week mocht ik ook voor echo. Mooi kloppend hartje gezien. Helaas werd die dag het bloedverlies erger en heb ik 1,5 dag later het vruchtje verloren. Bloedverlies is nu nog niet gestopt.
Hoe is het nu @Elfi? Hier heb ik een aantal jaren geleden een miskraam gehad. Tijdens de echo kwamen we er achter dat het hartje gestopt was met kloppen tussen de 8/9 weken. Wat vond ik dat moeilijk om te zien op de echo. Ik zag, net als jij, met een inwendige echo echt al een beginnend mensje en dat leefde niet meer. Een week afgewacht, maar het kwam niet vanzelf op gang. De gyn gaf me de keus, curretage of tabletten (cytotec) en ik besloot voor de tabletten te gaan. Ik vond het veel te moeilijk om met een "volle" buik naar binnen te gaan en om met een lege buik naar buiten te lopen. Ik wilde dit zelf doormaken, ondanks dat ik de horrorverhalen gelezen had. De avond dat ik de tabletten inbracht, heb ik eerst nog even naar de echo foto's gekeken en nog even bewust gevoeld dat dit mensje nog in mij zat en toen heb ik de tabletten ingebracht. "Nu ga ik het in gang zetten" was mijn gedachte en zo heb ik afscheid kunnen nemen van dat wondertje in mijn buik. Een paar uur later werd ik wakker met buikkrampen en toen de krampen heel hevig waren ben ik naar het toilet gegaan. Ik verloor wel stolsels, maar ik dacht niet dat het vruchtje daar tussen zat, kon het er echt niet uithalen. Helaas bleek dit wel zo te zijn want tijdens de echo bleek ik het vruchtje te zijn verloren. Ik heb wel een hele lange nasleep gehad van een aantal weken bloedverlies en veel controles in het ziekenhuis ivm restweefsel.. maar al met al, zou ik die keus weer opnieuw gemaakt hebben voor de tabletten als dat zich voor had gedaan.
Mooie echo 8 WK Mooie echo 10wk Perfect op schema.11 WK was ik heel zoek 40)41 graden koorts en zelfs drinken bleef niet binnen . EHBO en alles zag er goed uit. Geen gekke dingen in urine, had nog alle zwangerschap symptomen zoals ochtend misselijkheid en pijnlijke borsten . Wel uitgedroogd en daardoor hoge ketonen (1,5) en moest opgenomen worden . Eenmaal opgenomen kreeg ik echo en bleek hartje gestopt met 11wk. Week opgenomen geweest en hcg bleef stijgen. Lichaam had dus niks door . Knapte langzaam op en eenmaal aangesterkt kreeg ik curretage . Vruchtje en weefsel is onderzocht . Xy , gezond en wel. Niks bijzonders genetisch . Had rode hond opgelopen. (Ben wel geënt als kind o)e was op zwangerschapsweefsel geslagen . Ben andere zwangerschappen doodsbang geweest omdat ik niks doorhad bij de eerste en was ik niet naar de EHBO gegaan ivm ziek zijn had ik waarschijnlijk nog weken doorgelopen volgens arts
Dat klinkt ook wel heftig zeg en wat heeft het ook lang geduurt. Ik heb ook steeds het idee dat het een bloedbad gaat worden... maar dat hoeft dus niet. Ik heb nu sinds vanochtend bloedverlies. Ben benieuwd hoe lang het gaat duren.
Och ook net een miskraam. Wat naar voor jou ook. Sterkte. Bij mij is het bloedverlies net begonnen. Ben benieuwd hoe lang het gaat duren voor ik het vruchtje verlies. Heb je nog iets speciaals gedaan? Een afscheid of heb je het begraven?
Oh dat snap ik helemaal. Jouw mini mensje was al een stuk verder dan die van mij. Ik kon voornamelijk voor het eerst het hoofdje en lichaam onderscheiden. Van jouw was het al helemaal herkenbaar denk ik, he? Wat verschrikkelijk moeilijk om te zien. Ik vond dit al verschrikkelijk om te zien Ik wil idd ook echt geen curretage. Zou alles doen om dat te voorkomen. Dat plotselinge lege gevoel lijkt me echt super naar. Zou jiet weten hoebik dat zou moeten verwerken. We hebben nu voor weonsdag wel een afspraak staan bij het ziekenhuis. Dan kunnen we medicatie meenemen om het op te wekken. Maar heb nu sinds net blordverlies, dus ik hoop dat het toch nog natuurlijk gaat. We gaan het zien.
Oh wat verschrikkelijk Je houd natuurlijk nooit rekening dat zoiets kan gebeuren... En dat daarna dan ook blijkt dat het verder helemaal gezond is. Wat naar.
Het gaat heel wisselend. De laatste paar dagen ben ik overdag heel down en savonds heel verdrietig. Nog steeds aan het wachten op de miskraam. Wel voor woensdag een afspraak gemaakt bij het ziekenhuis. Heb nu net wel voor het eerst echt bloed en een beetje stolselverlies gehad. Hopelijk gaat het nu op gang komen en hoef ik woensdag niet naar het ziekenhuis.
Dankjewel. Inmiddels is het bloedverlies gestopt. Vanmorgen even getest of hcg al uit mijn lichaam is. Was nog een heel licht streepje te zien. Dus zal over paar dagen wel weg zijn. We hebben niks speciaals gedaan. Ik heb het even goed bekeken en daarna door de wc gespoeld. Er was wel iets zichtbaar in het vruchtzakje. Maar niet herkenbaar als kindje. Als dat wel al zo zou zijn, had ik het denk ik wel begraven ofzo. Maar het is goed zo. We gaan er meteen weer voor. We blijven positief en hopelijk snel weer een positieve test. Hopelijk zet de miskraam bij jou vanzelf door. Heel veel sterkte!